SAMENVATTING UITSPRAAK - Onderwijsgeschillen

105219 / uitspraak d.d. 3 april 2012
Pagina 2 van 4
Commissie van Beroep
VO
Op 22 november 2011 heeft A tijdens het eerste lesuur een leerling uit klas 1R2 met haar hand in zijn
nek voor zich uitgeduwd naar een stoel achter in het lokaal. Daarna heeft zij hem de klas uitgestuurd.
De leerling was hiervoor vanwege zijn gedrag reeds meerdere keren door A gewaarschuwd en zij had
hem een laatste kans tot verbetering van zijn gedrag gegeven. Nadat hij uit de klas was gestuurd
heeft de leerling zich vervoegd bij de teamleider met de mededeling dat hij een klacht tegen A wilde
indienen. Op 23 november 2011 kwam de moeder van de leerling bij de teamleider met de
mededeling dat zij een gesprek met A wilde voeren. De teamleider heeft dit afgehouden omdat hij het
niet verstandig vond dat de moeder de confrontatie zocht met A. Een week later heeft de moeder van
de leerling bij de politie aangifte gedaan van mishandeling van haar zoon door A.
Op 24 november 2011 heeft A een gesprek gevoerd met de directeur en de adjunct-directeur. In dit
gesprek heeft de directeur A meegedeeld dat hij voornemens was haar te schorsen als ordemaatregel
en dat hij het bestuur zou vragen haar de disciplinaire maatregel van een schriftelijke berisping op te
leggen. Bij brief van 24 november 2011 heeft de werkgever A “omwille van de rust, orde in en
reputatie van de school” voor de duur van vier weken geschorst als ordemaatregel. Ook de betrokken
leerling is naar aanleiding van het incident geschorst.
Bij brief van 25 november 2011 heeft de werkgever aan A het voornemen kenbaar gemaakt haar de
disciplinaire maatregel van een schriftelijke berisping op te leggen. Tegen dit voornemen heeft A bij
brief van 9 december 2012 verweer gevoerd, waarna de werkgever bij brief van 23 december 2011
heeft besloten het voornemen tot het opleggen van een schriftelijke berisping in te trekken en het te
laten bij een waarschuwing.
Op 22 december 2011 heeft A een gesprek gehad met de werkgever, waarin bleek dat deze A niet
terug wilde laten keren op de locatie F. De werkgever heeft A vervolgens de keuze voorgelegd tussen
een outplacementtraject of een andere werkplek binnen het X College, voor welke laatste optie A
heeft gekozen.
Na de kerstvakantie is A op proef aan het werk gegaan bij de afdeling A.S.S., waar zij werkt met
leerlingen met een autistische stoornis.
3. STANDPUNTEN VAN PARTIJEN
A erkent dat zij de bewuste leerling niet had mogen aanraken en voortduwen. Zij tekent daarbij wel
aan dat het duwen en bij de nek pakken op speelse wijze heeft plaatsgevonden en dat zij niet op een
agressieve manier of uit boosheid heeft gehandeld.
A stelt dat het schorsingsbesluit niet vermeldt op grond van welk artikel zij is geschorst. Zij neemt aan
dat dit artikel 9.a.6 lid 1 CAO VO is, welk artikel bepaalt dat een werknemer voor ten hoogste vier
weken geschorst kan worden. Schorsing moet in het belang van de instelling dringend noodzakelijk
zijn en dat was in casu niet het geval. De werkgever heeft in het schorsingsbesluit ook niet
aangegeven waarom de schorsing dringend noodzakelijk was, maar heeft volstaan met te stellen dat
A was geschorst vanwege de ontstane commotie en omwille van de rust, orde in en reputatie van de
school. De werkgever heeft in de schorsingsbrief evenmin vermeld wat voor commotie er was
ontstaan en ook niet wat hij zelf heeft gedaan om de commotie te beperken. In dit verband moet erop
gewezen worden dat de moeder van de leerling zelf met A wilde spreken, maar dat de teamleider haar
dit heeft afgeraden. A betreurt dit, want op deze manier heeft de werkgever haar de kans ontnomen
om aan de moeder duidelijk te maken wat er feitelijk gebeurd was.
De werkgever heeft zich derhalve de belangen van A niet, althans niet kenbaar, aangetrokken.
Evenmin heeft de werkgever haar voorgesteld om een (korte) periode vrijwillig afwezig te zijn.
Tijdens het gesprek van 24 november 2011 heeft de werkgever het voornemen tot schorsing
meegedeeld en voorts dat hij het bestuur zou vragen A een berisping op te leggen. In plaats van het
vragen naar de zienswijze van A omtrent het voornemen tot schorsing heeft de werkgever dit
voornemen in één adem genoemd met de eventueel op te leggen disciplinaire maatregel van een