Untitled

'4ö Wijze inrichtingen in de Natuur.
VIERVOETIGE DIEREN.
Even deeze geeft, even dit beftendig kenmerk der
Godheid komt ons telkens, ook uit het dierenrijk te gemoet.
Men kan aan elk dier zien, hoe voortreflijk de
Natuur voor enkele fchepzelen, en hoe wijs zij immer
voor het geheel zorgt. Wanneer ergens in poelen of meeren
visfehen geftorven zijn, en beginnen te verteeren ,
zo vreeten de wilde Zwijnen zo veelen daar van als zij
maar bekomen kunnen. De vuile ftank fchrikt het Zwijn
niet af. Het ontbreekt der Natuur niet aan bedienden,
dien zij de reiniging van haare fchouwplaats heeft
overgelaaten. Voor elk rottend aas is ergens eene famenftemming
van omftandigheden , waar door het in
korten tijd ophoudt te zijn, wat het was, en weder
nuttig moet worden. Wanneer in den winter het voedzel
voor de Fret allengs fchaarsfer wordt, geneert hij zich
aan de bceken, bronnen en ilootcn van Kikvorfchen en
visfehen. Men verwondert zich met recht, hoe de
wind hem door de koude lucht den zwakken reuk , die
nog door het water moet opfteigen, kan toevoeren.
Maar 'er behoeft flechts de kleinfte opening in het ijs
te zijn, zo kan de Fret de verftijfde visfehen en kleine
viscbjes 'er door uit haaien. Men dwaalt, wanneer men
gelooft, dat de jonge Haazen blind gebooren worden.
Daar het dier zo zwak is, dat het zich met niets anders
dan zijne fnelheid in het loopen kan redden, zo hebben
zij ook terftond na de geboorte, gelijk in den flaap de
oogen open. De vroege en fchieÜjke vruchtbaarheid
der Haazen is een bewijs, dat de Natuur zich ook deeze
foort van dieren niet wil laatcn ontrooven. De Ilaaze
draagt maar vier wecken, zij rammelen dikwijls reeds
in Februarij, dikwijls fterven de eerfte jongen bij eene
ftrenge koude,maar na weinig weeken is dit verlies weder
herfteld. De rug der hoogfte oosterlijke bergen in
Azië is met eeuwige fnceuw bedekt, en op deze Alpen