Tussenstand breedtesportimpuls voor gemeenten, provincies en ...

Bij vakantieprogramma’s kan het aantal bezoeken oplopen tot enkele duizenden. De Mega Summer
Games in Hoorn behoren tot een van de grootste sportieve vakantieprogramma’s in Nederland met
7.500 deelnemers in 2003.
Bij de meeste gemeenten is het echter niet mogelijk om aan te geven om hoeveel verschillende
kinderen het gaat. Een kind dat gedurende zes weken aan bijvoorbeeld twee activiteiten per week
deelneemt, wordt geteld als twaalf bezoeken. Het gaat hier echter niet om twaalf deelnemers. Cijfers
over sportbuurtwerk geven in die zin vaak een vertekend beeld. Venlo is een van de weinige gemeenten
die aangeeft dat 1.500 deelnemers hebben meegedaan aan de Buurt-Sport-Spelen en dat het gaat
om 200 kinderen.
De meeste gemeenten besteden onvoldoende aandacht aan de vraag welke groep jongeren men
bereikt met sportbuurtwerk. Er wordt aangenomen dat sportbuurtwerk in een behoefte voorziet die de
sportvereniging niet invult. Met die gedachte kunnen we meegaan.
Maar het is niet bekend in hoeverre sportbuurtwerk inactieve jongeren bereikt en in hoeverre die jongeren
actief blijven. En als sportbuurtwerk niet primair bedoeld is om jeugd aan het sporten te krijgen,
maar is ingegeven door overlast, dan is het wel wenselijk om te beschrijven wat het vertrekpunt was
en wat het resultaat is na x-jaar sportbuurtwerk. In het algemeen – de goede voorbeelden daargelaten –
meet men het succes te snel af aan deelnamecijfers.
Een andere ontwikkeling in het sportbuurtwerk is dat gemeenten veel losse activiteiten in de breedtesport
aanbieden. Een wandelloop, een middag survival, een spelletjesdag, et cetera. In projectaanvragen,
verslagen en interviews ontbreekt het doel van het aanbieden van losse activiteiten. Er wordt
gesproken over ‘kennismaken met’ of over ‘een breed gevarieerd sportaanbod aanbieden’, maar in
hoeverre is dat een doel? Wat levert dat werkelijk op? Het antwoord weet voorlopig nog niemand.
Losse activiteiten hebben een hoog ‘fun’gehalte. Het is leuk om er aan mee te doen. Maar meer is het
dan ook niet.
Tenzij de gemeente een visie heeft op sportbuurtwerk, substantieel reguliere activiteiten aanbiedt en
losse activiteiten aanbiedt om bijvoorbeeld in contact te komen met andere jongeren (als laagdrempelige
vorm). Dan beantwoordt het aan een doel. Maar een kwart van de projecten richt zich alleen op
losse activiteiten. En dat zegt op zich al genoeg.
Voorbeelden van gemeenten die substantieel inzetten voor sportbuurtwerk
Almelo sportbuurtwerk 2002
Open wijkactiviteiten:
• Watersport voor gezinnen: gemiddeld 50 deelnemers
• Voetbalinlopen ‘jeugd van de straat in de wintermaanden ‘- 45 deelnemers per avond
• Ondersteuning sportief wijkfeest: deelname 150 personen
• Straatspeeldag 2002 – 1000 kinderen nemen deel en 100 volwassenen
• Buikjeszaalvoetbaltoernooi: 60 volwassen deelnemers
• Mountainbikedag te Nijverdal: 40 deelnemers (in samenwerking met politie)
• Fotofietstochten door diverse wijken – 60 deelnemers
• Volleybaltoernooi voor straten – 40 deelnemers
• Klootschieten buurten – gemiddeld 30 deelnemers
• T(h)ree days fun – zaalvoetbal 140 deelnemers
• Sportinstuif gemiddeld 150 deelnemers
• Eindejaarsbal ouderen: koersbal/zang – 150 mensen
• Handboogschieten – 20 deelnemers 9 er is een verenging in oprichting
• Voetbaltoernooi cup met de grote oren: 180 deelnemers;
Gesloten wijkactiviteiten:
• Tennis clinic ( in samenwerking met scholen en vereniging ) – deelname 300 kinderen
• Mountainbike clinic ( in samenwerking met scholen en vereniging ) – deelname 200 mensen
• Voetbal clinic ( in samenwerking met basisschool en vereniging ) – deelname 40 kinderen
• Vissen ‘jong geleerd oud gedaan’- 40 deelnemers;
• Safe skateclinic ( in samenwerking met scholen en skatebond ) – deelname 140 kinderen
21 Tussenstand breedtesportimpuls voor gemeenten, provincies en bonden in 2004