Dyademagazine februari

d
e r a c e n d e r e c h t e r
Over de schreef?
In de onderstaande zaak komt aan de orde de
professionele afstandelijkheid die docenten ten
opzichte van studenten in acht dienen te
nemen.
Betrokken docent was vanaf 1998 werkzaam in dienst
van de Technische Universiteit Delft (TUD). Bij brief van
31 mei 2000 hebben de vertrouwenspersonen van de
TUD een klacht over seksueel intimiderend gedrag van
betrokkene onder de aandacht van de decaan van de
faculteit gebracht. De klacht betrof een voorval in juni
1999, waarvan de desbetreffende studente kort nadien
melding had gemaakt, maar ten aanzien waarvan zij pas
actie wenste te ondernemen na haar afstuderen. In de
brief werd tevens nog vermeld dat in 1996 een andere
studente een vergelijkbare klacht over betrokkene had
ingediend, die destijds met hem was besproken.
Gevraagd werd om betrokkene opnieuw te onderhouden
over zijn niet te tolereren gedrag.
Naar aanleiding van deze brief heeft de decaan met
betrokken docent gesproken en de inhoud van dit
gesprek bevestigd in een schrijven. Betrokken docent
heeft op dit schrijven gereageerd en zijn kant van de
zaak nogmaals belicht.
Bij brief van 15 juni 2002 heeft de studente MB, in een
brief aan de opleidingsdirecteur verslag gedaan van een
voorval met betrokkene op 31 januari van dat jaar. De
opleidingsdirecteur heeft deze brief in handen gesteld
van de decaan. De decaan heeft deze brief opgevat als
een volgende klacht over seksuele intimiteiten dan wel
seksuele intimidatie door betrokken docent en betrokkene
met onmiddellijke ingang geschorst en de toegang
tot de gebouwen ontzegd. Nadat betrokkene in de gelegenheid
was gesteld zich te verantwoorden heeft het
college bij besluit van 15 juli 2002 betrokkene disciplinair
ontslag verleend per 18 juli 2002.
Hiertegen stelt betrokken docent bezwaar in. Het college
heeft het bezwaar hiertegen ongegrond verklaard.
Vervolgens stelt betrokkene beroep in bij de voorzieningenrechter
van de Rechtbank. Deze verklaart het beroep
van betrokkene gegrond. De voorzieningenrechter heeft
daartoe overwogen dat bij de voorbereiding het beginsel
van hoor en wederhoor niet voldoende is toegepast en
dat de onderzoeksactiviteiten alsnog dienen te worden
uitgevoerd. Op 23 december heeft het college een nieuw
besluit genomen, nadat zij de zaak had onderzocht.
Alsnog wordt betrokkene ontslag verleend wegens
plichtsverzuim. Hiertegen stelt betrokkene hoger beroep
4 Dyademagazine | nummer 2 | februari 2007
door mr. Bianca Brouwer
in bij de Centrale Raad van Beroep. De raad overweegt
als volgt. Het onderzoek dat opnieuw is verricht voldoet
aan de daaraan uit een oogpunt van hoor en wederhoor
te stellen eisen. Dit oordeel wordt niet anders doordat
er geen directie confrontatie heeft plaatsgevonden tussen
betrokkene en MB, nu gezien de aard van hetgeen is
voorgevallen te billijken valt dat MB niet meer met
betrokkene geconfronteerd wilde worden.
Ten aanzien van hetgeen in 1996 is voorgevallen staat
voor de raad vast, dat betrokkene aan een studente een
voorstel heeft gedaan tot seksueel contact. Betrokkene
heeft dit voorstel naar eigen zeggen gedaan toen de studente
in de put zat om haar weer in haar normale doen
te brengen. Het voorstel was volgens betrokkene een
reactie op de avances van de studente en het contact is
gestaakt toen de studente had aangegeven niet gediend
te zijn van zijn voorstel. De raad is van oordeel dat het
college deze gedraging van betrokkene terecht heeft
aangemerkt als ernstig plichtsverzuim.
Ten aanzien van hetgeen in 1999 is voorgevallen staat
voor de raad vast dat tijdens een bezoek in Milaan, dat
betrokkene in Milaan een hotelkamer heeft gedeeld met
een studente. De studente heeft daarover verklaard dat
betrokkene ondanks gemaakte afspraken toch probeerde
bij haar in bed te komen en haar in zijn armen te
nemen, waarna de studente in de badkamer is gevlucht.
Betrokkene heeft hiervan verklaard dat hij een kamer
met studente heeft gedeeld en dat de problemen die
hieruit voorkwamen welhaast voorspelbaar waren.
Uit een en ander concludeert de raad met het college
dat betrokkene ook toen volstrekt over de scheef is
gegaan en de in acht te nemen afstand verre heeft overschreden.
Ten aanzien van de gebeurtenissen in januari 2002 is
de raad van oordeel, dat vaststaat dat betrokkene in een
gesprek op 31 januari 2002 met MB over haar wens om
in Italië af te studeren, opmerkingen heeft gemaakt over
haar uiterlijk en haar haarkleur en dat hij haar heeft
vastgepakt en een zoen heeft gegeven.
De raad acht vermelde plichtsverzuimen aan betrokkene
ten volle toe te rekenen en verwijtbaar en acht daarbij
niet van belang of de betrokken studentes misschien in
enige mate aanleiding hebben gegeven tot de gewraakte
gedragingen, nu het tot de verantwoordelijkheid van
docenten behoort onder alle omstandigheden een professionele
afstandelijkheid ten opzichte van studenten
in acht te nemen. Ook de raad acht daarom de zwaarste
straf gerechtvaardigd en niet onevenredig aan het
begane plichtsverzuim. De raad verklaart het beroep van
betrokkene dan ook ongegrond.
Bianca Brouwer is jurist en werkt vanuit Dyade Amsterdam.