verslag 2009 - Seneca Congres

Vertrouwensrelatie essentiee
bij ondernemen in de zorg
De afgelopen jaren zijn er majeure veranderingen doorgevoerd
met positieve gevolgen. “Op het gebied van patiëntenzorg
kunnen we stellen dat de wachtlijsten bijna weg zijn.
Ik zeg bijna, want in mijn optiek zijn ze nog te lang. Medisch
specialisten zouden in het B-segment vrijuit moeten kunnen
produceren en loon naar werken moeten krijgen. Directies
krijgen meer macht over medisch specialisten. Verzekeraars
krijgen meer regie, maar de vraag is of ze dat ook willen.
En de kosten voor de overheid ten slotte, gaan – per geleverde
dienst – naar beneden.” Daarmee zegt Pieter Vierhout
echter niet dat alles klaar en achter de rug is. Bij deze positieve
verwachtingen en ontwikkelingen plaatst hij ook kanttekeningen.
Zo zijn er winstgevende en verlieslatende DBC’s.
“We zijn klaarblijkelijk nog niet in staat om alle DBC’s
kosteneffectief neer te zetten, het systeem is niet af en
vraagt om verdere aanpassing van het met veel moeite
de baas over hun afdeling. De jongeren zijn bij hun opleiding
en onderzoek afhankelijk van de ouderen, dat is volledig
geaccepteerd. Medisch specialisten in opleidingsziekenhuizen
streven naar verdieping van hun vak. De maatschap
heeft een gemeenschappelijk doel, ze moet goed functioneren,
controleren en waken over de veiligheid en kwaliteit.
De zweep gaat erover om iedereen scherp te houden”,
aldus Vierhout. Het grootste voordeel daar is dat de medisch
specialisten – die vaak al jarenlang in het ziekenhuis werken
– een scherp oog en oor hebben voor jonge, net afgestudeerde
artsen. “Dat is van evident belang”, stelt hij. Anders
is dat in zijn optiek in perifere ziekenhuizen zonder opleiding,
waar medisch specialisten het weerwoord van jonge assistenten
in opleiding missen en ook de gezamenlijke verantwoording
voor een opleiding ontberen. Zijn manage ment-
stelling is dan ook dat het makkelijker is om leiding te geven
“Als je een therapie bedenkt, een nieuw systeem,
ga je daarvoor en maak je het af”
verkregen DBC-systeem. Maar dan wel aanpassing zonder
ingrijpende vernieuwing, maar met verbeteringen.” Zijn
grootste zorg ligt echter bij de kwaliteit van het aanbod en
de meetbaarheid daarvan. In dat licht heeft Vierhout ook
zorgen over kleine, perifere ziekenhuizen, die in een stand
alone setting niet zullen overleven.
Grote verschillen
Pratend over de kwaliteit van ziekenhuizen en medisch specialisten,
benadrukt Vierhout dat die nauw samenhangt met
het karakter van een ziekenhuis. Er zijn volgens hem grote
verschillen tussen de academische ziekenhuizen, opleidingsziekenhuizen,
categorale ziekenhuizen en niet-opleidingsziekenhuizen
in verstedelijkte gebieden en in de periferie.
Als medisch specialist, opleider en bestuurder deed hij in alle
categorieën ervaring op. “In een academisch ziekenhuis ligt
de nadruk op onderzoek en vernieuwing. De professoren zijn
aan een academisch of opleidingsziekenhuis, dan aan een
niet-opleidingsziekenhuis.
Eerst afmaken
Een ziekenhuis is afhankelijk van de medisch specialisten,
stelt Vierhout. “Zie het ziekenhuis als de fabriek en de specialisten
als de machines. Heb je slechte machines, dan heb je
ook een slechte fabriek. Tussen arts en patiënt moet vertrouwen
zijn, maar ook tussen specialist en bestuur. Het is precies
hetzelfde spel. “We leven nu in een andere tijd, een tijd
waarin we als zorgsector moeten gaan ondernemen. Dat kan
alleen als er een vertrouwensband is tussen medisch specialisten
en de leiding van het ziekenhuis.”
Volgens Vierhout is het kenmerk van een goede specialist
dat hij luistert, onderzoekt, een therapie bedenkt en ervoor
gaat. “Ik liet mezelf tijdens een operatie niet afleiden, de
planning moet zorgvuldig zijn en vervolgens volledig worden
12 seneca verslag 2009 Seneca wordt gefaciliteerd door PGGM, IZZ, PinkRoccade Healthcare, Univé-VGZ-IZA-Trias, Ernst & Young en Springer Uitgeverij