Verslag Learn Share 21 maart 2012 Zoetermeer - Invoering Wmo

Regionale Samenwerking
Verslag ‘Learn & Share Begeleiding in de Wmo’ gemeente Zoetermeer
Datum: 21 maart 2012
Locatie: Zoetermeer
Aanwezig: Dhr F. Speel (wethouder Zoetermeer), Dhr G. Rensen (wethouder Leidschendam
Voorburg), Dhr H. bouwmeester (wethouder Veenendaal), Dhr D. van der Schaaf (wethouder
Spijkenisse), Dhr Versendaal (wethouder Barendrecht), Mevr. M. Van Leuveren (projectleider
decentralisatie AWBZ Zoetermeer), Dhr T. Ypma (Transitiebureau), Mevr. L Hazenkamp (VNG), Dhr. J.
van Gol (VNG), Richard Vielvoye (Deloitte)
Presentatie Wethouder
Speel Zoetermeer
Kern van de inleiding
De discussie:
Wat speelt er bij
gemeenten?
Wethouder Speel schetst de aantallen cliënten met een AWBZbegeleiding
indicatie in Zoetermeer. Opvallend is dat er per wijk
verschillen zijn in de soort indicaties. De ene wijk heeft bijvoorbeeld meer
jongeren met een psychiatrische indicatie dan de andere.
Op dit moment is Zoetermeer in gesprek met diverse partijen, zoals met
de zorgaanbieders
Samenwerking is lastig. In het stadsgewest Haaglanden wordt wel
samengewerkt m.b.t. Jeugd maar het stadsgewest gaat niet over zorg en
Wmo. Complicerende factor is dat er binnen de regio Haaglanden twee
zorgregio’s zijn.
Samenwerken
Een rondje langs de gemeenten over samenwerking levert het volgende
beeld op:
Regionale afstemming m.b.t. zorg en Wmo is in Haaglanden op
bestuurlijk niveau (nog) niet georganiseerd. Op ambtelijk niveau
is er nu apart overleg georganiseerd over AWBZ-begeleiding.
Zoetermeer heeft de intentie tot samenwerking met Pijnacker-
Nootdorp.
Barendrecht werkt in BAR verband (Barendrecht, Albrandswaard
en Ridderkerk) gemeenten samen ook op bestuurlijk niveau.
Probleem is wel dat de GGD Rotterdams is en de gemeenteraad
van Rotterdam hierover gaat.
Spijkenisse werkt in Voorne Puttens verband (5 gemeenten)
samen. Probleem is dat er meerdere zorgkantoren zijn.
Veenendaal werkt samen met 8 gemeentes. Extra complexiteit is
dat dit ook nog eens over de provinciegrens is georganiseerd. Met
meerdere GGD’s, meerdere bureaus jeugdzorg en meerdere
zorgkantoren
Leidschendam-Voorburg werkt samen met Voorschoten en
Wassenaar
Omdat elke regio anders is georganiseerd is er geen standaard manier van
samenwerken. Het (logische) schaalniveau voor samenwerking is lastig te
bepalen en verschilt per cliënt groep en per onderwerp.
En kun je ook samenwerken met willekeurige andere gemeentes in
Nederland?
Er is behoefte aan goede voorbeelden op het gebied van samenwerken.
Er wordt brood gezien in samen indiceren en samen inkopen

Nog steeds is het onduidelijk of 2013 het jaar van invoering wordt.
Voorstanders zien 2013 als een goed wen-jaar, zodat je 2013 beleidsarm
kunt invoeren. Tegenstanders vinden 2013 te kort dag is, zij zien liever in
2014 de ‘big bang’.
WMO Vervoer
De deelnemers zijn van mening dat er geld te besparen valt op vervoer,
bijvoorbeeld door de combinatie met leerlingenvervoer. Het vraagstuk is
of je het vervoer regionaal kunt invoeren.
Een praktische tip is om goed in de gaten te houden wat de einddatum
van de huidige contracten is en te zorgen dat de samenwerkende
gemeenten hun bestaande contracten op hetzelfde tijdstip laten aflopen.
In mei komt er een handreiking Vervoer beschikbaar vanuit het
Transitiebureau. Er is al een factsheet over vervoer op de website te
vinden
Kwaliteit in de regio
Het vraagstuk is hoe je de continuïteit van zorg kunt waarborgen in een
regio. Het is niet de bedoeling dat met mensen geschoven wordt.
Over het algemeen krijgen de mensen op dit moment al ergens zorg
geleverd. De zwaardere en meer specialistische zorg is meestal regionaal
georganiseerd. Het aantal cliënten in een gemeente is bepalend voor het
antwoord op de vraag of de begeleiding regionaal of lokaal moet worden
georganiseerd. Per regio kun je per doelgroep een aantal standaard
begeleidingsarrangementen afspreken met de grootste zorgaanbieders.
Toegang en indicatie
Willen de gemeenten zelf of in regioverband de indicatiestelling
organiseren?
Veenendaal wil dit zelf organiseren, eventueel in een stichting.
Je kunt ook zorgaanbieders laten indiceren, maar het dilemma is dat de
slager dan zijn eigen vlees keurt.
Voor de Wet werken naar vermogen is de indicatiestelling verplichte
winkelnering bij het UWV, voor de indicatiestelling begeleiding kan het
handig zijn om dit regionaal op te pakken. Maar je kunt ook aansluiten bij
de manier waarop in de eigen gemeente de indicatiestelling is geregeld
en dan nagaan wat er nog extra nodig is om ook de cliënten voor
begeleiding te kunnen indiceren.
Aanbesteden
Een verandering is wenselijk naar bestuurlijk aanbesteden met
resultaatafspraken. Met zorgaanbieders in gesprek gaan en standaard
zorgarrangementen afspreken.
Er is een spanningsveld tussen goede kwaliteitsindicatoren en prijs.
De rol van zorgkantoren is verschillend. Over het algemeen worden ze als
niet participatief gezien.
Het is jammer dat de zorgverzekeraars ook niet regionaal georganiseerd
zijn (cliënten hebben keuze welke zorgverzekeraar)
Informatie
Er is gebrek aan informatie over zorgaanbieders in combinatie met

Vervolg:
cliënten die overgaan naar de Wmo. Beleidsinformatie is wel beschikbaar,
maar verspreid over gegevensverzamelingen van het CIZ, zorgkantoor en
CAK. Gemeenten moeten er een extra slag overheen doen om de
gegevens op elkaar te laten aansluiten.
Informatie over exacte aantallen cliënten van een gemeente per
zorgaanbieder is niet beschikbaar en informatie op regionaal niveau is
lastig te produceren.
Gemeenten vinden het vervelend zelf achter informatie aan te moeten
gaan.
Het Transitiebureau kan niet meer informatie over aantallen cliënten
verschaffen dan tot nu toe is gedaan. Gemeenten moeten daar ook niet
op gaan wachten, maar keuzes maken op basis van de bestaande
informatie.
Rol van PGB
De gemeenten hebben nog geen besluit genomen over het PGB. De keuze
voor het PGB lijkt aantrekkelijk, maar als je het nader onderzoekt is het
lastig vanwege:
Administratieve lasten over de verantwoording
Je kunt niet sturen op de kwaliteit van de begeleiding
Een trekkingsrecht of een persoonsvolgend budget waarbij de cliënt het
geld niet zelf in handen krijgt is aantrekkelijk, maar waarschijnlijk moeilijk
te organiseren.
Het is niet wenselijk dat de cliënt het geld zelf moet voorschieten.
De conclusie van de wethouders is dat het PGB toch een relatief duur
instrument is.
Het Transitiebureau stelt veel materiaal beschikbaar. De handreikingen
zijn echter niet altijd toegankelijk genoeg. Het organiseren van een
Masterclass over de inhoud van de handreiking spreekt aan.
De wethouders vinden dat het Transitiebureau niet altijd even zichtbaar is
en de informatie en handreikingen komen te laat.
De wens van de wethouders is dat het Transitiebureau niet alleen de
verschillende keuzes maar ook de consequenties van de keuzes zou laten
zien.
De aanwezigen vanuit het Transitiebureau geven aan dat er diverse
handreikingen op korte termijn beschikbaar komen zoals: ‘toegang’ en
‘vervoer’.
De wethouders vinden het prettig om beelden delen en te horen dat
iedereen met dezelfde vraagstukken leeft. Men heeft een gedeelde zorg.
Het is een goed idee om te streven naar basis arrangementen op
regionaal niveau en die onderling te vergelijken.
De wethouders realiseren zich dat ze snel met grote zorgaanbieders
concrete afspraken moeten maken.
De vorm van de Learn & Share wordt als prettig ervaren.