ing antwerp marathon - Lopersgroep Putte
ing antwerp marathon - Lopersgroep Putte
ing antwerp marathon - Lopersgroep Putte
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
20 20 Km Km Km van van Brussel<br />
Brussel<br />
Vorig jaar was Wim nog een supporter, dit jaar besloot<br />
onze Brusselkenner het er op te wagen begaf zich voor<br />
de eerste keer naar de start Brussels’ mooiste. Zijn<br />
verhaal:<br />
Zondag 31 mei 2009 was het weeral zover: de 30 ste<br />
editie van de 20 km door Brussel stond op het programma.<br />
Na ons bezoek op 17 mei waarbij we een<br />
deeltje van het parcours hebben afgewandeld was het<br />
nu de beurt voor het ernstige werk. Twintig kilometer<br />
lopen aan één stuk en dat over een heuvelig parcours.<br />
Zwaar en niet te onderschatten.<br />
Yes Brussels, here we come<br />
Aftrap werd gegeven aan de chalet waar we om 10.00<br />
uur waren afgesproken. Willy Geys had zijn speciale<br />
horloge vergeten, en zonder kon niet. Iedereen heeft<br />
een totem en voor Willy stond vast, zonder loop ik niet.<br />
Dus vliegensvlug naar huis terug – Carina bleef achter<br />
en stelde vast dat hij zonder zijn papieren vertrokken<br />
was – en we zouden iets later vertrekken. Dat was zonder<br />
Heini gerekend. Die vertrok stipt op tijd naar Brussel,<br />
hij heeft daar een geheime plek om zijn voertuig te<br />
stallen en daar moet hij dus tijdig aankomen. De rest<br />
van de karavaan vertrok iets later en was zeker ruimschoots<br />
op tijd ter plaatse. Willy Geys, Ronny Paenen,<br />
Rudi Vleminx, Gert Beyers, Pascal Bodson, Heini Van<br />
Raemdonck, Leo Van Den Bleeken, Lisette Sebrechts,<br />
Hilde Vermeiren en Wim Van Huffelen zouden de clubkleuren<br />
van LGP gaan verdedigen in Brussel. Cris Cuy-<br />
www.lopersgroepputte.nl<br />
pers moest op het laatst afhaken en ook Leo De Brouwer<br />
was spijtig genoeg gekwetst. Ook hadden we vier<br />
moedige supporters bij: Karel, Carina, Ludo en Annick.<br />
Ter plaatse g<strong>ing</strong>en we even de startplaats verkennen en<br />
langs de standjes keuvelen. Dat zijn vooral bedrijven die<br />
sponsoren of hun personeel aanzetten om deel te nemen.<br />
Dan terug naar de wagens om nog wat te eten en<br />
ons voor te bereiden. Don Leo gaf aan dat hij het niet<br />
zag zitten. Hij was zijn boterhammen vergeten, voelde<br />
zich ziekjes en had precies geen benen. Karel bood hem<br />
zijn brood aan, maar ook daar zat geen wondermiddel<br />
in. Jammer genoeg moest Don Leo na een kleine opwarm<strong>ing</strong><br />
de doek in de r<strong>ing</strong> gooien. Ik denk wel dat hij de<br />
juiste keuze maakte, hoe pijnlijk dat ook is. Je wil immers<br />
meedoen en dan aan de start sneuvelen.<br />
Na een groepsfoto bij de stand van de Psoriasissticht<strong>ing</strong><br />
begon iedereen zijn positie in de startboxen op te zoeken.<br />
Voor mij was het een eerste kennismak<strong>ing</strong> met<br />
Brussel. Gelukkig werd ik bijgestaan door Leo De Brouwer<br />
die alleen maar de eerste twee kilometer met mij<br />
zou starten. Hij had zijn fototoestel bij en was dus een<br />
echte live-reporter. Leo had zijn borstnummer (345)<br />
geruild met dat van Pascal. Den Bodsy kon zo in de box<br />
van de elite plaats nemen en een uitstekende startpositie<br />
innemen. Achteraf is gebleken dat Pascal die kans<br />
meer dan benut heeft, want hij liep een fantastische<br />
wedstrijd met een ongelofelijke tijd. Net één seconde<br />
beter dan Leo, hoe kan dat nu?<br />
Yes, we’re on the run<br />
Stipt om drie uur schoot prins Filip de wedstrijd op gang<br />
(toch niet gezien, alleen maar gehoord) en dan begon<br />
voor mij de echte 20 km door Brussel.<br />
De Wetstraat was al meteen de eerste kennismak<strong>ing</strong><br />
van hoe Brussel is. Eerst daal je even maar na 600 m<br />
gaat het alweer omhoog. Richt<strong>ing</strong> Koninklijk Paleis en<br />
dan het Justitiepaleis. Daarna de eerste tunnel in op<br />
weg naar de Louizalaan. Doordat die tunnel redelijk lang<br />
is, kom je pas een heel eind verder boven. De mooie<br />
winkels liggen echter vooraan, dus die zie je niet. Wel is<br />
de Louizalaan een schaduwrijke weg, maar het gaat in<br />
stijgende lijn naar het Ter Kamerenbos. Na 5 km voelde<br />
ik dat mijn benen toch al wat protesteerden. En dat terwijl<br />
er nog 15 km op het programma stond. Plus nog<br />
twee tunnels want de Louizalaan heeft alles. Zou ik het<br />
deze keer niet halen? Maar de sfeer langs het parcours<br />
was enorm. Veel volk, regelmatig muzikale animatie en<br />
vooral veel aanmoedig<strong>ing</strong>en. Dat geeft je toch een<br />
beetje vleugels. Het Ter Kamerenbos is een mooie locatie<br />
om te lopen. Schaduwrijke dreven, waterpartijen en<br />
vooral veel zonnekloppers. Ook hier stond veel volk te<br />
supporteren. En dat in het Frans en het Nederlands, het<br />
Spaans, het Italiaans en nog wat anders. Ja Brussel is<br />
internationaal. In het Ter Kamerenbos ligt ook het dak<br />
van het parcours. Je bereikt het hoogste punt na een<br />
korte maar venijnige klim. Bij het verlaten van dit bos<br />
ligt het 10 km punt oftewel halfweg. Je komt dan op een<br />
r<strong>ing</strong>weg (R22) die van Watermaal-Bosvoorde tot Sint-<br />
2009 – 2 /Grenzeloos 10
Change language