Nieuwsbrief 23 Stichting Doorgang - SPKS - Nfk

N IEUWS UIT DE S ECTIE D ARMKANKER
EEN PROBLEEM WAAR MENSEN DIE GEOPEREERD WERDEN AAN KANKER SOMS MEE TE MAKEN KRIJGEN:
ONTLASTINGINCONTINENTIE
Ontlastingincontinentie is het ongewild verliezen van ontlasting. Dit
komt vrij veel voor: naar schatting bij 50.000 tot 200.000 mensen in
Nederland. Het komt vooral voor bij ouderen, vaak mensen die in
verzorgingstehuizen en in verpleeghuizen zijn opgenomen. Toch is
ontlastingincontinentie geen ouderdomsziekte; ook jonge mensen lij-
den eraan. Overigens hebben meer vrouwen dan mannen er last van.
Ontlastingincontinentie is voor veel
mensen een taboe. Ze praten er niet
over of komen nauwelijks de deur
meer uit, uit angst zich ‘te bevuilen’.
Toch is het heel verstandig om er
wel over te praten, want vaak is er
wat aan te doen. Ga daarom altijd
naar de huisarts, liefst in een vroeg
stadium. Maar ook als de klachten
al langer bestaan is er vaak een
behandeling mogelijk.
Andere namen voor ontlastingincontinentie
zijn anale incontinentie en
incontinentia faecalis.
OORZAKEN
Normaal gesproken wordt de ontlasting
opgehouden door twee kringspieren
(of sluitspieren) in de anus
en de bekkenbodemspieren. De binnenste
kringspier is gesloten en ontspant
zich vanzelf als de endeldarm
(het laatste deel van de dikke darm)
is gevuld. De buitenste zorgt dat de
ontlasting niet vanzelf naar buiten
loopt als de endeldarm is gevuld.
Deze kringspier ontspant zich pas als
de hersenen daarvoor een signaal geven,
dus als u daar bewust voor kiest.
Het bewust en onbewust aansturen
van de kringspieren is een ingewikkeld
proces, waarin veel mis kan
gaan. Enkele voorbeelden zijn:
De kringspier zelf raakt beschadigd.
Bij vrouwen gebeurt dit nogal eens
bij een bevalling. Tijdens het persen
scheuren de onderliggende spieren
soms uit tot in de kringspier van de
anus. Die kan gehecht worden,
maar dat garandeert niet dat hij
daarna nog helemaal goed werkt.
Dit kan ook gebeuren als de vagina
tijdens de bevalling wordt ingeknipt.
Verder werkt de kringspier
soms minder goed na een operatie
voor aambeien, fistels of andere
anusproblemen. Soms duurt het
nog jaren voordat de beschadigde
kringspier problemen veroorzaakt.
Dat komt omdat de spier dan door
veroudering verder verslapt is geraakt.
De kringspier gaat minder goed
werken door veroudering.
De zenuwen van de anus en de bekkenbodem
raken beschadigd. Dit
kan gebeuren door een ziekte, een
operatie, tijdens een langdurige bevalling
of een tangverlossing.
De endeldarm verzakt, waardoor de
kringspier steeds wat meer opgerekt
wordt. Daardoor werkt hij minder
goed.
De endeldarm is afgesloten door
een ernstige chronische verstopping.
Bovenop die harde ontlasting
kunnen darmbacteriën gaan gisten.
Dit veroorzaakt een moeilijk op te
houden diarree, die langs de ontlastingprop
naar buiten lekt. Dit komt
wel voor bij ouderen die te weinig
bewegen en te weinig vocht drinken.
stichting DOORGANG | NIEUWSBRIEF MAART 2008 | pagina 19
BEHANDELING
De behandeling van ontlastingincontinentie
hangt af van de oorzaak ervan.
Bij een onregelmatige stoelgang kan
een vezelrijke voeding een oplossing
zijn (volkorenproducten, groenten
en fruit). Daarbij moet u per dag
minstens twee liter water drinken.
Lang aanhoudende diarree kan te
maken hebben met een ontsteking
in de darm. Hiertegen kunt u medicijnen
gebruiken.
Fysiotherapie kan helpen als de
bekkenbodemspieren (spieren onder
in de buik) zijn verslapt. Deze
spieren worden dan getraind.
Een beschadigde sluitspier wordt
soms met een operatie hersteld.
Soms is een pacemaker voor de
sluitspier een oplossing. De arts
haalt een spier uit de dij en legt die
om de darmuitgang. Deze nieuwe
sluitspier wordt aangestuurd via een
pacemaker, een apparaatje dat zorgt
voor aanspanning en ontspanning
van de kringspier.
Het is ook mogelijk om een volledig
kunstmatige sluitspier te maken.
Bij een zenuwbeschadiging kan een
soort pacemaker helpen om de zenuwen
die de kringspieren van de
anus aansturen te laten werken.
Sommige mensen met ontlastingincontinentie
spoelen de darm. Dit
noemt men ook wel een klysma. De
patiënt maakt de dikke darm op
vaste tijdstippen leeg door hem te
spoelen met lauwwarm water.
Bij ondraaglijke ontlastingincontinentie
die niet te behandelen is, kan
de chirurg een kunstmatige uitgang
van de darm maken (stoma). Die
uitgang komt in de buikhuid, dus
aan de voorkant van het lichaam.
De ontlasting wordt dan opgevangen
in een zakje.
MEER INFORMATIE
http://www.mlds.nl/index.html
http://www.pvvn.nl/