Download de hele krant - Binnenstadskrant

More documents

Recommendations

Info

8 >> vervolg van bladzijde 7 >> van leven, en dat ging. Later, toen ik getrouwd was, hoefde het niet meer.’ Vanessa (36) heeft twee kinderen, één van drie en één van zes maanden. Ze is blij dat ze niet meer de hele dag in de Teelingstraat hoeft te zitten, maar een belangrijk deel van haar werk als tentoonstellingsmaker vanuit haar huis kan doen. Ze hoeft er niet full-time mee bezig te zijn om er toch zeker evenveel mee te verdienen als vroeger. ‘Ik heb nog nooit een expositie georganiseerd waarop ik niks verkocht. Als je het drie of vier keer per jaar doet, hoef je verder echt niet te werken. Maar je moet wel een netwerk hebben, en in stand houden. En dat is moeilijker, zonder de winkel.’ Jos: ‘Een winkel is beperkend. Het maakt je afwachtend. Je kunt er niet op uit. Dat gevoel had ik ook als ik met m’n luchtreinigers op beurzen stond. Tijdens voetbalwedstrijden zie je geen hond.’ Vangnet Zijn ze bang zonder geld te raken? Vanessa:’Nee, nooit eigenlijk. ‘t Kan zijn dat één project niet goed gaat, maar dan vind je wel wat anders. Je moet overtuigd zijn van jezelf.’ Jos:’En geloven in de dingen die je doet.’ Vanessa: ‘Het moet wel in je zitten dat je kunt leven met onzekerheid. Lang niet iedereen kan dat’. Veel mensen met een vaste baan hebben de gelegenheid het zo nu en dan iets rustiger aan te doen. En als ze ziek worden gaat het salaris toch gewoon door. Jos:’In organisaties is er altijd een vangnet. Ik ben daar niet jaloers op.’ Vanessa: ‘Af en toe lijkt het me heerlijk’. Jos:’Als je je wilt ontwikkelen moet je de omgeving verlaten waar het veilig is. Pas als je daarbuiten stapt ontdek je de leuke dingen’. Jos Bakermans (© Sjaak Ramakers) Veranderaar Jos is meer dan een rechttoe-rechtaan adviseur. Hij is vooral een veranderaar, op allerlei gebieden. Hij helpt zowel bij de ontwikkeling van een bedrijfsvisie als bij het verbeteren van de verkoop. Hij geeft trainingen die zijn gericht op samenwerking en hij doet persoonlijke coaching. Spiritualiteit speelt in zijn werk een grote rol. Hij kan neuro-linguistisch programmeren en is meditatieleraar. Van alle moderne markten thuis, dus. Zijn werk brengt hem in contact met heel verschillende mensen, in verschillende situaties. Hij heeft er veel plezier in. Maar waarom stak hij dan zoveel tijd in het verbouwen van zijn huizen? Jos:’Omdat ik daar enorm van geniet. Ik verdien mijn brood met dienstverlening. Maar om daarnaast gewoon te bouwen, om concreet bezig te zijn, met m’n handen, dat is echt fantastisch.’ Drijfveer Jos zegt dat hij ook zonder reclame net zo veel werk kan krijgen als hij wil. En met dat werk verdient hij per uur aanzienlijk meer dan een bouwvakker. Dus zou het handiger zijn om zelf zoveel mogelijk advieswerk te doen, en het bouwen uit te besteden. Jos; ‘Ja, maar dat vind ik niet leuk. Je zit fout als geldverdienen je drijfveer wordt. Ik wil soms niets in m’n agenda hebben. Dan ga ik lekker naar het strand of zo. Vanessa: ‘Dat vind ik knap van hem. Hij kan het loslaten. De neiging bestaat om zoveel mogelijk te willen verdienen. Als je niet oppast doe je niks anders dan werken, en laat je alles wat er verder moet gebeuren door anderen doen. Ik denk dat ik mijn werk zo leuk vind omdat de kunstenaars met wie ik omga zo bezield bezig zijn. Ze inspireren je gewoon. Ik doe iets voor ze waar ze zelf meestal niet zo goed in zijn: hun werk verkopen.’ Tweede treintjeswinkel Etalages waarin iets beweegt zijn er niet veel meer. De potten-en pannenwinkel Van Dillen op het Vredenburg leek de laatste, maar nu is er in de Minrebroederstraat toch weer één bijgekomen. Treintjes rijden in de etalages van een nieuwe, zeer lichte, van veel glas voorziene winkel, waarin alleen spullen van Märklin te koop zijn. Dat zijn, behalve treinen, rails en verder alles wat er verder bijkomt, ook stoommachines en bouwpakketten van kranen. Zoals je Apple-stores hebt zo heb je nu in Europa Märklin-stores, maar veel zijn het er nog niet. Pas drie, Utrecht inbegrepen. Eigenaar is Hans Kuyper, die aan de overkant van de straat, de noordzijde, al 48 jaar Kuijper’s Hobbyhuis heeft, ook al een winkel met voornamelijk treintjes. Hij vertelt dat de ‘oude’ winkel te klein begon te worden, en dat hij met de nieuwe zaak een poging onderneemt om kinderen weer een beetje bij de computer weg te halen, en aan ’t spelen te krijgen ‘met dingen die ze gewoon kunnen vasthouden.’ Aan de presentatie zal het in elk geval niet liggen. Die is helemaal van deze tijd. Tegenwerpingen dat Märklin-speelgoed toch wel kostbaar is om aan kinderen te geven, wil hij niet horen. ‘Voor 69 euro heb je al een beginnersset. Een hoop kinderen hebben een play station van honderden euro's, en bakken vol hartstikke dure spelletjes.’ Kuyper heeft in beide winkels dezelfde spullen, maar in de nieuwe zaak ogen ze mooier. Kostbare modellen zijn er bij, voor de echte verzamelaars. Uit voorzorg gaan ’s avonds de metalen rolluiken neer. Hans Kuyper met een locomotief waarin een hele stoommachine zit (© Dick Franssen)
Oostmeijer wint opdrachtgeversprijs met Bolwerk ‘Ware architectonische kwaliteit’ Door één onzer redacteuren Projectontwikkelaar Edwin Oostmeijer is de trotse winnaar van de Gouden Piramide 2006, de rijksprijs voor opdrachtgevers van een ‘ontworpen en gebouwd object’. Hij kreeg de prijs met het appartementengebouw Het Bolwerk aan het Servaasbolwerk. Tien jaar vocht hij voor de verwezenlijking van zijn plan voor nieuwbouw op de plek van de gecamoufleerde Duitse bunker. Hij kreeg te maken met tegenstand van allerlei mensen en groeperingen, die vonden dat de bunker niet weg mocht. Eind 2003 ondertekenden bekende Nederlanders als Frits Bolkestein, Els Borst en Ed van Thijn zelfs een open brief tegen sloop. Oostmeijer belde daarop Els Borst en vroeg naar haar beweegredenen. Ze bleek de bunker niet te kennen, noch de hele voorgeschiedenis van het bouwplan. Ze had getekend, uitsluitend omdat in het stuk dat zij had ontvangen stond dat het om een ‘belangrijk bouwwerk’ ging. Toen Oostmeijer in de gemeenteraad vertelde hoe het gesprek was verlopen smolt de laatste weerstand weg. Er ontstond een sfeer van ‘waar bemoeien die mensen van buiten Utrecht zich eigenlijk mee?’ Subtiel Uit het juryrapport:’ Oorspronkelijk waren niet alle juryleden even overtuigd van de architectonische kwa- Edwin Oostmeijer in Het Bolwerk (© Job de Jong) liteit van het project. Maar het bezoek maakte korte metten met de aanvankelijke bedenkingen. In de nabeschouwing bracht een jurylid zijn enthousiasme als volgt onder woorden: ‘Het complex is zo subtiel, zo mooi gedetailleerd, zo verfijnd.’ Anderen roemden de geweldige situering in de omgeving en de rust die het geheel uitstraalt. Geconcludeerd moet worden dat zowel de geschiedenis als het eindresultaat van Het Bolwerk haarfijn illustreert waar de Gouden Piramide, als opdrachtgeversprijs in de architectuur, voor stáát. Een inspirerende opdrachtgever die in nauwe samenwerking met de architect ware architectonische kwaliteit weet te bereiken.’ Het Bolwerk is een ontwerp de Belgische architect bOb van Reeth, Kennismaking Oostmeijer (43) begon zijn loopbaan als journalist. In die tijd kocht hij zo nu en dan een huis, dat hij opknapte en vervolgens weer verkocht. Zijn eerste kennismaking met Van Reeth was tijdens een interview. Hij vertelde de architect zijn idée over nieuwbouw op het Servaasbolwerk. Het sprak Van Reeth zo aan dat hij onmiddellijk ging tekenen. Oostmeijer, die in Het Bolwerk woont, is druk op zoek naar nieuwe bouwplaatsen. Rond de zomer denkt hij weer ergens in Utrecht te kunnen beginnen. Tien jaar Museumkwartier Tevredenheid overheerst Door onze redacteur Ben Nijssen Ze moesten geduld hebben, de bewoners van de zuidelijke Binnenstad die op 6 december naar de Sterrenwacht kwamen om met de gemeenteraad te praten over het Museumkwartier. Eerst mochten namelijk de museumdirecteuren hun zegje doen, tenminste voor zover ze er waren. EU-subsidie De bezoeken van de gemeenteraad aan de wijken zijn bedoeld om bewoners, ondernemers en andere belanghebbenden hun mening kenbaar te laten maken. Het Museumkwartier is nu alweer vijf jaar afgerond (althans de EU-subsidie was tot die tijd te gebruiken) en daarom was dit een mooi moment. Na een wat moeilijke start kwamen de opmerkingen en daarmee de kritiek toch wel los. Het openbaar vervoer naar de musea functioneert niet goed. Naar het Spoorwegmuseum rijdt met groot succes een trein (200.000 passagiers per jaar), maar die kan niet voor de andere musea worden ingezet. Een nieuwe buslijn richting Spoorwegmuseum zou ook kunnen lopen langs Leeuwenbergh, die vanaf komend muziekseizoen als vervanger van de kleine zaal van het Muziekcentrum gaat dienen. Looproute Lopend zijn de musea en andere bezienswaardigheden moeilijk te vinden. Voor een goede bewegwijzering heeft de gemeenteraad ook in 2007 nog geen geld over. De belangrijkste looproute door het Museumkwartier is de Lange Nieuwstraat, die van de Dom naar de musea leidt. Deze weg staat echter nergens als route aangegeven en is ook nog eens een onaantrekkelijke route. Kritiek was er ook op de promotie van Utrecht. Elk jaar opnieuw wordt een nieuw thema of evenement gepropageerd. Wat is bijvoorbeeld het nut van de Tour de Francevoor de promotie van de stad? Kun je niet beter de echt positieve punten van de stad blijven benadrukken? 9 Paar missers De belangen van de musea conflicteren met die van andere ondernemers. De bewoners, die zich vanaf het begin al hebben afgevraagd waarom Doornroosje wakker gekust moest worden, vragen zich nu weer af waarom je steeds maar moet proberen nog meer bezoekers naar het Museumkwartier te trekken. Anderzijds: als je tussen verschillende ontwikkelingen als bewoner moet kiezen, dan zijn de bezoekers van de culturele stad de kwaadsten niet. Kan je die dagjesbezoekers niet verleiden tot een wat langer verblijf? De ligging in het centrum van het land is in dit opzicht niet gunstig en het hotel aanbod is ook niet optimaal. Duidelijk werd ook dat promotie van de Binnenstad zich niet moet beperken tot het Museumkwartier. Het hele centrum moet gepromoot worden en daarin moet dan ook geïnvesteerd worden. De raadsleden kregen te horen dat ze toch wel een paar grote missers hadden gemaakt. Zo lijkt het Museumkwartier door allerlei ontwikkelingen ook een verslaafdenkwartier te worden en ook de verwikkelingen rond de oude rechtbank in de Hamburgerstraat verdienen weinig lof. Financiële aspecten spelen hier een hoofdrol. Maar de grootste misser in het museumkwartier is het gemis aan een Utrechts Historisch Museum. Welk college pikt dit nu eens op? Verborgen plekken Om geen verkeerde indruk te wekken: tevredenheid overheerste. Het algemene gevoelen is dat je, zoals een museumdirecteur het verwoordde, een trots gevoel krijgt wanneer je je gasten op een rustig moment langs de wat verborgen plekken kan leiden en kan laten zien welke kwaliteit het gebied heeft. Deze kwaliteit gaat niet samen met massatoerisme, winkel- of uitgaansgebied. Dat is dan ook de reden waarom de bewoners in de jaren 90 voor het museumkwartier hebben gekozen. www.binnenstadskrant.nl
Page 1 and 2: Binnenstadskrant Periodiek voor de
Page 3 and 4: Spanningen in Centraal Museum Pauli
Page 5 and 6: Kijk daar! 11 Stad vol zilversmeden
Page 7: Eenpitters in de zakenwereld Door o
Page 11 and 12: Vredenburg mooier en gezelliger? Do
Page 13 and 14: Jacobikerk Jacobsstraat 171 Jansker
Page 15 and 16: Wijkbureau Binnenstad gemeente utre
Page 17 and 18: Wijkbureau Binnenstad Meer plaats v
Page 19 and 20: Half grachtje Door onze redacteur I
Page 21 and 22: Bewoners en ondernemers zijn onontb
Page 23 and 24: Politiek Binnenstad steeds leuker B

Download de hele krant - Binnenstadskrant

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?