Untitled

D F,
h E V E N S
V A N
PLUTARCHUS.

D E
L E V E N S
V A N
D O O R L U C H T I G E
GRIEKEN EN ROMEINEN,
ONDERLING VERGELEKEN,
DOOK.
PLUTARCHUS:
IT HET OORSP RONKELYKE GRIEKSCH , GEHEEL OP NIEUW VER.
YAALD, EN MET ZEER VELE AANTEEKENINGEN OPGEHELDERD,
DOOR.
ET. WASSENBERGH EN H. BOSSCHA,
HOOGLEERAREN TE FRANEKER EN GRONINGEN.
D E R T T E N D E DEEL.
MET PLATEN.
TE AMSTERDAM, BY
JOHANNES ALLART,
M D C C C I X,

H E T
L E V E N
V A N
G A L B A.
XIII. DEEL. A,

H E T
L E V E N
VAN
G A L B A.
De Atheenfche veldheer IPHICRATES
wilde, dat een bezoldigd krygsman een
liefhebber ware van geld en zinnelyk ver­
maak , opdat hy, middelen zoekende om
die driften voldaan te krygen^ des te moe­
diger in den itryd zoude zyn. Doch de
meesten zyn van oordeel, dat het krygs»
volk, even als een fterk lichaam (0), nimmer
(Ö) Het kwam ons met REISKE voor, d«c
men de gewone lezing , waarin DU SOUL ert
IRYANE verandering wilden ronken, wel kan behouden,
en dat de fchryver wil zeggen, dat gelyk
het menfchelyk lichaam in het gebruik va^t
2yne krachten, die anders gevaarlyk konden worden,
beftuurd wordt door het hoofd of de zie! 3
zo ook een lichaam van krygsvolk, welks krach-
A a t«*a»

1 H E T L E V E N
mer uit eigene beweging handelen, maar
in zyne • bewegingen den veldheer vol­
gen moet. Dus verhaalt men ook , dat
PAULUS EMILIUS, toen hy het leger,
't welk by in Macedonië overnam, vol
fnappers en bemoeiallen vond, die her.
opperbevel mede wilden voeren, een be.
vel deed uitgaan , waarby elk gelast
wierd zyne hand gereed, en zyn zwaard
wel fcherp te hebben, maar al het ove­
rige voor rekening van hem te laten. Ook
begreep PLATO, dat de beste veldheer
en bevelhebber niets kan uitrechten, wan­
neer by het leger geene goede tucht en
gehoorfaamheid plaats heeft j en dat de
deugd van gehoorfamen, zo wel als van
gebieden, eenen rechtfehapen inborst vor­
dert, en eene verftandige opvoeding, die
vooral het oplopende en driftige door
zachtheid en menschlievendheid tempert;
en voor deze. zyne ftelling heeft hy tot
bewyzen en voorbeelden, behalven vele
an-
ten, kwalyk gebruikt, nog des te gevaarlyker zyn
zouden, niet uit eigene beweging en drift moet
bandelen, maar zich werktuiglyk door het opper­
hoofd moet laten bewegen.

T A » GALBA, f
andere droevige ondervindingen, byzonder
datgene , 't welk den Romeinen na den
dood van NERO is overgekomen , waaruit
blykt, dat in een gebied niets verfchrikke-
lyker kan zyn, dan eene krygsmagt, die
naar domme en drieste driften te werk
gaat. Te recht vergeleek hierom ook DE-
MADES het Macedonisch leger, na den
dood van ALEXANWKK, by den Cykloop,
dien het oog was uitgeftoken (b~), daar hy
hetzelve velerhande ongeregelde en wilde
bewegingen zag maken. Maar het ging
met de fchokken en bewegingen van het
Romeinfche gebied omtrent zoo als met die
van de Titanen in de fabel; daar hetzelve,
in vele gedeelten vaneengefcheurd, tevens
van alle kanten weder op zich zeiven ne-«
derftortede, niet zo zeer door de heersch-
zucht der genen, die tot Imperatoren wier­
den uitgeroepen, als wel door de fchraap.
zucht en losbandigheid van het krygsvolk,
't welk telkens den eenen Imperator door
den anderen wegdreef, zo als men den
eenen fpyker wegdryft door den anderen.
Dio-
(£) De bekende Cycloop POLYPHEMUS, diea
door ULYSSES het oog werd uitgeftoken.
A 3

& B E T L E V E N
DiONVSius, fpottende met de fchielyké'
ïotverwisfeling van PHER^EUS, die, nadac
hy flechts tien maanden de opperheer-
fchappy in Thesfalië gevoerd had , reeds
om 't leven werd gebracht, noemde den-
zelven eenen Tyran van de Tragedie.- Maar
het Palatium en Vorftelyk huis der Cé-
zars heeft binnen nog koneren tyd vier
Imperators gehad, daar de een als 't ware
ten toneele wierd opgeleid, en de andere
hetzelve moest verlaten (cj. Echter bleef
voor het ongelukkig volk deze ééne troost
over, dat zy geene andere wraak voor de
bewerkers van dat kwaad nodig hadden,
vermids zy hen onderling zich zeiven zagen
om hals brengen, en wel in de eerfte
plaats, en met het hoogfte recht, den ge­
nen, die hen door een valsch lokaas had
bedrogen, en hen uit de verandering van
eenen CJSSAR ZÓ veel had geleerd te ho­
pen, als hy zelf hun beloofde, eh die de
- edel-
• (V) GALBA, OTHO, VITELLIUS, VESPASIA»
BUS, Met de befchryving van PLUTARCHUS
yan de toenmalige gefteldheid des Romeinfchen
igebieds verdient vergeleken te worden die van
TACIXUS in 't begin van zyne Gelchiedenisfen.

V A N G A L B A.
edelfte daad , den opdand tegen NÊ&Ö,'
fchandvlekte door de beloningen, dïe by
daarby voegde, waardoor dezelve toe een
verraad werd gemaakt.
Namelyk NYMPHIDIUS SABINUS, die,
zo als wy te voren gezegd hebben (i),.
Préfect van.de lyfwacht was met TSGIL-
L I N u s , toen het met de zaken van N E-
R o wanhopig ftnnd, en deze, zo als
bleek, - zich gereed maakte om naar Egïpte
te vluchten, haalde het krygsvolk over
om, even als ware NERO reeds weg en
werkelyk op de vlucht, GAL BA als Imperator
uitteroepen, en loofde tot heloning.
uit aan ieder der zoldaten van de ftad en
van de lyfwacht zevenduizend en vyfhon-derd
drachmen, en aan die van de winge,
westen ieder twaalfhonderd en vyftig: eene
zom
00 Daar het hier aangehaalde nergens in deze
Levens van PLUTARCHUS voorkoomt, mag men
befluiten, dat het leven van NERO- en welligt ook
die van de voorgaande Imperators, mede door
onzen Schryver geboekt doch niet tot ons geko­
men zyn. Zo geeft hy ook aan 't flot der levens-
befchryving van OTHO te kennen, dat hy het le­
ven van VITELLIUS befchreven heeft, 't welk
almede niet voorhanden is.
A 4

ï SET L E V E N
zom zoo groot, dat het onmogelyk was
dezelve byeen te krygen, zonder tiendui.
zendmaal meer onheils over hef gehele
volk te brengen, dan NERO veroorzaakt
had. Hierdoor toch werd wel de ondergang
van NERO voltooid, maar ook wel.
dra GAL BA zelf ten val gebracht: want
den eerften vielen zy af om de beloofde
beloning te ontvangen , en den katften,
om dat hun dezelve niet wierd gegeven.
Terwyl zy vervolgens iemand zochten om
hun die zom gelds te geven, zagen zy
door gedurigen afval en herhaald verraad
zich zeiven eer uitgeput, dan zy den gehoopten
loon magtig wierden. Dan dit
alles in byzonderheden naauwkeurig te ver.
halen, is het werk van eenen eigenlyken
gefchiedfchryver: ik heb flechts te zorgen,
dat ik de merkwaardige omftandigheden in
de daden en lotgevallen der CAESARS niet
met ftilzwygen voorbygaa.
Het is buiten tegenfpraak, dat SULPI-'
cius GALBA de rykfte was van alle andere
burger.perzonen, die in het geflacht
der CAESARS zyn ingedrongen. En daar
hy zich, door zyne afkomst uit het ge.
flacht der SERVIUSSEN, op eene zeer
aan-

V A N G A L B A.
aanzienlyke geboorte kon beroemen , liet
hy zich nog meer voorftaan op zyne ver.
wantfchap met CATULUS (e), een man,
die in deugd en achting de eerfte was van
alle zyne tydgenoten, fchoon hy den voor­
rang van grote magt gaarne aan anderent
afftond. Daarby Hond GAL BA ook nog
in eenige betrekking van verwantfchap met
LI VIA, de gemalin van AUGUSTUS, en
het was door hare gunst, dat hy als Con-
ful het Palatium verliet. Men pryst ook
zeer zyn bewind over de legioenen in Ger-
manië, en zegt, dat hy als Proconful van
Afrika zich by uitftek heeft onderfcheiden.
Dan zyne eenvoudige levensvvyze, en zyne
fpaarfaamheid en karigheid, werden hem,
toen hy Imperator was geworden, als ge­
breken van eenen al te bekrompen geesr.
toegerekend, waarvan hy niet dan eenen
fchralen roem van huishoudelykheid en zui­
nigheid behaalde. Hy werd met het op-
perkrygsbewind naar Spanje gezonden door
NERO, toen deze nog niet geleerd had
bur-
(

io H E T L E V E N
burgers in hoog bewind geplaatst re vre­
zen. En daar hy van aard zachtzinnig
fcheen te zyn, verwekten zyne jaaren een
ganftig denkbeeld van-voorziduigheid.
Als nu fno: 3
e Landvoogden de winge­
westen op eene vvre.le en onmcnfchetyke
wyze mishandelden (f), was hy wel niet
in ftaat om door andere middelen die
kwaad te verhelpen ; doch evenwel door
openlyk zyn leedwezen daarover te laten
blyken, en deel te nemen in bet lyderi
der verdrukten, bragt hy in zekeren zin
verligting en troost toe aan die genen,
welke onrechtvaardig behandeld en als Ha­
ven verkocht wierden. En als 'er fchimp-
dïchten op NERO gemaakt, en overal ver-
fpreid en gezongen wierden, ging hy zulks
niet tegen, noch deelde in de verontwaar­
diging, welke de Landvoogden daarover
betoonden: en dit maakte hem nog meer
bemind by de ingezetenen; want hy was
reeds
- (/) Hy bedoelt die genen, welke door de lm-
perators ter waarneming hunner zaken, en byzon-
d'er tot het befhmr der geldmiddelen en het inza­
melen van penningen voor 's Vorften kas, naar
de Provinciën gezonden werden.

V A N G A L B A . li
reeds gemeenfaam met hun geworden, daar
hy agt jaren lang het bewind in dat ge­
west had gevoerd , toen J U N I U S V I N -
D E X , Proprét.or van Galliën, tegen N E K O
ópftond. . Men verhaalt, dat hy, voordat
de opftand openlyk was uitgeborften, eenen
brief daarover van V I N D E X ontving, doch
dat hy geen geloof daaraan floeg, noch
de zaak ontdekte of aanbragt, zo als de
overige Landvoogden deeden , die de brie­
ven aan hun gefchreven aan N E R O over­
zonden, en daardoor, zo veel in hun was,
nadeel toebragten aan eene onderneming,
waarin zy naderhand deel nemende beken­
nen moesten , dat zy even zo zeer zich
zeiven als den ondernemer verraden had­
den. Maar als V I N D E X naderhand, toen
hy openlyk den oorlog had verklaard,
G A L B A door eenen brief aanporde , om
de oppermagt te aanvaarden, en zich als*
hoofd te voegen by het lichaam der Gal­
liërs, 't welk een hoofd nodig had, en
genoegfame fterkte bezat , daar het hon­
derdduizend man werkelyk onder de wa­
penen had, en in (laat was om nog meer
pnder de wapenen te brengen, raadpleegde
hy hierover met zyne vrienden, van wel­
ken

12 HET L E V E N
ken zommigen oordeelden, dat men voor
als nog moest blyven, die men was, en
afwachten, wat 'er te Rome gebeurde, en
hoe daar over den opftand gedacht wierd:
maar TITUS VINIUS (g), Préfect van de
hof bende, zeide: „ waartoe toch, o GAL-
„ B A ! zal dat marren dienen ? want in
„ overweging te nemen, of wy NERO
getrouw zullen blyven , is reeds op«
„ ftand QJi). Een van beiden dus, gy
„ moet, even als of NERO reeds voor
„ vyand verklaard was, niet aarzelen om
„ met VINDEX eene gemeene zaak te
„ maken, of gy moet hem terftond aan-
„ brengen en de wapenen tegen hem op-
„ vatten, omdat hy u verkiest tot opper.
hoofd der Romeinen, in plaats van den
„ dwingeland NERO."
Hierop liet GALBA openlyk by gefchrifc
eenen dag aankondigen, waarop hy beloof,
de aan elk, die het begeeren zoude, be-
vry-
(g) Dus fchynt de ware naam te zyn, en nier
TITUS JUNIUS, gelyk XYLANDER wil. Zie
ERNESTI ad Tacit. Hht. init.
(A) Zo oordeelde ook TACITUS: qui delibe*
rant, defciverunt.

V A N G A L B A . 13
viyding van flaverny te zullen fchenken.
Hec gerucht van de zaak , 't welk zich.
vroegtydig verfprcid had, deed eene grote
menigte menfchen opkomen , gereed om
de omwenteling te voltooien. Zodra hy
zich dus in het openbaar vertoonde, geze.
ten op het verheven geftoelte, werd hy
van allen eenftemmig voor Imperator uit­
geroepen. Hy wilde echter niet dadelyk
dezen tytel aannemen, maar, nadat hy
zware befchuldigingen tegen NERO had
ingebracht, en op eenen klagenden toon
vermeld den dood van zo velen der aan-
zienlykfte mannen, die door NERO waren
vermoord, verklaarde hy zich gereed om
zyne zorg aan het vaderland te koste te
leggen, niet onder den tytel van CES AR.
of Imperator t maar onder dien van hoofd
des Raads en des Volks van Rome. Dat
nu VINDEX met recht en naar verdiende
GALBA tot het bewind had geroepen,
daarvan leverde het gedrag van NERO zei­
ven een fterkfprekend bewys op. Want
daar deze zich hield, als of hy de bewe­
gingen in Galliè'n niet ter harte nam, en
zich deswegen in 't geheel niet bekom,
merde , vernam hy niet zo ras, wat 'er
met

H E T L E V E N
met GALBA was voorgevallen , 't welk'
hem gemeld werd op het oogenblik, dat
hy uit het bad komende zich aan tafel
had gezet, of hy wierp in drift de tafel
omver. Evenwel, nadat de Raad GALBA
voor vyand verklaard had, nam hy by zy­
ne vrienden eene fpottende houding aan,
en wilde den kloekmoedigen man verto-
res, zeggende, dat hem. daar hy thans
geld nodig had, geene kwade gelegenheid
om zich te redden was ingevallen (/),
want dat hy de goederen der Galliërs,
wanneer die ondergebracht zouden zyn,
voor buit zoude nemen, 't welk niet wei­
nig zoude aanbrengen, en wat de goede
ren van GALBA betrof, daar deze voor
vyand verklaard was, konden die terftond
aangetast en verkocht worden. Hy gaf
ook werkelyk bevel om GALBA'S goede,
ren te verkopen: doch deze, zulks hoo-
rende , kondigde insgelyks de verkoping
aan van alles, wat NERO in Spanje be­
zat,
6') Volgens de geraeene lezing zou het zyn
,, geene kwade voor/pe/litig"; doch de verbetering
van DU SOUL kwam ons hier aannemelyker
voor.

V A N GALBA. i$
«ai, en fcrèeg daartoe een groot aactal
veel gereeder kopers.
Daar nu meest allen NERO afvielen, en
zich by GALBA voegden, bleven CLO-
nïi'S MACER, die het bewind in Africa
had, en VERGINIUS RUFUS, Bevelheb.
ber van hét Germanifche krygsvolk in Gal-
Hën, op zich zelven, zónder nogtans dcn-
gelfdcn zin te volgen: want CLOPÏÜS
di2 , v/reed en fchraapzuchtig van aard,
zich geheel en al aan roof en moord l;?d
overgegeven, 'toonde duidelyk nier. te we.
ten, wac hy doen zoude, daarin rjamelyk,
dat hy zich noch in het opperbewind
durfde bevestigen, noch van hetzelve af.
ftand doen; terwyl VERGINIUS, aan het
hocfd zynde van de magtigfte keurbenden,
die hem verfcheidene malen voor Impera­
tor uitgeroepen hadden, en hem wiidea
dwingen om de oppermagt aantenemen,
verklaarde, dat hy die niet aannemen zou­
de, noch ook toelaten, dat dezelve aan
iemand anders wierd opgedragen, dan die
door den Raad verkoren zoude zyn. Dit
reeds maakte GALBA niet weinig onthutst.
Maar toen de krygsbenden van VERGI­
NIUS en VINDEX hunne Opperbevelheb­
bers,

IÓ* H E T L E V E N
bers, even als voerlieden, die niet meer
in ftaac zyn om hunne paarden in toom te
houden, hadden vervoerd om handgemeen
te worden, en een woedend gevecht daar­
uit was ontftaan, 't welk aan twintigdui­
zend Galliërs het leven kostte, en VIN­
DEX de handen aan zich zei ven deed
Haan; en toen daarop, het gerucht ver-
fpreid wierd , dat allen , na zulk eene
grote overwinning, begeerden, dat VER.
GINIUS de oppermagt zoude aannemen,
en zich anders bereid toonden om weder­
om de party van NERO te kiezen; toen
fchreef GALBA, in de uiterfte verlegen­
heid, eenen brief aan VERGINIUS, waar.
in hy hem bad om met hem de handen
inéénteflaan, en de Romeinfche heerfchap-
py en vryheid te helpen behouden. En
hierop begaf hy zich met zyne vrienden
naar Cluma(k) 9
eene ftad in Spanje, waar
hy meer den tyd doorbragt in berouw
over 't gene hy begonnen bad^ en in ver.
langen naar zyn vorig ftil en gerust leven,
waar-
(i) Eene Romeinfche volkplanting en rechtsftad,
ter plaatfe omtrent, waar thans Valladolid
gelegen is.

T A N G A L B A . 17
waaraan hy van jongs af gewoon was ge­
weest, dan in het nemen van de nodige
maatregelen voor zyne tegenwoordige om-
ftandigheden.
Het was thans zomer, toen laat in den
avond een vrygelaten van hem, met name
ICELUS (/), van Rome aankwam, heb­
bende de reis in zeven dagen volbracht.
Deze hoorende , dat GALBA zich reeds
had afgezonderd , en ter ruste begeven,
ging ylings naar deszelfs flaapvertrek, deed,
zonder zich aan de wachten te ftooren, de
deur open, en binnen gegaan zynde bragt
hy de tyding, dat terwyl NERO nog leef­
de, doch zich reeds zoek had gemaakt,
eerst het leger, en vervolgens het volk en
de Raad GALBA als Imperator hadden uit­
geroepen, en dat men kort daarop bericht
van,
(O In den tekst ftaat 2/x(A5, 't welk ook
•door de Vertalers Siculus of de Siciliaan wordt
overgezet. Doch LIPSIUS heeft bij T A C I T U J
Hist. I. 13. dit reeds verbeterd. Van dien ICE­
LUS, den vrijgelatenen en lieveling van GALBA,
heeft SUETONIUS'OP het einde van GALBA'S le­
ven ons eene walgelijke bijzonderheid verhaald.
XIII. DEEL. B

'i8 H E T L Ë V E N
van zynen dood had bekomen: dat hy
evenwel zich met die blote tyding niet
had te vreden gehouden, maar zich bege­
ven naar de plaats, waar het lyk was, en
dit gevonden hebbende was heengegaan.
•Dit nieuws beurde GALBA grotelyks op,
en 'er kwam eene grote menigte volks
voor het huis zamenvloeien, welken hy
hierdoor ten fterkftcn bemoedigde, fchoon
de fpoed, waarmede de vrygelatene gereisd
bad, ongelooflyk fcheen. Twee dagen la­
ter echter kwam TITUS VIBINIUS met
meer anderen uit het leger, die omftandig
verhaalde hetgene door den Raad befloten
was. Deze werd hiervoor tot hogen rang
verheven. Den vrygelatenen fchonk hy het
recht om eenen gouden ring te dragen, en
deze, die voortaan MARTIANUS ICEL-
LUS genoemd werd, verkreeg tevens het
voornaamfte gezach onder alle zyne vryge­
latenen.
Maar te Rome was inmiddels N YMP Mi­
ni us SABINUS bezig met niet heimelyk
of langfamerhand, maar in eens het opper-
gezach over alles aan zich te trekken,
voorwendende, dat GALBA oud, en naauw-
Ifks

V A N G A L B A . 19
ïyks in ftaat was om zich in eene draag-
koets naar Rome te laten voeren (want
deze was reeds drie en zeventig jaar); en
daarby begrypende, dat de Hof benden, die
hem reeds voorlang genegen waren, thans
geheel en al aan hem verkleefd waren, en
hem, wegens de ryke vereering, die zy
van hem ontvingen, als hunnen weldoener
befchouwden, terwyl zy GALBA flechts
als hunnen fchuldenaar aanzagen. Zynen
ambtgenoot TIGELLINUS beval, hy dade-
lyk het zwaard aftegeven; hy richtte gast.
malen aan, waarop hy de Oud-Confuls,
en zulken die over legers of wingewesten
het bevel hadden gehad, liet nodigen,
't welk hy deed op naam van GALBA: in
5
t leger maakte hy verfcheidenen op om te
zeggen, dat men door Afgezanten van GAL­
BA moest begeeren, dat NYMPHIDIUS
voor altoos, en alleen, tot Overften over
de Hof bende wierd aangefteld. Dan 't geen
de Raad deed om hem te vereeren, met
hem hunnen weldoener te noemen, en da-
gelyks zyn hof by hem te maken, en alle
befluiten door hem te laten bekrachtigen,
maakte bem fteeds nog ftouter; zodat hy
B 2 ia

to H E T L E V E N
in korten tyd by zyne vleiers zeiven niec
alleen gehaat, maar ook gevreesd vvierd.
Als de Confuls flaven, in 's lands dienst
ftaande, hadden afgezonden om de beflui.
ten aan den Imperator overtebrengen, en aan
dezelven de gewone gezegelde opene brieven
hadden medegegeven, op vertoon van welken
de ftedelyke beftuuren gewoon waren
aan de boden telkens versch gefpan te bezorgen
om met zo veel te meer fpoed te
reizen , toonde hy zich niet weinig gebelgd
, dat men niet zyn zegel en zyne
zoldaten daartoe had gebruikt. Zelf3 verhaalt
men, dat hy in ovetweging ftond om
de Confuls daarvoor te ftraffen; dan toen
zy redenen van hun gedrag gaven , en
hem deswegen om verfchoning fmeekten,
liet hy zich weder te vrede ftellen. Om
aan het volk genoegen te geven, liet hy
toe, dat al wie van NERO'S aanhang hun
in handen viel, doodgeflagen wierd. Dus
werd SPICILLUS, de zwaardvechter, onder
de ftandbeelden van NERO, die door
de ftad gefleept werden, geworpen , en
midden op de markt verpletterd. APO-
NIUS, een van deszelfs verklikkers, werd
on.

V A N G A L B A . er
onder den voet geworpen , en door karren
, met fteen geladen , dood gereden;
vele anderen werden door het volk verfcheurd,
onder welken zommigen waren,
die niets kwaads bedreven hadden: zodat
MAURJSCUS, die voor eenen van de beste
burgers doorging, en zulks inderdaad
was, tot den Raad zeide, dat hy vreesde,
men zou weldra verlangen NERO weerom
te hebben*
Terwyl NYMPHIDIUS dus fteeds nader
aan het doel van zyne wenfchen poogde
te komen, hoorde hy niet ongaarne, dat
men hem deed voorkomen als eenen zoon
van CAJUS CAESAR, den opvolger van
TIBERIUS. CAJUS namelyk zoude in
zyne jeugd gemeenfchap hebben gehad
met de moeder van hem, die 'er zeer
wel uitzag, en de dochter was van cAL-
LI STUS, eenen vrygelatenen van c JE SAR,
by eene naaifter, die hem voor loon diende;
Doch het koomt my voor, dat die
verkeering van CAJUS met de moeder van
NYMPHIDIUS eerst heeft plaats gehad,
nadat hy reeds geboren was. Anderen zei-
B 3 den

st H E T LEVEN
den dan ook, dat hy een zoon was van
den zwaardvechter MARTIANUS, op wien
NYMPHIDIA, om deszelfs groten roem,
verliefd was geworden; gelyk hy dan ook
in wezenstrekken het meest op dezen ge­
leek. Hoe dit zy, zeker is het, dat hy
NYMPHIDIA voor zyne moeder erkende;
en dat hy, zich zeiven alleen de eer toe.
kennende van NERO'S val, niet te vreden
was met de beloningen van eer en geld,
die hy daarvoor genoot, noch ook, dat
hy zyne lusten mogt voldoen met SPO-
RUS, voorheen den lieveling van NERO,
dien hy dadelyk na NERO'S dood, en ter-
wyl bet lyk van dezen nog lag te branden
op den houtftapel, by zich had genomen,
en onder den naam van POPP^IA als zyne
vrouw gebruikte; maar zich nog daaren.
boven in de opperheerfchappy, als opvol­
ger van NERO, zocht intedringen. Hier.
aan werkte hy heimelyk te Rome door
zyne vrienden, wordende tevens in Y ge.
heim onderfteund door eenige vrouwen en
raadsheeren; en voorts zond hy eenen zy-
fler vrienden, GELHANUS genaamd, naar
Span*

V A N G A L B A . 22
Spanje, om te befpieden, hoe het daar
gefield ware (m).
Intusfchen liep GALBA, na den dood
van NERO, alles mede: alleen VIRGIN tus
RUFus, die nog geene party gekozen had,
baarde hem nog ongerustheid, daar hy
vreesde, dat deze , nadat hy by het be­
wind over het grootfle en dapperfte leger
de overwinning over VINDEX had ge­
voegd , en een groot deel van het Romein-
fche gebied, namelyk geheel Galliën,'twelk
in eene oproerige gisting was, te onderge-
bragt, eindelyk gehoor zoude geven aan
de genen, die hem aanzetteden om het be.
wind op zich te nemen. Want niemand
had groter naam noch roem dan VIRGI-
«ius, als die het meest had toegebragt
om
Cm) Schoon hier in den grondtekst iets, mis-
fchien toch maar een enkel woord , bij het af-
fchrijven is verloren geraakt, en een ander woord
bedorven is geworden, levert echter het overge­
blevene , met eene kleine verandering, den zin
op, dien wij hebben uitgedrukt, en dien men
kan onderftellen de hoofdmeening des Schrijvers
te bevatten.
B 4

24 H E I L E V E N
om den Romeinfchen Staat tevens van eene
ondragelyke dvvingelandy en van de Galli-
fche oorlogen te verlosfen. Dan deze,
volhardende in zyne vorige denkwyze, wil­
de de keuze van eenen Imperator open
houden voor den Raad , niettegenftaande
dat, NERO'S dood openbaar geworden
zynde, niet alleen het leger van nieuws
by hem aanhield, maar zelfs een der Over-
ften in zyne tent het zwaard tegen hem
trok, en zeide, dat hy kiezen moest tus-
fchen het opperbewind en het zwaard.
Maar toen FABIUS VALENS, die één
Legioen onder zyn bevel had, het eerst
den eed van getrouwheid aan GALBA had
gedaan, en 'er brieven uit Rome aange-
komen waren, waarin het befluic van den.
Raad werd gemeld, overreedde hy einde-
lyk, fchoon met grote moeite, het krygs-
volk om GALBA voor Imperator uitteroe-
pen , en weigerde niet FLACCUS HOR.
DEONIUS, die als zyn opvolger gezonden
werd , te erkennen. Aan dezen dus het
leger hebbende overgegeven, ging hy GAL­
BA by deszelfs overkomst te gemoet, en
vergezelde hem, zonder dat hy met eenig
by-

V A N G A L B A . 25
byzónder blyk van misnoegen noch ook
van hoogachting bejegend wierd. Wat het
eerfte betreft, dit kon de achting, die
GALBA hem toedroeg, niet dulden , en
het laatlle werd veroorzaakt door GALBA'S
vrienden; voornamelyk door TITUS y'cfe
NIUS, die, terwyl hy uit nyd VIRGINIUS
zocht te benadeelen, zonder dat hy het
wist, deszelfs geluk bevorderde, daar hy
hem buiten oorlogen en andere rampen
hield, waarin de overige veldheeren ge-
wikkeld werden, en hem'daarentegen een
ftil léven en eenen gansch vreedzamen en
gerusten ouderdom deed genieten.
De afgevaardigden uit den Raad vonden
GALBA omftreeks Narbo, eene ftad van
Galliën, waar zy hem begroeteden, en
ernftig verzochten óm zich hoe eer hoe
liever aan het volk, 't welk zulks verlang­
de, te vertonen. Hy onding en behandel­
de hen niet alleen in andere opzichten op
eene vriendelyke en alzins gemeenfame ma­
nier, maar gebruikte ook by de maaltyden,
waarop hy hen onthaalde , niets van al dien
toeftel van tafelgereedfchap en omflag van
bedienden, die NYMPHIDIUS hem uit den
B < voor-

&6 HET L E V E N
voorraad van NERO gezonden had, maar
beholp zich geheel en al met het zyne;
waarom hy geprezen werd als een grootmoedig
man, en die toonde boven dwaze
verwaandheid verheven te zyn. Dan fpoedig
wist VINIUS, die deze edele eenvoudigheid,
die onopgefmukte en burgerlyke
manier van doen, volksvleiery noemde, en
eenen fmaak die al wat groot was verfmaadde
, hem te bewegen om van N E-
RO'S rykdommen gebruik te maken, en by
zyne maaltyden geenen koninglyken pracht
te fparen; ja langzamerhand deed de oude
man genoeg zien, dat hy geheel en al van
VINIUS zoude afhangen.
VINIUS nu was zo uitermaten geldgierig,
dat hy daarin niemand toegaf, en
daarenboven zeer overgegeven aan onkuifche
liefde voor de vrouwen. Reeds nog
zeer jong zynde, toen hy onder CALVI-
SIUS SABINUS zynen eerften veldtogt
deed, had hy de vrouw van dien veld.
overften, die zeer befaamd was, by
nacht in krygsgewaad in het leger gebragt,
en op de plaats, welke by de Romeinen
Prin*

V A N G A L B A . '27
'Princlpia genoemd wordt, bekend (V).
Hierom had CAJUS C JE SAR. hem gevangen
gezet, doch na den dood van dezen
had hy het geluk gehad om weder op vryc
voeten te geraken. Eens, toen hy by
CLAUDIUS CAESAR ter maaltyd was, ftal
hy eenen zilveren beker. C^SAR, dit vernomen
hebbende, liet hem 'sanderdaags
weder ter maaltyd nodigen, en beval, toen
hy kwam, aan zyne bedienden, hem niets
van zilver, maar alles van aardewerk, aantebieden
en voortezetten. Dit nu werd uit
hoofde van C^SAR'S zachtheid, die meer
in het fpotachtige viel, geoordeeld eer belachelyk
te zyn, dan waardig om 'er over
vertoornd te worden. Maar 't gene hy
door
(«) principia heette ia de Romeinfche leger­
plaats eene ruimte van honderd voeten breedte,
en lopende van het eene einde tot het andere
tiisfchen het hoofdkwartier en de tenten der Offi­
cieren, en die der zoldaten , waardoor dus het
opper-gedeelte der legerplaats van het beneden­
gedeelte gefcheiden werd. Hier werden de veli-
teekenen bewaard, en werd rechtspleging gehou­
den; en dit was dus het aanzienlijkfte gedeelte
van de geheele legerplaats.

*S H E T L E V E N
door zytien groten invloed en vermogen op
GALBA om geld uitvoerde, gaf aan zommigen
aanleiding, aan anderen voorwendzels
voor de grootfte treurtoneelen en onheilen,
die zy aanrichteden.
NYMPHIDIUS namelyk, zodra GEL-
LI ANUS terug was gekomen, dien hy
min of meer als verfpieder naar GALBA
gezonden had, van dezen vernomen heb­
bende, dat CORNELIUS LACO tot Overfte
van de Hof bende was aangefteld, en
dat VINIUS alleen het beduur van alles
had, dat hy [Gellianus] zelfs niet in de
nabyheid van GALBA had kunnen komen,
noch gelegenheid had gehad om afzonderlyk
met hem te fpreken, daar elk hem in
't oog hield en naging, werd hierover zeer
ontrust, en de hoofden van de krygsmagt
hebbende zamengeroepen, zeide hy, dat
GALBA wel een goed oud man, billyk en
gematigd was, doch dat hy zelden uit zyne
eigene oogen zag, en zich door VI­
NIUS en LACO, geenszins ten besten, liet
leiden; hy Helde dus voor, eer dat dezen
ongemerkt den zelfden invloed in alles
kregen,dien TIGELLINUS had gehad,afge-
vaar.

V A N G A L B A . 49
vaardigden uit het leger naar den Imperator te
zenden, om hem onder het oog te bren­
gen, dat, zo hy Hechts die twee vrienden
van zich verwyderde, hy te Rome met
veel meer blydfchap en genegenheid zoude
worden ontfangen. Dan toen dit zyn voor-
ftel geenen ingang vond, en het vreemd en
ongerymd geoordeeld wierd, eenen Impera­
tor van die hoge jaren, even als eenen jon­
geling, die het Opperbewind nog pas ge-
fmaakt had, voortefchryven, welke vrien»
den hy al of niet moest hebben, floeg hy
eenen anderen weg in, en zocht GALBA door
brieven vervaard te maken; nu eens fchry.
vende , dat 'er in de Had heimelyk kwaad
fchuilde, en vele gemoederen' aan 't gisten
waren; dan eens, dat CLODIUS MACER.
de koornfchepen in Afrika achterhield; op
eenen anderen tyd, dat onder het krygs.
volk in Germanië bewegingen befpeurd
wierden, en dat zulks ook aangaande de
legioenen in Syrië en Judéa bericht wierd.
Dan daar GALBA zich dit alles luttel aan­
trok, en aan die berichten geen geloof
floeg, befloot hy hem den voet te ligten.
Zulks werd hem wel door CLODIUS CEL­
SUS

C
3 H E T L E V E N
sus van Antiochië, een • verftandig man,
én die het als een getrouw vriend wel met
hem meende, afgeraden, daar 'er, zo als
deze zeide, zeer waarfchynlyk geene enkele
te Rome was, die NYMPHIDIUS tot CM
SAR wilde uitroepen: dan.de meesten fpot.
teden daarmede, en MITHRIDATES van
Pontus, fchimpende op het kale hoofd en
de rimpels van GALBA, zeide, dat de Ro­
meinen nu wel vry wat met hem op had­
den, maar dat zy, hem ziende, oordeelen
zouden, dat het eene fchande voor dezen
tyd was, san zulk eenen den titel van
c iE SAR te geven.
Men befloot werkelyk NYMPHIDIUS
omtrent middernacht in 't leger te brengen,
en hem daar voor Imperator uitteroepen.
Maar ANTONIUS HONORATUS, de eer­
de ia rang onder de krygs - overften, liet
's avonds de zoldaten , die onder zyn bevel
ftonden, byeenkomen, en befchuldigde eerst
zich zei ven, en vervolgens hem, van bin­
nen zo korten tyd zo menigmaal van party
veranderd te zyn, niet uit een verftandig
overleg, noch met keuze van beter, maar
uit involging van. zekeren bozen geest, die
hem

V A N GALBA. 31
hem van de eene trouwloosheid tot de ani
dere had vervoerd. „ Voor de eerfte
„ maal, zeide hy, hadden de wandaden
„van NERO eene fchynbare reden opge-
„ leverd: maar zullen wy nu ook trouw-
„ loos worden tegen GALBA? hebben wy
„ dan ook ten zynen laste eenen moeder.
„ moord, of het ombrengen van eene
„ echtgenoot? hebben wy ons over hem
„ te fchamen, om dat hy danste op het
„ toneel, of rollen in eene Tragedie fpeeU
„ de? En zelfs dat fcheen ons gene ge-
„ noegfame reden om NERO te verlaten;
„ zulks hebben wy gedaan op het zeggen
„van NYMPHIDIUS, waaraan wy geloof
„ floegen, dat namelyk hy ons het eerst
„ had verlaten, en naar Egipte gevlugt
„ was. Zullen wy dan GALBA tevens
„ met NERO opofferen, en den bloedver-
„ want van LIVIA ombrengen, gelyk wy
„ den zoon van AGRIPPINA hebben om.
„ gebragt, om den zoon van NYMPHI-
„ DIA tot Imperator te kiezen? of zullen
„ wy niet liever, even als wy ons als
„ wrekers tegen NERO betoond hebben,
„ door hem te ftraffen voor zyne euvelda-
„ den,

32 H E T L E V E N
„ den, ons als dappere en getrouwe lyf.
„ wachten van GALBA gedragen?" In dit
voordel van den Overften namen alle de
zoldaten genoegen , en gingen ook naar de
anderen, die zy aanfpoorden om den Im­
perator getrouw te blyven, van welken zy
een groot gedeelte tot hunne party over­
haalden. Dit werd gevolgd van een groot
geroep; waarop NYMPHIDIUS,'! zy omdat
hy meende, gelyk zommigen zeggen, dat
hy reeds door het krygsvolk wierd opge-
roepen, of om dat hy haast maakte om de
muitenden, en de genen die zich nog niet
vóór hem verklaard hadden, voortekomen,
zich derwaards begaf by het licht van een
aantal fakkelen, houdende in de hand eene
gefchrevene redevoering, opgefteld door
CINGONIUSVARRO, welke hy van bui,
ten geleerd had om dezelve voor het krygs •
volk uittefpreken. Maar toen hy de poor*
ten van de legerplaats gefloten vond, en,
eene menigte gewapend volk op de wallen
zag, werd hy bevreesd, en nader bykomen-
de, vraagde hy, wat zy voorhadden, en
op wiens bevel zy in de wapenen waren
gekomen. Als hem allen hierop als uk.
ééne

V A N G A L B A . 33
ifcénen mond toeriepen , dat zy GALBA
voor Imperator erkenden , kwam hy by
hen, hief mede, even als de anderen, een
vreugdegejuich aan , en beval zyn volk
hetzelfde te doen, Dan, nadat de wacht}
die aan de poort ftond, hem had binnengelaten,
werd 'er eene werpfpies naar hem
geworpen, welke door SEPPIMIUS, die
vóór hem ging, met het fehild werd afgekeerd.
Maar toen hierop de anderen met
blote zwaarden op hem aanvielen, nam hy
de vlugt; doch achterhaald zynde, werd
hy in de tent van eenen zoldaat doodgeftoken.
Zyn lyk werd midden in de le^
gerplaats gefleept,met palisfaden omheind *
en zó voor het oog van eiken nieuwsgier
rigen den volgenden dag ten toon gefield;
NYMPHIDIUS dus van kant gebragc
zynde, gaf GALBA, zodra hy dit vernomen
had, bevel om ook alle deszells me»
depligtigen ter dood te brengen, voor zö
Verre die niet reeds dadelyk de handen aati
zich zeiven hadden geflagen: onder anderen
moesten dit lot ondergaan CINGÖ-
NIUS, die de redevoering had opgefteld, en
MITHRIDATÉS van Pontus. Dan hierin
iverd hy geoordeeld , zo al naar (breng
XIII. DEEL. C recht I

34
H E T L E V E N
recht, echter niet volgens de wetten ert
als een volksvriend te handelen, daar hy
mannen van geen gering aanzien zó zon-
der rechtspleging ter dood liet brengen.
Allen namelyk hadden zich eene andere
wyze van beftuur voorgefteld, hebbende
zich, zo als het gemeenlyk gaat, door
de eerde geruchten laten bedriegen. Nog
meer was men geërgerd, dat hy PETRO*
NIUS TERTULIANUS (o), een' Oud-
Conful, en een getrouw vriend van NE*
RO, Het ombrengen; want dat hy MA.
CRON in Afrika door TREBONIANUS*
en FRONTEJUS in Germanië door VA-
LENS den dood deed ondergaan, daarvoor
kon hy als reden voorwenden, dat hy hen,
als gewapend en aan 't hoofd van een le­
ger zynde, te vrezen had; maar niets kon
hem
(Ö) Het lydt wel geenen twyfel, of deze naam
is hier kwalyk gefpeld, en moet zyn TURPILU-
KUS, zo als hy by TACITUS betlendig vcor-
ltoomtj dan daar ook andere namen, welke hier
voorkomen, anders by TACITUS gefpeld worden,
zo als TREBONIANUS, welke daar TREBONIUS
gelezen wordt, fchynt de misllag niet zo zeer aan
de Affchryvers, als aan PLUTARCHUS zeiven te
moeten toegefchreveu worden.

V A N G A L B A . iS
hem beletten om aan eenen weerlozen en
ongewapenden man, als TURPILIANUS
was , gelegenheid tot verantwoording te
geven, zo hy anders voornemens was in­
derdaad die gematigdheid in zyn beiTuuf
te houden, welke hy met den mond be­
leed. Dit nu waren de klagien, welke
men in dit opzicht tegen hem had inte-
brengen.
Maar toen hy op weg naar Rome om­
trent vyfentwintig ftadiën van de ffad was^
ontmoette hy eenen onbefchofton en op-
roerigen hoop fchcpelingen, die zich vóór
hem in den weg Helden, en hem van al la
kanten omfingelden. Dit waren lieden,
welke NERO tot zoldaten gemaakt, en toe
één afzonderlyk legioen vcreenigd had. De­
zen waren thans hier gekomen Q>), ora
in hunnen dienst bevestigd te worden, en
benamen aan de ménfehen, die GALBA te
gemoet kwamen, de gelegenheid om den
Imperator te zien, of te hooren, vorde*
fende met een oproerig gefebreeuw, dafi
men
Cp) Men kan, dunkt ons, den Tekst, waaraan
hier iets hapert , het gemakkelykst tientallen $
door, in plaats van 5r«f«»7«s, te lezen «vifmij.
C a

S6 « E T L E V E N
men hun vaandels voor hun legioen en
eene verblyfplaats zoude geven; en als hy
hen afwees , en beval op eenen anderen
tyd hierover met hem te komen fpreken,
zeiden zy, dat dit uitftel niet veel beter
dan eene weigering was, werden boos, en
voeren voort hem met een aanhoudend
gefchreeuw te volgen. Dan toen het zó
ver kwam , dat zommigen van hun zelfs
de zwaarden trokken, gaf GALBA aan de
ruitery bevel om "er op intevallen. Dit
gefchiedde met dat gevolg , dat niemand
hunner bleef ftaan; zommigen werden da-
delyk overhoop geworpen , anderen wer­
den gedood in de vlugt. Het was zeker-
lyk geen gunftig en heuchlyk voorteeken
voor GALBA, door zo veel bloed en
over zo vele lyken de flad intetreden.
Dan het had echter dit gevolg, dat, zo
al zommigen hem te vooren als zwak en
oud veracht hadden, hy nu van elk als ge­
ducht en verfchrikkelyk befchouwd wierd.
Daar hy eene grote verandering wilde
maken in de buitenfpoorige en kostbare
wyze van gefchenken te geven, welke
door NERO was ingevoerd, fchcen hy aan
den anderen kant de welvoeglykheid uit
bet

V A N G A L B A . 3?
het oog te verliezen. Eens, als CANUS
voor hem onder het eten op de fluit had
gefpeeld, (en deze CANUS was een be.
roemd meester) liet hy, nadat hy den man
geprezen en blyken van zyn genoegen ge.
geven had, zich zyne beurs brengen, nam
daaruit eenige ftukken goud (^), en (telde
die aan CANUS ter hand, met byvoeging,
dat hy hem die fchonk uit zyne eigene
beurs j en niet uit 's lands kas. De ge-
fchenken, die NERO. aan de toneelfpelers
en worftelaars gegeven had, liet hy met
grote geftrengheid terug eifchen, willende,
dat zy niet meer dan een tiende gedeelte
zouden houden. Dan als hy hiervan zeer
weinig , en 't welk naauwlyks noemens­
waardig was , inzamelde (want de mees-
tcn van die knapen, brooddronken en ge­
woon by den dag te leven, hadden alles
reeds door de keel gelapt) liet hy vervol-
gens onderzoek doen naar de genen, die
iets van hun gekocht of op eene andera
wyze gekregen hadden, en vorderde dat
van
(?) Volgens, SUETONIUS gaf hy den Muzy-
kant niet meer dan vyf ctenarien, makende onge­
veer eenen daalder van ons geid»
C 3

3§ H E T L E V E N
van dezen terug. Daar 'er nu geen einde
was aan dit werk, 't welk ftceds al verder
werd voortgezet,- en waarin een aantal lie­
den betrokken waren , behaalde hy voor
zich fchande daarvan, en VINIUS nyd en
haat, als die den Imperator bekrompen en
gierig jegens anderen deed zyn, tcrwyl hy
zelf zich tot overdaad toe zegende, en al­
les kreeg en kocht. Want VINIUS han­
delde volgens de les van HESIODUS, die
zegt, dat men zich te goede moet doen:
„Als 't vat is in 't begin, en als 't ten éinde loopt;"
ziende namelyk, dat GALBA zwak en oud
was,, bediende hy zich rykelyk van des'
zelfs vermogen, 't welk eerst begon, doch
tevens ten einde fpoedde.
Den ouden Vorst gefchiedde inmiddels
groot: ongelyk door de handelwyze van
VINIUS , wiens beduur vooreerst zeer
flecht was, en die ten anderen al het goe-
de, 't welk door GALBA verricht wierd,
ten kwaden duidde, of poogde te verhin­
deren. Dit laatde had onder anderen plaats
in het iïraffen van de aanhangers van NE­
RO, van welken GALBA de flechtden, zo
als ELéus, POLYCLITUS , PETINUS,
en

V A N G A L B A . 39
cn PATROBIUS, ter dood liet brengen.
Dit werd door het volk toegejuicht,
't welk , terwyl zy over de markt ter
ftrafplaats gevoerd wierden , uitriep , dat
dit eene heerlyke, en den Goden wclbe-
hagelyke fiaatfy was, doch dat beiden Go­
den en mentchen ook den leermeester en
betfuurder der D wingelanden , T ifilLLI*
NUS, ter ftrafFe vorderden. Maar die eer-
lykc man had door grote onderpanden VI­
NIUS in tyds weten te winnen. En even­
wel moest TURPILIANUS, die gehaat
was, orn dat hy eenen Vorst, als NERO,
niet verraden noch gehaat had, fchoon hy
buiten dien niets kwaads van belang had
gepleegd, het leven verliezen, terwyl de
man, die NERO ZO doodfchuldig gemaakt,
en hem vervolgens verlaten en verraden
had, bleef leven, en ten bewyze ftrekte,
dat de genen, die VINIUS de handen vul­
den, alles konden uitvoeren, en aan niets
behoefden te wanhopen : want daar het
volk naar geen fchouwfpel zó zeer ver­
langde, als naar dat der firafoefening van
TIG IL LI NUS, en niet ophield van in alle
fchouwburgen en renbanen deszelfs draf te
vorderen, werd het door ccn gebod van
C 4 oen

4q H E T L E V E N
den Imperator deswegen beftraft, waarin,
hy zeide, dat TIGILLINUS, die aan eene
teeringziekte kwynde, niet lang meer kon
leven, en verzocht, dat zy door dat ftraf-
vorderen zyn beduur niet tot wreedheid
en tyranny mogten doen overhellen. Daar
zulks het volk bedroefde, ftaken die kna­
pen ?
er openlyk den fpot mede: TIG IE.
LINUS deed eene offerhande voor het be­
houd van zyn leven, en richtede eene kost­
bare maaltyd aan; en VINIUS, na eerst
by den Imperator te gast geweest te zyn,
ging vandaar naar TIGILLINUS, om ach­
terna eene flempparty te houden, met zy-
ne dochter, die weduwe was. Aan deze
bragt TIGILLINUS den beker toe, met
eene vereering van tweemaal honderd en
vyfeig duizend drachmen :. ook beval hy
aan de voornaamtle zyner byzitten de hals-
keten, die zy droeg, aftedoen, en gemelde
weduw omtehangen; welke halsketen hon­
derd en vyftig duizend diachmen waardig
werd gefchat.
Van nu af werden zelfs zyne gematigde
bedryven ongunflig beoordeeld; zo als zyn
gedrag omtrent de Galliërs, die met VIN­
DEX hadden zamengefpannen : want daar
de-

V A N G A L B A . 41
dezen vryheid van belastingen en bet bur*
gerrecht bekwamen , werd dit zó uitge»
legd, dat zy dit niet verkregen hadden
door de goedgunftigheid van den Impera­
tor, maar voor geld van VINIUS hadden
gekocht. Dit- maakte 'zyn beltuur by het
gemeen gehaat, en de zoldaten, die de
beloofde gefchenken niet ontvingen, vlei­
den zich wel eenen geruimen tyd, dat zy,
zo al niet zo veel als hun beloofd was,
ten minften zo veel van hem krygen zou­
den, als NERO hun gegeven had; maar
vervolgens begonden zy te morren; 't welk
hem ter ooren zynde gekomen, voerde hy
eene taal, die eenen groten Vorst waardig
was, zeggende, dat hy gewoon was zol.
daten te kiezen, maar niet te koopen (r).
Dit zeggen vervulde hen met haat en woe­
de tegen hem: want zy begrepen, dat niet
alleen hy voor zich hun dus te kort deed,
maar ook aan volgende Imperators eene
les
(V) Legt a fe mültem, non ewi, volgens Ti-
CITUS, die, ir.ee zyne gewone nadrukkelyke
kortheid, deze taa! van GALBA noemt vox, pre
rep. hotiesta, t'pfi anceps, „ eerlyk voor den Staat,
hachelyk voor hem.'
C 5

4» H E T L E V E N
les en voorbeeld gaf, hoe zy handelen
moesten. Te Rome echter borst de op-
fchudding niet los, en een zeker ontzach
voor de tegenwoordigheid van GALBA
hield de drift en den voortgang van den
opftand tegen , terwyl ook de weinige
kans, die zich opdeed, om met goed ge­
volg eene omwenteling te beginnen, eeni-
germate hun misnoegen binnen de palen
en in 't hart verborgen hield. Maar die
genen , welken onder VERGINIUS ge­
diend hadden, en thans onder bevel van
FLACCUS in Germanië ftonden, zich veel
mecnende te mogen beloven van wegen
het gevecht , tegen VINDEX gehouden,
en niets ontvangende , konden door hunne
bevelhebbers op geenerhande wyze te vre­
de worden gefield. FLACCUS zelf, die
wegens geweldig voeteuvel met zyn lichaam
niets kon bedryven, en boven dien in al­
les onkundig was, werd diep van hun ver­
acht; en als by zeker fchouwfpel de Over-
ften en Hoplieden volgens gewoonte den
Imperator GALBA heil wenschten, maakte
de menigte eerst een groot gedruisch, en
toen die zegenwensch van de anderen her­
haald

V A N G A L B A . 43
haald wierd, hoorde racn roepen :. „ zo
„ hy hec verdient" (f).
Zoortgelyke hoonende ftoutheden ver­
oorloofde zich ook telkens het krygsvolk ,
s
c welk onder bevel van TIGILLINUS
ftondj waarvan GALBA door brieven van
zyne zaakgelastigden verwittigd werd. Iïy
nu vrezende, dat hy niet flechts om zynen
ouderdom, maar ook omdat hy geene kin­
deren had, veracht wierd, nam in over­
weging, een of ander jong mensen uit een
voornaam huis voor zoon jtantenemen, en
tot zynen opvolger te benoemen. 'Er was
toen M ARC os o THO, edel genoeg van
afkomst, maar reeds van jongs af door
weelde en wellust zó zeer bedorven, als
naauwlyks iemand der Romeinen. En ge-
lyk• PARIS door HOMERUS meermalen
ie man van de fchone Helena genaamd
wordt, als hebbende geenen anderen roem,
dan dien hy van zyne vrouw ontleende,
•zo werd OTHO te Rome algemeen ge­
roemd als de man van POPP/EA. Op deze
vrouw
(7) Volgens eene andere lezing, die echter de
voorkeur niet verdient, heet het: „ hy verdient
„ het niet, M

'44 HET L E V E N
vrouw was NERO, toen zy nog aan CRIS»
PINUS getrouwd was, verliefd geworden,
doch daar hy toen nog fchaamte voor zyne
vrouw, en vrees voor zyne moeder
had, wilde hy zelf geene aanzoeken by
haar doen, maar maakte OTHO daartoe op-,
OTHO was namelyk om zyne buitenfpo*
lige levenswyze de vriend en gezelfchaps.
man van NERO, die recht in zyn fehik
was , wanneer hy van denzelven wegens
bekrompenheid en zuinigheid wierd uitgelachen.
Men verhaalt, dat wanneer NERO
eens van zekere welriekende en kostbare
olie, waarmede hy zich gezalfd had, iets
op OTHO had gefprengd, deze daartegen
den volgenden dag, toen hy NERO by
zich te gast had, onverwacht van verfcheïdene
kanten gouden en zilveren pypen had
laten plaatfen, die zodanig reukwerk in
overvloed als water hadden uitgeworpen
en over de gasten geftort. Toen hy nu
de eerfte gunst van POPP^A ten gevalle
van NERO had genoten , wist hy haar
door het vooruitzicht op de liefde van dezen
te verleiden, dat zy zich fcheidde van
haren wettigen man; maar toen zy vervolgens
met hem getrouwd was,, was hy
niet

V A N G A L B A * 45
'niet te vreden deelgenoot te zyn van haré
gunften, maar kon ook kwalyk den ande­
ren als medeminnaar dulden. Deze min-
yver, zegt men, was POPP/EA niet on­
aangenaam , en men verhaalt, dat zy, wan­
neer OTHO van huis was, aan NERO gee-
nen toegang vergunde, 't zy , opdat hy
niet door te ruim mingenot ras verzadigd
wierd, 't zy omdat zy, gelyk zommigen
willen, CESAR niet begeerde als man te
genieten, maar wegens hare wellustigheid
wel genegen was hem tot haren minnaar
te hebben. Hierdoor liep OTHO groot
gevaar van zyn leven te verliezen; en het
is inderdaad te verwonderen, dat NERO,
die om 't huwelyk met POPPJEA zyne
vrouw en tevens zyne zuster deed om
't leven brengen, OTHO gefpaard heeft.
Dan hy had SENECA te vriend, en op
raad van dezen befloot NERO hem als
Proprator naar Lufitanie, aan den Oceaan
gelegen , te verzenden (ƒ). Hier gedroeg
(f) Men zocht dus, onder den fchonen fchyri
van eene vereerende zending, de taf van balliug-
fchap en de oirzaak daarvan te verbergen, welke
echter beiden niet onbekend bleven, zo als blykt
uit

M É T L E V E N
hy zich zo, dat de inwoners van dat win­
gewest hem wel lyden mogten, en zich
over geene onderdrukkingen hadden te be­
klagen : want hy wist, dat dit landvoogdy-
fchap hem gegeven was als eene verzach-
ting en bedekking van zyne ballingfchap.
Zo haast GALBA tegen NERO was opge­
daan, was hy de eerde der Landvoogden,
die zich by hem voegde, en nemende alle
de gouden en zilveren drinkfchalcn cn va­
ten , die hy had, delde hy die aan GAL­
BA ter hand om geld daarvan te munten.
Ook vereerde hy hem van zyne bedienden
alle dezulken, die het best afgericht waren
om eenen Vorst te dienen. Voorts was
hy hem in alles getrouw, en bewees door
proeven, dat hy in kunde en bekwaamheid
voor niemand behoefde ondertedoen. De
geheele reis over vergezelde hy hem vele
dagen lang in het zelfde rydtuig zittende.
Ook
uit het tweeregelig fchimpdicht, 't welk federt ia
zwang ging:
Car Otho mentito fit, qua erith, exful hotwret
Uxoris moechus coeperat esfe fuae.
Zie SUEÏONIUS in Olhonê C. 3.

V A N G A L B A . 47
Ook wist hy op reis en in den dagelykfchen
omgang VINIUS door vriendelykheid
en gefchenken aan zich te verbinden,
en door aan dezen (leeds den eerden rang
te laten, bevestigde hy zich door hem in
het bezit van den tweeden. Tevens overtrof
hy hem hierin, dat hy fchootvry bleef
voor den nyd, daar hy om niet dienst bewees
aan allen die zynen dienst begeerden,
en zich jegens allen minfaam en vriendeiyk
betonende. Byzonder gedroeg hyzich dienstvaardig
jegens het krygsvolk, en bezorgde aan
velen Bevelhebbers -plaatfen, welke hy deels
van den Imperator verzocht, deels van VI­
NIUS en van 's Vorden vrygelatenen ICE-
LUS en ASIATICUS; want dezen hadden
toen aan het Mof den meestcn invloed.
Zo vaak hy GALBA by zich ter maaltyd
onthaalde, paaide hy de wachthebbende
manfehap van de hofbende door gefchenken,
deelende aan elk van hm een dufc
goud uit. Door dit middel, waarmede hy
in fchyn den Vorst vereerde, bereidde hy
inderdaad eenen aanhang tegen dcnzclven,
en bragt het krygsvolk op zyne haud.
Als nu GALBA in overweging was om
«enen opvolger cc kiezen, (lelde VINIUS
hem

41 K E I L E V E N
hem voor om OTHO te benoemen. Dezë
deed zulks echter niet uit blote gunst,
maar met oogmerk om zyne dochter uit-
tehuwelyken, daar hy met OTHO een bei
ding had gemaakt $ dat die zyne dochter
ter vrouwe zoude nemen, ingeval hy door
GALBA voor zoon aangenomen en tot
deszelfs opvolger benoemd wierd. Maar
GALBA toonde fteedSj het algemeene be^
lang boven zyn byzonder te ftellen, en
gezind te zyn om voor zoon aantenemen,
niet die hem de lieffle, maar die voor het
Romeinfehe volk de beste ware. Zelfs is
het niet denkelyk, dat hy OTHO tot erfge­
naam van zyn eigen goed zou hebben ge*
kozen, daar hy wist, hoe ongebonden en
verkwistende dezelve was, en dat hy tot
over 't hoofd in fchulden ftak, waarvan
de zom vyf millioenen drachmen beliepi
Hy hoorde dus den voorflag van VINIUS
ftilzwygende en met bedaardheid aan, doch
fchortte zyn befluit daaromtrent op. Na­
dat hy vervolgens zich zeiven tot Conful
en VINIUS tot zynen ambtgenoot had aan­
gebeld , verwachtte men, dat hy in 't be»
gin van 't jaar eenen opvolger zoude be­
noemen, en het krygsvolk vleide zich met
dtj

V A N G A L B A . 49
öé hoop, dan OTHO de voorkeur boven;
allen zoude hebben. '
Dan terwyl hy nog draalde en weifelde
in het nemen van een befluït, werd hy
verrast door den opftand in Germanië. Ge-
lyk-GALBA in 't gemeen by al het krygs.
volk gehaat was, omdat liy met de be­
loofde vereering achterbleef, hadden dê
Germanifche krygsbenden nog byzondere
bezwaren tegen hem: namelyk, dat hy
VERGINIUS RUFUS op eene fmadelyke
wyze had verftoten; dat hy dé Galliërs 4
die de wapenen tegen hun gevoerd had­
den, beloond had; dat hy elk, die zich
niet by VINDEX had gevoegd, deed ftrafe
fen , en dat VINDEX de eénigfté was,
aan wieh hy zyne dankerkentenis bewees,!
wiens nagedachtenis hy openlyk met lyk-
ofFeranden vereerde, even als had die- hem
èigenlyk Imperator gemaakt. Nadat reeds
diergeiyke redenen openlyk door het leger
waren gevoerd geworden, kwam cle eerlte
January opdagen. Toen nu FLACCUS hen
op dezen dag had zamengeroepen om,
Volgens gewoonte, den eed van getrouw­
heid aan den Imperator afteleggen, liepen
£y naar de ftandbeelden van GALBA, ruk-
XIII. DEEL. D tm

S O H E T L E V E N
ten die omver, en verbryzelden dezelven;
waarop zy getrouwheid zwoeren aan den
Raad en het volk van Rome, en vervol,
gens uitééngingen. Den bevelhebberen be­
kroop hierop de vrees, dat deze afzwee­
ring van den Vorst eenen gebeden afval
ten gevolge zoude hebben, en een derzel-
ven fprak hen dus aan: „ Wat gaat ons
„ aan, fpitsbroeders? zullen wy het Op.
„perhoofd, dat wy hebben, verwerpen,
„ en geen ander Opperhoofd aanftellen?
„ Zou dit niet zyn, als of wy ons niet
„ flechts van GALBA, maar van alle op-
„ pergezach en van alle ondergefchiktheid
„wilden ontdoen? Dat wy FLACCUS
„ HORDEONIUS, die niets meer is dan
„ eene fchaduw en een beeld van GAL.
„BA, lopen laten; doch flechts ééne dag-
„ reize vanhier hebben wy VITELLIUS,
„ die het andere gedeelte van Germanië
„ beftuurt; een man, wiens vader Cenfor
„ en driemaal Conful is geweest, en min
„ of meer het bewind met CLAUDIUS
„ C;ESAR gedeeld heeft; die zelf arm
„ zynde , 't welk van zommigen voor
„ fchande wordt geacht, juist daardoor
„ een in 't oog lopend bew.ys geeft van
r> zy-

V A N G A L B A . 51
„ zyne eerlykheid en edelmoedigheid. Wel*
„ aan! laac ons dezen kiezen, en daardoor
„ aan de wereld tonen, dat wy beter keu-
„ ze van eenen Imperator weten te doen,
„ dan de Spanjaarden en Lufitaniers." Als
dit voorftel door zommigen dadelyk goedgekeurd,
doch door anderen verworpen
wierd, Hoop een der vaandragers heimelyk
weg uit het leger, en bragt de tyding van
het voorgevallene over aan VITELLIUS,
die thands, daar het nacht was, met een
aantal gasten aan tafel zat. De tyding
door het leger verfpreid zynde , kwam
FABIUS VALENS, Ovcrfle van een Legioen,
's anderendaags met' een groot gevolg
van ruitery aanfnellen, en begroetede
bet eerst VITELLIUS als Imperator. Deze
nu had wel in vorige dagen gefchenen
afkcerig te zyn van dien titel, en, als
bang zynde voor den last van het opperbelluur,
denzelven te ontwyken ; maar
thands, daar hy van 's middags af rykelyk
gegeten en gedronken had (u), was hy,
zegt men, aanftonds gereed om den naam
van
00 De voorbeeldeloze zwelgery van dit ge­
drocht is algemeen genoeg bekend : lezers., die
D 2 'er

5a . H E T L E V E N
van GERMANICUS, dien-men hem gaf,
aantenemen, doch wees dien van CAESAR
van de band. Weidra kwamen ook de
benden van FLACCUS, afziende van dien
fraaien en republyks-gezinden eed aan den
Raad gedaan, aan VITELLIUS als Impe­
rator trouw en gehoorfaamheid zweeren.
Op deze wyze werd VITELLIUS als
Imperator in Germanië uitgeroepen. GAL­
BA, de tyding van dezen ophand bekomen
hebbende, wilde nu niet langer dralen met
iemand voor zoon aantenemen, en weten­
de, dat eenigen van zyne vrienden DOLA-
BELLA, doch de mecsten OTHO genegen
waren, welke beiden door hem werden af.
gekeurd, liet hy, zonder hun een woord
daarvan te zeggen, PISO ontbieden, zynde
een afftammeling van CRASSUS en SCRI-
BONIUS (y) t die door NERO waren om-
gebragt, en een jongman, in wiens karak­
ter,
'er nog ftalen van behoeven, kunnen die vinden
by onzen STUART in het 25de deel van zyne
Romeinfche Gefchiedenisfen, bladz. 16 en volgg.
(v) Wy volgen hier de verbetering, door LIP-
SIUS en DU SOUL op goede gronden als nood-
zakelyk beweerd.

V A N G A L B A . 53
ter, geheel 1
tot deugd geftemd, zedigheid
en ernsthaftigheid ten duidelyklten door-
lrraaklen. Daarop ging hy naar het leger,
om dezen tot CISAR te benoemen, en
voor zynen opvolger te verklaaren. Dan
reeds terftond, zo als hy de deur uitging,
bejegenden hem kwade voorteekens van
den hemel; en toen hy vervolgens in het
leger begonnen was zyne aanfpraak te
doen, die hy deels uit het geheugen op.
zeide, deels gefchreven voorlas, donderde
en blikfcmdc het zó aanhoudend, en viel
'er zulk een geweldige ilortregen , van
dikke duisternis vergezeld, over het leger
en de ftad, 'dat men duidelyk zag, dat de
Goden die keuze niet bekrachtigden noch
goedkeurden, en dat dus deze zoons-aan­
neming geen goed gevolg zoude hebben.
Ook gaf het krygsvolk door een {troef
gelaat hun inwendig misnoegen te kennen,
dat zelfs nu hun geene vereering wierd
uitgereikt. Ten aanzien van PISO waren
de omftanders, lettende op den toon van
zyne Hem en op zyn gelaat, zeer verwon­
derd, dat hy eene zo grote gunst zonder
eenige verrukking, fchoon geenzins onver.
fehiHIg, ontving; gelyk men aan den an-
D 3 de-

54 H E T L E V E N
deren kant op het gelaat van OTHO me*
nigvuldige blyken befpeurde van verbittering
en gramfchap over zyne teleurgeftelde
hoop op het oppergebied; want daar hy
te voren hetzelve waardig was geoordeeld,
en reeds zeer öaby het bezit daarvan was
geweest, befchomvde hy deze teleurfteiling
als een teeken van GALBA'S haat en
vyandige gezindheid tegen hem ; en dit
maakte hem eenigzins beducht voor zyn
toekomltig lot. Dan, daar hy p i s o vreesde,
GALBA verfoeide, en op VINIUS gebeten
was, ging hy met zeer verfchillendê
gemoeds»aandoeningen heen; want de Wichelaars
en Chaldéers, die hem omringden,
deeden hun best om te beletten, dat
hy zyne hoop opgaf en zyne oogmerken
liet varen; voornamelyk PTOLEMJÏUS,
die zich daarop beriep, dat hy hem voor*
heen meermalen voorfpeld had, dat NERO
hem niet om 't leven brengen> maar zelf
vóór hem fterven zoude, en dat hy niet
alleen in leven zou blyven, maar ook tot
het opperbewind over het Romeinfche volk
zou geraken; en vermids hy nu in het eene
een waar Profeet was geweest, beweerde
hy, dat OTHO ook de uhoop op het andere

V A N G A L B A . 55
dere niet moest opgeven. Niet weinig
verkerkten hem ook hierin dezulken, die
hem heimelyk hun medelydcn betoonden,
en hem beklaagden, als iemand, die on­
dankbaar behandeld wierd. Ook kwamen
zeer velen van de vrienden van TIGILLI­
NUS en NYMPHIDIUS, die voorheen in
aanzien geweest waren, maar thans verne­
derd waren en bet onderfpit delfden, zich
aan hem aanbieden, beklaagden zyn lot,
en wekten zyne gevoeligheid meer en
meer op.
Onder dezelven bevonden zich VETU-
EIUS en BARBIUS, de een Onder-hop­
man, en de ander Tesferarius; zo noem­
de men die zoort van officieren, die als'
overbrengers van het wagtwoord en kond-
fchappers in het leger dienden (V> By
dezen voegde zich ook ONOMASTUS,
een
(V) Van Tesfera, beteekenende de Order of
ook het Wachtwoord : het overbrengen hiervan,
gefchiedde eertyds door eenen der wachthebbende
Tribunen, die hetzelve aan de hoplieden ter hand
ftelde, door welken het verder aan de zoldaten,
werd overgebracht: doch naderhand werd dit het
werk van afzonderlyk daartoe aangeftelde perzo­
nen, Tesferarii genoemd.
D 4

§6 H E T L E V E N
een vrygelatene van OTIIO; welken te ga»
men een gedeelte van het volk door geld,
een ander gedeelte door vleiende vooruit-
zichten afvallig maakten, daar het van zelf
reeds aangefloken was, en flechts op eene
gelegenheid tot afval wachtte : anders was
bet zekerlyk geen werk van vier dagen,
die 'er flechts tusfehen de aanneming en
den moord verlopen zyn, een geheel le­
ger, dat welgezind was, tot afval te ver­
leiden ; want op den zesden dag daarna
werden zy vermoord (x), zynde de vyf-
tiende January. Op dezen dag was GALBA
in den vroegen morgen in het Palatiura.
bezig met eene offerande te doen, in te­
genwoordigheid yan zyne vrienden. De
offerpriester UMBRICIUS, zodra hy het
geweide van 't offerdier in handen kreeg,
Verklaarde, niet in bedekte uitdrukkingen,
maar ronduit, dat 'er zich teekenen van
een groot oproer vertoonden, cn van een
gevaar van verraad, 't welk den Imperator
boven 't hoofd hing. In dit zelfde tydflip
leverde de Godheid hem genoegfaam OTHO
in handen: want deze ftond hierby, achter
Te weten GALBA en PISO.
GAL-.

V A N G A L B A . 57
GALBA, en hoorde en zag wat 'er door
UMBRICIUS gezegd en aangewezen wierd.
Als hem dit ontdeld maakte, zodat hy tel­
kens van kleur verfchoot, kwam zyn vry-
gelatcn ONOMASTUS hein zeggen, dat
'ér bouwmeesters aan zyn huis op hem
wachteden, Dit was een afgefproken feq-
kcn, dat de tyd daar was voor OTHO, om
het krygsvolk te gemoet te gaan. Onder
voorivendzcl dus, dat hy een oud huis had
gekocht, waarvan hy de gebreken aan de
aannemers wilde aanwyzen, ging hy heen,
en langs het zogenaamde huis van TIBE-
mus afdygende begaf hy zich naar die
plaats van de Markt, daar de gouden zuil
ilaat, waarop alle de wegen van geheel
Italië uitlopen (y~).
D3
(y) AUGUSTUS had als Curator viarum op
de Markt eene kleine goude zuil doen plaatfen,
waarop alle de hoofdwegen, die door Italië lie­
pen, getekend waren, en vanwaar af elke duizend
fchreden door eenen fteen werden aangeduid:
hierom vindt men meermalen by de Latynfcha
Sehryvers aan den tienden, of aan den honderd-
ften fteen van de ftad, waarmede aangeduid wordt,
dat zulk eene plaats zo vele duizend fchreden of
mylen van de ftad, of eigenlyk van die myl-zuü
gelegen is.
D s

53 H E T L E V E N
De eerften , welken hem daar ontvin­
gen , en als Imperator begroetedcn , wa­
ren, naar men zegt, niet meer dan drie­
entwintig in getal. Schoon hy nu noch
verzwakt naar 't lichaam, noch lafhartig van
ziel was, fchrikte hem dit nogthans af.
Dan de zoldaten lieten hem geenen tyd,
plaatften zich met uitgetogene zwaarden
rondom de draagkoets, en geboden den
dragers dezelve optenemen. Hy zelf riep
tusfchen beiden herhaalde keeren, dat hy
verloren was, en dreef de dragers insge.
lyks aan: want zulks werd duidelyk ge­
hoord van eenigen, die meer daarover ver­
wonderd waren , dan onthutst door het
klein getal der genen, die zulk eene on­
derneming waagden. Terwyl hy dus over
de markt wierd gedragen, kwam weder
een gelyk getal anderen opdagen, en ver.
volgens voegden zich nog meer anderen,
by drieën en vieren, daarby. Gezamenlyk
begaven zy zich daarop met hem naar het
leger, hem als CAESAR uitroepende, en
de blanke zwaarden vooruithoudende. De
Overfte, die thands voor aan de legerplaats
de wacht had, MART IA LIS genaamd, en
van de zaak, naar men zegt, onkundig
was,

V A N G A L B A . 59
was , door dit onverwachte voorval ont.
fteld en verlegen, liet OTHO binnen. Toen
hy binnen was, vond hy nergens tegenftand
; want de genen, die van 't gene 'er
gaande was onkundig waren, werden, over»
eenkomftig het gemaakt ontwerp, door dedeelgenoten
der zamenzweering terftond omfingeld,
en hier en daar, by éénen en tweën,
eerst door vrees, en vervolgens door overreding
bewogen om mede te doen. Weldra
kwam de tyding hiervan aan GALBA
in het Palatium, terwyl de offerpriester nog
by hem was, bezig met het geweide te
befchouwen; zodat zelfs die genen, welken
anders ongelovig waren en met die
zoort vnn dingen ipotteden, zich verwonderden
, en verbaasd (tonden over dit middel
van Goddelyke openbaaring. Terwyl
eene grote menigte van allerlei (lag van
volk van de Markt naar het Palatium kwam
aanwonnen, (telden zich VINIUS, LACO
en eenige vrygelatenen met blote zwaarden
te weer om hem te befchermen, en PISO
liep naar buiten om met de lyfwacht te
fpreken. MARIUS CELSUS, een dapper
man , werd naar het Illyrifche legioen,
't welk in de gallery, die naar VIPSA*
mus

co H E T LEVEN
NIUS haren naam had, post hield, gezon­
den, om hetzelve nog in tyds te winnen,
il Als nu GALBA wilde buiten komen, en
VINIUS dit afried, doch CELSUS daaren-
tegen en LACO hem daartoe aanporden,
hevig tegen VINIUS uitvarende, kwam
zich inmiddels een gerucht verfpreiden, dat
OTHO in het leger was omgebragt; en
kort daarop zag men JULIUS ATTICUS,
die met roem onder de lyfwacht diende,
in drift met ontbloot zwaard aanlopen,
roepende, dat hy CESAR'S vyand had om-
gebragt; vervolgens drong hy door de me­
nigte , die in den weg ftond, heen , en
toonde aan GALBA het zwaard, dat mee
bloed geverfd was. Deze, hem aanziende,
zeide tot hem: „ wie heeft u dit gebo-
„ den ?" en als de ander daarop ten ant­
woord gaf, dat hem zulks geboden was
door zyne trouw, en door den eed, dien
hy gedaan had, riep de menigte hem toe,
dat hy wél gedaan had, en klapte in de
handen: waarop GALBA zich in de draag­
koets plaatfte en liet wegvoeren, met oog­
merk om aan JUPITER te offeren , en
zich aan de burgery te vertonen. Dan zo-
dra hy op de Markt gekomen was, beje.
gen*

V A N G A L B A . 6t
gende hem , even als ware de wind gé.
draaid, eene geheel andere tyding, dat
OTHO meester was van 't leger. Hierop,
zo als het gemecnlyk gaat in zulk eene
grote menigte volks , riepen zommigen,
dat hy terug moest keeren, anderen, dat
hy voort moest gaan ; dezen, dat hy ge.
rust, genen, dat hy op zyne hoede moest
zyn; terwyl zyne draagkoets, even als een
fchrp in iiorm, dan herwaards, dan der-
waard geilingerd wierd, en menigmaal dreig­
de omteflaan. Kort daarop kwam eerst
paardevolk, en daarna voetvolk van de Ba-
filica van p AU LUS aanfnellen , roepende
als uit éénen mond , weg met den man
zonder gezach (ï\ Nu ging de menigte
arn 't lopen, niet om ieder voor zich een
goed heenkomen te zoeken, maar om zich
meester te maken van de galleryen en van
de hoogte van de Markt, als ware 'er een
fchouwfpel te zien. ATILIUS SERCEL»
LO (a~) gaf als 't ware het teeken tot den
uryd,
(2) Of, zo ris men in onduitsch zonde zeg­
gen , weg met den privaatman: zo noemde men
hem nu, als zynde, nadat OTHO voor Imperator
was uitgeroepen, van alle waardigheid ontzet.
(V) Volgens TACITUS is de waare nanm Att*
iius Fergilio,

& H E T L E V E N
ftryd, door hen ftandbeeld van GALBA ter
neder te werpen, waarop van alle kanten
pylen op de draagkoets geworpen werden.
Dan daar geen derzelvcn hem trof, viel
men van naby met blanke zwaarden op
hem aan. Niemand was 'er, die hem be-
fchermde, of liand hield , behaiven één
enkel man, zynde dus onder zo vele dui-
zenden de ecnigfle, dien de zon als
waardig het Romeinfche gebied befchouw-
de. Deze was de Hoofdman SEMPRO-
NIUS DENSUS (£), die voor zich nooit
eenige gunst van GALBA genoten hebben-
de, alleen uit gehoorfaamheid aan eed en
plïgt, zich voor de draagkoets te weer
Helde, cn eerst zynen hopmans-ftok, wel.
ke diende om den moedwilligen krygsman
te ftraffen , omhoog houdende, den aan-
valleren op eenen gebiedenden toon toe­
riep, dat zy hunne handen van den Impe­
rator moesten afhouden. Doch als nu de.
zen
(è) Ook deze naam is hier in den tekst weder
geheel anders gefpeld , en wel zó, dat het naar
gociien Romeinfchen naam gelykt, waarom wy
met andere vertalers de opgave van TACITUS ge*
Volgd zyn.

V A N G A L B A . 63
zen op hem zeiven aanvielen, trok hy her
zwaard, en verweerde zich eenen gcrui.
men tyd, totdat hy in de knieën gehou.
wen zynde ter aarde zeeg.
De draagkoets by het meir van c u R-
TIUS omgeworpen, en GALBA daaruit ge-
ftort zynde, fchoten de moorders toe, en
hieuwen naar hem, die geharnascht was;
waarop hy hun den ftrot bood, zeggende:
toe maar, zo dit ten beste van 't Ro-
meinfche volk kan ftrekken. Hy kreeg dus
verfcheidene houwen aan beenen en ar.
men ; dan de gene, die hem den ftrot
doorhieuw, was, zo als de meesten zeg­
gen , CAMURius, een zoldaat van het
vyftiende Legioen: zommigen willen, dat
het een TERENTIUS, anderen een AR.
CADIUS, eenigen ook, dat het een FA»
BIUS FABULUS geweest is, en voegen
'er by, dat deze laatstgenoemde, nadat hy
het hoofd had afgehouwen, hetzelve in
zyn kleed wegdroeg , dewyl het wegens
de kaalheid moeilyk te var.en was; doch
als de genen, die by hem waren, niet wil.
den, dat hy het verborgen zoude houden,
maar dat hy het bewys van zyne dapper­
heid

Bi H E T L E V E N
heid aan elk zou laten zien, had hy het
aan eene piek gedoken, en dus omhoog
geheven dat hoofd eens grysaards, die
een goed Vorst 4 die Opper-pontifex, die
Conful geweest was ; en was daarmede
fondgelopen, op de wyze der Bacchanten,
zich telkens omdraaiende, en fchuddende
de piek, die droop van bloed.
Toen nu dit hoofd aan OTHO gebragt
wierd, zegt men, dat hy uitriep: „ dat is
„niets, myne fpitsbroeders ! het hoofd
„ van PISO moet gy my vertonen." Ook
dit werd hem kort daarna gebragt; want
die jonge Vorst had, na het bekomen van
eene wonde, de vlagt genomen, doch was
achterhaald door zekeren MURCUS, en by
den tempel van VESTA vermoord. Ooit
werd VINIUS ter dood gebragt, fchoori
hy verklaarde deelgenoot te zyn van dó
zamenzweering tegen GALBA, en uitriep,
dat het tegen de meening van OTHO was,
dat men hem om 't leven bragt. Men
hieuw dus hem, gelyk ook L A C O , het
hoofd af, en bragt beiden aan OTriOj
verzoekende daarvoor eene beloning. Dan,
als ARCHILOCIIUS zegt;

VAN G A L B A . €5
„ *T 2yn flechts zeven, die in 't vluchten door
„ ons zwaard zyn neêrgeveld:
„ Duizend onzer willen echter mede als moorders
„ zyn geteld."
zo waren 'er ook eene menigte lieden, die,
geen deel aan den moord hebbende gehad,
hunne handen en zwaarden met bloed verfden,
en met vertoon daarvan fmeekfc'hrifren
aan OTHO inleverden om beloningen
te erlangen. Als zodanigen werden naderhand
honderd en twintig uit de ftaatspap-ieren
bekend, welken VITELLIUS allen
liet opzoeken en ter dood brengen. MA-
'KIUS CELSUS kwam ook in 't leger,
waar velen met befchuldigingen tegen hem
opkwamen, dat hy de zoldaten had aangepord
om GALBA ter hu'lpe te komen,
'en deswegen cischten, dat by gedood zou.
de worden. Dit wilde OTHO wel niet
'toelhan, dan daar by hun ook niet durfde
tegenfprekeh, zeide hy, dat hy hem nog
zo fchielyk niet wilde ter doöd gebragt
hebben, omdat 'ér dingen waren, die hy
vooraf van hem moest uitvorfchen; hy liet
hem dus binden, en gaf hem in bewaring
over aan die genen, waarin hy het meeste
vertrouwen ftelde.
|ÜU. DEEL. £ JVeV

66 HET L E V E N
Weldra werd de Raad byeengeroepen,
en even als of het andere menfchen wa­
ren , of dat 'er andere Góden gekomen
waren, die Raad kwam gereedelyk op,
en zwoer getrouwheid aan OTHO, die zelf
den eed van getrouwheid, aan GALBA ge-
zwooren, verbroken had ; ook gaf men
hem de titels van CAESAR en AUGUS­
TUS: en dit alles gefchiedde, terwyl de
lyken der vermoorden, zonder hoofden, in
Confuls gewaad, op de Markt verachtelyk
neergeworpen lagen. Toen men met de
hoofden nu verder niet meer wist te doen,
verkocht het volk dat van VINIUS aan
deszelfs dochter voor tweeduizend en vyf-
honderd drachmen; dat van PISO werd
aan deszelfs vrouw VERANIA , op hare
bede, ter hand gefteld; dat van G A L B A
gaf men aan de Haven van PATROBIUS
en VITELLIUS (O, die hetzelve eerst op
de wreedfte en fmadelykfte wyze behandel­
den, en vervolgens wegfmeten ter plaatfe,
waar de genen, die door de CJESARS ver­
oor.
(c) De naam van VITELLIUS koomt noch by
TACITUS noch by SUETONIUS in dit geval
voor, en wordt daarom van XYLANQER en DW
SOUL verdacht gehouden.

V A N G A L B A . 67
oordeeld zyn, ter dood gebragt worden,
festertium genaamd (^). Het lyk van GAL­
BA werd door PRISCUS HELVIDIUS, met
toeftemming van OTHO, weggenomen, en
's nachts door deszelfs vrygelaten ARGIUS
begraven.
Dus verre het leven van GALBA, een
man, die in afkomst en rykdom voor weinigen
der oude Romeinen behoefde onder
te doen, en in beiden alle zyne tydgenoten
overtrof; die onder vyf Imperators in
aanzien en roem had geleefd, zodat hy
meer door zynen naam, dan door zyne
magt, NERO deed vallen. Zyne medezamengezworenen
werden deels door niemand
waardig geacht om de oppermagt te
bekleden, deels oordeelden zy zich zeiven
het niet waardig. Maar GALBA, die voor
Imperator werd uitgeroepen, en die roep.
ftem gehoorfaamde, en die aan de ftoute
onderneming van VINDEX zynen naam
leende, maakte, dat de afval van dezen,
Welke een oproer en omkeering van 't be-
ftuur
00 Das heette die plaats, omdat zy twee en
eene halve myl van de ftad lag buiten de Esqui»
lynfche poort,
E *

68 H E T , L E V E N
ftuur werd genoemd, als een burger-oor-
log befchouwd wierd, toen 'er een man
aan 't hoofd kwam, die waardig was het
gebied te voeren. Waarom hy ook, be-
weerende, dat hy niet voor zich het ge­
bied aangreep, maar veelmeer zich zeiven
aan het gebied overgaf, zich gezind be-
toonde om als opperbevelhebber het krygs-
Volk , dat door TIGILLINUS en NYM­
PHIDIUS bedorven was, tot ondergefchikt.
heid terug te brengen, even zo als FABRI-
CIUS en CAMILLUS hadden gedaan met
het Romeinfche krygsvolk van hunnen tyd.
En hoe zeer zyn ouderdom hem in den
weg was, is hy nogthans, met betrekking
tot de wapenen en krygsverrichtingen, een
deugdzaam opperbeftuurder geweest, even
als die van den ouden tyd. Dan, vermids
hy zich te veel overgaf aan eenen VÏNIUS,
LACO en aan zyne vrygelatenen, die alles
voor geld veil hadden, gelykerwys NERO
zich ook aan onverzadelyke fchepfels had
overgegeven, vond men niemand, toen hy
dood was, die om het verlies van hem als
Imperator treurde, maar wel zeer velen,
«ie zyn ongelukkig uiteinde beklaagden.
IET

H E T
L E V E N
V A N
O T H O .
E 3

H E T
L E V E N
V A N
O T H O .
J) e
nieuwe Imperator begaf zich reeds
in den vroegen morgen naar het Kapi-
tool fjz), waar hy offerde, en vervolgens
MARIUS CELSUS by zich liet brengen,
welken hy vriendelyk ontving en aanfprak,
hem vermanende, dat hy meer moest ver-
ge*
(a) Deze woorden, welke het leven van OTHO
aan dat van GALBA aanknopen, en een voortge­
zet verhaal te kennen geven, toonen genoeg, dat
hier een geheel verfchillend plan is van dat,
't welk PLUTARCHUS in de Levens der Grieken
en Romeinen, onderling vergeleken , gevolgd
heeft, en dat de fchryver hier eene achtereen vol-
gënde gefchiedenis van alle de C^ESAR'S levert.
Dit fchynt myne gisfing te bevestigen, dat deze
levens van eene andere hand zyn. Fr. Vert.
E 4

72 H E T LEVEN
geten zyne befchuldiging, dan zyne vry-
fpraak. Deze beantwoordde zulks zonder
laagheid , doch niet zonder gevo.1 van
dankbaarheid, zeggende dat zyne befchul­
diging een overtuigend bewys was van
zyn goed gedrag, daar men hem befchul-
digd had getrouw te zyn gebleven aan
GALBA, aan wien hy geenerhande ver?
pligting had. Dit gedrag van beiden
was zeer tot genoegen der omftanders, en
werd van het krygsvolk geprezen. De re>.
denen, die hy in den Raad voerde, waren
geriemd op den toon van burgerlykheid en
zachtmoedigheid, en den tyd, die hem
van het Confulfchap nog overig was, deel­
de hy met VERGINIUS RUFUS: ook liet
hy allen, die door NERO of GALBA tot
Confuls benoemd waren, dien rang behou­
den. De priesterlyke waardigheid fchonk
hy aan dezulken, die uit hoofde van jaren
of verworven roem aanfpraak daarop had­
den. Aan alle de Raadsheeren, die onder
NERO gebannen en onder GALBA terug
geroepen waren, gaf hy hunne goederen,
voor zo verre die niet verkocht waren en
nog gevonden werden, terug. Dit had ten

V A N O T I I O. 73
gevolge, dat de eerden en voornaamften
van den Staat, die in 't eerst gebeefd had.
den, even als of niet een mensch, maar
eene Furie, of een boze Geest, zich eensklaps
meester van het Opperbewind gemaakt
had, thans gundiger vooruitzichten begonden
te koesteren van een Beduur, 't welk
een vriendelyk gelaat toonde.
Tevens drekce niets den Romeinen zó
zeer tot genoegen en won zó zeer deszelfs
genegenheid , als zyn gedrag ten aanzien
van TIGELLINUS. Deze werd, wel is
waar, reeds heimelyk gedraft door de vrees
voor de draf, welke het volk als eene
fchuld voor den Staat invorderde, en door
de ongeneeslyke kwalen, die hy leed aan
het lichaam. Ook werden zyne fnode en
verfoeilyke ontuchtigheden met openbare
en liederlykc vrouwlieden, naar welken
zyne tomeloze drift met een dervend lichaam
nog deeds fmachtend haakte , door
verdandige lieden befchouwd als de zwaar,
de draf voor hem, en zo goed als duizend
doden. Met dat alles echter konden do
meesten niet duldeu, dat hy het daglicht
nog aanfchouwde, nadat hy zo vele en zo
E 5 voor-

74 H E T L E V E N
voorname mannen van hetzelve beroofd had.
Derhalven zond OTHO iemand tot hem af
naar zyn landgoed by Sinuesfa, waar hy
zyn verblyf hield, en fchepen had gereed
leggen om daarmede de vlugt te nemen.
Eerst zocht hy den afgezondenen met geld
omtekopen, dat hy hem liet ontkomen;
maar toen dit niet gelukte, gaf hy evenwel
gefchenken , doch verzocht hem zo
lang te vertoeven tot dat hy zynen baard
gefchoren had; en daarop fneed hy zich
zelf met het fcheermes de keel af.
Nadat C;ESAR dus aan het volk de
rechtmatigfte voldoening had gegeven, toonde
hy voor zich zeiven allen byzonderen
haat ter zyde te ftellen. En om 't gemeen
genoegen te geven, weigerde hy niet voor
*t eerst in de fchouwburgen met den naam
van NERO begroet te worden, noch belette
ook , dat de ftandbeelden van NERO
door zommigen in 't openbaar ten toon
wierden gefteld. Ook verhaalt CLAUDIUS
RUFUS (b~) dat in de opene brieven, die
naar
O) LIPSIUS heeft by TACITUS Annal.
XIII. 20. aangemerkt, dat de naam van dezen
fchry-

V A N O T H O . 75
naar Spanje gingen, waarmede de boden
worden afgezonden, de naam (c) van NE­
RO by dien van OTHO gevoegd was ; doch
dat hy evenwel, merkende, dat zulks by
de voornaamften en meestvermogenden kwa-
lyk wierd opgenomen, dit in 't vervolg
heeft nagelaten.
Nadat OTHO zyn beftuur op dezen voet
had ingericht, moest hy last lyden van de
zoldaten, die hem telkens kwamen waar-
fchouwen , dat hy op zyne hoede moest zyn
tegen de aanzienlyke lieden, en dat hy die
van zich moest weeren; 't zy dat zulks
voortkwam uit genegenheid, die hen in
der daad gevaar voor hem deed vrezen, of
dat zy onder dit voorwendfel beroering en
corlog zochten te verwekken. Eens, als
hy CRISPINUS had uitgezonden om de
zeventiende Cohors van Ostia aftehalen, en
de.
fchryver niet CLAUDIUS maar CLUVIUS RUFUS
geweest is, en dat, overeenkomftig hiermede PLU-
TARCHUS uit TACITUS verbeterd moet worden.
(/) Wy hebben het byvoeglyke SÏIOV onvertaald
gelaten, oordelende met I.IPSIUS, BRYANE en
»u SOUL, dat hetzelve, immers zb als het'er
nu Haat, geenen voegfamen zin oplevert.

76 H E T L E V E N
deze zich te midden van den nacht tot die
reis gereed maakte, en de wapenen op de
wagens laadde, begonden de floutmoedig-
ften alle te roepen, dat CRISPINUS met
hetgene hy daar kwam doen niets goeds
in den zin had, dat de Raad aanvankelyk
pogingen tot eene on wen teling deed, en
dat die wapenen niet vóór CAESAR, maar
tegen CES AI in gereedheid gebragt wier­
den. Daar deze taal op velen indruk
maakte, en de gemoederen aan 't gisten
bragt, vielen zommigen op de wagens aan,
anderen op de twee Hoplieden , die het
geweld tegengingen, en bragten dezen met
CRISPINUS zei ven om 't leven; allen zich
van 't nodige voorzien, en elkander aan­
gemoedigd hebbende om ter hulpe van
C/ESAR toetefchieten, togen op weg naar
Rome. Daar vernomen hebbende, dat 'er
tachtig leden van den Raad by C^SAR
ter maaltyd waren, liepen zy dadelyk naar
bet Paleis, zeggende, dstt nu de gelegen,
beid fchoon ftond om in eens alle de vy.
anden van CAESAR van kant te helpen.
Dit gaf' eene algemeene ontftelcenis door
de geheele flad, als wierd dezelve mee
eene oogenblikkelyke plondering bedreigd.
In

V A N O T H O . 77
In het Paleis liep men af en aan , en
OTHO zelf was in de uiterfte bedremmeling.
Want daar hy voor de leden van den Raad
vreesde, was hy de gene, wien zy vrees­
den, en hy zag, hoe zy fprakeloos en ten
uiterlten beangst de oogen op hem geves­
tigd hielden, hebbende zommigen ook nog
hunne vrouwen medegebragt. Hierop zond
hy dadelyk Krygsbevelhebbers uit, om met
de zoldaten te fpreken en hen neer te zet­
ten, doch brak tevens de maaltyd af, en
liet zyne gasten door eene andere deur
vertrekken. Naauwlyks hadden zy tyd ge­
had om te ontkomen, toen het krygsvolk
de zaal kwam binnen ftormen, vragende,
waar de vyanden van C^SAR gebleven
waren. Hy daarop van zyn tafelbed op-
ryzende ftelde alle zyne welsprekendheid te
werk, om hen tot bedaren te brengen, en
had genoeg te doen om hen door fmeeken,
ja zelfs door het Horten van tranen, te be­
wegen om heen te gaan. 's Anderendaags,
nadat hy aan allen hoofd voor hoofd eene
vereering van twaalfhonderd en vyftig
drachmen gegeven had, ging hy by hen
in 't leger, en prees hen in 't gemeen we­
gens de blyken van genegenheid en yver,
wel-

78 H E T L E V E N
i
welke zy jegens hem betoond hadden;
doch zeide tevens, dat zommigen met kwa­
de oogmerken heimelyk zamenfpanden, die
zyne goedheid, en de getrouwheid der
overigen door hun gedrag lasterden, ver­
zoekende, dat zy in zyn misnoegen hier­
over mogten deelen, en hem behulpfaam
zyn om de zodanigen te ftraffen. Dit werd
algemeen goedgekeurd, en op de ftraf der
fchuldigen aangedrongen. Echter kipte hy
flechts twee daaruit, zynde dezulken, om
wier ftraf zich niemand zeer bekreunen
zoude, en daarop ging hy weder heen.'
Zy, die met hem ingenomen waren, en
reeds vertrouwen in hem ftelden, bewon­
derden deze verandering: doek anderen be»
fchouwden zulks als eenen trek van ftaat-
kunde, die zich naar de tydsomftandighe-
den febikte, zodat hy het volk vleide we­
gens het vooruitzicht van eenen oorlog.
Er was namelyk reeds de zekere tyding
ingekomen, dat VITELLIUS den tytel en
het gezach van Imperator had aangeno­
men, en 'er kwamen onophoudelyk vlie­
gende boden, met een bericht, dat des­
zelfs magt fteeds groter wierd: dan 'er
kwamen ook anderen met tyding, dat de
le-

V A N OTHO. 79
legers in Pannonië, Dalmatië en Myfië met
derzei ver Opperbevelhebbers OTHO hadden
verkoren. Spoedig kwamen 'er ook gunftige
brieven van MUCIANUS en VESPA-
SIANUS, die beiden, de een in Syrië, de
ander in Judéa, eene grote magt byeen
hadden. Hierdoor hooggevoelend geworden
, fchreef hy aan VITELLIUS eenen
brief, waarin hy hem vermaande zich met
geene oorlogzuchtige plans optehouden (d\
belovende hem aanzienlyke zommen gclds
te zullen geven , benevens eene ftad, waar
hy een gemakkelyk en vrolyk leven buiten
alle onrust zou kunnen leiden. Deze
beantwoordde hem eerst met bedekte fpotterny
; maar daar het vervolgens hooger
tusfcben hen begon, fchreven zy elkander
van weerskanten fcheldwoorden en onbetamelyke
befchimpingen, verwytende de een
den anderen, wel niet tegen de waarheid,
maar toch op eene dolle en befpottelyke
manier de ondeugden, waarmede beiden befmet
waren: zo als ongebondenheid, ver.
wyfd-
(i) Daar de gewone lezing hier niet voldeed,
jkwam ons de eenvoudigfte weg voor, met REIS-
«B het woordeken w in den Tekst aantenemen.

8o K I T L E V E N
wyfdheid, gebrek aan krygskunde, hunnen
vorigen behoeftigen ftaat, en de menigte
van fchulden, waarin zy zich daardoor ge-
ftoken hadden (e); in alle welke opzich­
ten het moeilyk viel te bepalen, wie van
beiden daarin den anderen overtrof, 'Er
werden ook velerlei voorteekenen en vreem­
de verfchynfelen verteld, die meestal twy.
felacbtig en door geene getuigen bevestigd
waren; doch op het Kapitool, waar een
beeld der Overwinning op eenen wagen
Hond, hadden allen gezien, dat die Over­
winning de teugels uit de handen liet vallen,
als niet meer in (laat zynde om dezel-
ven te houden; en op het Eiland van den
Tiber had men het llandbeeld van CAJUS
CAESAR, zonder dat 'er eene aardbeving
of rukwind had plaats gehad, zich van het
Westen naar het Oosten zien keeren. Dit
zelfde gaf men voor ook gebeurd te zyn
ten tyde , dat VESPASIANUS zich reeds
•openlyk van het beuuur van zaken meester
maak-
O) Mqgelyk is hier In het oorfpronkelyke een
-woord uitgevallen; anders zeker moet, zo als DU
SOUL wilde, xect worden weggelaten: dit laatifc
gevoelen hebben wij in de vertaling gevolgd.

V A N O T H O , Bi
maakte. Ook werd in 't algemeen het
overlopen van den Tiber als een kwaad
voorteeken befchouwd: want fchoon he«
de tyd van t jaar was, dat de rivieren hec
meest gezwollen zyn, was echter de Tiber
nooit voorheen zó hoog geweest, noch
had zó vele fchade en verwoesting veroor­
zaakt als thans, daar hy een groot gedeek
te van de ftad overftroomde , en wel
voornamelyk de Markt, waar het koorni
verkocht wordt, waardoor een zware hon­
gersnood in de ftad ontftond, die vele dut
gen achtereen duurde.
Na dat 'er vervolgens tyding gekomen
was , dat CECINA en VALENS, Bevel­
hebbers in dienst van VITELLIUS, de Al«
pen hadden bezet, viel te Rome DOLA-
BELLA, een man van aanzienlyke geboor­
te , in vermoeden by het krygsvolk vari
eene omwenteling in 't hoofd te hebben;
OTHO zond dezen i 't zy uit vrees voor
Hem, of voor iemand anders (ƒ), naar
Aqui-
(/) REIKE betuigt deze plaats niet te vèrftaanj
en inderdaad de woorden, zo als die thans in
'i oorfpronkeïyke gelezen worden, en door ons' ver­
teld zyn, fchynen geenen draaglyken ain optele-
XIII. DEEL. F V**

8a H E T L E V E N
Aqinum (g~) 9 bevelende hem goedsmoeds
te zyn. Daarop eene opfchryving doende
van de aanzienlyke lieden, die hy met zich
op den togt wilde nemen, fchreef hy me­
de op LUCIUS, den broeder van VITEL­
LIUS, zonder hem in aanzien enigzins te
vermeerderen of te verminderen. Ook liet
hy aan de moeder en de vrouw van VI­
TELLIUS fterke verzekering geven, dat zy
niets voor zich te vrezen hadden. Het
bevel over de ftad gaf hy aan FLAVIUS
sABINus, broeder van VESPASIANUS,
't zy dat hy ook dit deed om NERO te
vereeren, (want van dezen had SABINUS
dat bevel ontvangen, 't welk GALBA hem
weder had afgenomen) 't zy dat hy aan
VESPASIANUS een bewys wilde geven
van
veren. Onzes beduukens, is de meer ing des fchryvers
geweest, dat OTHO bevreesd was, of dat
DOLABELLA, volgens het vermoeden van het
krygsvolk , waarlyk oproerige plans in 't hoofd
had, of dut deze, fchoon hy dan ook daaraan onfchuldig
ware, gevaar liep om, wegens dat vermoeden,
door het krygsvolk mishandeld te worden:
doch in dat geval moet 'er in het oorfpronkelyke
eenige verandering worden gemaakt.
Eene ftad in 't koningrijk Napels. F. Fert.

V A » O T H O .
83
van zyne genegenheid en trouw, door SA­
BINUS te verhoogen.
Hy zelf ging niet verder dan tot Brixi.
lum, eene ftad van Italië, aan de Po ge­
legen (//),. en zond zyne krygsbenden af
onder bevel van MARIUS CELSUS, SUE-
TONIUS PAULINUS, GALLUS en SPURI-
N A , mannen van naam, doch die nogthans
niet konden handelen volgens de ontwer­
pen , vooraf door hun gemaakt, wegens
gebrek aan krygstucht en overmoed onder
het krygsvolk, 't welk weigerde de beve»
len van iemand anders te gehoorfamen, dan
van den Imperator, die zy zeiden, dat het
bewind van hun had ontvangen. Dan by
den vyand was het in dit opzicht ook niet
volkomen pluis, zynde ook daar het krygs­
volk, in plaats van aan hunne hoofden te
gehoorfamen, weerfpannig en oproerig uïc
dezelfde oorzaak: dezen echter waren daar-*
by bedreven in den oorlog, en niet afkee-
rig van zwaren arbeid, waaraan zy gewoon'
waren, terwyl de anderen, door ledigheid 9
en een leven buiten oorlog doorgebragt,
ver«
Qi) Thans Berfello geheeten, op den Eöidalf-
ken oeyer van de Po. Dezdfdt*
F 2

8 4 H È T L E V E N
verwyfd geworden, en gewoon den tyd in
fchouwburgen en openbare volksvermaken
te- flyten, wilden fchynen uit hoogmoed en
laatdunkendheid zich aan de pligten eens
krygsmans te onttrekken , als zich zeiven
daartoe te goed achtende, en niet als waren
zy niet in ftaat om dezelven waartenemen.
SPURINA hen met geweld daartoe
willende dwingen, liep byna gevaar van daardoor
onder hunne handen zyn leven te
verliezen. Geenerhande fmaadredenen en
fcheldwoorden werden 'er door hun gefpaard,
en zy noemden hem eenen verra.
der, die de gunftige gelegenheden van
cassAR en deszelfs belangen bedorf. Eenigen
zelf kwamen 's nachts dronken by hem
in de tent, en eischten verlof om heen te
gaan, zeggende, dat zy by ciESAR moesten
zyn om hem aanteklagen.
Dan voor de omftandigheden en voor
SPURINA werkte ten goeden eene belediging,
die ten zelfden tyde aan het krygsvolk
by Placentia werd aangedaan. Te
weten, de zoldaten van VITELLIUS befpotteden
die van OTHO, welke op de
wallen ftonden, hun toeroepende, dat zy
goed waren om eene rol op het toneel te
fpe-

V A N OTHO. B|
fpelen, eene Pyrrkha te danfen (z), en
in de Pythifche en Olympifche fpelen als
toekykers te zitten, maar dat zy van oorlogen
en veldtogten geen verftand noch
ondervinding hadden , en zich veel daarop
lieten voorflaan, omdat zy eenen ongevvapenden
grysaard, namelyk GALBA, het
hoofd hadden afgeflagen, terwyl zy geenen
moed hadden om in eenen veldflag of ge ­
vecht mannen onder de oogen te zien.
Door deze fchimpredenen werden zy dermate
getroffen en in drift ontftoken, dat zy
SPURINA te voet vielen, en hem baden
om zich van hun te bedienen, verklarende,
dat geen gevaar, geene moeite hun te
groot zoude zyn. Daarop volgde een hevige
ftorm op de muuren, waarby velerlei
werktuigen werden aangevoerd. Hierin
be*
(O Eene zoort van dans , welke door gewa­
pende jonge lieden van beiderlei kunne in den
Circus te Rome plagt uitgevoerd te worden, zyn­
de af komftig van de Grieken. Dezelve was voor-
namelyk onder de Keizers in gebruik, en heefr,
zich nog, zelfs onder de opvolgers van Conftan-
tinus, onder den veranderden naam van Armatu-
ra, ftaande gehouden. Zie V A L E S I U S ad Atn^
psian. Marcell, L. xiv. C. IU
F 3

86" H E T L E V E N
behield het volk van SPURINA de over­
hand, zodat zy, den vyand met groot ver­
lies terugflaande, eene der beroemdfte en
bloeiendfte fteden van Italië behielden. Voorts
waren ook de Veldoverften van OTHO
minder ftug in hunne bejegeningen met de
fteden en byzondere perzonen , dan die
van VITELLIUS, onder welken byzonder
CECINA noch behaaglyk van ftem noch
van voorkomen wasj makende eene aan-
llotelyke en vreemde vertoning, wanneer
hy met zyn plomp lichaam, op zyn Gal­
lisch gekleed met een' langen broek en
lange mouwen, met de Romeinfche vanen
en bevelhebbers in gefprek was. Ook liet
hy zich altyd vergezellen van zyne vrouw,
die omringd van een ruiterbende te paard
zat, en prachtig was uitgedoscht. F LA*
Vius VALENS, de andere Veldoverfte van
VITELLIUS, was een man, die noch
door den roof op de vyanden behaald,
noch door de diefftalien en afperfingen aan
bondgenoten gepleegd, zyne geldzucht had
kunnen verzadigen; cn het feheen, dat hy,
'juist daardoor lang op weg zynde, by den
eerften flag was achtergebleven. Anderen
evenwel geven hiervan de fchuld aan CE-
CÏ-

V A N OTHO. 8/
CINA, die zich haastende om, vóór de
aankomst van VA LENS, de overwinning
voor zich te behalen, behalven andere mindere
fouten, ook dezen beging , dat hy
ten onrechten tyde , en dan nog niet
recht dapper, flag leverde, en daardoor de
zaken van zyne party genoegfaam geheel
bedorf.
Toen namelyk CECINA, voor Placentia
het hoofd gefloten hebbende, vervolgens
eenen aanval op Cremona , eene andere
ryke en groote ftad, had begonnen, was
ANNIUS GALLUS de eerfte, die naar Pla.
centia ter hulpe van SPURINA fhellende,
als hy op weg vernam, dat de inwoners
van Placentia de overhand behouden hadden
, doch dat nu die van Cremona gevaar
liepen, met zyn leger derwaards trok, en
zich in de nabyheid van den vyand neder*
floeg: vervolgens kwamen ook de overi.
gen, de een na den anderen, den veldheer
ter hulp. CECINA, die het grootfte gedeelte
van zyn voetvolk in bedekte en
boschachtige plaatfen gelegd had, liet zyne
ruitery aanrukken, en gaf dezelve in last
om, wanneer de vyanden zich met hen in
gevecht begaven, langfamerhand aftedein-
F 4 zea

88 H E T L E V E N
zen en de vlugt te nemen, tot dat hunne
yervolgers in de hinderlage geraakt waren.
Dit was door overlopers aan CELSUS
kond gedaan, die wel met zyne wakkere
ruitery tegen hen optrok, doch in het
vervolgen van hun zorgvuldig . op zyne
hoede was, en om de hinderlage heen
trekkende dezelve opjaagde, en toen het
voetvolk uit de legerplaats opriep, Waar-
fchynlyk hadden dezen , zo zy in tyds
waren opgekomen, geenen man van den
vyand overgelaten, en de ruitery volgende
het gehele leger van CECINA in de pan
gehakt. Maar by deze gelegenheid be-
fchuldigt men PAULINUS, dat hy te laat
en te flaauw ter hulpe komende, door te
groote voorzichtigheid niet beantwoordde
aan den roem, dien hy als veldoverlle be.
haald had. Zelfs befchuldigden velen van
het krygsvolk hem van verraad, en hitften
OTHO tegen hem op, roemende, dat zy
overwinnaars geweest waren, maar dat de
lafhartigheid hunner hoofden hen belet had
de overwinning te voltooien. Doch OTHO
fiam meer den fchyn aan van hun niet te
Svantrouwen, dan hy inderdaad op hun verr
«rouwde, en zond derhalven naar het Ie-
ger

VAN OTHO. 89
ger zynen broeder TITIANUS, met PRO.
CULUS Overfte van de lyfwacht, welke
laatfte inderdaad het gehele bewind in han.
den had, terwyl TITIANUS flechts eene
blote vertoning daarvan, maakte. Voorts
voerden CELSUS en PACLINUS den
naam van raadslieden en vrienden, doch
hadden in 't beduur van zaken generhande
gezach of invloed. Aan de zyde der vyanden
heerschte geene mindere verwarring,
vooral onder het krygsvolk van VALESS;
want toen dezen bericht hadden ontvangen
van 't gevecht, dat by de hinderlaag was
voorgevallen, waren zy ten hoogften gebelgd,
dat zy daar niet by geweest waren,
ter onderfteuning dier brave lieden, die in
zo groten getale daar gefneuveld waren.
Hy had moeite genoeg om hen tot reden
te brengen, en door bidden en fmeken
eenen werkelyken aanval op zynen perzoon
afteweeren, waarna hy liet opbreken, en
zich by CECINA ging voegen.
Als nu OTHO te Bedriacum, zynde eene
kleine flad in de nabyheid van Cremona,
gekomen was, hield hy eenen krygsraad
om te overleggen, of men flag zoude le­
veren. PROCULUS en TITIANUS waren
F 5 van

9 o H E T L E V E N
van oordeel, dat men, uit hoofde van de
goede gezindheid van het krygsvolk, en
van de nieuvvlings behaalde overwinning,
den flag moest wagen, en niet door ftilzit-
ten de drift laten verflaauwen, of wach-
ten, tot dat VITELLIUS zelf uit Galliën
overkwam. PAULINUS daarentegen merk­
te aan, dat de vyanden reeds alle hunne
magt tot het gevecht byeen, en aan niets
gebrek hadden, daar OTHO, by hetgene
hy werkelyk had, eene nog aanzienlyker
magt verwachtte uit Myflë en Pannonië,
mids hy maar zynen tyd wilde verbeiden,
en den vyand geene gelegenheid geven om
zynen kans waartencmen ; dat het toch
niet te denken was, dat zyn volk, 't welk
mi met eene kleiner magt zich zo moedig
betoonde, flaauwmoediger zoude worden,
wanneer zy met een groter getal ftryders
verfterkt wierden, maar veel eer, dat zy
dan met zo veel te meerder moed zouden
itryden; en dat, behalven dien, het uitftel
altyd ten voordele was van hunne party,
die overvloed van levensmiddelen had, daar
de tegenparty zich op een vyandelyk
grondgebied bevindende, by verloop van
tyd gebrek aan het nodige moest krygen.
/
Het

V A N O T H O . 91
Het gevoelen van PAULINUS werd on-
derfteund door MARIUS CEL SUS. AN-
NIUS GALLUS was hierby niet tegen­
woordig, zynde van 't paard gevallen en
onder handen van den geneesmeester,
doch fchriftelyk door OTHO geraadpleegd
zynde, ried hy, geenen Ipoed te maken,
maar de verfterking uit Myfië, die reeds
op weg was, aftewachten. Dan dit ge­
voelen werd niet gevolgd, en dat van de
anderen, die 'er op aandrongen om flag
te leveren, kreeg de overhand.
Verfchillende zyn de beweegredenen ,
welke men hiervan vindt opgegeven; doch
dit blykt genoeg, dat het krygsvolk, 't welk
de lyfwacht uitmaakte, zich thans onder
eene eigenlyke krygstucht gebragt ziende,
en verlangende naar het ftadsleven en de
vermaken der fchouwfpelen en volksbyeen-
komften, niet te weerhouden was van de
drift tot vechten, zich vóórhellende, dat
zy met éénen aanval den vyand ganfchelyk
verdaan zouden. Ook fchynt het, dat
OTHO het in dien ftaat van onzekerheid
niet langer kon uithouden, en uit onge­
woonte en llapheid geen moeds genoeg
had

pa K E T L E V E N
had om bedaard zynen gevaarlyken toe»
Hand te overdenken, zodat hy, even als
iemand die zich met bedekten hoofde van
eene fteilte nederftort, in der haast alles
aan het blind geval overgaf. Zodanig is
de opgave van den Redenaar SECUNDUS,
die Geheimfchryver was by OTHo. Anderen
verhalen , dat de beide legers meermalen
op het punt Honden om eene gemeene
zaak te maken, en , volgens onderlinge
overeenkomst, uit hunne tegenwoordige legerhoofden
den besten tot Imparator te
kiezen , of anders den Raad byeen te
roepen, en aan dezen de keuze overtelaten.
Het fcbynt ook niet vreemd, dat,
daar de beide benoemde Imperators geene
voorwerpen van achting waren, by brave ,
geoefende en verHandige krygslieden deze
bedenkingen opkwamen, dat het eene ha.
telyke en verfchrikkelyke zaak zoude zyn,
hetzelfde, 't geen voorheen, eerst ten gevalle
van SULLA en MARIUS, en naderhand
van C^SAR en POMPEJUS, burgers
tegen burgers gedaan en van elkander geleden
hadden , nu weder te ondergaan,
om de opperheerfchappy te bezorgen of
aan

V A N O T H Oi 93
aan eenen v i T E L L I U S * ter voldoening van
zyne vraat- en zwelgzucht, of aan eenen
OTHO, ter voldoening van zyne weelde
en brooddronkenheid. Deze bedenkingen
noopten CEL sus ora uitftel te zoeken,
daar hy hoopte op eenen uitflag van za*
ken, zonder moeilykheden en bloedvergie­
ten ; doch dezelfde bedenkingen deeden
OTHO, uit vrees, haast maken om tot
den flag te komen.
Deze begaf zich nu weder naar Brixi.
lum; waarmede hy eene dubbele fout be­
ging , vooreerst , omdat hy dus aan zyn
krygsvolk in den ftryd de fchaamte en eer­
zucht benam, die zyne tegenwoordigheid
hun zoude hebben ingeboezemd, en ten
anderen , omdat hy tot zyne lyfwacht me*
denam het kloekfte en bestgezinde gedeelte
van zyne ruitery en van zyn voetvolk, en
daardoor een deel van zyne magt van het
overige lichaam affneed. In dezen zelfden
tyd viel 'er een gevecht voor aan de rivier
de Po, by gelegenheid dat CECINA eene
brug daarover liet flaan, 't welk die vatl
OTHO met geweld poogden te beletten.
Dan ziende, dat zy hiermede niet vorder­
den #

94 H E T L E V E N
den, zetceden zy fakkels in de fchil-
den (T), die mee zwavel en pek gevuld
waren , welke vervolgens door den wind
voor Aroom af op den vyand werden aan.
gedreven. Toen nu eerst een rook, en-
vervolgens eene hevige vlam hieruit op­
rees, werden de vyanden ontfteld, fprongen
in de rivier, keerden de fchepen om, en
gaven zich in de handen van hunne te.
genparty, die hartelyk hierom lachte. De
Germanen , handgemeen geworden zynde
met de zwaardvechters van OTHO op klei-
ne eilandjes in de rivier, verfloegen dezen,
en bragten een aantal van dezelven om
hals.
De zoldaten van OTHO, die te Bedria-
eum Jagen, werden door dit voorval gaan.
de gemaakt, en driftig om te »echte»ï
wes-
^ O) Wy verftaan hier, met REISKE, door
fe*A« fchilden, en hebben geene zwarigheid gemaakt
om het woord dus te vertalen, vermids het Ia
dien zelfden zin ook voorkomt by XENOPU
Ilist. gr. L. II. C. 4. §. 16. waar het door MORUS
mede aldus vertaald wordt. Verandering van Ie-
zing is hier dus onnodig, en de gisfing van DV
SOUL, dat hier v>*ï» gelezen moest worden,
fehynt ons geheel onaahnemelyk.

V A N O T H O . 95
weshalven PROCULUS met hun uittrok j
en vyftig ftadien van de ftad zich legerde,
gaande hierin zó dom en belachelyk te
werk, dat, daar het thans Lente was, en
de gehele omliggende Jandflreek een aantal
rivieren en nimmer uitdrogende bronnen
had, hy eene plaats koos, waar hy ge­
brek aan water had. Als hy nu den vol­
genden dag wilde voortrukken tegen dert
vyand, die nog honderd ftadien van hun
af was,» verzettede p AU LI NUS zich daar­
tegen, van oordeel zynde, dat men moest
wachten, en zich niet te voren afmatten,
en zó dadelyk van de marsch flag leveren
aan eenen vyand, die tyd had gehad om
op zyn gemak de wapenen aantegorden
en zich in postuur te ftellen, inmiddels
dat zy eenen zó langen weg moesten af­
leggen, met een gevolg van lastvee en le-
gerknechten bezwaard. Terwyl dus de
hoofden in dit ftuk verdeeld waren, kwam
'er van OTHO een Numidifche ruiter (/),
met
(7) De Numidiers zyn, uit vele plaatfen der
ouden, bekend als bekwame paardryders, die zelfs
Zonder toom de grootlb handigheid in die kunst
betoonden. Men kan hierover naricht vinden by
Dl

06" H E T L E V E N
met brieven, waarin bevolen werd niet
langer te wachten en uitteftellen, maar
terltond op den vyand aanterukken. Men
brak dus op, en ging op marsen. CECI-
NA hoorende, dat zy in aantogt waren, werd
ontfteld, verliet haastig zyn gemaakt werk
en de rivier, en kwam terug in de leger»
plaats. Hier ftond het grootfte gedeelte
reeds onder de wapenen, en ontving het
krygswoord van VALENS; waarop de keur
der ruitery vooruit werd gezonden ^ terwyl
de legioenen zich in flagorde fchaarden.
Maar, ziet, onder de voorfte gelederen van
OTHO ontftaat 'er, mer? weet niet hoe.;
een gerucht en eene opvatting, dat het
volk van VITELLIUS tot hunne party
was overgegaan. Zodra zy dus elkander
genaderd waren, fpraken zy dezen vriende-
lyk aan, en begroeteden hen met den naam
van fpitsbroeders. Dan dezen beantwoord*
den
DE LA CÈRDA ad firg Aen, L. iv. vs. 41 en.
by LIPSIUS de milit. Kom. L. m. dial. 8. Geen
wonder dus, da: de Romeinen, nadat zy mees­
ters van Atrica geworden waren, zich van dez'el-
ven in hunne oorlogen bedienden, byzonder ook,'
zo als hier, om fpoedig brieven met bevelen of
berichten overtebrengen.

V A N O T H O . 97
den die groete geenzins mee wederkeeri-
ge vriendelykheid , maar integendeel mee
woede en gefchreeuw, 't welk hen, die
zoo vriendelyk gegroet hadden, kleinmoe­
dig maakte, en by de overigen een ver­
moeden verwekte, dat die vriendelyke
groeters verraders waren. Dit bragt hen
al ten eerften in de war, van 't oogen-
blik, dat zy met den vyand reeds handge­
meen waren geworden , en vervolgens ging
ook alles zonder orde toe; want het kst-
vee zich vermengende onder het ftrydende
krygsvolk veroorzaakte daar grote verwar­
ring; daarby kwam, dat zy zich verdeelen
moesten uit hoofde van de gefteldheid der
plaats, die overal grachten en kuilen had,
om welke te verniyden zy daarom heem
trekkende genoodzaakt waren onordelyk en
by gedeelten den vyand het hoofd te bie­
den. Alleen twee legioenen, het eene van
VITELLIUS, zynde bygenaamd het Ro<
vende, het andere van OTHO, bygenaamd
het Helpende, uit die belemmering zich
gered, en een vlak en openveld ingeno­
men hebbende, konden phalangswyze aan­
vallen, en ftreden eenen geruimen tyd, zoo
als het behoorde. Het volk van OTHO
XIII. DEEL. G was

9S H E T L E V E N
kloek en dapper, maar had tot hiertoe
geene ondervinding van oorlog en gevechten
> daar integendeel de zoldaten van v i-
TELLIUS wel dikwyls in den flag waren
geweest, doch tevens al oud en verzwakt
waren. OTHO'S volk dus, met kracht op
dezen aanvallende, floeg dezelven op de
vlugt, nam hun den Adelaar af, en deed
genoegfaam allen, die in de voorfte gele»
deren waren, fneuvelen. Dan de anderen
, door fchaamte en woede aangezet,
vielen mede hevig aan, doodden ORPHI-
DIUS, den Overften van het Legioen, en
namen verfcheidene vaandelen weg. Tegen
de zwaardvechters, die den naam hadden
van grote bedrevenheid en moed in
't gevecht te hebben, voerde ALPHENUS
VA RUS de Bataaffche benden aan; zynde
een volk, 't welk een eiland, door den
Rhyn omgeven, bewoont, en beroemd als
de beste ruiters onder de Germanen. Slechts
weinige zwaardvechters hielden tegen hun
vol, de meesten namen de vlugt naar de
ïivier, en vervielen onder handen van eeni.
ge vyandelyke benden, die daar in flag-
*)rde ftonden, en zich dapper te weer ftellea-

V A N O T H O . 99
lende hen allen in de pan hakten (m). Het
fchandelykst van allen gedroegen zich de
zoldaten van de lyfwacht i die zelfs deti
vyand niet afwachteden om hem het hoofd
te bieden, maar midden door de genen,
die nog in 't ftryden waren, heen vlugte-
den , en daardoor ook onder dezen de
fchrik
fm~) TACITUS heef: aangemerk:, dat da
zwaardvechters min ftandvastigen moed in den
ftryd bezitten , dan de krygslieden. Sed tieque
ea conflantia gladiatoribus ad praelia , quae
militibus. Doch wy hebben reeds eene oude oor-
deelsvelling aangaande de zwaardvechters ; na-
melyk van PLATO , die in zyne zamenfpraak;
over de dapperheid, getiteld LACHES, duidelyk
aantoont het gebrek aan moed en de nutteloosheid
Van dat flag van lieden in den oorlog, waarin zy
zich nimmer wel gekweten hebben. Hy voegt
LACHES , Veldheer der Athenienzers, aldus fpre-
kende in : „ ik heb eene menigte van die zwaard-
„ vechters gezien in gevallen, waarin het vry heet
„ toeging; ik weet wat men aan hun heeft, ik ken
„ dezelven volkomen, en hieruit laat zich gemak-
„ kelyk opmaken, wat men van hun te denken
„ hebbe. Het fchynt, dat de Voorzienigheid met
„ voordacht heeft toegelaten, dat geen van die He-
„ den ooit den minften roem in den oorlog be.
„ haalden." Fr. Vert.
G a

100 H E T L E V E N
fchrik en de verwarring bragten. Vele an­
deren echter van OTHO'S benden verfloe.
gen hunne tegenparty, en baanden zich
met geweld midden door den overwinnen-
den vyand eenen weg naar de legerplaats,
-waar zy dus ontkwamen.
Van de Bevelhebbers durfden PROCIJ-
LUS en PAULINUS hen derwaards niet
volgen, maar floegen eenen anderen weg
in, iiit vrees voor het krygsvolk, 't welk
reeds de fchuld op de hoofden wierp. AN-
NIUS GALLUS nam in de ftad Bedria-
cum op die genen, die zich uit het ge­
vecht byeenverzameld hadden, en troostede
hen met te zeggen, dat 'er met gelyk ge­
luk geftreden was, en dat de hunnen aan
verfcheidene kanten de overwinning behaald
hadden. Maar MARIUS CELSUS de Hoof­
den byeengeroepen hebbende, zeide, dat
men voor het algemeen belang moest zor-
gen, want dat in dezen noodlottigen toe-
ftand, en na het verlies van zoo vele bur­
gers , OTHO zelf, indien hy een braaf
man was, niet andermaal eenen hachelyken
kans zou willen wagen, daar CATO en
SCIPIO door hunne ftyfhoofdigheid, om
sa de Pharfalifche overwinning voor CAE­
SAR

V A N O T H O .
SAR niet te willen bukken, oorzaak ge.
weest waren, dat een aantal brave lieden
in Afrika buiten noodzaak het leven gelaten
hadden, fchoon ftrydende voor de vrybeid
van Rome: dat toch de Fortuin,
fchoon: zich voor het overige jegens allen
gelyk betonende, dit eene aan brave lieden
niet kon ontnemen, dat zy, na het
lyden van eenen rampfpoed, wys wierden
voor het toekomende. Deze woorden von»
den ingang by de legerhoofden; en toen
men vervolgens, de zoldaten ondertast hebbende,
bevond, dat allen vrede begeerden,
en TITIANUS ried, dat men afgevaardigden
zond om te onderhandelen, befloten
CELSUS en GALLUS heen te gaan om
met CECINA en VA LENS te fpreken.
Onderweg ontmoeteden zy eenige Hoplie.
den van den vyand, welke te kennen
gaven, dat wel hun leger reeds in aantogt
was naar Bcdriacum, doch dat zy door de
Opperbevelhebbers waren afgezonden om
te onderhandelen. CELSUS en GALLUS
hierop verklarende, dat hun zulks aangenaam
was, verzochten hen terugtekceren,
en met hun naar CECINA te gaan. In
's vyands nabyheid gekomen zynde, ge-
G 3 raak-

ioi H E T LEVEN
raakte CEL sus in levensgevaar. Het ge­
val wilde, dat de ruiters, die in 't ge­
vecht by de hinderlage geflagen waren, in
de voorhoede waren. Dezen, zodra zy
CEL sus zagen naderen , vielen dadelyk
met groot getier op hem aan. Dan de
Hoplieden fprongen toe, om hem te be.
fchermen; terwyl ook de overige Bevel,
hebbers het volk toeriepen, dat men hem
geen leed moest doen. CECINA zelf,
dit hoorende, kwam mede ylings toefchie-
ten, bragt de onftuimige ruiters ras tot
bedaren, en nadat hy CEL sus vriendelyk
verwelkoomd had, ging men gezamenlyk
naar Bedriacum.
Dan middelerwyl had TITIANUS be­
rouw gekregen van gezanten gezonden te
hebben, en had de Itoutmoedigften van
zyn krygsvolk weder op de wallen doen
komen, en de overigen vermaand om te­
genweer te gebruiken. Doch als CECINA
kwam aangereden, en hun de hand toe.
ftak, wilde geen van allen tegenfiand bie.
deu: in tegendeel verwelkoomden zy ge-
deeltelyk van de wallen het aankomende
krygsvolk, terwyl een ander gedeelte de
poorten opende, naar buiten liep, en zich
QS-

V A N OTHO. 103
onder de aankomenden vermengde. Nie­
mand deed den ander eenig leed, maar
van weerskanten bejegende men elkander
vredelievend, en gaf de hand van vriend,
fchap. Allen deden den eed van getrouw-
heid aan VITELLIUS, en gingen in zy­
nen dienst over.
Op deze wyze verhalen de meesten van
hun, die het gevecht zeiven hebben by-
gewoond, dat zich de zaken daar hebben
toegedragen, terwyl zy tevens echter be­
kennen alle by zon derheden niet naauwkeu-
rig te weten, ter oorzake van de wanor­
de, die 'er plaats had, en de ongelykheid
van den grond, waar het gevecht voorviel.
Doch toen ik naderhand over dat flagveld
trok, heeft METRIUS FLORUS , Oud-
Conftil, behoorende tot die genen, die,
niet uit verkiezing, maar gedwongen, zich
by de party van OTHO bevonden had­
den O), terwyl hy my op eenen ouden
tempel wees, my verhaald, dat hy na het
gevecht by dien tempel komende eenen
fla-
(») Wy hebben deze plaats vertaald naar de lezing
door REIsKB aangenomen, die ons voorkwam
hier de ware te zyn.
G 4

ïo4 H E T L E V E N
ftapel van lyken had gezien, zoo groor,
dat men op het dak ftaande dezelven kon*
bereiken : hy voegde 'er by, dat hy de
oorzaak daarvan niet had kunnen gisfen,
noch ook dezelve vananderen te weten ko,
men; want offchoon het natuurlyk was, dat
in burgeroorlogen, wanneer de eene party
geflagen wordt, 'er meer «euvelen dan
anders, door dat 'er geene krygsgevange-
nen gemaakt worden, verraids de gene,
die dezelven krygt, daarvan geen gebruik
kan maken, was het echter niet te verkla­
ren, hoe alle die Jyken, tot zulk eene
hoogte opeengeftapeld, daar gekomen wa­
ren.
De eerde tyding, welke OTHO wegens
het voorgevallene kreeg, was, zo als ge-
woonlyk,twvfelachtig: dan, toen verfcbei-
denen , die gewond waren , uit den flag
aankwamen met verzekering daarvan, be­
hoeft men zich niet zoo zeer te verwonde­
ren, dat zyne vrienden hun best deden om
hem van wanhoop tërugtehoüden, en hem
vermaanden moed te houden; doch het­
geen alle geloof te boven gaat, is de op.
rechte genegenheid, welke zyne zoldaten
hem betoonden, en die Z Q 0 groot was, dat

V A N O T H O . 105
niet alleen niemand hem verliet en tot den
overwinnaar overliep, maar dat men zelfs
niemand zag, die zyn eigen leven zocht te
redden, toen hun Opperhoofd reeds alle
hoop had opgegeven. Zy verzamelden zich
allen voor de deur, noemden hem hunnen
Imperator (0), grepen hem jammerende
eu fmeekende by de hand, vielen neder
voor zyne voeten, fchreiden , en bad ;n
hem, dat hy hen niet mogt verlaten, en
overleveren aan de vyanden , maar gebruik
maken van hunnen moed en van hunne
krachten, zoo lang 'er eenige adem in hun
zoude zyn. Zoodanig was de algemeene
fmeekftem van allen; doch één uit de ge»
meene zoldaten , zyn zwaard opgeheven
hebbende, zeide: „ C«SAR, gy kunt ver.
„ zekerd zyn, dat allen hun leven voor u
„ over hebben, even als ik;" en doorfok
daarop zich zeiven. Dan niets van dat
alles was in ftaat om OTHO tot andere
ge-
(#) 'T gene hier in het oorfpro'ike'yk.' volgt:
zat f/nvi]o i^nxctia., is zeker'yk eene b dorven le­
zing, waarom wy die woorden liever o -er nald
N wiiden laten, dan de al te gewaagde gisfingen van,
py SOUL of REISKE overtenemen.
G 5

ÏC6 H E T L E V E N
gedachten te brengen, Met een vrolyk en
bedaard wezen naar alle kanten rondzien­
de , zeide hy : „ Myne fpitsbroeders! ik
„ achte dezen dag gelukkiger dan dien,
„ waarop gy my Imperator hebt gemaakt,
„ daar ik u dusdanig gezind zie , en ik
„ zoo grote waarde in uwe oogen heb.
„ Dan berooft my toch niet van 't gene
„ my nog meerder waarde moet geven,
„ dat ik voor zulke brave burgers edel-
,, moedig den dood ondergaa. Ben ik in«
„ derdaad waardig geweest het Romein'
„ fche gebied te bezitten , dan moet ik
„ myn leven voor het vaderland niet fpa-
„ ren. Ik weet wel, dat de overwinning
„ der vyanden niet volkomen noch zeker
„ is: wy hebben tyding, dat onze krygs-
,, magt, die uit Myfië komt, flechts wei.
,, nige dagreizen meer vanhier is ; Afia,
„ Syrië en Egypte komen de Adiïadfche
„ zee afzakken; de legers, die in Judéa
„ oorlogen, houden het met ons; de Raad
„ is op onze hand, en wy hebben de kin-
„ deren en vrouwen der vyanden tot on»
„ derpanden in onze magt. Maar de oor-
„ log, dien wy om het meesterfchap van
„ Italië voeren, is geen oorlog met HAN-
« Ni-

V A N O T H O . 10?
„ NIBAL, of met PYRRHUS, of met de
,, Cimbren, maar Romeinen tegen Romei-
„ nen oorlogende, maken wy beiden, zoo
„ die overwinnen , als die overwonnen
„ worden, ons fchuldig aan onrechtvaar-
„ digheid tegen ons vaderland; want wat
„ hier goed is voor den overwinnaar, is
„ voor het vaderland verderflyk. Gelooft
„ myne herhaalde verzekering, dat ik met
„ groter roem kan derven, dan ik zou kun*
„ nen regeeren. Ik zie toch niet, hoe ik
„ door de overwinning zulk eenen groten
„ dienst aan de Romeinen zou kunnen
„ doen, als ik doen zal door my opteof-
„ feren voor den vrede en de eensgezïnd-
„ heid, en door voortekomen, dat Italië
„ ooit weder eenen tyd als dezen beleve."
Nadat hy deze aanfpraak gedaan , en
Zich tegen alle pogingen der genen, die
hem van zyn voornemen zochten aftetrek-
ken en eenen riem onder het hart te de»
ken, ftandvastig verzet had, beval hy zy­
nen vrienden, en zoo velen uit den Raad
als daar tegenwoordig waren , heen te gaan,
en deed den afwezigen zulks by brieven
te verdaan geven, zendende tevens aan de
deden fchriftelyke bevelen, om hen over­
een-

108 H E T L E V E N
eenkomflïg hunnen rang te behandelen, en
voor hunne veiligheid te zorgen. Daarop
liet hy zynen neef COCCEJÜS (ƒ>), die
nog zeer jong was, by zich komen , ver­
maande, hem welgemoed te zyn, en niet te
vrezen, dat VITELLIUS hem kwaad zou
doen, daar deszelfs moeder, vrouw en kin­
deren door hem in 't leven gefpaard, en
als de zynen behandeld waren: zynde dit
ook de rede, zoo als hy zeide, waarom hy
hem, COCCEJUS, niet voor zoon aange­
nomen, maar dit fteeds uitgefteld had; dat
hy moest bedenken, dat zulks daarom was
uitgefteld, opdat hy, wanneer CAESAR.
overwinnaar was, dan met hem in het
ryksbeftu.ur kon deelen, zonder dat hy, in
het tegenovergeftelde geval, behoefde tq
deelen in deszelfs ongeluk. „ Het katfte,
„ dat ik u, myn zoon, te bevelen heb, zei-
„ de hy, is dit, dat gy niet geheel moet
„ vergeten, doch ook niet te veel daaraan
moet
O) By TACITUS en SUETONIUS koomt deze
voor onder den naam van COCCEJANUS, zynde
naderhand , omdat hy den verjaardag van zynen
Oom gevierd had, op last van DOMITIANÜS
gedood. Zie SUETON. in Domit. c. 10,

V A N O T H O . - ic$
„ moet denken , dat gy CSSAR tot
„ uwen Oom hebt gehad."
Kort, nadat dit toneel was afgelopen,
hoorde hy gedruisch en getier aan de
deur, veroorzaakt door dat de zoldaten de
leden van den Raad, die heen wilden
gaan, dreigden te vermoorden, zo zy niet
bleven, en den Imperator in den nood
wilden gaan verlaten. Hy dus, vrezende
voor het leven van deze lieden, ging an­
dermaal naar buiten, en zich vertonende
niet in de houding van iemand, die met
fmeken en met zachtheid hen poogde te
bewegen , maar met een gelaat, waarop
gramfchap en bedreiging gefchilderd fton.
den tegen de genen die zich het meest
roerden , bragt hy te wege, dat zy be­
vreesd geworden en zwigtende aftrokken.
De avond inmiddels gevallen zynde,
kreeg hy dorst, en na eene teug waters ge­
nomen te hebben, nam hy vry lang de proef
met twee zwaarden, die hy by zich had,
welk van beiden het fcherpst ware , gaf
vervolgens het eene over, en nam het an­
dere onder zynen arm. Vervolgens troostte
hy zyne bedienden, en verdeelde, ten bly-
ke van genegenheid, zyn geld onder hen,

IIO H E T L E V E N
gevende den eenen meer, den ander min­
der, niet als of hy met eens anders goed
kwistig omging, maar zorgvuldig acht ge.
vende om hetzelve naar ieders verdiende
en met mate te verdeelen. Nadat hy de­
zen had laten gaan, fliep hy het overige
van den nacht zoo gerust, dat zyne kamer­
dienaars duidelyk hoorden , dat hy diep in
flaap was. 's Morgens vroeg, riep hy den
vrygelatenen , welken hy gebruikt had om
de leden van den Raad te redden, en be­
val denzelven te vernemen, hoe het daar­
mede gefteld was. Toen hy nu bericht
ontving, dat elk hunner bekomen had ,
't geen hy nodig had , zeide hy: „ gaa gy
,, dan nu heen , en vertoon u aan het
krygsvolk, zo gy niet wredelyk onder
hunne handen wilt omkomen, als heb-
„ bende my geholpen om my zei ven van
5, kanr te helpen." De vrygelaten wegge­
gaan zynde, zettede by het zwaard met de
punt naar boven op den grond, en het­
zelve met beide handen vasthoudende,
viel hy 'er van boven neder in , zon­
der eenig ander teeken van fmert, dan
eenen enkelen zucht te geven, welke door
de genen, die buiten het vertrek waren,

V A N OTHO. üi
gehoord werd. Zyne bedienden hieven
daarop een luid gefchreeuw aan,-en dade.
lyk verfpreidde zich het geklag door het
leger en de ftad. Het krygsvolk kwam
met groot getier naar de deur gelopen ,
kermende en klagende, en zich zeiven befchuldigende,
dat zy hunnen Imparator niet
beter bewaard, en hem belet hadden zyn
leven voor hun opteofferen. Niemand verliet
zyn lyk om voor eigen lyfsbehoud
te zorgen , fchoon de vyand vast naderde,
maar zy bezorgden hetzelve, richteden
eenen houtftapel op, droegen ge.
wapend het lyk derwaards, en maakten
het zich om ftryd tot eene eer om onder
de lykbaar te gaan, en het lykbed te dragen.
Van de overigen wierpen zommigen
zich op het lyk en kuschten de wonde,
anderen vatteden hetzelve by de handen,
of wierpen het van verre kuschhanden
coe. 'Er waren 'er ook, die, na de fakkels
in den houtftapel geftoken te hebben,
zich zeiven het leven benamen, zonder dat
zy, zo veel men wist, of eenige weldaad
van den overledenen genoten hadden, of
vreesden voor het kwaad, 't welk hun
des-

ïi» HET L E V E N
deswegen van den overwinnaar kon over­
komen: veel eer moet men zeggen, dat
geen Opperheer of Koning immer'zulk
eene geweldige en dolle drift om te heer-
fchen bezeten heeft, als deze zoldaten be.
zielde om onder OTHO te ftaan en hem
te gehoorzamen; eene drift, die hen zelfs
na zynen dood niet verliet, maar fteeds
bybleef, zodat zy eenen ofiverzoenlyken
haat tegen VITELLIUS bleven voeden.
Dan hiervan zullen wy ter gelegene plaat,
fe nader fpreken.
Nadat zy het overfchot van OTHO be­
graven hadden, richteden zy hem een
grafteeken op, dat noch door zyne grootte,
noch door een brommend opfchrift in de
oogen ftak. Altans ik zelf heb, toen ik
te Brixiium was, een grafteeken van ma­
tige hoogte gezien, met dit opfchrift;
„ TER NAGEDACHTENIS VAN MAR-
„ cus OTHO." Hy was zevenendertig
jaren oud, toen hy ffierf, en had drie
maanden geregeerd. Heeft zyn leven
ftrenge berispers gevonden, zyn dood
heeft niet weiniger noch Hechter lofrede­
naars

V A N O T H O . 113
raars gehad: want daar zyn levensgedrag
niet beter dan.dat van NERO was geweest,
was zyn .dood des te edeler. Toen POL.
LI o, een der krygsoverften, van de zolda-
ten vergde dat zy dadclyk den eed van
getrouwheid aan VITELLIUS deeden, ver-
zetteden zy zich hier tegen, en vernomen
hebbende, dat nog eenigen van de Raden
waren achter gebleven, lieten zy de overi­
gen ongemoeid, doch bragten VERGI­
NIUS RUFUS in groote ongelegenheid,
daar zy gewapend naar zyn huis liepen,
hem aanzoekende en willende dwingen om
het opperbewind te aanvaarden, of hun
voorfpraak te zyn. Dan deze begreep,
dat het dolheid ware het Opperbewind te
ontvangen van hun die overwounen, daar
hy het te voren, toen zy overwinnaars
waren , geweigerd had van hun aantene­
men, en als voorfpraak voor hun te gaan
naar de Germaanfche krygsbenden , die
zich verbeeldden door hem tot vele dingen
tegen hunnen zin gedwongen re zyn, achte-
de hy gevaarlyk, waarom hy zich heime.
lyk door eene achterdeur wegpakte. Zo-
XIII. DEEL. II dra

H4 HET LEVEN VAN OTHO.
dra de zoldaten dit vernomen hadden ,
waren zy gereed om den eed aan VITEL­
LIUS te doen, en vergiffenis wegens hun
vorig gedrag bekomen hebbende, voeg­
den zy zich by het volk van CECINA.
NB. Ver.

NB. Volgens bet Berigt van d?n Üitgev-r ï
geplaatst voor het Ddrde Deel dezes
Werks, beeft hy, om aldaar opgegeven
reden , in dat Deel — gelyk ook in
eenige volgende, ieder afzonderlyk Leven
onder afzonderlyke Signaturen en
met nieuwe Bladz. doen drukken. —
Om dat men dit, by de aanhalingen, in
het oog moet houden, zyn de aanwyzingen
in dezen Bladwyzer, b. v. van
het Derde Deel, de nieuwe daarin voorkomende
Bladzyden dus aangeteekend:
III. $ b 3 c 3 en dus ook in de andere
Deelen.
ALPHABETISCHE LYST
DER
DOORLUCHTIGE GRIEKEN EN RO­
MEINEN, WIER LEVENS IN DIT
WERK BESCHREVEN WORDEN.
^EMILIUS. (PAUL1;S) AGIS. X. 223. b.
IV. 119. ALCIBIADES. III. 3. C.
AGESH.AUS. VIII. 171. ALEXANDER. IX. 5;
H a A»

n6 ALPHABETISHE LYST.
ANTONIUS. XI. 3. C
AR AT US. XII. 97. C.
ARISTIDE5. V. 3.
ARTAXERXES. XII. 3. C.
BRUTU?. (M.) XIL 3. b. LYSANDER. Vb 344.
C/ESAR. CC.J.) IX. 5.^.
CAMILLUS. II. 326.
CATO. 0ti P.) V. IJl. MARIUS. CC.) VL 165.
.- • de Jonge. X. 12. NICIAS. VII. 269.
CICERO. XI. 3. b.
'ClWON. VII. 14.
CLEOMENÊS.X. 277. h.
CORIOLANUS. 3. d. PERICLES. III. lü.
'CRASSUS. (MO VII. 3. d. PHILOPOEMEN. V.232.
DEME TRIUS. XI. 151. b.
DEMOSTHENÈS.XI, IO.
DION. XII. 3.
EUMENES. VIII. 79.
FABIUS MAXIMUS. III.
4. b.
FLAMININU'CT.QUINC-
TIÜS) V. 4. b.
GALBA. XIII. 3.
CRACCHUS (TIBERIUS)
< X.30.
GRACCHUS. (CAJUS}
X.54-
LUCULLUS. VII. I03.
LYCURGUS. I. 299.
MARCELLUS.CM.C.) IV.
371.
KCMA POMPILIUS I.425.
OTHO. XIII. 71.
PELOPIDAS. IV.'235.
PIIOCION. X. 5.
POMPEJUS. VIII. 4. b.
POPLICOLA. II. I36.
ROMULUS. I. 365.
SERTORIUS. VIII. 6.
SOLON. II. 3.
SULLA. VL 5. b. .
THEMiSTOCLES. II. 20$.
TIIESEUS. I. 59.
TIMOLEON. IV. 3.
BLAD.

B L A D ¥ Y Z E R.
/lankiagte; hoe men daarover oudtyds by de
Romeinen dacht. VII. 104.
Atrd der menfchen; of die door zekere omitandigheden
veranderd wordt, dan of by
zekere omftandigheden de aard, die in het
hart reeds zit, alleen eerst wordt ontdekt.
VI. 100. b.
Aardbeving in het Land der Lacedttmoniers.
VII. ' 79.: zie ook I. 406, 407: byzonderheid
by deze gebeurtenis. 80.
Aarde; gevoelens van PLATO en der Pythagoristen,
omtrent dezelve. I. 460.
^EACUS; wie geweest is. I. 76. aant.
ALdiles Plebis; welke die waren. III. 37, d
aant.: zie ook VI. 172.
/EGEÜS; wie geweest is. I. 61. aant.: vader
van THESEUS. 62.: zie verder van hem 81.:
erkent THESEUS voor zynen Zoon. 83.:
redenen van zynen ontydigen dood. 109.
Angina; een Eiland in den Saronifchen Zeeboezem.
II. 217. -aant.
^Egypte; breedte van de landengte, die deRoode
Zee van de Egyptilche fcheidt. XI. 158. e.
Onderneming van CL E OPATRA ter dier
plaatfe. ald.: zie ook van die landengte XI.8.c.
JEMILIÜS; (P AU LUS) zyne afkomst; zyn
uitmuntend karakter. IV. 119,120,121,123.
• wordt AtZdilis. IV. 120.
hoe hy zich in 't Collegïe der Wichelaren
gedroeg. IV. 121.
*——— zyn krygsbedryven in Spanje. IV. 122.
H 3 MMI-

n3 B L A D W Y Z E R .
£MILIUS; (PAULUO fcheidt zich vjn
zyne eerfte Echtgenoote. IV. 124.: trouwt
eene andere. 125.: zyne kinderen en derzelver
huwelyken. 126.
— behandelt de overwonnen Liguriers
> menschlievend. IV. 127, 128.
—— — zyn uil en godsdienltig leven, na zyn
eerde Confulfchap. IV. 129.: ftaat van het
Land destyds. ald.
•• zyn gedrag, toen men hem voor de
tweedemaal het Conuülchap wilde opdragen.
IV. 137—140.
: berigt aangaan.de zyn beleid en dapperheid
in het bevechten en overwinnen van
PEiisEus, Koning van Macedonië. IV.
141 —168.: zyne blydfchap over de terugkomst
van zynen vermisten zoou scipio,
na den fiag. 169,170.: verdere byzonde'rheden
na deze overwinning. 171. : zyn
aanfpraak aan den overwonnen PERSEUS.
180.; en aan de zynen over de wisselvalligheid
des geluks en der menfehelyke zaken.
X8i.
—-— zyne verrigtingen in Griekenland. IV.
183.
• • geeft aan de Macedoniers hun Land
terug. iy. 185.: zyne verdere belangelooze
en grootmoedige bedryven in Macedonië. 187.
• geeft de Steden van Epirus ter plundering
over. IV. i8§.; ea trekt naar Italit
terug. 189.

B L A D W Y Z E R . 119
JEMILIUS; (PAULUS) na veel tegenfiribbeling
van het Krygsvolk, wordt, op eene
treffelyke aanlpraak' van den Oud-Conful,
voor hem de Triumf belloten. IV. 190 —
196.: belchryving der plegtigheden van dezen
Triumf. 197.
— zyn gedrag onder een' zwaren llag,
welke zyn huis trof na zyne gevierde zegepraal.
IV. 303 — 207.
. zyne overwinning in Macedonië allergunftigst
voor de Schatkist van Rome. IV. 208.
„I — blyft bellendig de party der Grooten
toegedaan. IV. 209.
m berigt aangaande zyn dood en uit«
vaart. IV. 213, 214.
> zyn lof. IV. 215.
. vergelyking tusfchen hem en TIMO-
LEON. IV. 219 — 224.
^EMILIUS; CL' PAUELUS) zyn bedryven
en dood. III. 39 — 46.
/EscmENES,een Mededinger van DE MOS-
THE NES. II. 4°« "ant.
^SCHYLUS, aanhaling uit zyn treurfpel.
VII. 3. b.
iEsopijs, Fabelfchryver..II. 113. aant,
Abanteni wie waren. I. -65. aant.
Academie,de Leerplaats van PLATO. I. 149.
aant.: waar van deze naam ontleend is.
150.: door CIMON verfraaid. VII. 69.;
aanmerking omtrent de verdeeling van dezelve.
247. aant,
H4 Ac A*

i2o B L A D W Y Z E R
ACADEMUS; wie geweest zy. I. 149. aam.-
ACHASUS ; wie men daardoor vedtaat. V.
247. aant.
• 1 waardoor derzelver Bondgenootfchap
hare vryheid wist te handhaven, en aude»
ren in vryheid te ltdlen. XII. 119. c.: zie
verder in 't leven van ARATUS.
ACIIILLES; aanteekening omtrent hem. VI.
31 aam.: zyn graf door AI.EXANDER
bekranst. IX. 50Ï
'Achttal; wat de ouden door dit getal beduidden.
I. iör. en aant.
Acroamatifche. en Optifcht Wetenfchappen ;
hoe men in de zeiven werd ingewyd. IX,
39. aant.
ADA, Koningin van Co.rie. IX. or.
ADONIS; hoe zyn Feest gehouden werd.
III. 59. c.
Adriatifche Zee; waarom dus genoemd. II. 359.
AGESILAÜS; zyne afkomst. VIII. 171.: en
opvoeding. 172.: aanmerking omtrent de opvoeding
van toekomstige Koningen, by cie
Spartanen. 173. aant.: zyn inborst. 175.:
zyn Ügchaams gedaante. 176.
*- » bygeloovige aanmerking omtrent zyne
kreupelheid. VUL* 180.; en verfcbillende
uitlegging van eene zekere Godfpraak. 181.
aant.
— zyne eerde verrigting als Koning te
Laced&mon. VIII. 183.
** eerbiedigde de Ephoren. VIII. 184.
AGE-

B L A D W Y Z E R . isi
AGESILAUS; zyn gedrag omtrent Vyan*
den en Vrienden. VUL 185.
_ aanmerking omtrent zyne iufchikkclyk-
heid. VIII. i8ó.
. aanteekening omtrent zyne offerande,
by zyne optogt tegen den Koning van Per-
fij. VIIL 188 — 192.
. — wordt boven LYSANDER by velen
geacht. VIII. 194.
— begin der oneenigheden tusfehen hem
en I.YS ANDER. VIII. 195.: gevolgen van
dezelven. 197.
aanmerking omtrent het gedrag van
hem en van LYSANDER. VUL 198.
. maakt vrede met ÏISAPHEHNES.
VUL 199.: die eerlang het verdrag breekt.
aïd.
—. wreekt zich over de trouwloosheid
van TÏS APHERNES, door eene geoorloof­
de misleiding. VUL 200.
, op welk eene wyze hy te werk ging
in het werven eene* Ruiterbende. VIII. 201.
. zyn antwoord by de verkooping der
gevangenen en hunne klederen. VIII. 202.
- flaat üe vyand op de vlugt. VIII. 203.
• geeft blyken van onbaatzuchtigheid.
VUL 204. 209.
zyn roem. VIII. 205. 218. 2:4.
. • zyne verdere krygsbedryven. VUL 206.
. ' zyne onweêrftaanbare liefde voor den
jongen MIGABATES. VIII. 20.9.
H5. AGE-

Isa B L A D W Y Z E R .
AGESILAUS; houdt een byzonder mondge-
fprek met PHARNABAZUS. ViH. 213.
——— blyken van zyne genegenheid voor
Vrienden. VJII. 217.: van ingetoogenheid,
eenvoudigheid en foberheid. 219.
gehoorzaamt op eene voortreffelyke wy-
ze aan de Ephoren, die hem van eenen bui-
tenlandfchen oorlog terug riepen naar Spar-
frar,in eenen inlandfchen oorlog,door hunne
Griekfche naburen ingewikkeld. VIII. 213.:
hierin te Hellen boven HANNIBAL en
A L E X A N D E R. 214.
• zyn gedrag in het doortrekken door
Griekenland naar Sparte. VIII. 226, enz.
— zyne bezorgdheid voor het behoud van
voortreffelyke Mannen. VIII. 229.
• geeft nieuwe blyken van gehoorzaam­
heid aan Overigbeden. VIII. 230.: wordt te
Lacedatnon openbaar vereerd. 231.
• zyn krygstogt tegen de Boeotiers. VIII.
231 — 237.: wordt wegens zyne Overwin­
ning door de Lacedtsrfloniefs zeer geëerd,
byzonderst wegens zyne oude Spartafche
zeden en Ieveuswyze, na zyne terugkomst
Vit Afie. 238.
aanmerkelyke Oudheid van zyn Ko-
ninglyk Paleis. VIII. 238. aant.
aanteekening omtrent de namen van
zyne Huisvrouw en Dochters. VIIL 239.
- '• laat zich raden eene door LYSAN­
DER achtergelaten gevaarlyke Redevoering
• niet

B L A D W Y Z E R . 123
niet wereldkundig te maken. VUL 142.
AGESILAUS; wist zyne Tegenftandeis tot
zyne Vrienden te maken. VUL 243.
wilde dat men eene matige gezetheid
voor Ihyd- en foortgelyke fpelen toonde,
maar toonde geene achting voor dingen die
elders bewonderd werden. VIII. 246 — 248.
. . welke gevolgen zyne kleinachtige behandeling
der Thebaanfche Gezanten had.
VIII. 249.
• geeft een gepast antwoord aan afgevaardigde
Acfuscrs. VIII. 250.
• verhief de Regtvaardigheid als eene
Deugd, boven de Dapperheid. VIII. 255.:
zie ook I. 363.
• liet zich wel eens door Eerzucht en
Vyandfchap , vooral tegen de Thebanen,
wegliepen. VIII. 256.; blyken hiervan in
zyn gedrag omtrent e 11 o E n 1 o A S en s p H O-
DP.IAS. 257-2Ö4.: oorlog hieruit ontftaande
met de Thebanen. 265.: de Spartanen
kiygen de nederlaag. 273.: de itad Lacedamon
geeft, by dien rampfpoed , een lot-
]yk bewys van ltandvastigheid en moed. 274.
. • handhaaft, omtrent hun die uit den
ftryd de vlugt hadden genomen , het gezag
der Wetten en de eer zyner Medeburgers.
VIII. 279.
• zyn gedrag by den inval van EPAMI-
NONDAS in het Laconhch Gebied. VIII.
280 — 284,
AGE-

12-4 E L A D W Y Z £ R.
AGESILAUS; zyn verftandig gedrag omtrent
oproerlingen te Sparte; en na de ontdekking
van eene andere zam enz wering. VIII.
' 285,286.
• behoudt Sparte door zyne voorzigtigheid.
VIII. 288.
• het gedrag der Spartanen by de overwinning
, door zynen-Zoon ARCHIDA.
MAS behaald. VIII. 290.
1
gevolgen van zynen onverzettelyken haat
tegen de Tbebamn. VIII. 292. ; en oorlog
met EPAMINONDAS. 293 — 29?;
• geraakt in opfpraak wegens zyne
ftyfhoofdigheid omtrent de Mes/enters; en
üog meer, dat hy reeds tachtig jaren oud
eenen overtocht naar' Egy/te deed. VIII.
298 — 299.: byzonderhedeu by zyne aankomst;
en zyne verdere ontmoetingen en
bedryven in Egypte. 300—313.
• fterft in eenen hooge'n ouderdom , en
wordt opgevolgd door zynen Zoon AR.
CHIDAMUS. VIII. 314 — 315.
vergelyking vaa hem met POMPE«
jus. VIII. aar. b.
AGJS,- Koning te Sparte; maakt fe Sparte',
het eerst eenige inbreuk op de Wetten van
I-YCURGUS, I. 411.: ontrouw van zy:;e
gemalin. III. 75. c.
' zyne afkomst. X. 223. b.: zyn karakter.
227. b.
- vindt, ter invoering der aloude Gelyk-
heid

B L A D W Y Z E R . 1=5
beid te Sparte, by de Jongelingfchap méér
byvaf, dan by cie oude Lieden. X. 232. b.:
haalt, doch bezwaarlyk, zyne Moeder tot
zyne gedachten over. 235. b.: ontmoet by
de aanzienlyke Vrouwen den meesten tegen-
Hand. 236. b.
AG is; bewerkt dat LYS ANDER Ephorus
wordt, die eene verdecling der Landeryen •
voorftelt. X. 23S. b.
——- geeft voor de door hem voorgeftelde
Staatsinrigting, de aanzienlykfte toelagen.
X. 24.2. b.
• LEONIDAS verzet zich, uit eene ver­
keerde Eerzucht, tegen zyne ondernemingen.
X. 243.
— hoe hy dacht omtrent de Wet van LY-
CÜRGÜS, ten aanzien der Vreemdelingen.
X. 244. b.
. uitvoerig berigt der gefchillen tusfehen
hem en LEONIDAS, en derzelver gevolgen.
X. 247—264. b. enz.
zyn verblyf, als vlugteling, in den Tem­
pel Van MINERVA CHALCIOECUS. X.
260. b. 266. b.: wordt, zich uit den Tempel
eens naar het Bad begevende, opgeligt
en in de gevangenis geworpen. 267. b.:
regtspleging met hem begonnen. 268. b.i
verantwoordt zich vrymoedig 269. b.: wordt
in de gevangenis geworgd ; als ook zyn
Moeder en Grootmoeder. 270. b.: aanmerking
omtrent die gebeurtenis. 374. b.
Aois;

126 B L A D W Y Z E R .
AG is; vergelyking van hem met de G R A C ­
CU ussEN. X. 99. c.
AGIS en C L E O M E N E S ; algemeene aanmerkingen,
omtrent deze Spartaanfche Koningen.-
X, 222. b.
A G R A U L E ; zoon van C L E O M B R O T U S J
Koning van Sparte. III. 287. aant.
A H A L A ; CSERVJLIUS) floot SPINIUS
M ^ L I U S overhoop. XII. 4. b.
Akkus; oudtyds, by de Grieken, afgezonderd
voor Mannen van verdienden. I. 115. aant.
Albaanfche Meir; een vreemd verfcbynfel aan
het zelve gebeurd. II. 3 3 T . : gevolgen va»
deze gebeurtenis. 333.
Alba tonga; eene der oudfte fteden van La*
tium. I. 171. aant.
A L C I B I A D E S ; zyne afkomst. III. 3. c.
• was beroemd wegens zyne fchoon.
heid. III. 5. c. 12. c.
• zyn aard en zeden. III. 7. e.
• was zeer afkeerig van het fpelen op
de Luit. III. 9. c.
>- hoe hy in zyn jongelingsjaren met
S O C R A T E S verkeerde, en, in welken
zin deze hem eene byzondere liefde toedroeg.
III. 13.C i 9. c.; en tot deugd vormde.
20. 22. c.
hoe hy met zyne Minnaars te werk
ging. III. 16, 17. c.
verdere berigten van zyn jongeling»
fchap. ui. 22. e; en ongebondene bedryven.
2.6 — 30. c.
AL-

B L A D W Y Z E R . 127
ALCJBIADESJ muntte uit in Welfprekendheid.
III. 31 c.
. beli aaide veel eer wegens zyne overwinningen
in de Olympifche fpelen. III. 33.c.
. > doet het Ostracismus op zynen tegenparty
HYPERBOLUS zelveii vallen. 111.
39. c.
werpt het Vrede - Verbond met de Lacedemoniers
in duigen. III. 41. c.: zyn ge*
drag omtrent de, naar Athene gezonden,
Gezanten van Sparte. 44. bedryft overfpel met de gemalin van
Koning AGIS. III. 75. c. VIII. 178.
m •«•["!! doet, in gemeenfchap met de Sparta*
ntn,

•iaS B L A D W Y Z E R .
nen, den Athenienferen groote afbreuk. III.
77- c- r
AL CI BI AD ES; geraakt in afgunst by de Spartaanfche
grooten, en valt daarna weder tot
de Athenienferen over, welken hy , door
ayne vereenïging met den Perliaönfchen Koning,
alle hulp tegen de Spartanen toebragt.
III. 78 — 85. ft
„ wordt door het Volk van Athene weder
ingeroepen. III. 86. c. 101. c.
. zyne verdere krygsbedryven ten voordeele
der Athenienferen. III. 87 — 97. c.
wordt, met blydfchap, te Athene weder
ingehaald. III. 100. c.; en tot Opperbevelhebber
te land en ter zee aangefteld.
ÏOÜ. c.
. Qeékt met eene vloot weder in zee. III.
106. c.
» • eene zekere omftandighctd geeft aanleiding
tot zyne laatfte befchuldiging. III.
107. c. '— 109. c.
», • wykt naar Bithynien en vervolgens
naar ARTAXERXES. III. 112. c.
• geraakt, op eene moordadige vvyze, in
een dorp van Frygien, om het leven. III.
115. c.
5i753i9> 323-
344. VIII. 173.
AI.CM^ON; Legerhoofd der Aihcnienfen*
II. 41
ALP

ÊLADWYZER. ifl£
ALCMAN; eeri beroemd Lierdichter. I. 40Ö;
aant.
ALCMENE; zonderlinge verhalen van haan
I. 271.
'Alta. jacta kit; een fpTeekvvoörd afkomltig
van c AS AR. VIII. 167. IX. 87. b.
AiiExiMDEk; zyne afkomst. IV*. 32; è.
aant. IX. 5.
'

I 3o B L A D W Y Z E R ,
tlers huis naar Wjriem dan komt daarna
weder terug. IX. 38 , 40.
-ALEXANDER; wegens zyn voorgenomen
huwelyk met eene dochter var. den Landvoogd
van Cacie raakt hy in ongenade by
zynen Vader. IX. 42.
j . z y n gedrag omtrent de mishandeling
vanPAUsANiAS en CLEOPATRA. IX.44.
± hoe hy zich by het aanvaarden der
- Regeering gedroeg, omtrent de zaken van
..Griekenland en der naburige afhaukelyke
Volkeren. IX. 45-
. zyne krygsbedryven tegen de afvallige
Thebanen. IX. 47-! verovert Thebe. 48.: zyn
loflyk gedrag omtrent TIMOCLEA, welke
zich kloekmoedig aan haren onteerder gewroken
had. IX. 50.
bevredigtzich metdeAfthenienfers. IX.51^
^ óe Grieken beüuiten zich by hem te
voegen ter beoorloging der Per/tanen. IX 53.
_ Zyn byzondere ontmoeting met DIO-
GENES. IX. 54.
„ pleegt het Orakel te Delphi raad. IX.
55.: verdere voorteekenen. 56.
«s • begrooting van zyne legermagt.IX.56.:
fchenkt meest alles, waarover hy in Macedonië
befchikken kon , aan zyne vertrouwde
vrienden weg. 67.
„ trekt op naar Iliurn, en zyne verrig.
tingen aldaar. IX. 58.
_ . zyn overtogt over de rivier Granions.
IX. 59.
A l e
*

B L A D W Y Z E R . 13*
ALEXANDER; zyne dapperheid in het eerde
gevecht met het leger van DARIUS.
IX, 62.: dryft hetzelve op de vlugt. 6n..$
opfchrift hetwelk hy op den verzamelden
buit liet Hellen. 66.
verhaal van wondergebeurtenisfen by
zyne verdere optogt langs de zeekust. IX.
67. ; en bemagtigt Phrygie. 71.
— op welk eene wyze hy den wonderbaren
Knoop te Gordium losmaakte. IX. 72.
> • • verwint de Papkiagoniers en Cappado*
eters. IX. 73.
b— grootheid van DARIUS legermagr.
IX. 73.
——— droom van DARIUS, met opzigt op
ALEXANDER'S roem en leven IX. 74.
1». wordt in Cicilie door den Geneesheer
PHILIPPUS van eene gevaarlyke ziekte
genezen. IX. 76 — 78.
' behaalt eene luisterryke overwinning
op DARIUS. LX. 8i.: verbazende,kostbaarheden,
in de Tent en Badfloof van DA­
RIUS , buit gemaakt. 83.: behandelt de
fcrygsgevangen gemaakte Moeder en Gemalin
van DARIUS, nevens twee zyner Dochters
menschlievend 85.
dalen van zyne ingetogenheid. IX.
88,90.
• zyn foberheid in 't gebruiken Van fpy«
zen. IX. 91, 95.
» zyn dagelyksch leven. IX. oè — 96.
• I % A kB*

I 3i B L A D W Y Z E R .
ALEXANDER; verovert Damascus. IX. 96.i
belegert en verovert Tyrus. 97 —102.
L redt zich uit een gevaar by den Ati'
tilibanon. IX. 99.: verovert Gaza. 103.
. verdeelt den gemaakten buit, en zendt
vele ponden Wierook en Myrrhe aan I.EO-
NIDAS. IX. 105.
_ . aanteekening omtrent een kostbaar buitgemaakt
Kistje van DARIUS. IX. 105.: zit
ook 30. aant,
11 verhaal van zyn voornemen om een
Griekfche Stad in Egypte te ftichten, die
zynen naam zou dragen, en volvoering
van hetzelve. IX. 106 —110.
_ byzonderheden van zyne reis naar den
Tempel van JUPITER AMMON, en zyne
ontmoeting aldaar met den Opperpriester. °
IX 110— 116.
, „- praalt by de Barbaren; doch meer fpaarzaam
by de Grieken op zyn oorfprong uit
JUPI'BER. IX. 116,118.
— zyn gepast antwoord aan den Sophist
ANAXARCHUS. IX. II7.
_ . geeft kostbare Toneelfpelen. IX. 119.:
en aanmerking omtrent de Alttifche fpelen.
120 aant.
— weigert eene onderhandeling met DA­
RIUS. IX. 122.
— befchikt voor de overledene Huisvrouw
van DARIUS eene zeer heerlyke begravenis.
IX. 123.: merkwaardig gebed van
PA-

B L A D W Y Z E R . 133
DARIUS, toen hy de bevestiging ontving
van deze edelmoedige daad van AL EX AN­
DER. 126.
ALEXANDER ; laat een zonderling tweegevecht
houden, tusfehcn twee die uit kortswyl
aanvoerders van twee partyen waren.
IX. 118.
• wederzydfche toerustingen tot den beflisfenden
flag. IX. 136.
befchryving van tzyne wapenrusting.
IX. 136.
- 'geeft het teeken tot den ftryd. IX. 138.:
het leger van DARIUS wordt gellagen. 140.:
wordt voor Koning van AJie uitgeroepen,
241.: zyne loffelyke daden, na den (lag.
14a.: het geheele Landfchap der JSabylo.
m'ers onderwierp zich. 143.: zyne verwondering
over de vuurkolk te Ecbatana of
Aractene. 143. en aant.
- kostbare fchatten door hem te Sufa
gevonden. IX. 151.
dringt door in Per/ie. IX. 153,
. • merkwaardig zeggen van DOMARA-
Tus, toen ALEXANDER te Perfepolis op
den Koninklyken troon van DARIUS zat.
-54.
1
-Q een drinkparty geeft aanleiding dat hy
zelve voorop ging, om het Paleis der Per*
fuanfche Koningin , te PerfepoIist \e verbranden
, waarover hy terftond berouw had.
LX. 149 —151.
I 3 ALE n

V34 B L A D W Y Z E R .
ALEXANDER; voorbeelden van zyne Vriendelyke
milddadigheid. IX. 157. : en van
zynen wcêrzin van brooddronkenheid. 162.:
andere byzonderheden. 154.
_.. voorbeelden van goedwilligheid en
vereeringen, waarmede de geringde beleefdheden
omtrent zyne Gunftelingen gepaard
gingen. IX. 166.
zyne oplettendheid voor zyne Vrienden,
in zyne brieven. IX. 168.
, vvas gevoelig omtrent iemands eer zoo
wel als omtrent zyn eigen eer en roem.
' IX. 170. * :
• •"•
.. gaf bewys" van-onthouding en groot­
moedigheid. IX. ïfïi
L- —• zyne aandoeningen by het zien van
het lyk vaa :
3ARius, IX. 173.: hetwelka
hy op eene prachtige wyze vereerde, 174.
- trekt af naar Hyrcanie:- aanmerking
• omtrent eenen Zee-boezem aldaar. IX. 174-.
„ behandelt hun, die zyn paard Buce.
phalus opgeligt en weder terug gaven, met
vriend lykheid. IX. 175.
• hoe zyn Volk er over oordeelde toen
hy zich half op de Perfifche en half op de
Medifche wyze kleedde , en welk oogmerk
hy daarmede had. IX. 176, 177. 9
- wat men oudtyds dacht over de ver-
fc' yning van de Amazone aan hem. IX.
,78. •
' op welk eene wyze hy de geestdrift
in

B L A D W Y Z E R . i?5
• in zyn Volk verwekte om met hem verder
te trekken, werwaarts hy hun ter wereld
" leiden wilde.' IX. 182.
ALEXANDER; fchikt zich meer naar de
Jpatifche zeden. IX. 183.: en trouwt RO-
X A N E. :
ald. •
. waarom hy HEPHEESTÏON het
meest beminde en CRATERUS het meest
vereerde.' IX. 185.: zyn verder' byzonder
gedrag omtrent hun, ald,
»_ zyn gedrag omtrent PHILOTAS. IX.
—188.: doét hem en daarna PARMENIO,
als waren zy fchuldig aan eene zamenzwering
tegen hem, om 't leven brengen. 193.
194,: uitvoerig berigt van de aanleiding en
de omftandigheden van een gevalwaarin hy
zelve CLITUS met een fpies, in woede,
doorboort. 194 —202.:' verfchillende wyzen,
op welke hy wegens zyne droefheid
over dit geval door twee Wysgeeren onderhouden
werd. 203 — 206.
— nadeelige gevoïgen, welke de redenen
- van den trotichen ANAXAGORAS , ten
opzigte van :
. 1
zyne zeden, in het vervolg
hadden. 206; enz.
vereert DEMARATUS met eene prachtige
begravenis. IX. 217.
— maakt zich gevreesd door onderfcheidene
ftrafoefFeningen. IX. 219.
• hyzondere voorteekenen. IX. 220.
• flreeft naar de eer om de Fortuin door
I 4 oa-

!3*
B L A D W Y Z E R .
pnverzaagdheid, een vyandeiyke magt doof
dapperheid te overweldigen. IX. 222.
ALEXANDER; zyne ontmoeting met TAXI-,
LES, had de beste gevolgen ten aanzien
van uitheemfche Volkeren. IX. 227.
e-—r— zyn optogt naar de Indien en zyne bedryven
aldaar. IX. 228. enz.: zie ook IV. 145.
» —; BQRUS; doorhem overwonnen, doch
op egn vrymoedig antwoord edelmoedig behandeld.
IX. 235.
~>—-r- zyn gedrag by den dood van zyn
paard Bucephahs, en van zynen hond Pe~
rit as IX 236.
-rr—— zyn belluit, toen zyn Krygsvolk zich
onwillig toonde om den Ganges over te
trekken. IX. 237 -7-239*
c wordt, by h et
afzakken, naar den
Oceaan, in een gevecht met de Barbaren,
z-vaar gewond. IX. 243.: zyn moedig gedrag
hy het behandelen van die wonde, ald.
—

B L A D W Y Z E R . S3?
ALEXANDER; ontvangt berigt van den zeetogt
zyner Scheepsbevelhebbers. IX. 257.
. beroeringen in de overheerde Land»
fchappen in zyn Ryk. IX. 2.58.
*--r^— zyn eerfte bedryf in Perfis. IX. 259.
zyne aandoeningen by het lezen van het
graffchrift op het graf van CYRUS. IX. 260.
• een zonderling geval van eenen Gym-,
nofophist. IX. 261,
s geeft te Sitfa , by zyn huwelykmet de
Dochter van DARIUS, een algemeene brui.
lofts - maaltyd , en fpreidt de fchitterend-
Ite pracht en mildheid, in 't uitdeelen van
gefchenken en 't hetalen voor Schuldenaars
ten toon. IX. 264.: zyn byzondere handeling
met eenen vallenen Schuldenaar. 265.: zie
ook van zyn huwelyk met STATIKA de
Dochter van DARIUS. VIII. 82. aant.
* de Macedoniër;, door zyne gunstbe»
v
wyzen aan de Perjianen, tot nayver en
gramfchap vervoerd, worden op eene byzondere
wyze met hem verzoend. IX. 268.
zyn zonderling gedrag, by de rouw
over het fterven van HEPHESTJON, en
de verbazende kosten welke hy aan de Tombe
van zynen Gunlteling befteedde. IX. 270
— 272.
r • verfcheidene voortekenen van zynen
naderenden dood. IX. 275.
mwUr wordt gedurig angstvalliger en door
yrees geflingerd. IX. 279,28c.
I $ ACE-

i 38 B L A D W Y Z E R .
ALEXANDER; aanmerking omtrent de wy-.
ze van zynen dood. IX. 281—285.
~» aanteekening uit het dagverhaal omtrent
zyne ziekte. IX. 282.
». gedrag van ROX A N E na zynen dood.-
IX. 287.
i vergeiyking vah hem met CAJUS
JULIUS CESAR. IX. 187 — 243. b.
— berigt aangaande zyne Opvolgers. IV.
131.: zie ook BERSECS.
• benoemt EUMENES tot zynen Gehei
mfchryver en bevordert hem verder tot
Bevelhebber. VIII 81.: vermaagfchapt zich
aan hem door het huwelyk.''82.: zyn verder
gedrag, in zekere gevallen, omtrent dien
Bevelhebber. 84 — 89.
• < oneenigheden tusfchen zyne ;Bevelheb*
bers na zynen dood. VIII. 89.
. byzonderheden van zyne onderhandeling
met PHOCION, en zyne vereering van
dien voortreflyken Veldheer en Staatsman.
X. 55 -63.
;—— aanteekening omtrent het gedrag--van
zynen Schatbewaarder HARPALÜS. X. 67.
by^ondere loffpraak van den Rede-
"naar DEMADES voor hem.' X. 71. en aant.
- • aanmerking omtrent de geftadige Oorlogen
van zyne Opvolgers. XI. 160. ^235. b.
alle zyne Opvolgerea nemen den naam
van Koning aan, XI. 197. b.: dit bragt.hunne
. hoogmoed en troudiheid in 1 beweeging,
ald. AEE-

B L A D W Y Z E R . I39
ALEXANDF. R ; Tyran van Pherie in Thes~
falien.: ftalen van zyne wreedheid. IV. 339.:
door PELOPIDAS en EPAMINONDAS
bedwongen. 324— 341.: hernieuwt zyne aanvallen
: wordt overwonnen en door zyne
huisvrouw vermoordi IV. '350 — 368.
ALEXANDER van Myndus; wie geweest
zy. Vl. 210. aïrit't
Alexandn'e; verhaal van het bouwen van die
Stad-in Egypte, IX. ic6— 110. •
»' aaüteekening omtrent het toeftoppen
der kanalen aldaar om CAESAR, gebrek aan
Water te doen hebben. IX. 127, b. aant.
* 1 een gedeelte der Boekverzameling al-
• daar, by geval van den in brand gedoken
vloot van CASAR', verbrand. IX. 128.
b. én 'aant. —
Allobrogers, bewooners van 't geen 'daarna
Dauphiné heette, zenden gezanten naar Ro-
~me. XI. 45- b.
Almanak, door NU MA verbeterd. I. 479.
«8 door' SOLON. IR 100. 1
— door c. j. CVESAR IX. 154I b.
Altaar van Hoornen; een zeer oud Altaar,
op het eiland 'Delos. I. 108. aant.
Altaren , by het Eedzweren dikwyls door
de Grieken genaderd. Hl 269. aant.
Amazonen ; fabelachtige gefchkd;nis Van dezelven.
I. 126. enz.
Jmbronen', hun krygsgefchreeuw by het aanva»*
1

ï 4* B L A D W Y Z E R .
vangen van een gevecht. VI. 217.: door de
Romeinen geflagen. 220.
'America; of de oudfte Inwooners van Afrik»
daarvan kennis gehad hebben. II. 104. aant.
Amimetobaos; wie door dit woord betekend
werd. XI. 61. c. aant.
Amnestie; wet van vergetelheid; wanneer dat
woord eerst daartoe werd gebruikt. VI. 4.23.
aant.
AMPHICRATES; een redekunftenaar: eenige
byzonderheden van zyn gedrag en uiteinde.
VII i 7B.
Amphictyons; welke deze waren en van waar
ze hunnen naam ontleenden. IL 39. aant,'.
waarin byzonderst hun pligt beltond. ald,:
zie ook V. 165. aant.
AMULIUS; zie van dezen Koning \anAlba,
I. 171. 179. 180.
ANACHARSIS; een Scythifche Wysgeer, zyn
ommegang met SOEON. II. 19.
Anarhemata, Tempelgefchenken. VII. 275. aant.
A S A X A G O R A S ; of TE MISTO CE ES een
Leerling van hem geweest zy. II. 212. aant.:
verdere aanteekening omtrent dezen Wysgeer.
ald.
• zyn gedachten omtrent de ordening
van het Geheelal, lil. 19. a : werd nimmer
tot lagchen bewoogen. 20. a. aant,: zyn byzondere
levenswyze . en aanmerkelyk gezegde.
74,76. a.
——— fchryft het eerst over de Maansverduis-

B L A D W Y Z E R . 14*
duistering. VII. 380. aant.: deswegens gevangen
gezet. ald.
ANAXARCHUS; zie van dezen Wysgeer*
IX. 35. enz.
.11 •• houdt affchuwelyke redenen tot ALHx
ANDER, nadat deze CUTUS gedood had.
IX. 204.: verder berigt van hem. 205. enz.
AndalupZe; oudtyds Btstka genoemd. VIII. 21.
aant.
Andria ; gemeenfchappelyke burgermaaltydea
by de Spartanen. I. 340. en aant.
ANDROGEOS; wie geweest is. I. 88.
ANDROTION; een Schryver van de Gefchiedenis
van Attica. II. 60. aant.
Anecdoten ; van ANTISTHENES; I. 03.:
PLUTARCHUS. 35.: ARIADNE. IO4. .
GERADAS. 362.: DEMACRATUS. 378.:
van zekeren Spartaan. 392, •
— van eenen AKUNS. II. 358.: PERI.
CLES. III. 21, 66,76.: FABIUS MAXI-
MUS. 55. b. 56. b. 64. b.6$.b.: ALCIBIA-
DES. 8. c. 23. c. 29. c. 30. c. 35. c. 55. c,
VIII. 178.
• van ARISTIDES den Locrenfer. IV.
17.: TlHOLEONi 41.: DIONYSIUS
• den Ouden. 43. XII. 33.: van zekeren Romein.
124.: van zekeren Krygsman. 226.
. van PAUSANIAS. VII. 30. : ci-
• MON. 45, 55-: LUCULLUS. 238 — 245. :
NICIAS. 283,299, 306,344.
». ••••> van SERTOIUUS. VIII. 43, 56.:
SU»

i 4* B L A D W Y Z E R.
ÏUMENES, 138. aant. :' ARCHÏDAMUI
177: AGESI.LAUS, 209, 218, 219, 247.
248,255,267.: POTUPEJUS. 7. b.: 10. b.:
11. b.: 28. b.: 30, b.: 111. b.: 145. "v.
Ï56 163. b.z 165 — 1Ó9. 17'.
CARBO. 26. £.
Anecdoten van ALEXANDER. IX. 18, 19, 21,
39. 54, i»5, 127,251, 265.: DIOGENES.
54.: j. CJESAR. 31. b.i I3 Ö
- b.: XII. 13. b.
• van PHOCION. X.'iS, 23, 36, 58,
65.: POLYEUCTUS. 32..' ARCHIBIA-
DES. 34.: A RIST O C HIT O N. 35*! C A T O
den Jongen. 8. b. 9. b..iï.b. 19. b. 23. b.
32. b. 48. é. 58. é.
- , van DEMOSTHENES. XI. 83. I05.:
DEMETRIUS. 201. b. 2.6$. b. 2.66. b.\ PUI-
LIPPUS. 272. b,\ ANTONIUS den Jongen.
63. C. %\. C.< CAESAR AUGUSTUS. XI.
147. c.
, 1' van c ASSIUS. XII. 21. b.: BRUTUS.
53. b. 55. b. 57. b. 77. b.: DIO N. 43.: AR-
TAXERXËS. II. C. 33.V.: CLEARCHUS.
49. C: AS PAS IA. 79. Cl PERS^EUS.
156. C
,. , — van VITUS VINIUS. XIII. 29.:
GALBA. 37, 4 1
, 44'
A N T A L C I D A S ; zyn geestig antwoord aan
Koning AGESILAUS. L 350.
ANTiEUs; een zogenaamde Reus,door HER­
CULES verftikt. I. 79. aant.
„ , berigt aangaande dezen befaamden Reus.
VIII.

B L A D W Y Z E R . 145
VIII. 25.: en van deszelfs huisvrouw na zynen
dood. ald.
ANÏIGONUS, Va:kr van DEMETRIUS en
een der Bevelhebberen van ALEXANDER,
daarna Koning van Macedonië. I.. 225. aant.:
. . waarom Dofon genoemd. V. 247. aant.
, zie ook van hem in.'t leven van EUME«
NES. VIII. 89 enz: en X. 360. b. XI. 151.
b. en 234. b. •
ANTIMACHUS van Teos; niet te verwarren
met ANTIMACHUS van Colop hon. I 1 yg.aant.
Antiochia ; hoofclltad van Syrië. VII. 172.
ANTIOCHUS; de Zo.m van SELEÜCUS:
verhaal van zyn huwelyk met zyne ftiefmoe*
der STRATONICE. XI. 253 — 257. b.
ANTIPATER; zie van hem in 't leven van
EUMENES, VIII. 90. enz.:, en X. 79,
93,98,100.
ANTISTHENES; Stichter der Cynifche Secte.
I. 416. aant.
ANTONIUS; zyne afkomst. XI. 3. c.
. •• oorzaak van zynen dodelyken haat te­
gen CICERO. XI. 5. c.
— -zyne verkeering met cuRioencLO-
DIUS. XI. 6. c.
•— zyne geaardheid. XI. 7 c. IÏ.C. 53. c.
**—. zyne e,er(le krygsbedryven in Syrië tegen
de Joden. XI. 7. c: verder in Egypte.
8. . : in Macedonië. 18. c,
——— blyken van zyne dapperheid en menschlie-

i4» B L A D W Y Z E R .
lievendheid. XI. g. c.: van zyne milddadig*
heid. n. t.
ANTOMUS; zyn gedaante én kleding. Xt
10. 'c.: levenswyze. 22. c. 51. e.
wordt door CURIO ih de belangen
van CJESAR overgehaald. XI. ja. c.
M • zyn gedrag als Gemeentsman Voör d#
Zaak van casARi XI. 14. c
- of hy als de* oorzaak van den burger*
oorlog kan aangemerkt wórden. XI. 15. éi
*. •- was by het krygsvolk zeer geliefd:
by het overige des Volks gehaat. XI. ïS.
c. 22. c.
zyn dienst door CAESAR gebruikt*
XI. 17. c. 20. c.
ï ftalen van zyne fchandelyke levenswy*
ze. XI. ia. ik CAJSAR brengt hem van
deze levenswyze merkelyk terug. 24. e.
, -trouwt aan FULVIA, die over hem
heerschre. XI. 25. c.: zyn gecirag omtrent
haar. ald.
~- - - zyn vrendfchap met C^SAR. XI. 27. c.
* — geeft door éenè zekere daad, op het
Feest van LÜPÉRCUS, omtrent C^SAR
een voorwendfel aan de zamenzwering te­
gen c iKSAR. XI. 29. c.
e_ • zyn gedrag iia het Ombrengen Varl
c^sAR. XI. 31. 'c.\ maakt door eene Lyk-
rede de drift van het volk tegen BRUT ui
en CASSIUS gaande. 33. c.
t-m. handelt willekeurig in Rome.Xh 34. c.i
en*

B L A D W Y Z E R . 145
en* omtrent den jongen c JE SAR, op eene
finadelijkie wyse. 35. c.: verbittering tus-
fchen hem en CAESAR. 36. c.
AN TONIUS; in een gevecht, tegen CES AR,
op de vlugt gedreven, geraakt in moeijelyke
omftandigheden. XI. 37. e.
1
zyne gelatenheid in tegenfpoed. XL
38.

I 46 B L A D W Y Z E R .
den naar CUicie. trekt wel uitgedoscht aerwaarts.
XI. |$6i. uitvoerig berigt van zyne
verkeering met haar in CUicie en te Altxandrie.
56— 67. c. '
ANTONIUS; pracht en overdadigheid van
:
zYne maaltyden. XI. 59 — 6
3-

0
B L A D W Y Z E R . Uf
zyn gedrag omtrent zyne vrouw OCTAVIA,
en de buitenfpoorigc uitdeelingen aan CLEO-
PATRA en zyne kinderen by haar verwekt»
XI. 1244 c. 133. c.
ANTONIUS; nieuwe oorlog met C/ESAR.'
XI. 126. 127. c.: zyn Ongebonden gedrag
te Samos, by de toerusting tot dien nieu-
- wei kryg. 129. c. 130. c.
• * zyn testament aan CAÏSAR Ontdekt*
en verfcheidene andere befchuldigingen te-
. gen hem ingebragt. XI. 132 ->-134. c.
. kwade voorteekenen. X. 137. c.
> befchryving van zyne zee- en landmagt,
hulpbenden en uitgeftrekte heerfchappy
in Jf K en Afrika. XI. 138, 139. c.
wederzydfche fnorkeryen van hem en
CAESAR. XI. 140, 141. e.
*— • befchryving van de bijzonderheden vati
zynen ftryd met c ms A R , en deszelfs ongc»
lukkig einde voor hem. XI. 142 — 150. c. >
«• • volgt met zyn fchip de vlugtende
CLEOPATRA, en komt by haar aan boord*
X. 151, 152, c.
* 1 zyne beftellingen omtrent zyn leger
en kostbare bagaadje. XI. 153, 154. c \
trouw en dapperheid Van zyn krygsvolk*
155- c.

Ï4? B L A D W Y Z E R .
ANTONIUS; antwoord van CJESAR op
zyne en CLEOPATRA'S voorftellen. XI.
165. c.
. CJESAR trekt weder tegen hem, in
Syrië, op. XI. 167. c.: zyn volk loopt naar
C/ESAR over. 171. c.
— • eene, doch valfche, tyding van den
dood van C L E O P A T R A ontvangen hebbende,
wondt by zich zeiven, doch niet
aanftonds doodelyk. XI. 17a.: laat zich,
vernomen hebbende dat zy nog leefde, naar
het verblyf van ' C L E O P A T R A 'brengen,
alwaar hy fterft. 174. c.: C/ESAR'S aandoeningen
over zynen dood, en poogingen
om C L E O P A T R A levendig in handen te
krygen. 175—178. c.
C L E O P A T R A bezorgt voor hem eene
prachtige begravenis. XI. 181. c.l en doet
eene lykplenging op zyn graf. 184. c.
, lot van zyne kinderen en verder nageüacht.
XI. 190—192. c.
r - vergelyking van hem met D E M E -
TRIUS. XI. I95. C.
A P E L L E S ; beroemd fchilder. XI. 211. b.
verwerft te Sicyon den gcmeeiuamen
omgang met twee beroemde fchilders aldaar,
voor de fom van een talent. XII. 127. c.
Aphit

B L A D W Y Z E R . 149
Apobates; wie, in de wedftryden waren. X.
63.''aant*
APOLLO; Jongelingen offerden aan hemde
eerftelingen van hun hair. I. 64.
• aanmerking van PLUTARCHUS omtrent
de plaats van zyne geboorte, en omtrent
zynen rang onder de Goden. IV.
286. 288.
» kostbare gefchenken aan hun te De.
los geofferd. VII. 284.
APOLLODORUS de Letterkundige. I. 30b.
aant. 0
APOLLODORUS; eene byzonderheid van
dezen yverigen aanhanger van SQCRATES.
X. 114. b. aant.
APPIUS CLAUDIUS; doet eene redevoering
ter voortzetting van den kryg tegen PYR-
RHUS. VI. 82.
Aqua Sextits; nu Aix, eene ftad in het voormalig
Provence. VI. 215. aant.
Arabia Petr

l 5o B L A D W Y Z E R .
ARATUS; zyne opvoeding te Argos. XIL
102. c'. en eerfte oefeningen, ald.
. . » belluit om Sicyon van de tyranny te
verlosfen. XII 106. c.; en de Had te bemagtigen.
109. c.: misleidt eenige verfpieders.
te Argos. 111. c. : neemt de ftad in onder
veel gevaar van ontdekt te worden, en ver-,
dreef den Tyran NICOCLES, zonder burgerbloed
te Horten. 116, 117. c: doet de
burgers van Sicyon deelnemen aan het
•bondgenootfehap der Achaërs. 118.. c.
r— & zyn karakter. XII. 120— 122. c.
. zyne ondergeschiktheid maakt hem be­
mind. XII. 123.
e landt , na verfcheidene gevaren , iis
Egypte, by Ptolonueu-s. om voor zyne ftad
van hem eenig geld te leenen. XII. 124 —
129. c.: waarin hy gelukkig Haagde. 130..C
BI • laat alle de afbeeldingen der dwingelanden
te Sicyon vernietigen. XIII. 128.

[ B L A D W Y Z E R . 151
Tbiirgt van Corinthus, Griekenland van de
Macedonifche overheerfching te verlosfen,
een der roemruchtige bedryven. XII. 135—
157. c.: gevolgen hiervan. 158. c.
ARA TUF; liet niets gelden boven den aanwas
van het Ach

I$a B L A D W Y Z E R .
ARATUS; wordt voor de twaalfde maal Op»
perbevelhebber. XII. 188. c.
.—n— zyne krygsbedryven tegen CLEOME-
NES. XII. 189. e* — 19a, c.
»• aanmerking omtrent zyne weigering
om het Opperbevelhebberfchap weder aan
te nemen. XII. 193. c.; en zyne verfchil en
met CLEOMENES. 198. c.: zie ook X.
284, b.
*—heeft veel moeite om het Achaifche.
bondgenootfchap ftaande te houden. XII.
200. c. :zyn gedrag in dien toeftand. 201. c. —»
211. c.
- p komt in een kwaad gerucht wegens
het doen ombrengen van ARISTOMA-
CHUS, XII. 311. c.j en wegens andere gevallen.
212 c. — 216. c.
T • zyn gedrag omtrent de Altoliers, diede
Ach&trs begonnen te verachten , uit hoofde
van hunne werkeloosheid.. XII. 218. c.

«
B L A D W Y Z E R . 153
ARATUS; zyn zoon door PHILIPPUS ten
val gebragt, die niet ongewroken blyft..
XII 234, 235. c.
Arbeid; door een zonderling bedryf geleerd,,
dat aanhoudende arbeid alles overwint. VIII.44.
ARCESILAUS; een Platonisch Wysgeer. V.'
2
33-
ARCHIAS; aanteekening omtrent hem. XI. 103.
ARCHILOGUS; een'der oudfte Dichters hl
Griekenland, wanneer geleefd heeft. 1,66. aant*,
ARCHIMKDES; berigt aangaande dezen be« .
roemden Werktuigkundigen , in het beleg van
Syracufen. IV. 410 — 422.: aanteekening omtrent
zyn graf. 422. aant.: komt deerlyk
om 't leven. 427.
Archonten; een naam der Overheden, aangefteld
nadat het bewind der Koningen te
Athene ophield.. II. 41. aant.: onder hun
droeg één den naam ,vau Koning. 75. aant.:
zie ook I. 157. aant.
Ardettus; eene gerigtsplaats te Athene.l. 133.
Arend; hoe veel eijeren dezelve legt. VI. 269.
Areopagus; hoe deze Raad te Athene verkoren
werd. II. 72.: by denzelfden Raad werd,
door SOLON, nog een tweede aangeftdd.
73, 74.: zie ook 76. aant.
Argos; verhaal van eenen koperen Wolf en
Stier, op de markt aldaar, als zekere gedenkteekenen
geplaatst, VI. 150.
*• befchryving van het beleg dier ftad door
PYRRHUS. VI. I44—I56.
K 5 dr-

i 54 B L A D W Y Z E R ,
^rgwjgebeurtenisfen aldaar. XII. 162—171.C.
ARIADNE; verhalen omtrent haar, en hare
gevallen met THESEUS. I. 99» I0
3> io
5>
ARI M A N 1 u s; een God der Peruanen. II. 305.
Ariminium; eene ftad in Italië, nu Rimini.lX.
85. b. aant.
ARISTEUS; zonderlinge verbalen aangaande
hem. I. 270.
ARSTIDES, de Locrenfer; een Platonisch
Wysgeer. IV. 17.
'ARISTIDES; zyne geboorteplaats. V. 1.
verfchillende gevoelens omtrent zyne
gegoedheid. V. 2.
» . verfchil van zyn karakter met dat van
THSMISTOCLES, en daaruit voort Spruitende
vyandfehap tusfchen hen beiden. V.'
13, 33.,- zie ook II. 217.
• . zyne dapperheid in het gevecht by
Marathon. V. 26.
. zyn onbaatzuchtig gedrag by c*te verovering
van eene aanzienlyke buit. V. 27.
— wordt eerfte Archon. V. 29.
ontving den toenaam van, deRegtvaar-
dige. V. 30.
. > eenige byzonderheden by zyne uitban­
ning., V. 34» 37»
£ zyn edel gedrag omtrent THEMIS-
T O c L E s, uit zucht voor 't algemeen belang.
V. 38.: behaalt eene luisteiryke over­
winning ter zee op XERXES. 43.: zie ock
II. 252, 265-268.
ARIS-

B L A D W Y Z E R . 155
ARISTIDEs; laat een deftig antwoord ge.
ven aan de Gezanten van Lacedcemon en
van MARDONITJS. 47.
•~- > zyn gedrag in een gezantfchap naar
Lacedcemon, by een' tweeden inval der Perfianen.
V. 49.

56 B L A D W Y Z E R .
ARISTIDES; vergelyking tusfehen hem eis
MARCUS CATO. V. 213.
ARISTIPPUS; de gewoonte deed de menigte
te Argos zich goedwillig, als Haven, aan
dien dwingeland onderwerpen. XII. 162. c.
166. e.
—- — zyne zonderlinge levenswyze. XII.164.rr.:
zyne' verdere krygsbedryven tegen ARATUS;
nederlaag en dood. 165—ifix c.
ARISTO; een peripatetisch Wysgeer. II. 217.
aant.
ARISTOBULUS; de Joodfche Koning, in de
zegepraal van POMPEJUS omgevoerd. VIII.
123, b.
ARISTOTELES; wordt de Leermeester van
ALEXANDER. IX. 27.: verder berigt van
dezen Wysgeer. ald. aant. 28 — 34.
-" aanmerking omtrent zyne fchriften, VI.
83. b. aant.
ARISTOVISTUS; Koning'der Germanen. IX.
51. I. enz.
ARISTOXENUS; een Discipel van ARIS­
TOTELES: zyne fchriften verloren. 1.420.
aant.
Armenië; achterlykheid der jaargetyden in Opper-Armenië.
VII. 210. aant.
Armilustrium; een feest der Romeinen. I. 253.
ARSACES; de algemeene naam der Partifche
Koningen. VII. 64. b. aant.
Au TAB ANUS; Krygsbevelhebber der Per/ta­
nen. II. 300.: zyn gefprek met THEMIS-
TOCLES. ald. Ar-

B L A D W Y Z E R . 15?
Artaxata; de hoofdftad van Armenië: eerfte
aanleiding tot derzelver Richting. VI. 212.
ARTAXERXES Langhand; zyn karakter. XII.
3. c.
ARTAXERXES Mnemon; zyn genacht. XII.
3. c.: hoe te voren genoemd. 4. c.
- wordt Koning. XII. 6. c.: byzondere
wyze van zyne plegtige invvyding. ald.:
CYRUS, naar het Koningfchap ftaande,
komt vry, op het kermen van zyne moeder.
8. c.
——— zyne geaardheids XII. 14. c. 15. c.
*•* geeft in 't begin zyner regeering blyken
van zachtmoedigheid. XII. 11. c.
* zyn Broeder CYRUS haalt door velerleie
beloften de Lacedamoniers over, om
hem te helpen in eenen oorlog, dien by tegen
hem aanving. XII. 14. c.: groote opfchuddingendoor
de tyding hiervan veroorzaakt.
15. c.
• CYRUS trekt tegen zynen Broeder
op, en ftaat verwonderd over de talryke
legerbenden, die zich zoo onverwacht tegen
hem in geregelde flagorde Hellen. XII.
15. c. 19. c.: verhaal van den flag. 20—24.tr.
verfchillende berigten van de wyze, op welke
CYRUS in dien veldflag fneuvelde. 25—
31' c.
lescht, op zynen togt,met eenen vuilen
waterdronk zyn'hevigen dorst, dooreenen
0)1-

158
B L A D W Y Z ER.
onbekenden hein. onverwacht, ter verkwik-
king toegebragt. XII. 34. c.
ARTAXERXES; deelt na den. velddag ver-
fcheidene groote gefchenken uit. XII. 37. c.
— • ongelukkige lotgevallen van eenen
MITHRIDATES en eenen Caunier, die na
het ontvangen van gefchenken zich dwaas-
lyk gedroegen. XII. 40 c. 44. c.
— verfchrikkejyke wraakzucht vanpARY-
SATIS omtrent eenen üefnedenen, welke
CYRUS het hoofd en de hand had afge­
houwen. XII. 46. c.
i—- 1 heeft berouw over het doen ombren­
gen van den gevangen' Bevehebber CLE AR-
CHUS. XII. 53. c
- zyne]Gemalin STATIRA wordt,doof
PARYSATIS, zyne Moeder, met eeren
vergiftigden fpys , om 't leven gebragt. XII.
55/ c.: gedrag van hem, omtrent zyne
Moeder, na deze daad. 56. c.-
*> verhaal van den volgenden . -oorlog
tusfehen hem en de Grieken onder AGES -Ï-
LAUS. XII. 58—62. C.
Hl A M T A L C Ï D A S ; een Spartnamch Veld­
heer j door hem zeer begunlligd.XII.63.cs
daarna verftoten. 64. c.
——1— vereert den jdtkeenfehen Afgezant
TIMAGORAS. XII. 65. c.: zie ook II.
310.
— verzoent zich met zyne Moeder PA-
RY-

B L A D W Y Z E R . 159
RYSATIS en laat TISAPHERNES ter dood
brenger). XIf. 67. c.
A R T / x E R x E s; trouwt zyne Dochter A T o s-
SA. XII. 69. c.
• ; zyne oorlogen tegen de Egyptenaren ,
tegen de Caduoiers. XII. 70. c.
. — toont, door zyn voorbeeld, dat Weelde
en overvloed iemand niet altoos weekhartig
en vreesachtig maken. XII. 74. c.
— verklaart zynen zoon DARIUS tot
zynen opvolger. XII. 78. c.
*— zyn gedrag toen DARIL'S eene zyner
Bywyven , ASPASIA, ten huwelyk
vroeg. XII. 79. c. 82. c.: gevolgen hiervan.
83. e.
— • • eene zamenzwering , door TIRIBA-
ZUS en DARIUS tegen hem gemaakt, op
eene byzondere wyze door hem ontdekt
en geftraft. XII. 87 — 91. c.
„ zyn zoons ARIASPES en ARSAMES,
door de loosheid en wreedaardigheid van
hunnen broeder OCHUS, om 't leven gebragt.
XII. 92. c. 93, c.
«— j eindigt door rouw en mismoedigheid,
in eenen" zeer hoogen ouderdom, het leven.
XII. 93- c.
AS LIPIADES; een naam van vele onder.
fchryvers. II. 3. aant.
Ajopus-, een naam van verfcheidene rivieren
in Griekenland. II. 32.
As-

löo B L A D W Y Z E R .
ASPASIA; eene vrouw, die de kunst bezat,
van de voornaamïle enkundigfte (taatsmannen
aan zich te onderwerpen; kort
verilag van haar. III. 91 — 93. 125.
ASPASIA; eenige byzondeiheden omtrent
deze, eene der Byvvyven van ARTAXËR*
x ii s Mnemon , door zynen zoon D A-
RIUS ten huvvelyk gevraagd. XII. 79. c.
Aspis\ aanteekening omtrent de vergiftige beet
•van dit dier. XI. 164. e.
Asjis; een kleine zilvermunt. H. 355.
Asftandes; aanmerking omtrent dit woord.
IX. 74.
Astypdaa, nu Stampalia; een Eiland in den
Archipel. I. S70.
Apyhtm; een wyk- of vryrlaats, door RO-
MULUS opengezet. 190. aant.
Athene ; wie de beroémdfte van alle derzelver
Koningen was. I. 84. aant.
» namen van verfrheidene burgten aldaar»
ï. 84. aant,: 130. aant.: II. 161. 285.
— eertyds Cccropia ; door THESEUS
daarna Athene genoemd, en eene Gemenebest-
Regering aldaar door hem ingevoerd. I. 117,
120.
• omwenteling . in de Regering aldaar,
in gevolge van dezelve. I. 147— 157*
— • des zeiver Burgers overmeesteren, onder
het beleid van SOL ON, het Eiland SaUt-
mis. II. 30— 38.
Athe-

I L A D W Y Z E Ü . ifii
Athene) voert eenen heiligen oorlog tegen de
Cirrhceersy als fcheriders van het Orakel
van Delphi. II. 39.
Archonten aldaar aangefteld. II. 41.
aant.
« de Cylonifche fchennis aldaar geftraft.
II. 4^ — 45.
t gedurige verdeeldheden aldaar,- over
het omhelzen van deze of gené Regeringsvorm,
II. 49.
* hardigheid der fchuldeifchers, geeft
aldaar aanleiding tot beroerten, en tot aan-
Helling van s OLON tot Archont. II. 51, 53.
*• gewoonte der Athenienferen, om onaangename
dingen door" zachte benamingen,
op eene befchaafde wyze te vergoeijelyken.
II. 59*
inrigting en vverkzaamheid van den
Raad aldaaar. II. 73.
welk rëgt een beklaagde aldaar had.
II. 75. aant.: zie ook, SOLON;
. omwenteling der Regeering aldaar door
PISISTRATUS. II. 116—129.
• e k Burger moest aldaar de wapens
dragen. II. 126. aant.
* — was in 174 Buurtfchappen of Distt icten
verdeeld. II. 206. aant.: namen der 10
Wyken. ald. a6i. aant. 285.
••• wie voor een' echt' Athenienfer gehouden
werd. II. 207. aant,
XIII. DEEL» L Athe»
0

ï6t B L A D W Y Z E R .
Athene; inwydingshuis aldaar, waartoe hetzelve
diende. II. 208. aant.
. derzelver toeftand onder PERICX.ES.
UI. 67. a.: 76. a.: zie PERICLES.
.. akelige toeftand van die ftad en derzelver
belegering door SULLA. VI. 35. b.:
befchryving van den Ceramicus aldaar. 46.
b. aant.: de ftad wordt veroverd. 48. b.:
vreesfeiyke bloedftorting by dat geval. ald.'.
beroemd tuighuis aldaar. s°- b.
. in oorlog met LYSANDEK; zie LÏ-
SAN DER. VI. 367. enz.
_ wegens gastvryheid en menschlievend-
heid altoos beroemd. VII. 51.
. door CISION verfraaid. VII. 69.
v. randering in hel ftaatsbeftuur. VII. 74,
m
e n sparta: aanmerking omtrent dezel­
ve. VII. 83. aant.
. vereischten van een Atkeensch Bur­
ger. VII. 277- wnt. ,
. aanmerking omtrent de Redenaars al­
daar. VII. S°7' "ant.
« aanmerking: omtrent de Burgten of
Buurfchappen aldaar. VIL iS, aant.
1 ; ftaatstwisten aldaar. VII. 326.
_ op welke plaatfen de Burgers plagten
zaam te komen. VII. 33*•
— — verdere gebeurtenisfen aldaar. VII. 334.
Athenienfers ; door THEMISTOCEES in
fcliippers en zeelieden herfchapen. II. 220,
275.
Athe.

B L A D W Y Z È R . 163
Athenienfers; T H E M Ï S T O G L E s door hen
verbannen. II. 286.
-—— wegens hunne menschlievendheid heit
algemeen outir van Griekenland genoemd.
IV. 248. aant.
1
hunne zachtmoedigheid omtrent last­
en huisdieren. V. 145.
zie ook van hun in 't leven van
A L E X A N D E R . IX. 51.
Atlantisch verhaal; wat hetzelve behelst. II.
103. aant.: zie ook 129, 130.
.^Stlantifche, nu Kanarifche Eilanden; waarom
ook AtGelukkige Eilanden genoemd. VIII. 22.
Athleten; welke die waren. V. 238.: hoe de­
zelve bekwaam gemaakt werden. 239.
Augur; waarin dit ambt beftond. IV. 373.
• A U G U S T U S C C / E S A R ocTAviANus);zyné
J
afkomst. XI. 119. b. 35. c: eerst vriend,
daarna vyand van C I C E R O . XI: 119. b.i
122. b.
• maakt vriendfehap met A N T O N I Ü S
en L E P I D U S , en verdeelt met hun het
Romeinfche gebied. XI. 122. b.
• laat C I C E R O ten prooi aari dè woede
van A N T Ö N I U S . XI. 123. b.
- zyn lof aan C I C E R O gegeven. XI.
130. b.: kiest den zoon van C I C E R O , als
Conful, tot zynen ambtgendot. ald.
zie ook van hem i XI. 26. c.
wordt , als een onnozel jongeling ,
E 2 van

,64 BLADWYZER.
van ANTONIUS behandeld, toen hy naar
de erfenis van CAESAR vraagde. XI. 35. c.
AüGUSTUSfJCiESAROCTA VIA NUS); met
ANTONIUS bevredigd, maakt met dezen
en LEPIDUS eene vereeniging. XI. 41.c:
en fluit met hun een affchuwelyk verdrag.
42; el
. — overwinningen op CASSIUS en BRU­
TUS behaald. XI. 46 — 48. c.
> oneenigheden tusfehen hem en AN«
TONIUS bygelegd. XI. 69. c: ANTONI­
US trouwt met zyne zuster OCTAVIA.
70. c.
- nieuwe oneenigheden met ANTONI­
US bygelegd. XI. 79 — 81. c.
_ , nieuwe oorlog tegen ANTONIUS en
C L E O P A T R A beiloten. XI. 136. c: begin
en •uitflag van denzelveu. 142— 156. c.
.... ,—• antwoord van hem op de voorftellen
van ANTONIUS en C L E O P A T R A . XI.
165. c
een herhaalde togt tegen ANTONI­
US loopt mede ongelukkig voor den laatften
af. XI 171. c.
zyne aandoeningen over den dood van
ANTONIUS, en zyne pogingen om CLEO-
BATRA levendig in handen te krygen.
XI. 175 — 178. c.
• doet zyne intrede in Alexandrie. XI.
178. c,: zyn gedrag aldaar omtrent den
Wys-

B L A D W Y Z E R . 165
Wysgeer ARCUS, den Sophist PHILO-
SRTATS, de kinderen van ANTONIUS
en CLEOPATRA. XI. 179, 180. c.
AUGUSTUS (C/ESAR OCTAVIANUS);
zyne zamenfpraak met CLEOPATRA. XI.
182. c.
• iaat CLOPATRA met eene Koninklyke
ftaatfie begraven. XI. 189. c. .
• • zyn gedrag na den moord van j. c/Es
A R. XII. 50.
Autochtones; wie van ouds dus genoemd
werden. I. 6c. aant.
AUTOLYCUS; de ftichter van Sinöpe. VII.
Automatia; wat daardoor betekend wordt.
IV. 100. aant.
Autonomen ; welke volken deze waren. IX.
235. aant.
BACCHUS ; waarom ORNESTES byge.
naamd. IL 257. aant.
mm ingewyden in zyne geheimenisfen ;
welke gewoonte zy hadden te Athene. II.
263. aant.
BACCHYLIDES; een beroemd Lierdichter.
L 438.
Bardiêen; welke dezen waren. VI. 288.
Bafilka; wat men door dit gebouw verftond.
IX.
1 welke gebouwen te Rome deze waren,
V. 183. aant.
L 3 Bast-

166, B L A D W Y Z E R .
Bastaarden? wie daarvoor te Athene gehou»
den werden. III. 96. a. aant, : zie ook
I44. CL.
Bastamen; befchryving van dezelve. IV-. 14a.
BAtaaffche. henden; beroemd als de beste ruiters
onder de Germanen. XIII. 98.
Batalus; aanteekening omtrent dezen naam.
XI. 14.
BAÏHYCLES; een kuniliggraveerder. II. 19.
aant.
Beelden; van de Godheid te maken, door N u-
M. A poMPitius verboden, I. 449.,
Beer van Calydon ; hagch.elyke jagt op dit
dier. I. 139.
Begrafenis/én; wetten van LVCURGUS omtrent
dezelve. I. 400.
Begraven; plechtig formulier by het neodir
gen ter begravenisfe van ouds gebruikelyk.
I. 235. aant.
» de Athenienfers- keerden de lyken by
het begraven westwaarts. II. 32. aant.
Beker, by, de gastmalen der Grieken; aanteekening
daaromtrent. XL 92. aant.
Beklaagde; welk regt zulk een te Athene had.
IX. 75. aant.
Belgen,, 't magtigfte Volk der Galliërs]; op.»
togt van C^SAR tegen hun. IX. 56. b.
BERENICE, Vrouw van MITHRIDATES;
laat zich worgen, VII. 163.
Befchuldiger.; hoe veel Hemmen dezelve, by

BLADWYZER. tó>
Bevelhebbers', zie Staatsmannen.
BIBULUS; de nietigheid van zyn Conful-
fchap , door fpotfchrifcen aangeduid. VUL
132; b. aant.
Bidden; voorfchriften van NU MA omtrent
hetzelve. I. 470, 471. IV. 389.
Blikfemfiraal ; offeranden daardoor verteerd,
van ouds een goed voorteek-en. IV. 173. aant.
Bloed der dieren; hoe de Sceptifche Wysgee-
ren daarover dachten. IV. 150.
Bloedregens; aanmerking omtrent dezelve.
IV. 380. aant.
Boe'ótarch; wie dus by de Thebanen genoemd
werd. IV. 274 aant.
Booten; ftraffe der Booten by de Perfen: be­
fchryving van dezelve. XII. 44. c.
Bospotus; de Cimmerifche onderfcheiden van
de Thracifche. I. 131. aant.
Boulimie, of Geeuwhonger; befchryving van deze
ongefteldheid, XII. 57. b.
Bouwkunde; aanmerking omtrent dezelve. III.
57. a. aant.
Brachmanen; wie deze waren. I. 313. aant.
BRENNUS; Opperhoofd der Gallen, bele­
gert Clujium. II. 359.:, zyn merkwaardig
antwoord aan de Afgezanten van Rome 361.
eischt voldoening voor eene verongelyking
door de Romeinfche Gezanten hem aange­
daan. 262.: de weigering hiervan doet hem,
met zyne benden, naar Rome fnellen. 363.1
zyne btfeheidenheid in de landen, die zy
L 4 door-

^68 B L A D W Y Z E R .
doortrokken, ald.: flaat de Romeinen op de
vlugt. 365.: vermeestert Rome. 374.: zyne
verdere krygsverigtingen aldaar en op het
omliggende land. 375.; een gedeelte van
zyn leger wordt door CAMILLUS verflagen.
378.: zyn aanval op het Kapitool,
door een zonderling geval mislukt 385.;
een vergelyk, door hem met de Romeinen,
gemaakt, door CAMILLUS vernietigd, en
met zyn leger op de vlugt geflagen 389,391.
Btïges; wie dus genoemd werden. XII. 102.
b. aant.
Brieven; aanmerking omtrent de gewone groete
(Chairein) in dezelve, by de Grieken.
X. 57. aant.
Brittsnje; aanmerking omtrent C/ESAR'stogt
derwaarts IX. 05, b.
Bronnen', aanmerking omtrent het water het«
welk dezelve in zich bevatten. IV. 150.
BRUTUS (DECI Mus)toegenamd ALBINUS;
zyne verraderlyke houding in een gefprek met
CÜESAR. IX. 169. b.
BRUTUS (JUNIUS)} aanmerking omtrent
hem. XII. 3. b.
BRUTUS CLUCIUS); de eerfte ondernemer
der omwenteling, waartoe de geweldenary
van TARQUINIUS den trQtfcheti het teeken
gaf. IL 137.
tot Conful verkoren. II, 137.
. zyn karakter. II. 149.
%.\m*.. zyn gedrag omtrent het verzoek der
Ge-

B L A D W Y Z E R . 169
Gezanten van TARQUINIUS II. 140.
BRUTUS; (LUCIUS) waarom hy den naam
van BRUTUS droeg. II. 142.
zyne hardvochtigheid by de, ftrafoefcn
ning aan zyne beide zonen. II. 146.
« — fneuvelt, te gelyk met zyne tegenpar-
ty, AR UNS, denzoon, van TARQUINIUS.
II. 153-
BRUTUS; (SIARCUS) zyne afkomst. Xir,
4, 5- b.\ zyne letteroefeningen. 7, 8. b.:
was een beminnaar der Laconifche kort-,
fpraak. ald.
* zyee bedryven, in zyne vroege jeugd,
onder CATO en POMPEJUS, XII. 9. b,
ir. b.
waarom CES AR in den beginne zoo
veel werks van hem maakte, en hem begunftigde.
XII, ia, 14, 16, 17.br. zie ook
IX- 120. b. 139. b. 149. b.
- zyn karakter. XII. 15. b. 66. b.
• wanneer C-ÈSAR het eerfte blyk van
wantrouwen omtrent hem gaf. XII. 19. b.
r • onderfcheid tusfehen hem en CASsius,
ten aanzien van hunnen haat tegen
C/ESAR. XII. 20. b.
« • op welk eene wyze door CASSIUS
de zamenzwering tegen OESAR met hem
werd aangelegd. XII. 23. b.: zie ook IX.
163, 169, 173, 175. b.
- zyne pogingen om anderen tot de zameazwering
over te halen. XII. 26. b,
L 5 BRU-

17» B L A D W Y Z E R ,
BRUTUS; (MARCUS) zonderlinge proeve,
welke zyne hii^vrouw, PORCIA, nam,
vóór zy de geheimen van baren Echtgenoot
wilde uitvorfchen II. 30. b.
1 > uitvoerig verbaal van voorafgaande en
verzeilende omftandigheden van het ombrengen
van c i S A K , door hem en de zamengezworenen.
XII. 32 40»
m- verzet zich tegen het ombrengen van
ANTONIU . XII. 41. b.
. i—i zyn gedrag en dat zyner medeftanders
na den rao rd van eis AR. XII. 42. b.: zy
allen d >or den raad vrygefproken, en eerbewyzingen
toegelegd 44. b.: zie ook.
IX. 176 — 183. b;
-*-.—f—» ftemt, met ANTONIUS, tot het
voorlezen van het testament van ciESAR..
XII. 45. b : uitwerkzels hiervan, ald.
« — neemt de vlugt naar Antium. XII. 48.
b.\ geeft prachtige fpelen aan het Volk.
49. b.
- • haalt in eenen brief CICERO heftig
door, die zich by den jongen CXSAR begon
te voegen. XII. 51. b.
- lterke aandoeningen van zyne vrouw
PORCIA, by zyn vertrek uit Italië. XII.
82 b.
\ rust zich te Athene heimelyk tot den
oorlog toe. XII. 54. b.
T- zyn merkwaardig gezegde aan eene,
door hem gegeven, prachtige maaltyd. XII.
5> b. BR U-

B L A D W Y Z ' E L
BRUTUS; (MARCUS) zyne verdere krygstoerustingen,
XII. 56. b.; en krygsbedryven,,
50, b. 63. b. Q. b. 84 b, 0
- zyn by zonder geval by Epidaurm.
XII. 58 '
*—— wordt te Rome gedagvaard en veroor*
deeid. XII, 62. b.
m. het drieraanfchap, tegen hem en zy­
•
nen aanhang opgerigt, verklaart 200 Burgers
in den ban. XII 62. b.
wien hy de fchuld gaf van het ombrengen
van cic KRO. XII. 63. b.
1—- vriendelyke ontmoeting van hem en
c
CASSius te Smyrna. XII. 64. b.
• aanmerking omtrent zyne geaardheid
en bedoelingen. XII. 66, 67. b.
- • belegert Xantus. XII. 70. b.: onbegrypelyk
gedrag van de belegerden in di*
ftad; 71. b.
— iaat eenen THEODOTUS ter dood
brengen, die weleer de oorzaak was van
den moord van POMPEJUS. XII. 76. b.
. in twist met CASSIUS, worden zy
door het byzonaer gedrag van eenen FA-
VONIUS gefcheiden. XII. 78. b.: zyn gedrag
omtrent EAVONIUS. ald.
u

17* BLADWYZER.
81. b. IIQ b.: zyn gedrag by en na dit
nachtgezigt. 82. b.: door CASSIUS ge-
.rust gefield. 84. b.
BRUTUS; (MARCUS) C^SSAR legert zich
tegen over hem by Filippen. Xlf. 85. b.
• — i uitvoerige befchryving van den flag
by Filippen, en de nederlaag en dood van
CASSIUS. XII. 86—100.: zyn gecirag na
die nederlaag. 101. : omtrent de gevangenen
en eenige fpottende kluchtfpelers. 103,105. b.
" aanmerking omtrent den loon dien hy
zyne krygsknechten beloofde. XII. 106. b.
— i Hechte toeftand van het leger zyner
vyanden. XII. 107. b.
•— voordeden door zyne fcheepsmagt op
zee behaald. XII. 108 b.
• kwade voorteekenen vóór den laatften
veldflag. XII. 11 o. b.
• • een zekere LUCILIUS redt hem op
eene zonderlinge wyze uit een oogfchyn-
Jyk gevaar. XII. 114. b.: deswegens daarna
door ANTONIUS op eene byzondere wy.
ze vereerd, 117. b.
• brengt zich zeiven om het leven. IX.
184. b.: XII. 119 —iai. b.: zyne vrienden
MESSALA en STRATO daarna, door
es SAR, gunstig behandeld. 132. b.
' zyn lyk door ANTONIU vereerd.
XII. 123. b.
aanteekening omtrent het einde van zyne
vrouw PORCIA. XII. 123. b.
BRU-

B L A D W Y Z E R .
m
BRUTUS; '(MARCUS) vergelyking van hem
met DION. XII. 127.
m o CVESAR'S byzonder gedrag by het
vinden van zyn ftandbeeld te Milaan. XII.
135- *•
Brutus; aanmerking omtrent de beteekenis van
dit woord. IX. 160. aant.
Bucephales; berigt aangaande dit paard van
ALEXANDER. IX. 22,137, 175- aangaande
deszelfs dood. 236.
Buitenzee, de Levant. III. 102. aant.
Burgerkryg te Rome; tusfehen MARIUS en
SÏLLA. VI. 282. enz.
Burgerkryg ; aanmerking omtrent denzelven.
VIII. 192. b.
Burgers; hoe by de Romeinen verdeeld werden.
V. 130, aant.
, wie al en wie niet, te Rome, tot het
ilemregt en het dragen der wapenen werden
toegelaten. V. 185.
Burgt; de Burgt innemen, een fpreekwys, beteekenende,
zich meester maken van de oppermagt.
VII. 5». b. aant.
BUSIRIS; wie geweest is. I. 79- aant.
Bygeloof; eenige Halen van hetzelve. I. 400,
409, 443, 444- H- 2
4i •> a
SÓ, 262, 296.:
III. 6. b. 54. b. 50. c. 53- d
-' IV. 455,
457.: VI. 134, 140» I45-. 208—213,268,
a74, 378» 439 » 457 » 459 ,ai.*.fl6.*. 33-*«
38. b. 58. b. 86. b. 89. b. 115. b.\ VII. 8,
l 8
a i
32» 92, 95» 137 i8«» 2, 186, 3 »
334t

B L A D W Y Z E R . .
334, 33°% 343. 380, 38a, 3*6, 58; ï:
*%. b.: VIII. 189, 191, 186. kx IX. 6,
ió'i 55». V3» 99» «af» i°3»
I l D
» *3 8
»
aao, 274, in. 120. b. 164. : X. 89,
90, 103. £. 248. £. 294- b. 386. 43. Cl
44. c. 77. c: XL 66, 105, 51. J. 86. b.
158. &. 182. £. 198. b. 232. 75. c. 137. t.:
XII. "60, Si, 98, 84. b. 86. & 110. b.t
XIII. 56, 80.
Bygeloof; wat men oudtyds daar niet voör
hield. IV. 385.
JBygelovigheid omtrent luchtverfchynfelen; aanmerking
van PLUTARCHUS
zelve. IIL 43. a.
omtrent de­
Bynamen; waaruit by de Romeinen ontdaan;
VI. 164.: verdere aanmerking omtrent dei
zelve. ald. aant.: zie ook Toenamem
BYZANTIUS; (LEO) een leerling van PLA-V
TO. VII. 377. aant.
C AD MUS; overlevering omtrent benn VL
60. b. aant.
C*SAR; (CAJUS JULIUS) de oorfprong
der vyandfcbap tusfehen hem en SUL LA
waarin te zoeken. IX. 5. b.'
• '•• wordt als Prester van JUPITER door
SULLA weder afgezet. IX. 6. b. aant.

BLADWYZËRi 175;
de welfprekendheid op aan zyne zucht om
de eerfte in het ftaatsbewind te zyn. IXs
10. b.
CAESAR; (CAJUS JULIUS) waardoor hy
al vroeg de volksgunst verkreeg. IX. 11,12. b.
• hoe CICERO over hem, dacht. IX.
12. b.
• eerfte blyk van genegenheid hem door
het volk betoond. IX. 13. b.
m 1 houdt eene 'lykreden over zyne overledene
Gemalin. IX. 14. b.: zyn derde hu*
welylr. 15. b.
• zyne buitenfpoorige geldverkwistingea
bragten hem in verbazende fchulden. IX.
15- 16. b.
• op welk eene wyze hy zich voor den
aanhang van MARIUS verklaarde. IX. 17.b.
1 geraakt wegens zyn gevoelen omtrent
• IENTULUS en CETHEGUS in gevaar,
doch wordt gered. IX. 23. b.
— — hem bejegent een onaangenaam voor­
val in zyn huis, door PUBLIUS CLODIus.
IX. 25. b.: 29. b.: XI. 73-80. L
113. b.
.. verkrygt de Landvoogdyfchap over Opper-Spanje.
IX. 30. b,
. c R A s s u s voldoet zyne onverbiddelykfte
fchuldeifchers- IX. 31. b.
• een byzonder gezegde van hem by *t
lezen van 't leven van ALEXANDER.
IX. 3a. b.
C/B-

i 75 BLADWYZER.
C/ESAR; (CAJUS JULIUS) zyne krygsbedryven
in - Spanje. IX. 32. b. enz.
» zyne bedryven in vredes yd in Spanje*
IX. 33. b.
— wordt door bet maken ecner vereeniging
tusfehen POMPEJUS en cW&i,'SVS t
Conful, en legde den grond ter omkeering
der ftaatsgefleldheid. VII. 50 b.: en- IX. 34.
m——-•— dringt met geweld zekere we'ten door
ten genoegen des Volks.' IX. 37. b.
verbindt zich naauwer aan POMPE»
JUS. IX. 37. b. 38. b.
- . aanmerking omtrent het doel van zyn
huwelyk, en van 't huwelyk van zyne Doch­
ter JULIA. IX. 37. b.
zyn gedrag omtrent CATO en c L 0r>
1 us. IX. 38, 39 b.: omtrent c A T I £1 H A.
XI. si b.: omtrent CICERO. XI |8i b. 9? b.
. - . aanmerking omtrent zyne krygsbedryven
in Gallt'è. IX. 40. b.
,_ . een voorbeeld van genegenheid en yvef
zyner foldaten voor hem. IX. 4:. b.: wy.
ze waarop hy hunne eergierigheid aanzette,
42. b.
; zyn uitwendig voorkomen en gewone
levenswyze IX. 45. b.; op welk eene wvze
hy reisde. 46. b. en te paard reed. ald,
• 1— was de eerfte uitvinder van het zoogenaamde
cyfferfchrift. IX. 46. b.
~ was niet op zyn' mond gefield. IX.
47. b.
CM-

B L A D W Y Z E R »
C*SAR; (CAJUS JULIUS) zyn eerfte oor*
log in Gal/ie, tegen de Helvetiers en Tigu*
rynen, IX. 48. b.: zyn tweede oorlog te*
gen de Germanen. 51. b>
• trekt op tegen de Belgen. LX. 56. b.t
en verilaat de Nerviers. 58. b.
• poogt meer en meer, door geld en
vereeniging van zich met POMPEJUS en
CRASSUS, zyne magt te vergrooten. IX»
59- **•
'—'— zyn gevecht met de Ufipeten en Tench*
teren. LX. 61. b. enz.
aanmerking omtrent zyn' togt naar Brit*
tanj'e. IX. 65. b.
*> dempt een' opftand der Gallen. IX. 66,
68. b>
berigt van de merkwaardige belege*
ring en verovering van Alejia, door hem.
IX. 74. 75. b. aant.
—' hyen POMPEJUS zoeken eikanderen
den voet te ligten. IX. 75. b.: welke voor*
wendfels hun daartoe gegeven werden. 76.6.
—— beginielen van den burgerkryg tusfehen
hem en POMPEJUS. IX. 78. b. 81. b.
—— trekt op naar Rome. IX. 87. b.i ert
de oorlog breekt aan alle kanten uit. 88.
verbazende beroerten alornme, wegens
zynen optogt , en verlegenheid van
POMPEJUS zeiven. IX. 89. b.: akelige toeftand
van Rome. 91. b.i byzonder gedrag
van DOMITIUS. 92. b,
XII. DEEL, M CM"

•173
BLADWYZER.
CAESAR; (CAJUS JULIUS) keert, na de
vlugt van POMPEJUS, naar Rome terug,
en wordt meester van geheel Italië. IX. 94.
„ Zyn ftout antwoord aan den Tribuun
METELLUS. IX. 95'
; _ trekt naar Spanje; wordt na zyne te-
rugkomst DICTATOR. IX. 97. b.
, Zyne verdere krygsbedryven. IX. 98. b.
- • byzonder gedrag van zyn onverge­
noegd krygsvolk. IX. 99. b.
zyn hagchelyke toeftand op zyn' zeetogt
naar Brundufium. IX. 100. b.
. i; breedvoerig verflag van het gevecht
tusfehen 't leger van hem en van POM­
PEJUS, teu nadeele van den laatften. IX.
103 —118.: zyn gezegde by het binnenkomen
der legerplaats van POMPEJUS. 119.*.
_ behandelt velen der gevangenen zachtmoedig,
en fchenkt ook vergiffenis aan BRU­
TUS, die hem naderhand vermoordde. IX.. 1 20.
veelvuldige voorteekenen van deze overwinning
op POMPEJUS, door hem behaald.
IX. 120.: dit geval beoordeeld. 121.
I. aant»
_ - zyn gedrag, na de overwinning, omtrent
jde Thesfaliers , en aan de inwoners
van Afia IX. 12a. b.: en omtrent de aanhangers
van POMPEJUS na den dood van
dezen. 123. b,
«, zyn verder gedrag in Egypte omtrent
FHOTINUS en CLEOPATRA. IX. 124»

B L A D W Y Z E R . Ï 7«
CJÈSAR; CCAJUS JULIUS) geraakt in on»
derfcheidene gevaren. IX. 126, 128. b.
1- verwint den Egyptifchen Koning, en
bevestigt CLEOPATRA op den troon. IX.
130. b.
• duidt, met drie woorden, ik kwam,
ik zag, ik won, de gezwindheid uit van
zyne overwinning op PH'KRNACES. IX.
131.
—— na zyne terugkomst te Rome leed zyn
goede naam eenen grooten krak. IX. 133. b.
befluit tegen CATO en SCIPIO in
Afrika op te trekken. IX. 134. b.: geraakt,
by eene overrompeling zyner,, ruitery, in gevaar.
136. b.
verllaat de benden van SCIPIO. IX.
138. b.: zyn gezegde by het vernemen van
m
den zelfsmoord van CATO. 139. b,
- aanmerking op het ftuk tegen CATO*
na deszelfs dood, door hem gefchreven.
IX. 139. b.
viert in één maand vier zegepralen.
IX. 141. b, aant.
doet ryke uitdeelingen, en geeft eert
gastmaal van twee en twintig duizend tafels.
IX. 141. b.: en aant.
——• houdt eene volkstelling. IX. 14a. b.t
aanmerking op de aanteekening van PLU-
TARCHUS. ald» aant.
1
behaalt met veel moeite eene overwirining
op de zonen van POMPEJUS iri
M * Spar*

j8o BLADWYZER.
Spanje. IX. 146. b.: dit was zyn laatfte
oorlog; de zegepraal, hierover ergerde de
Romeinen. 147. b.
C«SAR; (CAJUS JULIUS) ftondt nooit te
voren naar roem in de burgerlyke oorlogen.
IX. 147- B
'
mm aanmerkingen omtrent de buitenfporige
verheffingen' door het volk IX. 148. b.
_ zyn onberispelyk en zachtmoedig ge­
drag , na het einde der burgeroorlogen. IX.
148. b.
_ ,,, Zendt nieuwe volkplantingen naar Carthago
en Corinthus. IX. 149. b.: en laat die
fteden weder herbouwen. 150. b. aant.
, gepaste aanmerking omtrent onverzadelyke
eerzucht. IX 151. b.: zyne verbazende
voornemens bleven fteken. 153. b.
, verbetert de tydrekening. IX. 154 b.:
veroorzaakt nyd 155. b.
L. zyne begeerte om Koning te worden
ontfteekt eenen voor hem dodelyken haat.
IX. 155- b.
- behandelt den raad met minachting. IX.
157. b.: 't welk ergernis geeft, vermeerderd
door de mishandeling van twee gemeentsmannen.
158. b.
« - begin der zamenzwering tegen hem.
IX. 161. b.: aanteekening van verfcheidene
voorteekenen. 165. b.: — 168. b.
„ zyn huis op de wyze van de tempels
der goden ingerigt. IX. 168. b. aant.
C/B-

B L A D W Y Z E R . 181
CJESAR; CCAJUS JULIUS) wordt in de
raadzaal vermoord. IX. 173 —176. b.: gedrag
van zyne vrienden en vyanden na zy.
nen dood. 177. b.: verfchrikkelyke geestdrift
van het volk tegen zyne "moordenaars, by
het openen van zyn testament. 179. b.i
zyn lyk wordt verbrand, ald.
aanmerking omtrent het verfchynen
van een groote ftaartfter, en andere teekenen
na zyn' dood. IX. 182.: uiteinde van CAS­
SIUS en BRUTUS. 181,184. b.
• vergelyking van hem met ALEXAN­
DER, door den Franfchen vertaler DA-
CIER. IX. 187 — 243. b.
zie verder van hem in 't leven van
POMPEJUS. VIII. 125. b.i X. £9. b.i
63. b.: 77. b. : XII. 19. b.
CJESAR, de jonge; zie AUGUSTUS.
CAL ANUS; een Gymnofophist , laat zich,
met buikpyn gekweld, levendig op den
brandftapel verbranden. IX. 261.
CA LIPPUS; een vriend van DION: zie van
deszelfs bedryven. XII. 134. enz.
Calle; eene Had, nu Fort a Port. IX. 31.
b. aant.
CALLICRATIDAS; vlootvoogd te Ephefus,
6 1
VI. 356,358.- zyn lof- 3 -
CALLISTHENES; aanteekening omtrent dezen
Wysgeer. IX. 263. 207. enz: zie ook.
II. 367. aant.
M 3 CAL-

j8a B L A D W Y Z E R .
CALLISTRATUS; een Grieksch Redenaar*
aanteekening omtrent hem- XI. 16. aant.
Camerium; eene ftad in het oude Latium. L 256.
Camillus; een toenaam. II. 327. aant.
CAMILLUS; waarom hy niet eenmaal Con.
ful is geweest. II. 32Ó.
- zyne dapperheid. II. 328.
tot wordt Cenfor. II. 328.: verrigt in die»
post twee aanmerkelyke zaken. 329.
«•——•» wordt voor de tweedemaal Krygs»>
tribuun. II. 331.
•• zyne krygsverrigtingen tegen de Cape-
- «aten. II. 333.: tegen de Vepers. 338.: de
Faliscers. 349.
« wordt Dictator. II. 335.: neemt Pejt
gewapenderhand in. 339.:. vreemde gebeur-
tenisfen na de verovering van die ftad. 341.
« houdt, de eerfte, eene zegepraal op.
, eenen wagen met vier witte paarden be-
fpannen. II. 343.
»«. geraakt in ongunst by het volk. II. 344.:
byzonderst over het terug doen eisfchen
van den, te Veje, veroverden en uirgedeelden
buit. 345.: merkwaardig gevolg van dit ge­
val. 346-348.
»• belegert Falerien. II. 349.: zonderlinge
ftraf, aan eenen verraderlyken fchoolmees-
ter van die ftad, door hem opgelegd. 351.:,-
maakt een verbond met de Faleriers. 35a.
komt in verderen haat by het volk.
IJ. 353.: doet een merkwaardig gebed en
gaat

B L A D W Y Z E R . 183
gaat vrywillig in ballingfchap. 354.: aan­
merking omtrent zyn' uitgebroken' vloek
over Rome. 355.
CAMILLUS; voorteekenen van de door hem
aan Rome voorfpelde ramp. II. 356.
». . verzamelt in zyne ballingfchap, te
Ardea.ttwi. legerbende, en verlost Rome van
den inval der Gallen. II. 377—"39 1
-
. door lasterzucht op nieuw vervolgd,
op zyne voortellingen om het verwoeste
Rome weder te herbouwen. II 393.
— zyn bedryf in eenen nieuwen oorlog
met de Latynen en Folscen; en zegepraal
over dezelve. II 397—4°5«
. . veroordeelt MARCUS MANLIUS.
. Hs 407.
——— zyne verdere krygsbedryven tegen de
Prettestinen, Vohcen en Toskanen. II. 409.
- zyn gedrag , in eene opfchudding in
den ftaat, door LUCINIUS STOLO ver­
wekt. II. 412 — 415'
— de Gallen andermaal door zyn byzon-
der beleid geflagen. II. 415 — 4*9*
_. verbetert de wapenrusting van zyne
krygsbenden, om zich tegen de Hagen der
Gallifche zwaarden te beveiligen. II. 416.
, ftemt het verkiezen van eenen C011-
ful, uit den burgerftand, toe, en Iticht den
Tempel der Eendragt. II. 4"-
mmf 1 fterft hoog bejaard aan de pest, en
wordt algemeen betreurd. II. 422.;zie ook 416.
M 4 CA-

1*4 BLADWYZER.
CAMILLUS; vergelyking tusfehen hem ea
THEMISTOCL.ES. II. 425—445.
Campaniers; in Sicilië. XII. 70.
Canathra; eene foort van ligte wagens. VUL.
239. aant.
Canduce, een Oosterfche naam. II. 255. aant-*
Cmopus, eene ftad aan de Nyl. II. 103. aant»
Capratince; (Nona) welke dag dus genoemd
werd. I. 275.; zie ook 278.
CARMBNTALIA; een feest der Romeinen»
I. 242.
Carneius; de naam eener maand te Sparta,
overeenkomftig met July en Augustus, VII.
400. aant.
Carthago; wanneer door SCIPIO verwoest
en door CAESAR herbouwd. JX. 150. b,
aant.; zie ook. V. 206:
——— kwade voorteekenen by deszelfs her-
bouwing doorc AJUS GRACCHUS.X.76.C.
Caryatiden; wie dus genoemd \yerden. XII.
49. c. aant.
CASANDER; de opvoeder van PHILEPOE-
MEN. V. 232.
CASSIUS; zie van hem in 't leven van A N»
TONIUS. XI. 47. c.
welke de oorzaak is geweest van zyn'
haat tegen CES AR. XII. 21. b.: zie ver­
der van hem in het leven van BRUTUS
(M) XII. 23. b. enz.
—-—• zyne geaardheid. XII. 65. b.: 66. b.
* ! zyn dood. XII. 100. b.
CAS-

[ B L A D W Y Z E R . 18$
CASTOR en POLLUX; Lacedamonifche Prinfen,
daarna vergood. L 387. aant.
Castor en Pollux; aanteekening omtrent dit
gefternte. VI. 378.
Castulon; eene ftad in Spanje. VIII. 9.
CATILINA; (LUCIUS) flecht karakter van 6
hem. XI. 27. b.: verhaal van zyne zatnen»
zwering. 29. b. enz.
• .. . • zie van hem ook. X- 55. b. t
CAT 0; C-MA a c us POR CIUS) zyne afkomst,
naamsoorfprong, ligchaamsgefteldheid, en karakter.
V. 131 —133.
-< 1 zyn landgoed, naby den boerenftulp
van MANIUS CURIUS gelegen. V. 134.
» werd laat met de Griekfche letterkunde
bekend. V. 136.
trekkken van zyne billykheid en gematigdheid.
V. 13 7
, 139.
geraakt in gemeenzaamheid met VALE-
RIUS FLACCUS, die hem bevordert. V.
138.; en met FAIMUS MAXÏMUS. 139.
« • zyn afkeer van SCIPIO,wegens diens
onuoemelyke geldverkwistingen in den oor­
log. V. 140.
> verkreeg door zyne welfprekendheid
eenen zeer grooten invloed, en genoemd de
Romeinfche DEMOST HENES. V. 141.
zyne fobere levenswyze. V. 142.; en
bewondering zyner matigheid. 147.
• aanmerking omtrent zyne taal. V. 148.:
eenige van zyne zinryke gezegden opgege-
M 5 ven.

186
B L A D W Y Z E R .
ven. 149 — 159, 168, 172, 184, 201, 202.
CATO; (MARCUS FORCTUS) hoe hy
dacht omtrent het bedingen van hulp van
barbaren voor loon. V. 158.
- was niet baatzuchtig. V. 159.
°- ' •- zyn gedrag in Spanje, tegen het misnoegen
van SCIPIO, door den Raad goedgekeurd.
V. 161.
. «— verflaauwde niet in zyne loffelyke pogingen.
V. 162.
zyn gedrag in Griekenland. V. 164,166.
. aanmerking omtrent zyn' fiyl. V. 165.
zyne krygsbedryven in Griekenland, tegen
A N T1 o C'H u s den Grooten.V.165—171.
«—— zyne regts- en ftaatkundige verrigtingen,
V. 171.
«J > werd zelf veelmalen voor het Regt
i gedaagd. V. 172.'
bereikte eenen zeer hoogen ouderdom.
V. 173.
** wordt, niet zonder tegenftreving van
den Adel, Cenfor, V. 175.
LUCIUS QUINTIUS, wegens deszelfs
gedrag by een gastmaal, door hem
uit den Raad gezet. V. 199.; zie ook V.
61. b.\ als ook MAMILITJS. ald. : meer
voorbeelden van zyne ftrengheid. 180.: zyne
verdere verrigtingen als Cenfor. 182.
een ftandbeeld voor hem opgerigt. V.
183.
• zyn gedrag als huisvader, echtgenoot
en

B L A D W Y Z E R » xS?
en huishouder. V. 185.: hoe- hy zynen zoon
opvoedde. 186.: kloekheid van dezen zoon
in den oorlog. V. 188.
CATO; (MARCUS PORCIUS) zyn gedrag
omtrent zyne ilaven. V. 190.
,—— aan welke bezittingen hy de voorkeu»
gaf. V. 192.
*-—>—• zyne wyze van woeker van fcheepsredery
van allen 't meest afgekeurd. V. 193.
m had een afkeer van de Griekfche Philofophen.
V. 194—198.: als ook van de
Geneeskunst. 199.
... treedt, hoog bejaard, in een tweede
huwelyk, met eene dochter van eenen zyner
Klerken. V. 201.: antwoord by die gelegenheid
aan zynen zoon. 202.
- • volhardt, oud zynde, in zyne ambts»
bezigheden. V. 203.
*. zyne werken zyn meest verloren. V.
204. aant. en 205, aant,
— zyne levenswyze op het land. V. 205.
. zyn laatst itaatkundig bedryf was de
verwoesting van Carthago. V. 206".
fterft alsPrator. V. 210.: zyne nagelatene
kinderen, ald.
./. vergelyking tusfehen hem en ARISTI-
ÖES. V. 213 — 228.: zie ook van hem VIL
24. b.
CATO de jonge; vergeleken met PHOCION.
X. 12.

188 BLADWYZER.
X. 12. enz.; en vervolgens, (volgens DA-
CIEK) 177 — 212. b.
CATO de jonge; zyne afkomst. X. 3. b.; en
opvoeding. 4. b.: zie ook. V. 187.
> zyn karakter. X. 5. b. 13. b. 14. b*
28. 47. 54. b. 119. 13K b. 155. b
— — aanmerking omtrent zyne hardleerend-
heid. X. 6. b.
1 eenige byzonderheden omtrent hem,
in zyne kindfche jaren X. 8. b. 9. b. n.b.
13- ; en in zyn' verderen leeftyd. 19. b.
93. b. 32. b. 59. 61.
> zyne levenswyze was ingetogen en
ftreng. X. 13. b. 19. b. 16. b.
geeft blyken van zyne welfprekendheid
en van zyn verfiand. X. 15. b.
zyn gedrag by maaltyden. X. 17. b.
aanteekening omtrent zyn eerfte en
tweede huwelyk. X. 20. b. 60. b.: zie ook
V. 189.
•> • geeft blyken van moed en dapperheid
in den flaven - oorlog. X. 21. b.: zie ook.
V. 189.
1
' bedient zich niet, in 't ftaan naar
eenen eerepost, van eenen nomindatar* X.
22. b.
oefent zyn krygsvolk tot dapperheid.
X. 24. b.
haalt den wysgeerigen ATHENODO-
R U S over, om tot hem in 't leger te komen.
X. 26.
CA-

B L A D W Y Z E R . 189
CATO de jonge; geeft blyken van de zwaarite
droefheid over den dood van zynen broe*
der C/EPIO. X. 27. b.: doet hem op eene
prachtige wyze begraven. 28. b.
m • was zeer geliefd by het krygsvolk.
X. 30. b.
• • befchryving van zyne reis naar den Ga/a*
tifchen Vorst DE JOTA RUS. X. 30.
• had eene belagchelyke ontmoeting inSyrie.
X. 32. b.
m wordt door POMPEJUS vereerd. X.
34. b.
- weigert gefchenken van DEJOTARUS
aan te nemen. X. 37.
i» . zyn gedrag toen hy het Quaestor*ambt
aanvaardde. X. 38.: byzonderst omtrent
eenen van zyne Klerken, die een testament
vervalscht had. 40. b.: maakt 'sLands rekenkamer
achtbaarder dan de Raad was.
41. b.i redt MARCELLUS. 45. b.
m zyn gedrag in den Raad. X. 46. b.: blyken
van zyne regtvaardigheid. 47. b. 54. b.
65. b. 74. b.
. , menfchen van Hechte zeden; doch geftreg
in hunne redenen fpottenderwyze CA*
TO'S genoemd. X. 49. b.
zyn gedrag, toen men hem aanzocht
om naar de waardigheid van Tribuun te
dingen. X. 50. b.'. en hoe hy zich in dien
post gedroeg. 52.
- • veegt handhaving van geregtigheid met
goed-

po BLADWYZER,
goedwilligheid jegens elk zanien. X. 54. # k
CATO de jonge; hielp CICERO zyne groote
onderneming tegen CATILINA en des»
zelfs aanhang ten einde brengen. X. 55—
58. b. XI. 54 b. 60. b.
- door welken weg de eenigfte van zyne
redevoeringen is overgebleven. X. 57. b.
m was oHgelukkig ten aanzien van zyne
vrouwen, X. 59. b. \ ftaat zyne vrouw MAR*
CIA aan.HORTENSIUS af. 63. b.
**~ > berigt van zyne ftandvastigheid, in het
verlosfen van den flaat van het drukkend
Tribunaatfchap van ME T E L L U S , en het
fnuiken van de magt van POMJPEJUS. X.
64 — 72. b,
m befchermt LUCULLUS. X. 73. b.
verzet zich tegen het aanzoek van
POMPEJUS om eene van zyne nichten of
dochters te trouwen. X. 75. b.: aanmerking
omtrent deze weigering. 76. b.
»« zyn gedrag omtrent CAESAR en POM­
PEJUS. X. 77. b. 8i. b. 100. b.
•• wordt door CLODIUS gedwongeM
tot den kryg naar Cyprus te vertrekken.
X. 85, b.
—— ontvangt den Egyptifchett Koning
PTOLOM/EUS ten zynen huize te Rom,
op eene onhoffelyke wyze; doch geeft hem
eenen getrouwen raad. X. 88. b.
• • behartigt de verkoping van den Konink-

B L A D W Y Z E R » IJI
ninklyken inboedel op Cyprus met de uiterfte
naauwkeurigheid. X. 89. b.
CATO de ionge; MUNATJUS zicb tegen CA­
TO over minachting beklagende , wordt,
door hem, befcheiden beantwoord. X. 91.
b.: ontmoet MUNATIUS daarna vriendelykst.
93. b.
m, brengt eene groote fchat uit Cyprus mede;
doch verliest op de reis zyne aanteekeningen.
X. 95. b.: zyn zonderling gedrag
toen by, by zyne terugkomst , door den
Raad, aan de rivier verwelkomd werd. 96. b.
• wordt buitengewoon Praetor. X. j6. b.
u verdedigt de wettigheid van het beftuur
van CLODIUS, fchoon hy, als Tribuun,
alles Hecht verrigt had. X. 98. b.
mm onmin tusfehen hem en CICERO. X.
99- *•
_ verzet zich, uit zucht voor de vryheid,
tegen het geweldig ftaan van POM­
PEJUS en CRASSUS naar het Confulfchap,
doch te vergeefs. X. 101. b.
1 wordt, op eene onwaardige wyze door
POMPEJUS behandeld zynde, wegens zyne
vrymoedige taal tegen de overheerfching,
van 't volk toegejuicht. X. 104. b.
• verzet zich, fchoon 'bedreigd, ftoutmoedig
tegen de verdeeling der Provinciën
tusfehen POMPEJUS en CRASSUS. X.
105. b.
mm. _ voorfpelt POMPEJUS zynen ondergang

lot B L A D W Y Z E R .
gang door CASAR. X. 106. b. isi. b.
127. b.
CATO de jonge; betoog van zyne regtvaardigheid
in het ftuk van flemming. X. 107
— iir. b.
— verdedigt zich tegen de verwytingen
van POMPEJUS. X. 113. b.
—•• • zyne zonderlinge regeling der fpelen
in den fchouwburg. X. 115. b.
zyne bedryven waren nooit ingerigt
om iemand te behagen, maar wel om den
Haat te behouden. X. 119. b.: getoond in zyn
gedrag omtrent POMPEJUS. ald. 121. b.
— zijne ftrenge regtvaardigheid in regts»
plegingen. X. rao. b.
— gedraagt zich verftandig in zyne te*
leurftelling ten aanzien van het Confulfchap*
X. 123. b,
— hoe hy dacht omtrent de offeranden
aan de goden, wegens de overwinning Op
de Germanen, door C•
— Werkt op eene moedige wyze de flechte
ontwerpen van CAESAR tegen, tot genoegen
van den Raad. X. 126, 127. b.
——— neemt, by het naderen van C^SAR'S
leger, de vlugt, en toont alle blyken van
neêrflagtigheid, tot aan zynen dood toe. X.
129, b.: vertrekt, na eene goede raadgeving,
vervolgens van Sicilien naar POMPEJUS,
dien

B L A D W Y Z E R . \ 9%
^len hy een menschlievend belluit doet nemen.
133. b.
CATO de jonge; POMPEJUS verandert, om
fchandelyke redenen, van befluit, ten aanzien
van het opdragen van het opperbevel
over de vloot aan CATO. X. 133. b.
• op zyne aanfpraak wordt al het krygs­
volk van POMP ÜJUS met dapperen krygsmoed
bezield. X. 134. b.
— j - zyn gedrag na de nederlaag by Phar*
falie. X. 135. b.: en komst in Afrika.
137. b.: zyn gedrag aldaar omtrent den
Koning JUBA. 139. b.
-" • weigert het opperbewind Op zich te
nemen, daar de Proconful SCIPIO tegenwoordig
was. X. 140. b.
• SCIPIO, zynen raad laatdunkend verfmadende,
wordt door C/ESAR op de vlugt
geflagen. X. 143. b.
— geeft met veel bedaardheid , na de tij*
ding van de nederlaag, aan de burgery van
Utica raad, en doet aan het overige krygs»
volk eene bemoedigende aanfpraak. X. 144—
147. goede uitwerking hiervan op de leden
van den Raad. 148. b.: Verfchillendè
taal van hun die kooplieden waren. 149. bi
l zyn zachtzinnig en rustig gedrag in
de neteiigfte omltandigheden, waarin hy zich
met zyn volk te Utica bevond. X. 151. b,
» • - zyn gefprek met de driehonderden tê
Utica, die hy niet toeftaat voor hem by
XIII. SUL. N

jfö B L A D W Y Z E R .
CJSAR om vergiffenis te bidden. X. 156.i1.
CATO de jonge; zyne bezorgdheid voor de
Romeinen en de burgers van Utica. by het
aannaderen van c ZE SAR. X. 157. b.
—.— zyn byzonder gedrag omtrent zynen
zoon en zekeren STATYELIUS. X. 159.0.
.... eenigé byzonderheden kort vóór hy
zich zei ven het leven benam. X. 160—169.^.:
zyn uitvaart. 170. b.
gezegde van CASAR, op de tyding
van zynen dood. X. 171. b.
eenige byzonderheden omtrent zynen
zoon, zyne dochter en STATYLLIDES.
X. 172—174.
u , zie van hem ook in het leven van
POMPEJUS. VIII. 142. b. 152. b. enz.:
en van CAESAR. IX. 22. b. 35. b.
CATULUS; CL.) deszelfs ongelukkig uiteinde.
VI. 292.: zie ook van hem in 't
leven van POMPEJUS. VIII. 41. b.
Caufta; een Macedonische krygsmuts. VIII. 99.
Celer; waarvan deze toenaam oorfpronkelyk
zy. I. i95 :
Celten; dus Werden alle volken genoemd, die
oudtyds naar het Noorden woonden. 1L
356. aant.: Gallen van hun afkomftig. ald.
Cenfors; waarin hun ambt beftond. II. 3*8.
aant. 329. aant.
. groote heiligheid, door de Romeinen
aan dat ambt toegefchreven. II. 355- v
« I
74-
Cen-

0 B L A D W Y Z Ê R. $3
\tenfors; welk regt zy haddert omtrent de leden
van den Raad. IV. mi.
CEPHISODOTUS; een der oude kunftenaren.
X. 61. aant.
CERCYON^ een beroemd worfteliar. 1. 78.
aant.
CETHEGUS; zie van hem X. 55. b. XÏ.
39. b. enz.
CHABRIAS; berigt aangaande deztn Griek,
fchen Veldheer. X. 19.: zyne genegenheid
voor PHOCION. 20.
Chuerbnca; eene ftad in Bocotïc: derzelver bürgery,
door L. LÜCULLUS»OP eene zonderlinge
wyze van haren ondergang gered.
VII. ie
CHALCEDON; onzeker wie deze Held ge*
weest zy. I. 132* aant.
Chalcioecus , hef koperen Huis; een tempel Van
• MINERVA. I. 317. mant.
Chaldeërs; een naam van Waarzeggers by de
Romeinen. VI. 17. b. aant.
CHAR ON; een oud Gefchiedfchryver. II. 298»
aant.
Charoniten- dezelfde als Orcini; wie düs genoemd
werden. XI. 34. c. aant.
Cherfonefus; een half eiland, aan de *Egeefchi
zee. III. 49. a.
CHOERILUS; 'er zyn drie Dichters van de»
zen naam geweest. VI. 409. aant.
Chreocopiden} een bynaam der vrienden vaft
N s soi

i 96 B L A D W Y Z E R ; ^
s o L o N. II. 63.: woordfpeling in dien naam.
ald. aant.
CICERO; (MARCUS TULLIUS) zyne afkomst.
XI. 3. b.: waarvan de naam CICERO
zynen oorfprong ontleent. ,4. b. en aant.:
verdere byzonderheden zynen naam betref-
, fende. 5. b,
— byzonderheid omtrent zynen geboortedag,
xr. 5. b.
zyn aanleg tot allerleie foort van geleerdheid.
XI. 7. b.
~ eerfte proeven van zyne vroege dichtkunst.
XI. 7. b.
— zyne jeugdige letteroefeningen. XI. 8,b.
.—. verkrygt eenen grooten naam, door
het winnen van het pleit ten voordeele van
ROSCIU s. XI. 9. b.
—1— zyn ligchaamsgeftel, XI. 10. b.
geeft zich te Athene over aan de wysbegeerte.
XI. 11. b.
. doet tzRhodus, tot verwondering, by-
,1 zonderst van APOLLONIUS MOLO, eene
redevoering in 't Grieksch. XI. 12. b.
. antwoord van 't Orakel vap APOLLO
aan hem.,XI. 13. b.
ftreeft fchielyk alle de Pleitredenaars
voorby. XI. 14. b.: gaf wel eens ergernis,
• door zyne fchertfende taal. 15. b.
zyne eerzucht door eene kluchtige
- ontmoeting ingetoomd, XI. 17, b.
CL

B L A D W Y Z E R . . w
CICERO; (MARCUS TULLIUS) vormt
zich tot eenen ftaatsman. XI. 18. b.
> bewerkt de veroordeeling van dén
Landvoogd van Sicilië , zonder pleitrede.
IX. 19. b.
«——- ftalen van zyne boertige invallen. XI.
19. b. 20. b.
m .. zyn huislyk leven. XI. 22. b.
~>—- als Pretor oefende hy het regt, vol.
gens geweten, uit. XI. 23. b.i voorbeeld
hiervan, ald. en 25.
m het behoud der ftaatsgefteldheid tegen
de zamenzwering van CATILINA. XI.26.b.
de vrees voor CATILINA deed hem
het Confulfchap verkrygen. XI. 26 — 29. b.
« zyn voorzichtig en ftandvastig gedrag,
en verdere inrigtingen ten aanzien der zamenzwering
van CATILINA. XI.30 — 56.b,
» • aanteekening omtrent het karakter van
zyne vrouw TERENTIA, XI. 50. b.
— wordt wegens zyne vernietiging der
zamenzwering van CATILINA, na het ter
dood brengen der zamengezworenen, van
de Romeinfche Grooten en de menigte toegejuicht.
XI. 57. b.: anderen belasterden
hem deswegens. 58. b.: zie ook 8i.b.aanr.
— is de eerfte, wien de eernaam van Pader
des Vaderlands opgedragen werd, door
CATO. XI. 60. b.
. • maakt zich gehaat door altoos zich
zeiven te pryzen. XI. 61. b.: gaf echter
N 3 veel

joS BLADWYZER.
veel lof aan groote mannen van vroegeren
en van zynen eigenen leeftyd. ald.i zyn lof
aan DEMOSTHENÏS gegeven. 62. b.
CICERO; (MARCUS TULLIUI) zag wel
eens in 't fpreken de vrelvoegelykheid voorby.
XL 64. b.: voorbeelden hiervan. 65. b.—
73- b.
*—— CLODIUS en zyn aanhang fpanneti
tegen hem zamen. XI. 73. b.: wat de eerfte
aanleiding daartoe gaf. 74. b.: CLODIUS
hitst elk tegen hem op. 79. b.
'— :
vlugt, om de vervolging van CLO­
DIUS te ontgaan, naar Lukanie. XI. 84. h.\
kleinmoedigheid in zyn ongeval. 86. b.
«• • 11
CLODIUS laat zyne landhuizen en
zyn huis in de ftad verbranden. XL 87. b.\
weder opgebouwd. 89. b.
** zyne zaken en die van CLODIUS nemen
een' anderen keer. XI. 88. b.
komt uit zyne ballingfchap terug, met
eene algeraeene en buitengewone toejuiching.
XI. 89. b,
«a • was min kloekmoedig onder de wapenen,
en vreesachtig als hy in 't openbaar
zou fpreken. XI. 91. b. 92. b. aant.
5»
z
yn gedrag in zyn beftuur in CUicie.
XI. 94. b.: en toen CM SAK gewapend op,
Rome aanrukte. 97. b.: en vervolgens in die
ftaaisberoerten. 99. b. — 106. b.
— CE SA u's aandoeningen , by het bepleiten
van de zaak van QUINTUS LIGA-
Riys. XI. 105. b. Ci-

B L A D W Y Z E R . 399
CICERO; (MARCUS TULLIUS) zyne bezigheden,
nadat de Republiek in eene alleenheerfching
was veranderd. XI. 106. b. t
— aanteekening omtrent het verftoten zyner
huisvrouw; tweede huwelyk en andere
huisfelyke omftandigheden. XI. 109—111 b.
- had geen deel in de zamenzwering tegen
ciESAR. XI. na. b.
m.„ ... verfchillen tusfehen hem en ANTO­
NIUS. XI. 113. b. enz.
. aanteekening van eenen droom van
hem. XL 117. b.
— welke de aanleidende oorzaken waren
van zyne vriendfehap met den jongen c AI-
SAR. XI. 119. b.
1 bevordert C/CSAR tot het Conful-
-
fchap, tot zyn eigen nadeel. XI. 122. b.
• berigt van zyn rampzalig uiteinde,
onder het Driemanfchap vaa es SAR, AN­
TONIUS en EEPIDUS. XI. 123--129. b.
— ivreed gedrag van ANTONIUS omtrent
zyn lyk. XI. 130. : wraakoefening der
Voorzienigheid aan ANTONIUS. ald.
mm • vergelyking van hem met DE MOS-
THE NES. XI. 133 — 144. b.
m< zie ook van hem VIL 48. b. X. 97. b.\
en in het leven van POMÏEJUS, C, J.
C£SAK en ANTONIUS. VIII. 127. b.
IX. 12. b. en XI. 15, 37» 41* 4«« c
'
CIMON; met t. LUCULEUS vergeleken.
VII. 14.
N 4 Ci-

flo« B L A D W Y Z E R ;
CÏMON; zyne afkomst. VIL iö".
* berigc van zyn jongelingfchap. VII. 19.
• aanmerking omtrent zyn huwelyk met;
zyne zusrer ELPINICE. VII. 23.
* blyken van zyne dapperheid en krygtkunde.
VII. 2.5.
« • neemt deel aan het ftaatsbeftuur. VII. 27.
brengt door zachtheid het gebied over
het Griekfche Bondgenootfchap over tot d'e
Athenienfers. VII. 29.
— wordt door de Athenienfers, wegens
zyne bedryven als Opper vlootvoogd, grootelyks
vereerd. VII. 34. 37.
S hoe in 't bezit van het eiland Scyros
geraakte. VII. 38.: ontdekt aldaar het graf
van THESEUS. 39.
'-" zyne loosheid in het verdeelen va»
den buit, op de Perfianen veroverd. VII. 45.
-J—— op welke byzondere wyzen hy zich.
*
by zyne medeburgers bemind maakte. VII. 47.
overtreft de Athenienfers in gastvryheid
en menschlievendheid. VIL 52.
1 was onomkoopbaar. VII. 54.
• bevordert, zonder dwangmiddelen, de
fcheepstoertistingen. VIL 56.
,—.— « zyne in e krygsbedryven Ri vssnc rwrn ter ri"r zee, TOP ter top
vernedering
van den Koning van Perfit. VIL
58 — 66 : fluit vrede met denzelven. 67.
1 ; verfraait Athene. VII. 69.
\ zyne verdere zeebedryven. VIL 70.
m wordt van eene aanklsgt vrygefpro^
kfi», VIL 73- CH

B L A D W Y Z E R , tot
CIMON; zyn gedrag in het ihatsbeftuur.
VII. 74.: men zocht hem, als een voorftander
der Aanzienlyken, gahaat te maken.
75,
toonde al vroeg gróore genegenheid
voor de Lacedamoniers. VIL 76.: haak zich
deswegens veel misnoegen op den hals. 70.
« waarom hy befloot den Laced

203 B L A D W Y Z E R .
C i N N A ; berigt Tan zyne bedryven ïn de»
burgeroorlog tusfehen hem en OCTAVIUST
zie in het leven van MA mus. VI. 284.
de oorzaak van zynen dood. VIII. 15. b.
Ciranifche Spelen ; welke die waren. III. 56. d. sant-
Circus ; een groot gebouw te Rome. 1.178. aant.
CLAUSUS; (APPIUS) wordt, naar zyne ver-
dienften, door POPLICOIA vereerd.II. 1S5.
CI.EANTHES; een Stoïsch Wysgeer.III.20.c.
CLEOMENES; wordt de Echtgenoot der
weduwe van Koning AGIS. X. 277. b.:
zyne liefde tot haar. 278. b.
1 zyn karakter. X. 279. b.
. • hoe hy dacht over het bedorven Staatsbeltuur
van- zynen tyd, te Sparte. X. 279. b m
282. b.
• zyne opvoeding, X. 280. b t
• 1 neemt voor het bedorven Staatsbo»
Huur, op denzelfden voet van AGIS, te
veranderen. X. 283. b.: zoekt daartoe de
gelegenheid in den oorlog met de Athenienfers.
284. b.
m ARATUS durft met hem den flag
niet wagen. X. 284. b.
« zyn gedrag omtrent ARCHIDAMUS,
den zoon van AGIS. X. 290. b.
M I . - volvoert zyn voornemen ten aanzien
der veranderinge van de Regeering van Lace»
* damon. X. 291 — 297. b.
- . geeft in zyne verantwoording van zyn
gedrag , omtrent de Ephoren, eene verklaring
van

B L A D W Y Z E R . AOJ
van den aard hunner inllelling. X. 301. l.\
zyn voornemen ten aanzien zynar ftaatsomwenteling.
304. b.
CLEOMBNES; zyn gedrag in de ftaarsverandering
ten aanzien der Laconifche levenswyze.
X. 305, 306. b.
• verklaart zynen broeder nevens zich
tot Koning. X. 306. b.
-.. laat, op vyandelyken grond, een op«
geligte troep Tooneelfpelers , ter befchimpinge
van zyne vyanden, fpelen. X. 308. b.
*. zyn lof, wegens zyne eenvoudige levenswyze
als Koning en by zyne maaltyden.
X. 309 — 31*. b.: hoe hy dacht dat
Koningen de gemoederen moesten winnen.
3'3- b.
- . een onvoorzigtige dronk koud waters
bederft toevallig de zaken van Griekenland,
die anders door hem zouden zyn herfteld
geworden. X. 316, 317. b.
-!—'—• wordt, op eene fchandelyke wyze,
door ARETUS gedwarsboomd, in de herftelling
van zaken. X. 318, 319. b.: zyn
gedrag onder alle die onregtvaardigheden
hem aangedaan. 322. b.: brengt Jrges op
de zyde der Lacedcemoniers. 325. b.
•. zyne voortvarendheid en fchranderheidj
by de Spartanen,bewonderd.X. 326.^.:
het oppergezag over Griekenland voor Laced/zmon,
door hem gewonnen. 327. b.
CLE.

204 B L A D W Y Z E R .
CLEOMENES; doet AEATUS de vlugt nemen
uit Corinthus. X. 327. b.
• doet de voornemens van ANTIGO-
NUS mislukken. X. 331. b.
wordt daarna weder door ANTI GO*
NUS in verlegenheid gebragt. X. 334. b.
• — gedraagt zich grootmoedig by het verlies
van zyne geliefde huisvrouw. X. 336. b.
• uitmuntend gedrag van zyne moeder, ©
in hetgeen zy ondergaan wilde ten voordeeie
der Spartanen. X. 338, 339. b.
neemt Megalopolis, by verrasfing, in.
X. 342. b.: en , te leur gefield in zyne
edelmoedige aanbieding , verwoest hy die
ftad. 345. b,
— zyne verdere krygsbedryven tegen AN­
TI GÓ NUS, als blyken van geene middenmatige
bekwaamheid. X. 346 — 351. b.
— lydt eene nederlaag door de overmaat
van ANTIGONUS. X. 355, 358. b.
zyn gedrag na deze nederlaag'. X.
360. b.: waarop kort daarna ANTIGONUS
fchielyk ftierf. ald.
beantwoordt op eene treffende wyze
een breedvoerig voorfkl van THERÏc
1 o N , welke hem den zelfmoord aanprees.
X. 361-365. b.
vertrekt naar Egypte; wordt daar eerst
minzaam ontvangen. X. 366. b.
zyne verdere ontmoetingen aan het
losbandig Hof van PTOLOM^EUS PIIILO-
P A-

B L A D W Y Z E R . 205
PATOR. X. 367. b.: geraakt, door 't verraderlyk
gedrag van NICAGORAS, in hechtenis.
376. b: beneemt, na veel uitgedaan
onregt en mishandeling, zich zeiven het leven.
X, 317 — 382. b.
CLÏOMENES; zyn ligchaam, en daarna de
zynen, op eene allerwreedaardigfte wyze
behandeld. X. 383. b.: kloekhartigheid vaa
de vrouw van PANTEUS. 385. b.
• een ilang flingerde zich om het hoofcf
van zyn, aan een kruis opgehangen, ligchaam.
X. 386. b.: bygeloovige gedachten
omtrent dit geval. 387. c.
. , ,— vergelyking van hem met de GRAC-
CHUSS EN. X. 99. b.
• zie ook van hem in 't leven van
ARATUS. XII. 189. C.
CLEOMEDE.S; zonderlinge verhalen van
hem. L ft?x.
CLEON, een fchraapzuchtig gezagvoerder te
2 8 1
Athene. VII. 279» •> 3°5» 3 11
»
CLEOPATRA; de liefde van ANTONIUS,
voor haar, voltooit zyn ongeluk. XI. 54.c.enz.
>. door ANTONIUS opontboden naar
Cilicie, om zich te verantwoorden, laat zy
zich overhalen om derwaarts te'Vertrekken,'
XI. 56. c.: prachtige toerusting van het
vaartuig en van haar gezelfchap. 57. c.
aanteekening omtrent eene naarvolging in
het Laiyn en Nederduitsch van de befchryving
van deze toerusting. 58. c, aant.'.
prach.

fcoS B L A D W Y Z Ë R.
prachtige maaltyden waarop zy ANTO­
NIUS cn hy haar onthaalde. 59. r 63. c»
CLEOPATRA; befchryving van hare fchoonheid
en vermogens. XI. 60.
hare verdere ontmoetingen met ANTO­
NIUS. XI. 82. c. 118. c. 142. c. 127. c.
1
130. c. 134. c. enz.
neemt verfcheidene proeven op ter
dood gedoemden,, welk vergif het fpoedigst
en minst pynlyk werkt. XI. 163. e,
• haar voorftel aan C/ESAR wordt afgeflagen.
XI. 165. c, : gevolgen hiervan.
166. c,
• hare verdere ontmoetingen met AK-
TONIUS. X. 171 —173 c.: zyne laatfte
gefprekken met haar vóór zynen dood. 174. c.
c M SAR poogt haar levendig in handen
te krygen. XI. 176. c: zamenfpraafc
van haar met CJESAR. 182. e.
» doet eene lykplenging op het graf va»
ANTONIUS. XI. 184. c,
byzonderheden van haren dood. XT.
186 — 188. c.: CJESAR laat haar met ko*
ninklyke ftaatfie begraven. 187. c.
zigj ook van hare verheffing tot den
troon van Egypte, hare zwangerfchap, en
bevalling van eenen zoon, C^ESARION
genoemd. IX. 125. b. 130. b.
Cliënten; wie dus genoemd werden. I. 205.
CLISTHENES; zyne roemwaardige bedryven.
III. 11 a.
ca-

B L A D W Y Z E R . ao?
Clitoriers; wie dezen waren. I. 304. aant.
CLITUS ; uitvoerig bcrigt van het geval,
waarin ALEXANDER zelf hem om 't leven
brengt. IX. 194—003.: gevolgen daarvan.
103. enz.
CLODIUS? (PUBLIUO byzonder voorval
met hem op een heilig feest, wegens zyn
gedrag omtrent de vrouw van j. C*SAR.
X. 26. b. XI. 11-— 79. b.: verder berigt
aangaande hetgene tusfehen hem en
«AR is voorgevallen. XI. 79 — 90. b.
wordt door MILO vermoord. XI.90. b.:
zie ook van «em. VIII. 126. b. IX. 39. b. X.
77» 79- b.
CLOELIA; hare kloekmoedigheid door POR-
SENA met een byzonder gefchenk vereerd.
II. 180.
Cloton; eene vermaarde ftad in Italië.
Clufium, thans Chihji, eene Toskaanfche ftadj.
door de Gallen , belegerd. II. 359.
Goahmus; beteekenis van dien bynaam. VIL
19. aant.
A T I U S
COCLEJ; CH°B- ) dappere daad van
hem, ter reddinge van Rome, in den kryg
inet PORSENNA. II. 173.: heerlyk beloond.
174.
COLLATINUSJ CTARQUINIUS) zyne afkomst.
II. 137. aant.
—• • werd Conful. II. 137.

£0S B L A D W Y Z E R .
de inwilliging van het verzoek der afgezanten
van TARQUINIUS. II. 140. aant.
COLLATINUS; (TARQUINIUS) zyne Hap*
htid, in het doen ftraffen zyner Neeven ,
als medepligtigen in de zamenzwering tegen
de Confuls. II. 148. •
— ftaat van de Regering af, en verlaat
Rome. II. 150.
COMINIUS; (PONTIUS) zyne roemryke
daad, in het beklimmen van 't Kapitool.
II. 382.
Comitïum ; vanwaar die naam oorfpronkelyk
is. I. 236.
Concordia discors; aanmerking hieromtrent.
VIII. 187. en aant. XI. 160. aant.
CONDE; aanmerkelyk gezegde van dezen beroemden
Veldheer, in 't by wonen van een
zeegevecht. V. 284. aant.
Con/ualia ; een feest der Romeinen. I. 200»
aant. 215.
Conful', hoe oud iemand zyn moes*,, die deze
waardigheid kon bekleden. V. 8. b, aant.
Confulfchap; wat de gewoonte was der ge»
nen, die naar hetzelve Honden. III 30. d.
CoNSusj welke Godheid dus genoemd. 1.208.
Corcyra; een eiland in de lönijche zee, nu
Corfu. IL 289. aant. III. na. aant.
Corinthus; wanneer door M UMMI us vernield,
en door C/ESAR herfte''d. IX. 150. b. aant.
—•—- de burgt Yan die üad door een zonder»

B L A D W Y Z E R . «109
derling bedryf van ANTIGONUS bemagtigd.
XIL 137. c.
CORIOLANUS; CCAJUS MARCUS) zyne
afkomst en opvoeding. III. 3. 4.
» 1 — zyn karakter. III. 4. d. 33. d. 48. d.
- doet zynen eerden veldtogt. III. 6. d.
aanmerking omtrent zyne eerzucht.
III. 9. d.
»-. zyn gedrag in eene zware tweefpalt
tusfehen den Raad en het Volk. III. 11 —
16. d.
* verrigtte wonderen van dapperheid in
de verovering der ftad Coriolen, waarvan
hem de bynaam van CORIOLANUS gege«
ven werd. III. 17—24. d.
*— trekken van zyne edelmoedigheid. III a
2$, 23. d.
m~ 's volks genegenheid voor hem verandert,
en weigert hem tot Conful te verkiezen.
III. 30, 32 d,
*— — toont eenen openlvken voorftander der
Aanzienlyken te zyn. III. 33. d.: 'it wekt
verbittering. 37. d.: verdere onaangenaam,
heden hieruit voortgekomen. 38 d.
. wordt befchuld'gd en veroordeeld, III.
39. d.: verdere gevolgen van die regtsple-
ging. 40. d.: wordt tot eene eeuwige ballingfchap
verwezen. 47. d.; en vertrekt naar
Antjunt. 49. d.
" 2yn byzonder gedrag by zyne aankomst
te Antium, in het huis van zynen vyand
XIII. DEEL, O 1U1>

210 B L A D W Y Z E R .
TULLUS.: en wordt daar vriendelyk ontvangen.
III. 50 — 53.
CORIOLANUS; CCAJUS MARCUS) fchrikbarende
verfchynfeleu te Rome, wegens zyne
veroordeelirg. III. 53.
. • ftookt de Vohccn tot eenen oorlog tegen
de Romeinen op. Hl. 56. d.: wordt tot
Opperbevelhebber by hen aangefteld. 60. d.;
en brengt Rome in het naauw. 65. d.
. • het volk doet den voorflag. om zich
met hem te verzoenen. III. 66. d.
—— — Rome , door een byzonder gedrag van
zyne moeder en echtgenoote, gerted. III.
70—81. d»
- wordt, op aandryven van TULLUS,
uit nyd en partydigheid, vermoord. III.
86. d.: zyn dood had zeer nadeelige gevolgen
voor TULLUS en &tVolscen.%%. d.
. • vergelyking van hem met ALCIBIA-
DES. III. 01 — 102. d.
CORNELIA; deugdzame huisvrouw van TI-
BERIUS GRACCHUS. X. 5. C.
. wordt een ftandbeeld opgerigt, met
het opfchrift: Moeder der Gracchusfcn. X.
64. c.
Cos, nu Lnngo, in den Archipel; de geboor­
teplaats van tiii'POCRATES. II. 17. aant.
Cossus; (CORNELIUS) aanmerking omtrent
zyne zegepraal. I. 221. aant. en 223.
aant.
Cotkon. Laconifche beker; waartoejdezelve
diende. I. 334. Ce-.

B L A D W Y Z E R . au
Cothurnus; als een bynaam gebruikt. VII. 277,
CRASSUS; (MARCUS) zyne afkomst en
'
opvoeding. VII. 3. b.
van de befchuldiging van ongeoorloofde
gemeenfchap met eene Pestaalfche
maagd vrygefproken. VII. 4, b.
•'' geldgierigheid bevlekte zyne menigvuldige
deugden. VII. 5. b : bewyzen van
zyne geldzucht, ald.: op welk eene wyze
hy zyne rykdommen vermeerderde. 7. b.
ao. b. ar. b*
• 1
zyn byzonder gedrag omtrent zyne
Haven. VII. 8. b.: omtrent vreemdelingen
en het fchieten van geld. 9. b.: het onthalen
van gasten. 10. b.
- zyn lof als Redenaar en Gefchiekundige.
VII. 11. b.
- •' ontkomt, jong zynde, het gevaar der
wreedheden van MA mus, VIL 14. b.:
zyn verblyf , ten dien tyd , in een fpelonk
by 't landgoed van den getrouwen
VIBIUS. 15. b.: wordt daar, op eene byzondere
wyze, door VIBIUS bezorgd. 16.b,
• zyne verrigtingen onder SULLA. VIL
18. b, ai. b.
- de eerfte grond van zyne yverzucht
en ftryd met POMPEJUS. VII. 19, £.22. b,
——— waarin hy vau POMPEJUS verfchilde.
VII. 23. b.
'!" zyn onftandvastig gedrag in de party-
O 3 fchap

Ais B L A D W Y Z E R .
fchappen van POMPEJUS en CES AR. VIL
25. b,
CRASSUS; (MARCOS) verkrygt het opperbevel
in den Oorlog der Zwaardvechters of
van SPART AC i;s. VII. 33 b : oefent eene
van ouds gebruikelyke krygsftraf uit. 35 b.:
brengt dien oorlog gelukkig ten einde, doch
wordt, door de verwaandheid van POM­
PEJUS, verhinderd de eer van eene plegtige
zegepraal te genieten. 43. b.
— 11
doei kostbare offeranden aan HER­
CULES. VIL 45. b.
voert als Conful, en daarna als Cenfor,
niets byzonders uit. VIL 46. b.
• of hy ook onder de medepligtigen van
CATILINA hebbe behoord. VIL 47. b aant.
• ciEsAR maakt met hem en POMPE­
JUS eene verbindtenis. VIL 50. b.
»• • laat, nevens POMPETUS, door geweld
zich weder tot Conful benoemen. VII.
55. b ; en krygt Syrië tot zyne provincie.
aid.: zyne blydfchap daarover. 56. b.
• ver:rekt naar zyne provincie onder de
geduchrfte vervloekingen van den Tribuun
ATEJUS. VIL 58. b.i trekt op tegen de
Parthen. 60. b. : zyne misflagen in dien
togt. 61 b.
m zyne trotschheid, door eenen der Par~
tifche Gezanten,flout beantwoord. Vll.6s.b.
w laat zich door geene redenen van den
oorlog tegen de Parthen aftrekken. VIL 67 b.
nocb

B L A D W Y Z E R . 213
tioch door kwaad voorfpellende teekenen.
69, b. : verwerpt den goeden raad van den
Quaistor CASSIUS. 71. b.; en volgt den
bedriegelyken raad van ARIAMNRS. 72 —
f6. b. 78. b.: beantwoordt dc voordellen
van den Armenifchen Koning met trot.-chheid.
77. b,; fchikt, met ontfteltenis, het
leger in dagorde. 80 b.: fchrikbarende aan.
val der Parthers op zyn volk- 82 — 84. b.
CRASSUS; (MARCUS) breedvoerig verhaal
van den llaa tusfehen zyn leger en dat der
Parthen, eindigende met zyn nederlaag en
dood. VIL, 85— 117. b.
•' vergelyking van hem met NICIAS.
VIL 124—136. b-: zie ook van hem in
't Lven van POMPEJUS. VIII. 60. b.; en
van CiESAR. IX. 30. b.
CRATINUS; Blyipeldichter. II. 98.
CREOPHYLUS; wie geweest is. I. 312. aant.
Creta, nu Candia; gefchiedenis van deszelfs
Koning MINOS. I. 87. enz.
Cretenfer; den Cretenfer by den Cretenfer fpe-
Jen; een fpreekwoord by de Grieken. VI.
417.
Cretenfers; bedriegelyk van aard. IV. 172. aant.
CRITOLAUS; aanteekening omtrent dezen
Wysgeer. III. 29. aant.
CROESUS; zyne ontmoeting met SOLON en
CYRUS. II. I06 —JIÖ.
Cromyon; een vlek, in 't regtsgebied van Corinihus.
I. 75. aant.
O 3 Cryp.

214 B L A D W Y Z E R .
Cryptra; (De hinderlage') waarin dezelve by de
Spartanen belfond I. 403.
Cureten, anders Idai Dactyli genoemd. II. 46.
aant.
CORIO; zie ook van hem in 't leven van
POMPEJUS. VIII. 101. enz.
Cu KIUS (M A N IU S) zyne bekrompene leven»wyze.
V. 137.
Cutnanen; een fchimpnaam. IX. 160. aant.
Cusfceërs; berigt aangaande dit volk. IX. 271.
aant.
CYRELE; aanteekening omtrent deze Godin.
VI 2ia. aam.
Cyhernefia; de naam van een feest te Athene.
1.97.
CYCHREUS; wie geweest is. I. 76. aant.
CYENUS; door HERCULES overwonnen. I.
79. aant.
Cyferfchrift; zoo genoemd, daarvan was c j&*
SAR de eerfte uitvinder. IX. 46. b. en aant.
CYLON; merkwaardige gebeurtenis van hem,
en derzelver gevolgen te Athene. II- 41.
Cynifche Secte; ANTISTHENES ftichter van
dezelve. I. 46. aant.
C Y P h u s; v E N u s, Patroneife van dit Eiland.
II. 105. aant'
CYRUS; aandoeningen van ALEXANDER
by het lezen van zyn graffchrift. IX. 260.
11
waarvan hy dien naam draagt. XII.
'4. c. zyne geaardheid, ald.: zyn huwelyk,
'ald.: verdere aauteekeningen omtrent hem.
5. c.

B L A D W Y Z E R . 215
5. e. 6. c. 7. c; zie verder van h m in 't
leven van ARTAXERXES. XII. 14- c.
Cytherfpeelders; oudtijds in hooge achting. II.
223. aant.
Daden; welke derzelver grondflagen moeten
zyn, als men, na de uil voering, over dezelve
geen berouw zal hebben. IV 15,16.
Dagen; aanmerkingen omtrent noodlottige,,öf
omtrent het onderlcheid tusfehen gelukkige
en ongelukkige dagen. II. 365 — 369 : zie
ook Dies nefasti.
DAMASTES, ook POLYPEMON; waarom
de Uitrekker genoemd. I. 78. aant,
DAMASTES; een leerling van HELLANI-
CUS. II. 367. aant.
DAMON; uit het geflacht van PERIPOE-
TAS; zyne geweldige bedryven te Chceronca,
Vil. 5-: wordt vermoord. 7.
DAMON ; een beroemd Muziekmeester. III.
16. a.
Dankfeesten by de Romeinen. IX. 58. b. aant.
Dapperheid en roekeloosheid, moeten wel degelyk
onderfcheiden worden. IV. 227.
der vrouwen te Sparte. VI. 129.
der Kimbrifche vrouwen. VI. 217.
aanmerking omtrent dezelve. X. 13.
299. b.
Dareiken; een Perftaanfche geldmunt. VI. 352.
DARIUS,. Koning van Perften, zie van den
oorlog tusfehen hem en ALEXANDER.
IX. 62. enz.: grootheid van zyne leger-
O 4 magt.

2i5 B L A D W Y Z E R . '
mag 1
' 73-•' Z
W droom. 74.: zyn leger verflagen.
8[.: zyne gevangen genomene huisvrouw
llerft, wordt prachtig door ALE­
XANDER begraven. 123.: zyn merkwaardig
gebed by het hooren van die gebeurtenis
126.: zyn leger andermaal geflagen.
140.: zyn lyk op eene prachtige wyze door
ALEXANDER vereerd. 113,174.: zie ook
van hem. V. 44.
DARIUS, de zoon van ARTAXERXES
MISTE MON; door eenen TIRIBAZUS opgekookt
om, door het ombrengen van zynen
vader, zich meester van den troon te
maken. XII. 84. c. enz.: de zamenzwering
werd op eene byzondere wyze ontdekt.
88. c.; en hy met den dood geftraft. 91. e.
zyne kinderen. XII. 3. c.: zyn oudlle
zoon wordt na hem Koning. 6. c: zie AR-
TAXERXlS.
Dtcies festertium; zoo veel als tienmaal honderd
duizend festertien. Xt. 11. c. aant.
Decinnatio; aanmerking omtrent deze oude
Romeinfche krygsftraf. VII. 35. b. aant.
De/os; aanteekening omtrent dit eiland. VII.
285. aant.
Delphi; aanmerking omtrent den ouden naam
dier ftad. I. 129. aant.
Godfpraken aldaar. V. 51. VII. 336.
IX. 34. enz.
Deiphinium; een gebouw in Athene. I. 83. aant.
DE MADES, een Attisch Redenaar, beroemd
we-

B L A D W Y Z E R . *i
wegens zyne geestige gezegden. II. 68. aant.
DEMADIS; aanmerking op hetgene hy eens,
ter verfchoninge van vele dingen, in zyne
redevoering zeide. X. 3. en aant.
geestig gezegde omtrent hem, toen hy
oud was geworden. X. 5.: zie verder van
hem. 71, 96, 98.: zyn dood. 99.
——— aanteekening omtrent den zin van eene
zekere fpreekwyze van hem: Het deeg maken
gaat voor de fitebben. X. 352. b. aant.: zie
verder van hem. XI. 26. aant. 31, 36,40,
45' 8
4, 85, 103, 114.
Demagoogen; aanmerking omtrent derzelver
handelwyzen. I. 14S, aant.
DEMARIUS, een Spartaan; by den Vorst
van Per (ie door THEMISTOCLES verzoend.
II. 309.
DEMETRIUS, een vrygelatene van POM­
PEJUS; aanteekening omtrent zyne trotschheid.
VIII. 110. *.
DEMETRIUS, bygenaamd Poliorcetes; met
ANTONIUS vergeleken. XI. 151. b. 193 —.
203. e.
zyne afkomst en uiterlyke geftalte. XL
153, 154. b.
— zyn karakter. XI. 154. 157, 160. b.
bewyzen van zyne vaderliefde en
menschlievendheid. XI. 155, 157. b.; en
vriendfchap. ald.
- — zyne rustigheid by de wisfelvalligheden
des oorlogs. XI. 16a. b.
O § Da

2 L8 B L A D W Y Z E R .
DEMETRIUS; zyn gedrag, by eene overwinning
op het leger van PTOLOM^EUS
behaald. XI. 164. b.
grootte van zyn ontzag by de Ara*
bieren. XL 165. b.
- zyne krygsbedryven tegen SELEUc
u s. XI. 166.: tegen P T O L O M & u s. 190. b.
verlost Griekenland van de flaverny
Van CASA NDER en PTOEOM-ffiUS. XI.
167 — 174. b.
ontvangt van de Athenienfers den naam
van Koning. XI. 175- b 196. b.
. werd, nevens zyn' vader ANTI CO­
NUS, als Goden vereerd. XI. 176. b. 178. b.:
verdere Üaafachtige vereeringen hem aangedaan.
179. b. 185. b.
. fchrikbarende teekenen. XI. 181. b.:
aanmerking omtrent dezelve, ald.
zyn huwelyk met EÜPVYDICE. XI.
187. b.: en anderen. 189. b.:
zyne zachtmoedigheid en menschlievendheid
by de overwinning door hem op
PTOLOM;EUS behaald. XI. 193. b,
. — vervolg van zyne krygsbedryven tegen
PT01.OMJEUS. XI. 198. b.
verichillendheid van zyne levenswyze
in oorlog en vrede. XI. 200. b. 203. b.
- zyne ongeregeldheden door zynen vader
verfchoond. XI. 200, 202. b.
aard van zyneuitfpanningen. XI. 203.b.'.
vindt veel kunftig oorlogstuig uit. 205. b.aant.
DE-

B L A D W Y Z E R . 219
DEMETRIUS; betoont eene groote achting
voor eene fchildery van pR a TOGEN E S,
hetwelk hy, fchoon den vyand toebehoorende,
ongefchonden bewaart. XI. aio. b.
f • wordt op eene buitenfporige wyze
door de Athenienfers vereerd. XI. 213. b.
218 b.
• pleegt fchandeïyke ongeregeldheden met
jongelingen en vrouwen. XI. 214, 215. b.:
verfchillend gedrag van CLE^NETUS en
den kuifchen jongeling DEMOCLES omtrent
hem. 216, 217. bn
— trekken van zyn' opgeblazen' hoogmoed.
XI. 220. b.
». laat 'door de Athenienfers eene groote
geldfom, voor LAMIES, eene zyn^r byzitten,
en de overige ligtekooijen, opbrengen.
XI. 224. b.: verdere byzonderheden
omtrent deze zyne byzit. 225 — 229. b.
>— zyne bedryven in den ïhyd der tegen
zynen vader ANTIGONUS zamengefpannen
Vorfteu. XI. 231. b. 233. b.: zyn misflag.
ald*
•—. • de zegepralende Koningen verdeelen
het ryk van zynen vader, na deszelfs nederlaag.
XI. 235. b.
— zyn Itil gedrag toen by, door de Athenienfers
, niet als weleer met eerbewys out»
vangen werd. XI. 237. b. 238. b.
>. •' • gedrag van SELEUCUS omtrent hem.
XI.

420 B L A D W Y Z E R .
XL 239. b. — 243. b.: zyn gedrag omtrent
SELEUCUS. 244. b.
DEMETRIUS; maakt, met de Athenienfers.
wederom vrede. XI. 248. b.
aanmerking omtrent de fnelle veranderingen
van het Geluk, omtrent hem. XI.
250. b — 256. b.
• wordt tot Koning van Macedonië uitgeroepen.
XL 256. b.
• zyne dochter STRATONICE, aan
SELEUCUS gehuwd, trouwt haren (lief-
zoon ANTIOCHUS. XI. 252 257. b.
• zyne nieuwe krygsondernemingen. XL
257. b.: verovert Thebe. 261. b. : oorlogt
tegen PYRRHUS. 262. b.
geeft ergernis door zyne weidfche praal
en grootfche levenswyze. XI. 265. b.: eenige
byzonderheden van hem. ald.
zyne trotschheid en valfche glorie.
XI. 274. b.
laat eene menigte fchepen van een
buitengewoon maakfel bouwen. XI. 276. b.
geraakt in eenen geduchten oorlog.
XI. 277. b.: verliest alle zyne bezittingen.
281. b.
afbeelding van zyne lotgevallen.XI.280A
1
• verdere afwisfelingen van zyn geluk
en tegenfpoed. XI. 283 — 294. b.
geeft zich en al het zyne in de han­
den van SELEUCUS. XI. 295. b.i de toe-
bcreidfelen , om hem minzaam te ontvangen»

B L A D W Y Z E R . sas
gen, veranderen fchielyk. 297. b.: wordt
gevankelyk weggevoerd; doch met onder,
fcheiding behandeld. 298. b. 299, b.: zie
ook VI. 49. aant.
DEMETRIUS ; aanmerking omtrent zyne
vroegere bedoelingen en derzelver uitüag.
XI. 30c b.
••• vervalt in eene ziekte en fterft. XI.
301. b.: byzonderheden van zyne uitvaart.
302. b.
— • aanteekening omtrent zyn gedacht. XI.
304. b.
DEMOCLES; verbazend geval van dezen
kuifchen jongeling, by de fchandelyke aanzoeken
van DEMETRIUS. XI. 216.
DEMOCRITUS; zyne leer aangaande de
wyze waarop wy de voorwerpen , door
het gezigt, gewaar worden. IV 116. aant.
DEMOSTHENES; met CICERO vergeleken.
XI. 10. en 133. b.
- zyne afkomst XI. 12.: opvoeding en
ligchaamsgefteldheid. 13.: bynamen. 14,15.
1——— de eerfte aanleidende oorzaak, welke
hem op de beoefening der welfprekendheid
deed vailen. XI. 16.
mm, zyne Leermeesters. XI. 18.
— zyn eerfte pleitgeding. XI. 21.
— hoe hy zyne gebreken in de welfprekendheid
van tyd tot tyd verbeterde. XI.
23 — 29, 38.
m w '• fprak niet ligtelyk yoor de vuist. XI. 29.:
gaf

£22 B L A D W Y Z E R .
gaf aan PYTHEAS, die hem deswegen befchimpte,
een bitter antwoord. 30.
DEMOSTHENKS; aanmerking omtrent het
uit fpreken zyner redevoeringen. XI. 31.
aanmerking omtrent eenige
gezegden van hem. XI. 41.
geestige
« begint deel te nemen aan de regeering.
XI. 42.
•" was heftig om geleden ongelyk te
wreken. XI. 43.
kleefde altoos dezelfde party aan, welke
hy van den begii ne af aan in het ftaatsbeftuur
omhelsd had. XI. 45, 47.
oordeelvelling van PANEETUS over
zyne redevoeringen. XI 47.
aanmerking omtrent zyn karakter. XI. 49.
was een voorffander van de regeering
van weinigen. XI. 51.
aanteekening omtrent fommigen
zyne redevoeringen. XI. 54 -56. aant.
van
1
zet de Athenienfers tegen PHILIP­
PUS, Koning van Macedonië, op. XI. 58.:
zie verder van zyne bedryven in den oorlog
van het Griekfche Bondgenootfchap met
de Macedoniërs, 62, 69, 70, 81.
wordt door den Koning der Perfen
zeer vereerd. XI. 73.
zyn gedrag na de nederlaag der Grie*
ken by Charonea. X. 75, 76.
aanmerking over zyne vreugdebedryven
wegens den dood van Koning PHILIP-
PUS S

B L A D W Y Z E R . saj
pus, ten tyde dat zyne dochter pas geftorven
was. XI. 77 — 80.: lof van zyn
ftaatkundig bedryf in dat geval. 79.
DEMOSTHENES; zyne bedryven tegen de
Macedom'ers, onder AL EX AN DE R. XI.81.
» verhaalt voor het volk eene fabel, toen
hy met zyne vrienden door ALEXANDER.
van de Athenienfers opgeëischt werd. XI. 83.
.in behaalt , in een pleitgeding tegen
iESCHiNES, over eene aan hem vereerde
gouden kroon, door zyne welfprekendheid,
de overwinning. XI. 87. en aant.
_ ~ neemt eenen gouden beker met twintig
talenten aan van HARPALUS , die van
ALEXANDER tot het Atheenfche volk zynen
toevlugt genomen had. XI. 90.: de
menigte des wegens tegen hem verbitterd. 91.:
wordt gevat en in de gevangenis gezet. 93.:
ontvlugt de gevangenis, ald.: wordt op zyne
vlugt van zyne vyanden gunftig bejegend.
94. en aant.: is kleinmoedig in zyne
ballingfchap. 96.
., voegt zich, na den dood van ALE­
XANDER, weder by het herftelde Griekfche
Bondgenootfchap, tegen de Macedoniers.
XI. 98. : fcherpe woordenvvisfeling
deswegens tusfehen hem en PYTHEAS. 99.
— 1 wordt uit zyne ballingfchap met hartelykheid
weder ingehaald. X. ieo. ; en,
door eenen vond, van 't opbrengen der
boete verlost, iel.
DE-

22 4 B L A D W Y Z E R .
DEMOSTHENES;wordt, wegens zyne vlugt,
op het aannaderen der Macedoniers, ter dood
veroordeeld. XI. 102.: zyne ontmoeting op
Calauria. 105.: brengt zich, op eene by­
zondere wyze , door vergif' om 't leven.
108.: verfchillende verhalen over deze ver­
giftiging. 109, 110.
» wordt met een ftandbeeld, en een op­
fchrift daarop, vereerd. XI. 111.
een byzonder verbaal van eene ge­
beurtenis omtrent zyn ftandbeeld. XI. 113.
... DEMADIS, zyn vervolger, komt op
eene rampzalige wyze, als een' verrader,
om 't lev.n. XI. 115.
Deugd; hoe -OLON daarover dacht. ÏL 13.
• beteekende, te Rome, dapperheid. III.
m gedachten van PLUTARCI'ÜS over
derzelver waarde, vergeleken by de waar­
de van voortreffelyke kunstftnkken en der­
zelver beoefenaars. Iïï. 5—10. a.
m 1 belangrykheid van dezelve. IV. 239.
241. V. 31. VL 345.
- wat dikmaals haar lot is. X. b.: ver­
dere aanmerkingen omtrent dezelve. 13. XI.
48. b.
—•' aanmerkingen der Ouden omtrent der­
zelver waarde voor eenen Vorst. XII. 25,
Deus e machina; oorfprong van dit fpreek-
woord. VI. 439. aant»

B L A D W Y Z E R . «25
Diacriërs; te Athene, yveraars voor eene Volks»
regering, II. 5c.
DIAGORUS; een aeroemd worftelaar. IV.
363.
DIANA; Wanneer haar tempel te Ephefus afbrandde.
IX. 13;
DicteARcHUs; leerling van ARISTOTE»
LES. I. 108; aant.
•Dichters; namen van Verfcheidene dichters j
van welke in de aanteekeningen eeuig barigt
wordt gegeven.
iEscHiLus; I. 58, 140.
JESÖPUS. II. 113.
A L c A 13 u S-. V. 30. b.
A L c MAN. I. 406.
ANACREON. III. 107^
ANTILOCHUS. VI. 409.
ANTIMACHUS- I. 199, VI. 410.
ARCHELAUS. VII. 16.
ARCHILOCHUS. I. 66. X. 20. h
. • X. 20. b.
ARCHIPPUS. III. 7. c.
ARCHISTRATUS. III. 55. c.
A R1STOPHANUS. III. 6. ff!
BACCHILIDES. L 438.
B U.TAS. I. S45.
CHOERILUS. VI- 409.
ClNNA (CAJUS HELVIUS) XII. 47. ïi
CREOPHYLUS. L 312.
DIONYSIUS, de oude. IV. 43.
DIPHILUS. VII. 271.
XIII. DEEL. P

226 B L A D W Y Z E R .
EPIPHARMUS. L 450.
EUPOLIS. III. 15. VII 290.-
EURIPIDES. I. 140,141.
HOMERUS. IV. 98.
HORATIUS. VI. 61. VII. 339.
IBYOUS. I. 504.
JON. I. 105. XI. 9.
MELANTHIUS. VII. 16.
ME NA ND ER. IX. 69.
NlCETARUS. VI. 4IO.
PHILIPPIDES. XI. 183. b.
PlIILOXENUS. IX. 34.
PHRYNICHUS. II. 225. III. 65. c.
PINDARUS. I. 172, 384.
PLATO, de blyfpeldichter.il. 321.
PRANICHUS. IX. 196.
SlMONIDES. I. 76.
SlMYLUS. I. zij.
SOPHOCLES. II. 6.
TELECIDES. lil. 15, fu
TELESTES. IX. 34.
TERPANDER. I. 3S3.
THALES. I. 310.
THE OP OM PUS. VI. 389.
THESPis. II. 119.
TIMOCREON. II. 281.
TIMON. L 448.
TlMOTHEUS. V. 273.
T?RTH«ÜS. I. 325.
Dichters der Grieken;, aanteekening omtrent
eenigen van die. VI. 409.
Die-

B L A D W Y Z E R . ft2?
Dictator; befchryving van dat ambt. N. 336;
aant.: door wie dezelve verkoren wërd. III;
ia. aant.: aanmerking omtrent deze waardigheid.
VI. 105.. b. aant.
Didytnus de letter kuudige; waarom CH AL-
CENTERUS genoemd. II. 3. aant.
Dieren; zachtmoedigheid omtrent dezelven;
V. 146,147. en aant.
Dies nefasti', welke waren. L 243. aant. II.
365 — 369. VIL 198.
Dikroten; waren roeigaleijen. VII. 108.
DIOCLES van Peparethus; een oud Históriefchryver.
I. 171, 187. aant.
DIOGENES; over zyne hooghartigheid doof
ALEXANDER, in zyne ontmoeting met
hem, bewonderd. IX. 54.
DION; vergeleken met BRUTUS. XII. 4, 5
en 117. b.
_ door PLATO tot deugd gevormd. XII;
10.
in aanzien aan het hof van DIONY-
SIUS, den ouden. XII. li.
, zyne proeve om DIONYSIUsnaar de
lesfen van PLATO te doen hooren, liep ongelukkig
af. XII. 13.
zyne vrymoedigheid in het berispen
van de gebreken "des beftuurs. XII. 14,16.
r wordt wegens zyne grootmoedigheid
door DIONYSIUS den jongeren bewonderd;
XII. 17;: en wegens zyne ingetogenheid by
P a éi

225 B L A D W Y Z E R .
de hovelingen gehaat. 18.: tegen eigenwaan
door PLATO gewaarfchouwd. ar.
DION ; poogt den jongen 'DIONYSIUS
imaak in wetenfchappen en deugd te doen
krygen. XII. 22, 25.
op zyne herhaalde voorftellen van de
leeringen van PLATO, wordt DIONYSIUS
door eene hevige drift gedreven naar het
onderwys en den omgang met dezen wysgeer.
XII. 27.
wordt in zyne poogingen ter vernietiging
der willekeurige overheeffchinge gedwarsboomd.
XII. 3T, 33.
-—•—• wordt door DIONYSIUS gebannen.
XII. 33 - 37-: en houdt zich in Griekenland
bezig onder de lesfen van PLATO. 40.
wordt van de Grieken geëerd. XII. 42.
• wordt wegens het gedrag van DIO- :
NYSÏUS omtrent PLA TO zeer verbitterd,
byzonderst wegens het voorval met zyne
huisvrouw. XII. 51, 52.
begint zich ten oorloge tegen "DIO­
NYSIUS uit te rusten. XII. 12.: gezindheid
der Sicilianen omtrent hem. 55.
deels gunitige, deels ongunftige voorteekenenen
zyner onderneminge. XII. 60.
• fteekt in zee. VII. 6a.: rampfpoeden
op die zeetogt 63.: landt met zyne krygsmagt
by Minoa op Sicilië. 66.: zyne krygsverrigtingen
aldaar. 68. enz.
wordt op eene vereerende wyze te Syra-

B L A D W Y Z E B - . as^
racufè ontvangen. XII. 72. 73,: zyne bedry«
ven. aldaar. 74.
DION,' het gedrag van DIONYSIUS omtrent
hem en de Syraeufiers. XII. 77, 79, 80.
»1 ontvangt brieven van zyne naastbe-
Itaanden. XII. 82.: geeft na het voorlezen
van dezelven teekenen van itandvastigheid
en grootmoedigheid. 84.
— gebeurteirisfcn met HERACLIDES.
XII. 85.
. geraakt in allerleie verdrietelykheden.
XII.87.: byzonderst door eenen zekeren s 0 s 1 s.
88.: sosis wegens zyne verraderlyke handelwyze
door het volk ter dood verweze'!. 89,91.
. komt in nieuwe moeijelykheden. XII*.
92.
m . zyn tegenftrever PHILISTUS komt
om 't leven. XII. 93.: aanmerkingen omtrent
dezen PHIEISTUS» 94..
n kwade voorteekenen by eene volksvergadering.
XII. 98.
1 komt in benarde-omftandigheden. XII..
100.: geraakt in gevecht met de Syracufa*
Tien. 101. ,
» geleidt de zynen naar Lcontini, enwordt
aldaar met eerbewyzingen ontvangen.
XII. 102.: men zendt afgezanten van Syracufe
om hem weder terug te halen. 106.:
doet eene aanfpraak in de volksvergadering»
107.
P 3 Di-

«3* B L A D W Y Z E R .
DION; trekt wederom op ter hulpe van de
Syracujiers tegen DIONYSIUS. XII. 109.:
haast zich om Syracufe te redden. 113. Ï
wordt by zyne komst in de ftad met de
namen van Behouder, ja van God, vereerd.
114.: verdere gebeurtenisfen, na zyne komst
te Syracufe. 115.: behandelt zynen tegenftander
HÏRACLIDES edelmoedig. 117,
119.: onedelmoedig gedrag van HERACLI­
DES omtrent hem. 121.
• • ; trekt tegen DIONYSIUS kger op.;
doch aarfelende llag te leveren, poogt HE-
RACMDES hem weder in een kwaad vermoeden
te brengen. XII. 12a.
*—1 ; de zoon van DIONYSIUS geeft de
burg van Syracufe aan hem over en trekt,
met vrygeleide, naar zynen vader. XII. 126.
zyne grootmoedigheid in het ontmoeten
van zyne toP hem terug keerende nabeftaanden,
byzonderst omtrent zyne vrouw
ARE TE en anderen. XII. 127, 128.
zyne zedigheid en deftigheid in zynen.
herltelden vooripoed. XII. 130.
— belet niet dat HERACLIDES, die,
hem weder begon te dwarsboomen, van kant
gemaakt werd. XII. 131, 133.
— CALLIPPUS, eerst een vriend van
hem, wordt daarna zyn fnoodfte verrader.
XII. 134.: by dit vastgefteld verraad verfchynt
hem een verfchrikkelyk fpookfel. 136.:
kort daarop brengt zyn zoon zich om het
^ven. 137. Di-

B L A D W Y Z E R . a$l
DION; kwelt zich over het ombrengen van
HARACLIDES. XII. 138.
- wordt door de zamengezworenen van
CALLIPPUS, op eene gruwzame wyze,
vermoord. XII. 140.: zyne zuster en huisvrouw
worden mishandeld. 141.; en om
't leven gebragt. 144.

a Sa B L A D W Y Z E R .
DIONYSIUS , de jongere; bewondert de.
grootmoedigheid van DION in zyne aan-,
fpraak over den toeftand van het gebied.
XII. 16.
\ zyne Hechte opvoeding. XII. j8, 22;
n ff door DION'S voorftellen bewogen,
haalt hy PLATO over om tot hem overtekomen,
om van zyn onderwys en omgang
gebruik te maken. XII. 28.
ta- laat zich opzetten tegen DION dien
hy verbant. XIL 35 > 37»; en zendt PLA-
TO weg. 39.
>r — laat PLATO vcor de derdemaal tot
hem overkomen. XII. 46.; en zendt hem
weder weg. 52.
i-. — DION maakt zich ten oorloge tegen
hem gereed. XII. 54,
» • byzonder geval van eenen briefdrager,
die hem de tyding der landing van DION.
op Sicilië bragt. XII. 63.
t zyn gedrag omtrent DION en de Sy~
racufiers, by zyne terugkomst uit Italië naar
Siciiie XII. 77, 79. zie verder DION.
DIONYSIUS HALLICARNASSUS; een
uitmuntend gcfchiedfehryver. VI. 76.
DIPHILUS ; een blyfpeldichter te Athene. ViJ[.
271. aant.
Discus; zie Werpfchyf.
POLABILLA; zie van hem ook in 't leven
van AN TO NI US. XI. 21. c.: 27. c.
Do-

U A D W Y Z E L 333
DOMITIANUS; zyne zucht voor prachtige
pranlgebouwen. ü. 171.
D.ood ; gedachten van PLUTARCHUS om..
trcnt den Uaat d.er braven na hunnen dood.
t *73-
1 gefteldheid van ondeugende- menfchen
by deszelfs aannadering, volgens het zeggen
van PLATO. VI 337,
-1 Zy zyn eer geweest ; of',• Zy nebben geleefd
; eene fpreekwyze der Romeinen, om,,
op eene zachte, wyze te kennen te geven
dat iemand dood is. XI. 56. b. aant.
Dorischs; wat beteekent. VI. 35. b. aant.
Doryenium; een Uaapverwekkend kruid. XI.
304. b, aant-,,
Drachme of Denarhis, een fcheïling II. 243.
aant. 355. aant. VII. 245. aant.
DRACO; Archon te Athene; verfchooning voor
zyne Itrenge wetten. II. 67. aant: zyne
wetten door SOLON vernietigd, ald.: gepast
zeggen van HEM ADES, omtrent zyne
'wetten. 68.; en zyn antwoord daarop, ald.
Drietal; PYTHAGORAS en PLATO hadden
ongemeen veel op met dit getal. III. 15. b..
aant.
Drinken; door ALEXANDER eens tot een
wedfpel gemaakt; Hecht gevolg hiervan. IX.
262.
Drinktuigen der ouden. IX. 252.
Droefheid; aanmerking omtrent dezelve. LI,
48. d.
? 5 Drot-

fl S4
B L A D W Y Z E R .
Droomefi; aanmerkinging omtrent het geloof
aan derzelver beduidenis. VI{. 182.
« eem'ge aanmerkingen van PHILIPPUS,
vader van ALEXANDER, cn deszelfs moe­
der OLYMPIAS. IX.5,6.: van DARIUS LX.
73.: van-ALEXANDER. 98. 106.: van CM-
SAR. 90. b.: van de huisvrouw van CA SAR.
167. b.: zie ook VIII. 185. b. X. 294. b.x
van CAJUS HELVIUS CINNA XIII. 47. b.
Dwingeland^; waardoor dezelve tot moorden
aangezet wordt. XII. 76. c.
waardoor men dikmaals zich goedwillig
daaraan onderwerpt. XII. 162, 163. c.
166. c.
Ecbatana; wonderbare vuurkolk aldaar. IX.
143.: proef genomen met derzelver ontvlambare
naphta. 145.: of deze naphta niet
het vergiftig vocht van MEDE A geweest zy.
147.: verdere aanmerkingen omtrent deze
vloeijende vuurltofFe. 149.
ECDEMUS en DEMOPHANES; het doel
van hunne wysbegeerte. V. 233.: onderwy-
zers van PUIL OPOE MEN. 234.
Echtfckeiding; door wien en wanneer het
eerst, onder de Romeinen, gemaakt. I. 294.
en aant.
aanmerking omtrent de redenen van
dezelve. IV. 124.
Edelknapen of Pages van ALEXANDER;
aanteekening omtrent dezelven. VIII. 84. aant.
Editia-y zie Andria.
Eed;

B L A D W Y Z E R , 235
ged; zekere plegtigheid by het afleggen van
denzelven, by de Grieken. V. uo.: by de
Laced&moniers heilig, VI. 365.: zie ook II,
2.69.
— — op welk eene wyze de groote eed te
Syracufe gedaan werd. XII. 138.
Eendragt en tweedragt in den Staat; hoe men
te Spana daarover dacht. VIII. 187.
Eerbewyzingen; averdrevene aan Koningen en|
Vorften, een gebrekkig kenmerk van de genegenheid
der menigte. XI. 237. b.
Eerzucht; aanmerking omtrent dezelve. III. 9.d.
X. 216. b,
Egypte; zie van de gebeurtenisfen aldaar in
het leven van ALEXANDER. LX. 106.:
van ANTONIUS. XI. 8. c, enz;
Eleatifche iecte; waarvan dus genoemd. III.
18. a. aant.
Elephantendoor PYRRHUS eerst in Italië
overgevoerd. VI. 88. aant.
- verhaal van het bedryf van zekeren
elephant te Argos. VI. 154.
— gevechten met dezelve , ten gevalle
des volks, door POMPEJUS gegeven.VIII.
144. b.
-— blyken van verftand en voorzorg van
éenen voor zynen meester. IX. 234.
Eleufmifche- geheimen; inwyding in dezelven
moeijelyk. I. 143. aant. 152. aant.
Eleuthera; eene ftad op de grenzen van Bceo~
tie en Attica. I; 141. aant.
END-

*3 6
B L A D W Y Z E R .
ENDCIS; wie geweest is. I. 76. aam.
ENDYMION; fabel omtrent hem. l^.aant.
Emhymema; eene onvoltooide fluitreden; aanteekening
daaromtrent. XL 24. aant.
Enyalius; een bynaam van MARS. II. 34.
EPAMINONDAS; een der grootfte en braaffte
mannen van Griekenland. I. 348.
• =- zyne afkomst. IV. 236.
•i • zyne byzondere levenswyze. IV. 238.
240, 241.
— waarin deze van zynen vriend PELO­
PIDAS verfchüde. IV. 238.: bewyzen van
zyne v^endfchap omtrent PELOPIDAS.
141, 243.
H wat zyn bedryf is geweest in de ver-
Josfinge der Thebanen , van de overweldiging
der Lacedamoniers. IV. 252, 273. e n aanu
> maakt zich by zyn vaderland verdienfteïyk.
IV. 002, 309, 313.
'
u w o r d t
wegens z y n gedrag tegen de
plaatshebbende wetten voor de vierfchaar
'
gebragt, doch vrygefproken. IV. 317.
zegepraalt over zyne nydige vyanden,
IV. 32r. 3:3.
zyn karakter. IV. 328.
zyne groote vermaardheid als Veldheer
by de Thesfaliers. IV. 337.
redt PELOPIDAS uit de handen van
ALEXANDER den Phereër. IV. 338—341.:
zie van hem verder in 't leven van AGE-
SILAUS. VIII. 272, 279. enz.
Ephe*

B L A D W Y Z E R. *37
Ephefus; LYSANDER legt den grondflag van
den volgenden luister en grootheid van die
ftad VI. 350. 355.
——- wanneer de T.-mpel van DIANA aldanr
afbrandde. IX. 13.
Epbeten; eene fourt van Regters te Athene.
II. 74.
EPHIALTES; een der voornaamfte Demagogen
te Athene. III. 40. a.: aanmerkingen omtrent
de oorzaken van zynen dood. 45. a.
Ephori; wat die naam betekent I. 326.: tot
welk einde dezelve ingefteld werden by
de Spartanen, ald.: aanmerking van PLA„
TO en ARISTOTELES omtrent deze inftelling
ald. en 327. aant. 411.
— — hoe de Raad door hen verkoren
werd. I. 395. aant.
1 gebruikkelykheden by het aanvaarden.
van hun ambt. X. 298. b.: hunne magt. 300.
b.: hunne zetels door CLE OMENES weggenomen
ald.: wat LïcunGUf met hunne
inftelling bedoeld had , en hoe zy allengs
het gezag naar zich getrokken hadden.
301. b.
— • zie van dezelven ook. Vilt. 184. 186.
EPHORUS; een oud Gefchiedfchryver. II.
299. aant.
EPHORUS van Cumce, een leerling van ïsoc
RAT ES. II. 367. aant. /
EPICHARMUS; een oude Komediefchryver.
I 450.
Epi-

fi3* B L A D W Y Z E R ,
Epicuristen; hun gevoelen omtrent het bettaan
van geesten. XII. 83. b.
ËPICURUS; PLUTARCHUS beftrydt de
gevolgen van deszelfs leer, byzonderst omtrent
de ligchamelyke vermaken, t. 42.; en
last nog eenen anderen ftelregel van dien
Wysgeer aan: „ Hsudt u fchuil ih uw Ie-
„ ven." 45.
wanneer geleefd hebbe. VI. 89. aant.ï
zyne gevoelens, ald.
Epidaurus; nu Malvajia. I. 72. aant. III. 137.
EPIMENIDES; een zeer beroemd man uit
het eiland Creta. II. 46. aant. : een vers
van hem door den Apostel PAULUS aangehaald,
ald,
«' komt te Athene; maakt vriendfchap
met SOLON, en maakt verfcheidene verbeteringen
aldaar. II. 47.
Epirus; verhaal van de vroegfle Koningen van
dat landfchap; byzonderst van PYRRHUS.
VI. 1. enz.
EPITADEUS; een Ephorus te Sparte; dringt
\ eene nadeelige wet, ten aanzien der erfmakingen,
door. X. 229. b,
Éppe; waartoe dit kruid by de Grieken diende.
IV. 72.
de fpreekwyze: Hy heeft Eppe noodig,
wat beteekent. IV. ald.
ERATOSTHENES de Cyrenaër. I. 300; aant.
ERECHTEUS; de beroemdfte der oude Koningen
van Athene. I. 84. aant:
Er-

BLADWYZER. *39
Ërfenisfen, aan voorname en ryke lieden ver­
maakt; aanmerking daaromtrent. X. 230. i> t
aant,
Eridanus; aanmerking omtrent deze rivier. II.
93. aant.
EuANCHES; drie oude fchryvers van dien
naam. II. 40. aant,
EUCLIA; wie men daarvoor te houden hebbe.
V. 95.
EÜMENES; zyne afkomst en opvoeding VUL
79-
— wordt gebeimfchryver hy ALEXANm
DER, en vervolgens tot Bevelhebber bevorderd.
VIII. 81.
wordt aan ALEXANDER door het
huwelyk vermaagfchapt. VIII. 82. 84. aant,
. eenige gevallen welke het ongenoegen
van ALEXANDER tegen hem opwekten.
m
VIII. 83. 87.: verkrygt door loosheid deszelfs
gunst weder. ald.
verkrygt, naden dood van ALEXAN­
DER de landvoogdy over Cappadocie en
Paphlagonie. VIII. 89.: wordt, door PER*
DICCUS, derwaarts geleid, met eene gewapende
magt,en vervolgens gehuldigd. 92,93*
mm zyn gemeen en vriendfchappelyk gedrag
met PUDICCAS, onder de oneenigheden
der overige Bevelhebberen. VIII. 94—99-
>— blyken van zyne voorzigtigheid en
krygskunde, in den ftryd tegen CRATERUS
en NEOPTOLEMUS. VIII. 101.: geraakt in
een

*4° B L A D W Y Z E R .
een 'tweegevecht met NEOPTOLÉMUS»
dien hy doodelyk wondt. 108.,- en bejam­
mert den dood van CRATERUS. VIII.
109.: zyn roem wegens deze overwinning*
ald.: wordt deswegens benyd en geraakt in
oorlog met ANTIPATER en ANTIGO.
NUS. 110. 112.
EÜMENES; ontvangt van zyn krygsvolk al­
11
le blyken van liefde. VIII. 113.
•" • zyne ftoutmoedigheid en rustigheid in
een geval, waarin. hy door verraad was
overwonnen. VIII. 115.
—- » blyken van zyne voorzigtigheid töen
hy zich van de geheele bagaadje van AN­
TI GO NUS kon meester maken. VilL 116.
• zyn gedrag omtrent ANTIGO NUS
die hem te Nora belegerde. VIII. 120.
1
op welk eene byzondere wyze hy
met zyn volk, in die belegering, en aan
hun en aan de paarden de noodige bewee­
ging bezorgde. VIII. 123 — 125.
• aanteekening omtrent zyne fchoone
ligchaamsgeftalte en zyne taal. VIII. 123.
zyn gedrag omtrent eenen, door AN-
TOGONUS hem voorgefcheven eed. VIII. 124.
1
— verhaal van een nachtgezigt aan hem
verfcheenen, VIII. 130.
wordt, door brieven uit Macedonië,
verzocht; zich te verzetten tegen de ver­
grooting der magt van ANTIGO NUS te­
gen wien hy dan ook optrok en ilag le­
ver-

B L A D W Y Z E R . * 4t
verde. VIII. 134.: verdere byzonderheden
van dezen ftryd tegen ANTIGONUS. 135.
enz,: wordt na het verliezen der bagaadje
ter terugkryging van dezelve, levendig door
de zynen in handen van zynen vyand overgegeven.
151.: doet een hartige aanfpraak
by het wegleiden aan het verradelyk voetvolk.
153.: zyne behandeling als gevangene.
156.: wordt ter dood gebragt. 159.:
lot van zyne verraders. 160.
EÜMENES; vèrgelyking van hem met sER-
TOU ius. VUL 163: aanmerking omtrent
deze vèrgelyking. 167. aant.
Eunuchen; wie waren. VIII. aio. b. aant.
EUPOLISJ zie van dezen UI. 15., VII. 284.
EURIPIDESJ zyn treurfpel, de Ootmoedige
of Smeekende , nog voorhanden. 1.141. aant.
m . • byzondere uitwerking van zyne Gedichten.
VII. 405.
EURYBIADES ; Vlootvoogd der Grieken.
II. 231.
EURYTIGN, beter EURYPON of EURY-
PHON, zoon van den Spartaan/eken Koning
sous; zyne llappe toegevendheid ga
Sparte ten prooi van wetteloosheid en wanorde.
I. 305.
Eurytioniden , beter gezegd Eurypontiden,
het nagedacht van den Spartaan/eken Koning
sous, dus genoemd. I. 305. en
sant.
XIIL BEEI,. Q Eu-

34* B L A D W Y Z E R ;
EUTYCHIDAS; ook wordt zyn naam gefchreven
DIE UT YC HIDAS. I. 30a. aant,
Exostracismus; wat by de Athenienfers was.
H. 286.
Ezel; de Romeinfche Ridder Q. AXIUS kocht
eenen ezel voor 400,000 festatiën, dat is
50,000 livres. IX. 23. aant.
Ezelinnenmelk; ondtyds reeds voor een geneesmiddel
gehouden. XI. 99.
Fabelachtig; aanmerking van PLUTARC HUS
omtrent het fabelachtige van de verhalen
der oudheid. I. 59.
FABIUS PICTOR; een oud Historiefchry.
ver. I. 187.
FABIUS MAXIMUS; zyne afkomst. III. 4.
- afleiding van den naam van FABIUS.
ald. aant.
• wordt, by het naderen van HANNI-
BAL, tot Dictator benoemd. III. 12. b.
——— trekt, met godsdienftige denkbeelden
vervuld, tegen HANNIBAL op. III. 16. b.
- bleef volftandig by het befluit, om,
door het ontwyken van een gevecht, HAN­
NIBAL af te matten. III. 17, 52 b.: MI-
NUCIUS, wegens zynen hoonenden laster,
trefFend beantwoord. 19. b.
• • zyne verdere krygsbedryven tegen
HANNIBAL. III. 22. b.
< zyn edelmoedig gedrag onder de onbillyke
behandeling zyner medeburgers. III.
35- b.
f A-

B L A D W Y Z E R . H2
FABIUS MAXIMUS; zyn raad om niet te
vechten, door MINUCIUS , tot deszelfs
fchade, onvoorzigtig in den wind gellagen.
III. 25, 32. b.
«t redt MINUCIUS, wiens leger door
HANNIBAL was ingefloten. III. 34.: wederzydfche
edelmoedige ontmoeting na die
verlosüng. 35, 36. b.
• 1
'•' legt zyn Dictatorfchap neder. III. 37.^.
——— zyn rastig gedrag, om het geleden
verlies te herftellen en het vaderland te redden
, na den ongelukkigen veldflag by Cannen.
III. 49, b.
< gedraagt zich, omtrent HANNIBAL,
op eene verfchillende wyze met zynen me­
debevelhebber MARCELLUS, III. 52. b.
• — begaat, door list van HANNIBAL,
eenen kleinen misflag. III. 54. b.
' behandelt de verdachte perfoonen niet
met ftrengheid : twee voorbeelden hiervan
opgegeven. III. 55, 56., b.
o— herwint, op eene zonderlinge wyze,
de ftad Tarentum, die door verraad was ingenomen.
III. 57. b,: zyn grootmoedig gedrag
by het willen wegvoeren van geplunderde
goederen aldaar. 62. b.
zyn geestig antwoord aan den bevelhebber
LIVIUS, na het veroveren van Tarent
urn. III. 64. b.
——- zyn byzonder gedrag, toen zyn zoon
Q % de

*44 B L A D W Y Z E R .
de waardigheid van Conful omtrent hem
handhaafde. III. 65. b.
FABIUS MAXIMUS; een byzonder voorbeeld
van zynen Overgrootvader, van onderwerping
aan de wetten en de uitvoerende
magt gegeven. III. 66. b.
• • zyn gedrag omtrent SCIPIO, die de
Romeinfche wapenen naar Carthago wilde
overvoeren. III. 67. b. enz.
< • wordt ziek, derft, en door bekostiging
der burgeren begraven. III. 73. b.
< vèrgelyking van hem met PERICLES.
III. 77 — 84. b.
FABRITIUS; (CAJUS) zyn gedrag in den
oorlog met PYRRHUS. VI. 78 ,87,88, 93.
Fakkeldrager; eene Priester]yke bediening by
de Athenienfers. V. 27. aant.
Falerien; door CAMILLUS belegerd. II. 349.:
verraad van eenen fchoolmeester aldaar op
eene zonderlinge wyze geftraft. 351.: gevolgen
hiervan voor de ftad. 352.
Faunus; een Landgod. I. 247. aant.
FAUSTULUS; een zwynenhoeder van Amulus;
zie van hem. I. 179, 183, 1S5, i 9 4 .
Februarius; waarom die maand dus genoemd.
I. 243, 483.
Feesten; op welk eene wyze de Latynfche gevierd
werden. II. 334. aant.: zie ook. VII.
.399-
- de kinder-reien, op dezelven werden
0
door

B L A D W Y Z E R . H$
door de gegoedften te Athene bekostigd.
XIL Ati aant.
Ferialen; het niet raadplegen van hun voor
een fchending van den Godsdienst gehou.
den. II. 363.
Fetialen; waarin derzelver ambt beftond. 1.462.
FLACCUS; (VALERIUS) bevorderaar van
MARCUS CATO. V. 138.
Flamen Dialis-, een Priester van JUPITER.
IX. 5. b. aant.
FLAMINIUS; (CAJUS) trekt HANNÏBAL
te gemoet en fneuvelt. III. 10, n . b.
FLAMININUS; (T. QUINCTIUS) zyne gedaante
en geaardheid. V. 4. b.
>• zyne krygsbedieningen. V. 5, 6. b.
——»- wordt Conful. V. '8. b. : zyne gefchiktheid
ter overheerfching der Grieken.
9. b.
— fchikt zich, op' eene welbeiadene wy.
ze, tot den oorlog tegen den Koning vair
Macedonië. V. 11. bi
*~ zyne krygsbedryven in Griekenland,"
V. 14. b. — 31. b'. enz. 52. b.
• zyne krygstucht. V. 17. bi 1
• brengt den oorlog met PHILIPPUS,
Koning van Macedonië, ten einde. V.
handelt in het eindigen van dien oorlog
' wysfelyk. 32. b.: zyn verder gedTag omtrent
de Griekfche fteden. 34. b.
wordt, wegens de behaalde overwin-
.ning op PHILII'PUS in de Isthmifche fpe-
Q 3 len

B L A D W Y Z E R ,
len algemeen toegejuicht. V. 36. b.: hoe de
Grieken over het gebeurde fpraken. 38. b.
41.
FLAMINJNÜS; (T. Q.UINCTIUS) kondigt
overal de vryverklaring der Grieken af. V.
AI. b.: had zelve een groot denkbeeld van
deze vryverklaring. 43. b. : gevolgen, vaa
deze gebeurtenis ten aanzien van andere
Volken en Koningen, ald.
• oorlogt tegen NABIS , den fnoodften
Dwingeland der Lacedcemoniers. V. 45. b.t
dan maakt fpoedig weder vrede met hem.
46. b.: welke redenen hem daartoe bevvo»
gen. ald.
— — ontvangt eene edelmoedige belooning,
evenredig aan zyne verdienden , van de
Achacrs. V. 49. b.
• eene verbazende buit van goud ep zilver,
in zyne zegepraa), rondgevoerd. V.$o.b,
- PHILIPPUS , op zyne voorfpraak,
edelmoedig behandeld. V. 51. b.
• zyn gedrag, ten voordeele der belegerde
Etoliers. V. 54. b.
- redt, door zyne voorfpraak, de Cha~
leidenfers uit den nood. V. 55. b.: deswegens
door hun dankbaar vereerd, ald,: en
door de overige Grieken. 56. b.
• • eenige trekken' van zyn karakter. V»
57.1.
1
wordt Cenfor. V. 59. b,
• -• — door welk geval hy CATO tot zynen
vyand

B L A D W Y Z E R . Hf
vyand kreeg. V. 60. b.: zie ook van dat
geval. V. 179.
FLAMININUS; (T. QTJINCTIUS) was van
nature eerzuchtig. V. 64. b.
... wordt, wegens zyne vervolgzucht te»
gen HAKNiBALjby velen gehaat. V. 65. b.
70. b.i by fommigen geprezen. 72. b.
. — Iterft in vrede. V. 74.
, — vèrgelyking tusfehen hem en PHILO-
POEMEN. V. 78 — S3. b.
Fortuin; aanmerking omtrent hare uitkomften
VII. 329.
Franfchen; aanmerking omtrent de bekwaamheden
van derzelver tegenwoordigen O 802)
grooten ftaatsbeftuurder. X. 25. aant.: zie
ook. 369. b. aant.
FULVIA; haar gedrag omtrent haren echtge*
noot ANIONius. XI. 25. c.: fterft. 69. c.
Furcifer; wie dus genoemd wierden. III. 56. d.
Gaèii; eene oude ftad in Lattum. I. 179. aant.
Gades; de Hi aat van Gades, thans de ftraat
van Gibraltar. XIII. 21. aant.
Gaf aten; Wie onder de Gaden dus genoemd
werden. IV. 377. aant.
Galaten; VI. 17.: opgehelderd. III. 104. a.
• aant.
GALBA; het krygsvolk overgehaald om hem
als Imperator uit te roepen. XIII. 7, 13»
-—I— zyn afkomst. XIII. 8.; en levenswy­
ze. 9.
Q 4 GAL-

243 B L A D W Y Z E R .
GALBA; had te yooren het krygsbewind in
Spanje. XIII. 9.
hoe hy zich gedroeg op de tyding van
den opftand tegen NERO. XIII. 11, 12.;
en by zyne verheffing. 13.
gedrag van NERO omtrent zyne goederen.
XIII. 14.
zyne verlegenheid in zyne omftandig-
heden. XIII. 16.
- beloont de eerde boodfchappers van
de vlugt en dood van NERO. XIIL 18.
NYMPHIDIUS SABINUS wordt zyn
tegenfïander te Rome. XIII. 19—22, 29,:
wordt met VIR GINIUS bevredigd.XIII.~24!
-~ wordt door afgevaardigden van den
Raad in Galliën als Imperator begroet. XIII.
wordt van zyne eenvoudigheid door
VINIUS afgebragt. XIII. 26.
«trt— ANTONIUS HONORATUS verzet
zich tegen de woelingen der genen die weder
eenen anderen Imperator wilden aanflel.
len, met eere deftige aanfpraak aan het
krygsvolk. XIII. 31.
zyn groote tegenfïander NYMPHÏ-
DIÜS, wordt, na eene byzondere rol omtrent
hem gefpeeld te hebben, om 't Ieven
gebragt. XIII. 33.: doet alle medepligtigen
ter dood brengen. 34. : geeft hierdoor
veel ergenis en reden tot klagten. 35.
— - laat een onbefchoften en oproerigen
hoop

B L A D W Y Z E R . 149
hoop fchcpelingen , op zyn' weg naar Rome ,
overhoop werpen en maakt zich geduchttr.
XIIL 36.
GALBA; maakt zich gehaat door op eene onvoegelyke
wyze het geven van kostbare gefchenken
tegen te gaan. XIIL 37.
—• • wordt door de handelwyze van VI­
NIUS groot ongelyk aangedaan. XIIL 38.
— •• . houdt een ongelyken voet in het ftraffen
van fchuldigen, XIII. 39, 40.
•• ••» zyn, gematigde bedryven worden ongunfiig
beoordeeld. XIIL 41.
beginfels van eenen opftand tegen hem
onder het krygsvolk. XIIL 42, 43.
•" aanmerking omtrent zyn huwelyk met
POPPEA de voormalige vrouw va'.i NÊE.0.
XIIL 44.
VINIUS Helt hem voor om OTHO
tot zynen opvolger te benoemen. XIIL 47.:
blyft daaromtrent befluiteloos. 49.
is by het krygsvolk gehaat het welke
in Germanie eenen oplland maakt. XIII. 49.
— • de Germanifihs krygsbenden begroeten
VITELLIUS als Imperator in zyne
plaats. XIIL 51.
-—• benoemt p 1 s 0 tot zynenopvolger. XIIL
53.: waarna alles zich bereidde om een' afval
van hem te bewerken. 55.
—— de Offerpriester voorfpelt hem het bo.
ven zyn hoofd hangende gevaar van verraad.
XIIL 56, 59.
Q 5 GAL-

s 5° BLADWYZER. 1
GALBA; verdere byzonderheden van den opftand
tegen hem. XIIL 60 — 62.
••• wordt vermoord en zyn hoofd op een
piek rond gedragen. XIIL 63.
verfcheidene byzonderheden 'omtrent
het ter dood brengen van PISO, VINIUS
LACO. XIIL 65.-
1 zyn hoofd wegeworpen en zyn lyk
begraven. XIIL 67.: verdere aanmerkingea
omtrent zyn beftuur en gedrag. 67, 68.
Galeien, van eene buitengewone grootte door
DEMETRIUS en P T O L O M J E U S PHILO-
PATOR gebouwd. XI. 276.
Gallen, een Celtifche Natie, waar zy, na hunne
verhuizing, zich nederfloegen. Bi 357.
wie de eerfte den wyn by hun in-,
voerde, en hen aanzette om naar Italië te
verhuizen. ÏL 357, 358.
-*——— belegeren de Toskaanfche ftad Clttfwm.
II. 359.: zie verder BREN NES
en CAMILLUS.
nieuwe oorlogen tusfehen hen en de :
Romeinen. IV. 376 — 391.
• Gasaten, welk volk onder hun dust
genoemd werden. IV. 377. en aant.
Gallie, zie van de gebeurtenisfen aldaar, in
'c leven van CAESAR. IX. 48. b. enz.
Ganges, Indus, Nyl, Donau, aanteekening
omtrent deze rivierén. IX. 237. aant.
• berigt aangaande deze rivier , en
A L E -

BLADWYZER, aji
ALEXANDER'S krygs ejryfren aldaar. IX.
S37. en aant.
Ganzen., op het Kapitcol , ontdekken den
aanval der Gallen. II. 385.
Gastmalen; aanmerking van PLUTARCH-US,
omtrent het bywoneu van dezelven door
uitmuntende mannen. III. 2,8. a.: zie ook
Maaltyden.
Gastvryheid by de Grieken, ondtyds hpog geëerbiedigd.
I. 82. aant.
Geesfelen; waarom de Romeinen, de misdadigers,
welken zy ter dood wilden brengen,
vooraf geesfelden. II. 147. aant.
Geesten; hoe een Epicurist over het beftaan
van dezelven dacht. XII. 83. b.,
Geheelal, zit Wereld.
Geheimfchryver; by mannen van den degen
was dit ambt oudtyds min aanzienlyk. VUL
Si. aant.
Gelaatkunde; by de Chaldeërs. bekend. VI.
17- b.
Geld; werd oudtyds genoemd naar hetgeen
er op ftond. I. 122. aant.
Geldmunt; te Athene. VI. 401.: te Laceda*
mon. 402.
GELEERDEN; namen van verfcheidene Geleerden,
van'welke in de aanteekeningen,
eenig berigt gegeven wordt.
ANAC HARSIS. 11. 19.
ANAXAGORAS. If. 212. III. 19, 20.
ANAXARCHUS. IX. 3j«
AN-

252 B L A D W Y Z E R .
ANTIOCHUS. VIT. 201. XI. ic bi
APOLLODORUS. I. 300.
APOLLONIUS MOLO. XI. 12. b.
ARCESILAUS. V. 233.
ARISTIDES, de Locrenfer. IV. 17.
ARISTIPPUS. XII. 47.
ARISTO. II. 217.
ARISTOTELES. I. 320. IX. 47.
ARISTOXENUS. I. 420.
CALANUS. IX. 36.
CLEANTHES. III. 20. c.
CRITOLAUS. III. 29.
DAN DA MIS. IX. 36.
DEMOCRITUS. IV. tïëi
DIDYMUS. II. 3.
DIOGENES. I. 4 I 7. Ix. 53;
EPICURUS. VI. 89.
ERATOSTHENES de Cyrenaêr. I. 30c,
EURIPIDES. III. 29.
GORGIGAS de Lemttner. VJI. 49.
HERACLIDES. II. 4.
— _....

B L A D W Y Z E R . 35$
PERIANDER. II. 16.
PLATO. II. 130. aant.
PYTHAGORAS. I. 426.
SciEVOLA. (MUCIUS) XI. 8. b.
SEXTIÜS SYELA. I. 213.
SUCRATES. X. 97, 120. j
STILPO. XI. 173. b.
STRABO. VII. A02.
THEODECTES. IX. 71.
THUGYDIDES. III. 33.
TiMiEUS, de Siciliaan. I. 301.
TüBERO (QUINTUS VII.
247-
VAR.RO. (M. TERENTIUS) I. 200.
XENOCRATES. V. 41. b. IX. 35. X.
83 > 94-
XENOPHON, I. 402.
ZE NO. I. 417. III. 18, X. 280. b.
Geleigeest; leer der Ouden omtrent^dezelven.
XI. 75, aant.
Geluk; Aan het goed geluk, een gewoon formulier
by de Grieken. XI. 70.
— aanmerking over deszelfs wonderbare
werking. IV. 48.
Geringachting; van het begin eener zaak dik.
maals gevaarlyk. IX. 12. b.
Gefchreeuw; uitvverkfels van een ongeloofelyk
fterk gefchreeuw V. 37. b.
Gejlacht, of Generatie; werd by de Romeinen
op 30 jaren gerekend. V. 173. aant.
Ger.

254 B L A D W Y Z E R .
Germanen; zie van hunne ooriogen tegen c JE*
SAK. IX. 51. b. enz. I
Geruchten, of tydingen welke op verafgelegene
plaatfeu vcrfpreid werden, op denzelfden
dag waarop de zaken, waarvan die tydingen
gewaagden , waren voorgevallen; aanmerkingen
daaromtrent. IV. 174, 177. aant.
Gefchenken; in de gewyde Tempels, waren
van byzondere foorten. VI 406. aant.
Gefchiedenis van voortreffelyke mannen; waartoe
dezelve moet dienen. IV. 115. 126.
Getrouwheid der Veldheercn, ten aanzien van
behaalde buit; daarop waren de Romeinen
zeer naauw gezet. VIII. 13. aant.
Gezegden; eenige ftalen van fcherpzinnïge en
merkwaardige gezegden, van
• CESAR AUGUSTUS. I. 225.
• GOK GO, I. 354.
' G E R A DA S. I. 362.
1
1
1
LYCURGUS. I. 376, 377^
LEONIDAS. I. 377.
AGIS. I. 375. 3 7 9. X. 271. b.
' LYCURGUS. I. 376, 377.
ARCHIDAMIDAS. I. 378.
DEM ARATUS, I. 378.
> THEOPOMPUS. en
' PLISTONAX. I. 379.
• ARIGIUS en andere Spartanen. I,
380. 381. 388. '
PISISTRATIDAS. I. 396.
— ARGILIONIS. I. 396.

B L A D W Y Z E R . 255
Gezegden; eenige ftakn van fcherpzinnige cn
merkwaardige gezegden, van
> ANTISTHENES. h 416. III, 6. ...
. 1 NUMA POMPILIUS. I. 419.
« • SOLON, II. 9 , 10, 13, 20, ai, 22,
56, 66, 71, 72, 102,105,ii2,114,122,
123, 125, 127, 129.
. . DEMADES. II. 63.; en VRACO.ald.
. 1 1 , DIONYSIUS, den dwingeland. II. 81.
IV-. 41, 42.
r — — T H E MIST O CL E S. I. 71. II. 211, 223,
226,247, 248, 249, 172, 273, 2
74t 3 I0
«
m • MITROPAUSTES. II. 309.
». CAMILLUS. II. 350.
m — BRENNUS. II. 360.
— Koning PHILIPPUS. III. 7.
, . PERICLES. III. 35, 66, 80, 113,
131, 149.
— .. • ANAXAGORAS. III. 76.
. HIPPOCRATES. III. 142. aant.
„ FABIUS MAXIMUS. III. 19. b. 33.
b. 64 en 65. b.
— ALCIBIADES. III. 49. c. 70. C.
MENENIUS. AGRIPPA. III. 13. d,
m • CORIOLANUS. III. 52. d.
* . EPICTETUS. III. 101. d. aant.
m. — LEOSTHENES, A RIS TI DES, TE»
LECLIDES.1V. 17. 19.
DIONYSIUS, den ouden. IV. 43.
• TIMOLEON. IV. I03.
— — zekeien Romein. IV. 124.

256 B L A D W Y Z E R .
Gezegden; eenige fhleri van fcherpzinnige en
merkwaardige gezegden, van
P A U L U S JEMILIUS. IV. 124. i8r.
• C A T O , den ouden. IV. 227.
• zekeren krygsman. IV. 229.
• zekeren Syhariet. IV. 229.
• ANTIGONUS. IV. 233.
• TIMOTHEus. IV. 234.
• PELOPIDAS. IV. 30*. 353.
184.
M. CATO. V. I49 — I59. l68. \~t.
SE O PAS. V. 181«
P H I L O P O E M E N . V. 3OO.
F L A M I N I N U S . V. 57. b. 58. b.
H A N N I B A L . V. JU b.
• PYRRHUS VI. 33, 34, 35. 99. 127.
C. T. CINEAS, VI. 57.
APPIUS CLAUDIUS. VI, 8a.
• C. FAIiRICIUS. VI. 90, 91.
— — M A N D R I C ID A S. VI. 127.
— P L A T O . VI. I67. 411. XII. 4.
——- MARIUS. VI. 258, 259. 280.
• PINDARUS. VI. 357,
L Y S A N D E R . VI. 363. 424.425. 433.
P H I L O C L E S . VI. 386.
L A C R A T I D A S . VI. 463.
s. j. CJESAR, VI. 15. b.
S U L L A . VI. 77. b. 109. b. VII. 19. b.
C. M E T E L L U S . VI. IOI. b.
c 1 M 0 N. VIL 55.
LUCULLUS. VII. 238, 24I, 243.
Ge.

B L A D W Y Z E R * 257
Gezegden; eenige ftalen van fcherpzinnige ell
merkwaardige gezegden, van
* SOPHOCLES. VII. 345.
* NIC I AS. VII. 396.
' • M. CRASSUS. VII. 46. b. 60. h.
* DE JOTARUS. VIL 60. b.
• • VAGISES. VIL 65. b.
> SERTORIUS. VIII. 44, 6$,
" EU ME NES. VIII. 153.
— — AGESILAUS. VIII. 222, 22Ö, 22f
•—229, 247, 248, 256, 265.
1
POMPEJUS.
159. b. 203. b.
VIII. 25. b* 58. b.
> — ALEXANDER. LX. iS, 21, 23,
241 47, 54» 57, 105, 118, 132, 134.
185, 223, 225, 227,
»• " PHILIPPUS. IX. 26.
1 Dl O GE NES. IX. 54.
• TAXILES. IX. 226.
• PORUS. IX. 234.
— «.— CAESAR. IX. 31. b. 48. b. 95. bé
101. b. 119. b. 139. b.: zie ook. VI. 15. b,
——— CICERO. IX. 151. b. aam. XI. 19 .b.
20. b. 24. b. 26. b, 65. b. 68. b. 69. b.
75- b. 93. b. 101. b. 302. b,
r—-— ANTIPATER. X. 5.
PHOCION. X. 16, 18, 23, 28, 29,
30, 31— 36, 38/50, 52, 53 — 59, 65,
66, 71, 7&— 82.
' • DE MOS THE NES. X. 19. XI. 3ö*
51, 83, 94, 96, 106.
XIIL DEEL. R G*-

*58 B L A D W Y Z E R .
merkwaardige gezegden, van
— — D E M A DES. X. 71 , 97.
X E N O C R A T E S . X. 95.
S O C R A T E S . X. 97. aant.
• • C A T O den jongen. X. 15. b. 31. b*
47. £. 4S. b. 75. ^. 122. b. 127. £. 158.
161. b. 165. b. 167. b.
• C L E O M E N E S , X. 312. £.313.
— TI1JEKIUS G R A C C H Ü S . X. 64. C.
> C A J U S G R A C C H U S . X. 64. f.
— CREOiiïtüS. XI. 60.
• • C A T I L I N A . XI. 36. b.
— • A N T I G O N U S . XI. aoi. b. 52. f.
• H Y i! R E A S. XI. 52. C.
• C L E O P A T R A . XI. 67.
DION. XII. 15.
• A R I S T I P P U S . XII. 47.
• T H E STA. XII. 53.
P O R C I A . XII. 30. b.
- CASSIUS. XII. 69. b. 90. b.
— A N T O N I U S . XII. 116. b.
. L U C I L I U S . XII. 115. b.
. M E S S A LA. XII. 122. b.
. CAESAR A U G U S T U S . Xlf. I2Ö. b.
- A R T A X E R X E S M N E M O N. XII. I I.f.
12. C. 13. C.
C Y R U S . XII. 21. C.
• T I T U S VINIUS. XIII. 12.
- • A N T O N I U S H O N O R A T U S . XIIL 31*
• ' O T H O . XIIL 106, 108.
Gier ;

B L A D W Y Z E R .
Gier; een voorwikkende vogel by de Romei&
nen, nïet by de Grieken. ï. 192. aant.
GOD; begrippen van . PLU TAK. c HU s omtrent
dit wezen en deszelfs dienst. ï. 39. :
en waarom de Godheid traag is in het
Itraffen der boozen. 42.
— hoe PLUTARCIÏUS dacht omtrent
de verkeering der Goden met de menfchen,
I en derzelver liefde voor Dichters en voorname
Staatsbeltuurders. I. 435 — 438.: hoe'
PYTHAGORAS daarover dacht. 447. 449.-
m afbeelding van de Goden te maken ,
door NUMA verboden. I. 449.
gevoelen van SULLA, omtrent zyn'
befhiur van menfchelyke zaken. VI. 20— 2a.
b.: aanmerking van Egyptifche Wysgeeren'
daaromtrent. IX. 115.: zie ook. X. 10.
Godsdienst; trekken van Godsdienftige gevoelens
by Romeinen en Grieken. II. 354, 355,
362, 39S, 420. III. 13. b. 72. d. IV. 12I0
enz.
— naauwgezetheid der Romeinen op denzeiven.
IIL 58. d. IV. 121, 382, 384, 385.
hoe de Wysgeeren dien befchreven.
IV. ifll. IX. 280 en 164, b. 172. b.
Goede; befchryving van de viering van hef
feest van de Godin, by de Romeinen genoemd,
de Goeds; en by de Grieken , de.Godin
der vrouwen, IX. 25. b.: byzonder voor.
val met CLODIUS op dit feest. ad. b. XI»
48, §0 en 73. b.
R a er-»

seo BLAD WYZERi
Gordynen; het gebruik van dezelve voor de
0
deuren zeer oud. IX. zot. aant.
GORGIAS; de vader der Sophisten. VII 49.
aant.
GORGO, huisvrouw van den dapperen LEO-
NIDAS; haar fcherpzinnig antwoord aan
eene buitenlandfclie vrouw. L 354.: zie ook
3 R
4-
Goud- en Zilvermunt: wetten daaromtrent te
Lacedamon. VI. 402, 403.
GHACCHUS, Cr 1 BERIUs) de Vader van
TIBERICS en CAJUS; wegens zyne deugd
beroemd. X. 3. c.
•' zyn huwelyk met CORNELIA de
dochter van SCIPIO. X. 4. e.
- aanmerking omtrent het gebeurde met
een paar Hangen in zyn bed gevonden. X.
5. c. aant.
GRACCHUS; (TIHERIUS en CAJUS)verfchil
tusfehen deze twee broeders ten aanzien
van hunne gelaatstrekken en ligchaamsbewegingen.
X. 7. c.: \an hunne huishoudelyke
levenswyze en van hunne tafel. 9.
c.: punten waarin zy met eikanderen overeen
kwamen, 11. c.
- (TIBERIUS) APPIUS CLAUDIUS
verlooft aan hem, wegens zyne deugd, zyne
dochter. X. 12. c. 13. c, aant.
- blyken van zyne dapperheid. X. 14. c.
" • • — brengt een verdrag met de Numantyven
tot ftand. X. 16, c: wordt op de
vrieB;

B L A D W Y Z E R .
Vriendelykfte wyze 'vervolgens door hun
onthaald. 17. ei: verfchillende oordeëlvéffirigen
te Reme over zyn gedrag. 18. c.
GRACCHUS; Cr IE E mus) uitvoerig berigt
van zyne pogingen om de veroverde
landeryen, die den Staat behoorden ,
onder de armen te verdeden , waaruit
zoo veel onheil voor hem geboren werd.
X. 23. c enz.: doet ten dien einde eene
treffende aanfpraak. 25. c.i geeft een blyk
van edelmoedigheid aan zynen tegenfïander
OCTAVIUS. a8. c.: wordt belaagd. 29. c :
zoekt OCTA vius door de redelykftc voorftellen
ten voordeele der -armen, vruchteloos
overtehalen. 31. c. 32. c: OCTAVIUS
blyft, uit lage vrees voor de ryke landbezitters,
by zyn gedrag tegen T-iBEiuub
33. f.: OCTAVIUS met geweld uit -zynen
post gezet. 34., c. de wet der landv'érdea.
ling komt tot ftand. a!d.
raakt wegens zyne hanïleHjng vr.n zekeren
MUCIUS tot Tribuun in oen haat
der grooten» X. 34. c. : de Raad weigert
hem eene tent by de lan'dsve'rdceling: het
daggeld gefield op negen ftuivers. 35. c.
byzonderheid by liet bigraven van
eenen zyner vrienden. X. 35. cl
zyne verlegenheid op eene vraag van
eenen ANNIUS, met opzigt tot het mishandelen
van zynen ambtgenoot OCTAVIUS.
X. 39: c.
R 3 Gu AC«

f§9 B L A D W Y Z E R .
GR ACCnus; (r;B ERIUS) dalen van zyne
kracht om te ovenreden en nadrukkelyke
voordragt. X. 39. c.
s verdedigt het regt des volks om eenen
Hechten gemeentsman af te zetten. X. 40. e.
• doet nieuwe voordellen om het volk
op zyne hand te krygen. X. 42. c.: zyn
tegenparty heeft de meerderheid en hy komt
zelf in gevaar. 43. c.
kwade voorteekenen ontroeren hem.
X. 44. c: komt met toejuiching op het kapitool.
45. c.
-~ komt met vele" anderen, ineen oproer,
om .het leven. X. 49. c: aanmerking omtrent
dit oproer, ald.: gruwlykbeden aan
zyn lyk en zyne vrienden gepleegd. 50. c.: -
ftoulmoedig antwoord van eenen zyner vrien­
den aan NASICA. 51. c.
het volk vaart hevig uit tegen NASI­
CA, als de aandoker van den bedreven'
moord.X . 5a. e.
(CAJUS) verwisfeit zyne dille levenswyze;
wordt door het vojjc toegejuicht!
en door de gfooten gevreesd. X. 54, 55. c.
58. c.
gaat als Qu&stor, met den Conful
ORESTES, naar Sardinië X. 56. c.
geeft blyken van deugd en dapperheid.
X. 57- c.
wordt befchuldigd dat hy als Quaestor
vroeger terug kwam dan de Conful,
en

B L A D W Y Z E R . 263
en wordt, op zyne verdediging, vrygefproken.
X. 59. c.: als ook wegens eene andere be.
fchuldiging. 60. c.
GRACCHUSJ (CAJUS) tegen den zin der
aanzienlyken, en door een' buitengewonen toevloed
des volks tot Tribuun verkoren, maakt
het volk gaande tegen de mishandeling van
zynen vermoorden broeder. X. 62, c.: zyn
verder gedrag als Tribuun. 63. c. 65. c.
— — zyn voordel omtrent de regterlyke
magt, door 't volk aangenomen, verfchaft
hem een groote magt in den Raad ten voordeele
des volks. X. 67. c.
. was geliefd by het volk hetwelk hy
fteeds vriendelyk bejegende. X. 68. c.
m verbetert en verfraait de wegen. X.
69. c.
m doet, voor de tweedemaal Tribuun geworden
, nieuwe voordellen. X. 71. c.
.. de Raad poogt hem in de kunst om
het volk te believen de loef aftewiniien. X.
72. c.
• • •• wordt, na zyn vertrek als opziener
over de herbouwing van Carthago, door LI-
VIUS DRUSUS heviger aangevallen. X. 74.
c.; en onder ongegronde verdenkingen gebragt.
75. c.
. • kwade voorteekenen by de herbouwing
van Carthago. X. 77. c
•m- zyn invloed begint te verzwakken. X.
R 4 7§. *•*

*64 B L A D W Y Z E R .
78. c.: en geraakt in eenen hevigen ftryd
met zyne ambtgeuooten. 79. c.
GRACCHUS; C^AJUS) wordt te leur gefield
in bet verkrygen van de waardigheid van
Tribuun. X. §0. c.
«— alles in 't werk gefield om een voorwendfel
te bekomen om hem van kant te
maken. X. 81. c.
:— het ombrengen van eenen der Lïctors,
die zynen aanhang voor Hechte burgers had
uitgemaakt, geeft aanleiding tot de gruwelykfie
bedryven. X. 82. c.
• • de Raad neemt een ; belluit om den
aanhang van CAJUS, als waren zy tyrau»
nen, te verdelgen. X. 84. c.
1 ' aandoenlyke aanfpraak van zyne
vrouw aan hem, toen hy ongewapend naar
de markt ging. X. 86. c. .
trotsch antwoord van den Conful
opiMius aan den jongflen zoon van FUL-
VIus gegeven. X. 87. c: FUL.VIUS om
'c leven gebragt. 89. c.
laat zich, in zyne vlugt, door zynen
flaaf doorfleken. X. 91. « gruwelyke mishandeling
van zyn lyk en van de overige vermoorden,
ald. en 92. c.
opiMius ergert het volk door het
nichten van eenen Tempel voor de Eendragt.
X. 92. c.: en moet eindelyk nog zyne da.
gen in eeroosheid doorbrengen, van elk
gevloekt. 94. c.
GRAC-

B L A D W Y Z E R . 265
0
GRACCHUS; CC A J u S) de GRACCHUS*
s E N vereerd. X. 94. c.
• grootmoedig gedrag van zyne moeder
CORNELIA. V. 95. C.
•• vèrgelyking van hem met AGIS en
CLEOMENES. X. 99. C.
• i (TIBERIUS en CAJUS) het bejagen
van de gunst der menigte had, ten
aanzien van hnn, de rampzaligfte gevolgen.
X, 220. b.
Graffchrift; op Helden. IVJ 230.
Graflieden; hoe oudtyds verfierd werden. V.
99. aant.
Grieken, Buiten • Grieken; wie dus genoemd
werden, VIL 405. aant.
Örieksch; deze taal was ten tyde van PLU*
TARCHUS, te Rome zeer gemeen. Li 5, 6.
Grieksch Bondgenootfchap ten tyde van DE-
MO STHE N-ES. XI. 61, 74, 97.
Gunst van het volk te winnen; waarvan men
zich daartoe oudtyds bediende. \\.

s.66 B L A D W Y Z E R .
Gymnofophisten; hunne gewoonte van zich Ie- 1
vendig op eenen brandftapel te laten verbranden
, by het minfte ongemak van ziekte. IX.
aói.: voorbeeld daarvan IIICALANUS. ald.
Gyrifznen; een geheel onbekeride naam. VIII.
9. aant.
Haar; jongelingen, in Griekenland, oudtyds
gewoon hetzelve van 't voorhoofd weg te
i'cheren. I. 65.: daarna ook by krygs lieden
de gewoonte om den baard af te fnyden.
I. 66.
Haard/leden ; oudtyds onder de fchuil- en
vryplaatfen gerekend. II. 291. aant.
Hand opjleeken; by de Spartanen een blyk van
overwonnen te zyn. I. 376. aant.
Handwerken by de Spartanen ; onedel en flaafscft
gehouden. I. 392, 393.
1
door soi.oN aangemoedigd. H.88,89.
HANNIBAL; zyne krygsbedryven in Italië.
III. 10. b. enz.
aanmerking omtrent zyne overwinning
op de Romeinen behaald, in den flag by
Cannen. Hl. 47. b.\ gevolgen daarvan. 48.
IV. 395.
heeft het meest te doen gehad met
FABIUS MAXIMUS en MARCEL I. US«
III. 53. b. IV. 395 — 407. 441 -460.
veriaat balie, en wordt by Carthago»
door SCIPIO, verdagen. III. 72. b.
verfchillende berigten omtrent zyn uiteinde.
V. 68. i.
IlAX»

B L A D W Y Z E R , 267
HANNIBAL; edelmoedig gedrag van SCIPIO
omtrent hem. V. 70 b.
Harmost; de naam van den opperften Magi«
ftraatsperfóon te Theia. XI. 258. b. aant.
Harmosten, by de Lacedtemoniers; welke dezen
waren. IV. 276. aant.
HAP*PALUS ; poog: de Athenienfers door
zyne omkoping.n u bederven. X. 68: laat
eene prachtige grafftede voor zyne Minna­
res PVTTHIONICE oprigten. 70.
1
^Opt van ALEXANDER UÏt Aflt
weg naar Athene. XL 88.: zyne handeling
met D E M o s ï H I' N È s. 90.
Har poerates; een Egyptifche Godheid. J, 208.
aant.
Hasta ctslibafis; wat dus genoemd werd. I.
215. aant.
HE CAL E; wat het oud verhaal van haar
zegt. I. 86.
Heerschzucht der Vorflen ; aanmerking daaromtrent.
VI. 46, 51.
> - aanmerkelyk gefprek van CINEAS met
PYRRHUS, om deze onveizadelyke
zucht in hem te beteugelen. VI. 56 — 61.
HEGESIAS; verfchillende beoordeeling van
een zeker zeggen van bert. 3 by het verbranden
van den tempel van DIANA te Ephe*
fus. IX. 12 aant.
Heiligfchennis; te Athene, g ftraft. II. 45.
HELE NA ; verhalen omtrent hare lchaking.
L -45—149-

268 B L A D W Y Z E R .
Hekpolen, van DEMETRIUS, hoedanig toegefield
waren. XI. 205. b. aant. 206. b.
Heïicea; de voornaamfte vierfchaar te Athene,
van burgeriyke regtzaken. X. 49. aant.
Heliopolis; eene ftad aan den Nyl. II. 103.
HELLANICUS; er zyn twee Historiefchryvers
van dien naam geweest. I. 95. aant.
Hellejpont; fchipbrug daarover gellagen, door
XERXES. II. 266. aant.
Heloten; vanwaar zy dien naam dragen, I.
333. aam.: zie ook van hun. 404.
HEPH/ESTION; verbazende kosten welke
A L E X A N D E R aan de tombe van dien
gunfteling befteedde. IX. 270 — 272.
Heraclea; verfcheiden fteden dus genoemd.
VII. 32. aant.
Heracleum; tempel van MINERVA op Sala*
mis. II. 255.
HERACLIDES, de Portier; een beroemd
Wysgeer, leerling van PLATO en ARIS-
TOTELES. II. 4. aant. 374. aant.
HERACLIDES; zyne bedryven en dood. XII.
85, 119, 121. I 3o, 133.
H E R A C L I T U S ; zyne gedachten omtrent de
fcheiding van ziel en ligchaam. I. 273.
Hcraea; een feest te Argot, ter eere van ju-
NO. VI. 147. aant. t
HERCULES; deszelfs heldhaftige bedryven.
I. 69 , 79, 126.
• infteller der Olympifche fpelen. I. 123.
aant.
HER-

B L A D W Y Z E R . 269
HERCULES; zyn echte geflachtlyst. I. 303.
aant.
Heriemorien; gemeene landbouwers te Athene.
11. 51.
HERMIPPUS; Levensbefchryver der Wetgeveren.
I. 316. aant.
HERODES; Koning der Joden, kiest met
eenige legioenen de zyde van CAESAR. XI.
162. c. 165. c.
Hestsata, nu Negroponte; een zeeftad van
Euboea. II. Z36. aant.
HlCETAS, Zie TIMOLEOiV.
tlierapolus; de Asfyri/che VENUS, haar tem.
pel voor de rykfte gehouden, door CRAS­
SUS bemagtigd. VII. 63. b.
HIERONYMUS, de Cardianer; een Griekfiche
Gefchiedfchryver. VI. 77.
Hierophant, te Athene; waarin deszelfs ambt
beftond. IV. 266. aant.
Hippoboten; wie dus genoemd werden. III.
90. a.
HIPPOCOON; wie geweest zy. I. 145. aant.
0 HIPPOCRATES, de Wiskundige; onderfcheiden
van HIPPOCRATES, den Geneeskundigen.
II. 11.
HOMERUS; PISISTRATUS bragt zyne
Gedichten byeen. I. 104. aant.
• zyne Gedichten door LYCIJRGUS het
eerst volkomen bekend gemaakt. I. 312.
* loffpraak aan hem gegeven. IV. 98. en
aant,
Ho-

27° B L A D W Y Z E R ,
HOMERUS; aanmerking omtrent dien fchry.
vcr. V. 243. aant.
• zyn Ilias het geliefde handboek van
ALEXANDER. IX. 32.
• aanmerking omtrent zyne fchetzen
van de dapperheid. X. 13. aant.
Hond; byzonder voorbeeld van deszelfs ge*
trouwheid. II. 245.
Hoofdkrabben met éénen vinger; zie over de»
ze uitdrukking. VIII. 134. aant. IX. 13. b.
Hoogmoed; van byzondere perfoonen en volken
, volgens het gevoelen der Heidenen,
meermalen door de Goden vernederd. VII.
354. aant.
Hoon; men toont zich over hoon meer gebelgd
dan over fchade. IV. 80.
Hoornen; Iets op zyne hoornen hebben; waarvan
deze Nederlandfche fpreekwyze af komflig is.
Vil. 26. b.
Horoscoop trekken; aanmerking daaromtrent. L
201.
Horoscopen; het trekken van dezelven van
ouds bekend. ï. 200.
Huwelyk; van eenen halven Broeder met zyne
halve Zuster volgens eene Wet van SOLON
geoorloofd. VII. 22. aant.
wetten van SOLON omtrent de huwelyken.
II. 78 — 82.
• van ANTIOCHUS met zyne ftiefmoe-
der STUATONJCE. XI. 252. b.
Htfc

B L A D W Y Z E R . 271
Huwelyken, by de Spartanen. I. 355, 356,
5° 6
-
Huwelyksplegtigheid. VIII. 13. b.
Huwelyksvei bintenisfen ; eene byzondere wet
omtrent dezelve by de Athenienfers. VI.
364. #
Hyacinthia; "een feest der Lacedcemoniers. V.
48.

272 B L A D W Y Z E R *
in het leven van GALBA. XIIL 17, 18.'
Ichor, bloed; aanteekening omtrent dit woord
in onderfcheiding van haema, IX. 117. aant.
Mum; verrigtingen van ALEXANDER aldaar»
IX. 18.
Illyrjum; hoe thans genoemd. I. 9. aant.
Imperator ; wanneer die eernaam aan iemand
gegeven werd. VII. 61. b.aant.x deszelfs gewaad.
79. b. aant,
»—— aanmerking omtrent dezen naam. XI.
151. b, aant.
Imperatoren, der Romeinen; aanmerking omtrent
derzelver fchielyke lotverwisfelingen.
XIII. 5.
Indiaanfche Wysgeeren ; gedrag van ALE­
XANDER omtrent dezelven. IX. 245—248.
Indien; optogt van ALEXANDER derwaarts,
iV. 145. IX. 228.
INE; aanmerking omtrent deze Godin, de
moeder van BACCHUS. II. 337. aant.
Interregnum; tusfchenregering by de Romei»
nen, wanneer plaats had. VIII. 149. aant.
JON van Chios (nu Scio~); een bekend Treurfpeldichter.
I. 105. aant.
Jongelingfchap ; hoe de Spartanen dezelve bepaalden.
VIII. 258.
"Ionie; in latere tyden , wegens weelde, dartelheid
en verwyfdheid befaamd. I. 313,
aant.
Joniers; waarvan afkomftig. II. 238.
IPHITUS; wie geweest is. 1. 67, aant. 299.
aant. IP H i-

B L A D W Y Z E R . - .
IPHITUS; infteller der Olympifihe fpelen, I.
=99. 39°lYtnen;
wie by de Spartanen dus genoemd
'werden. I. 369.
ISJEÜS; de leermeester van DE MOSTHE-
NES. XI. 18.
Ismenus; een Rivier by Thebe. II. 18. aant.
ISOCRATES; een Grieksch Redenaar. XI. 19.
ïsthmus ; gedenkwaardige zuil , aldaar door'
•
THESEUS, opgerigt. I. 122.
1
hthmifche fpelen ingefteld. I'. 123.: zie'
dok V. 35. b. aant.
< - eene landengte van Peïoponnefus.
239. aant.
II.-
J u u A ; berigt aangaande dezen Historiefchryver.
I. aio. aant. ®
jfudcéat döör POMPEJUS vermeesterd. VIII.
108. b.
JUGRUTHA; aan SULLA overgeleverd. VI.
189.: zyn uiteinde. 19?.
.JUNO MONETA; waarom dus genoemd. I.
«39. aant.
JuP 1 TLR ; waarom FERÉTRIUS genoemd.
1. 219. aant. IV. 393.
waarbm STUTOR genoemd. I. dit.'
JUPITER CAPITOI.INUS; byzonderheden'
voorgevallen by de bouwing en in wydhlg varr
deszelfs tempel. II. 165, 167.: deze tempel
daarna driemaal herbouwd. 17b.
'— aanteekening omtrent zyn vermaard'
ftandbeeld te O/ympia. IV. 18. aant.
XIIL DEEL. S

274
B L A D W Y Z E R .
JustUiam; ftilflaad van re.gtszaktn. VI. 30.
b, aant.
IXÏON; aanmerking omtrent deszelfs fabel.
X 215. *.
Kalender} zie Almanak.
Kampvechters der Grieken; hoe zy gewoon
waren hunne ligchamen te verfterken. XII.
102. c.
Kap; dezelve werd te Athene alleen door ongeftelden
gedragen. II. 28. aant.
Kapellen; van de Vrees, van den Dood, en
van den Lach, te Lacedcemon. X. 298, b.
Karakter; aanmerking daaromtrent. VIII. 28.
Ken 11 zeiven; eene beroemde fpreuk. XI. 10.
Keurjieen; waarin de witte van den zwarten
was onderfcheiden. L 344. aant.
Kidaris; een Koninklyke Perjiaanfche muts.
II. 338. aant.
Kimbren; befchryving van hunnen inval in Ita*
lie; derzelver gevechten met MARIUS en
CATULUS, en nederlaag. V. 214 —242.
. hunne fioutmoedigheid in het over-'
trekken der Alpen. VI. 228.: hun koperen
Hier was niets dan hun veldteken. 229.
aant.i hunne krygstoerusting. ,235.: hun
gruwelyk bedryf by hunne nederlaag 239.
»• aanmerkingen omtrent den oorfprong
van dien naam, en de oude woonplaats van
dit volk. VI. 192. en aant.: hun karakter.
195.: dreigen ItaV.s met eenea verwoestenden
inval. ald.
KitS'

B L A D W Y Z E R . 275
Kimmeriers; dezelfde als de Ktmbren. VI. 194..
zie verder Ktmbren.
Kinderen; op onderfcheidene wyzen by de
Romeinen verfierd. VIII. 39. aant.: handelwyze
van SERTORIUS omtrent dezelven.
ald.
• wat dezelve aan hunne ouders, voor
hunne opvoeding, verpligt waren. VIII. 294.
aant.
Kinderljke ouderdom; hoe lang by de Spartanen
duurde. I. 369. aant.
Koning; wanneer deze het best van allen de
kroon waardig is. I. 489.
oudtyds eene algemeene benaming van
elk opperhoofd, XI. 3. b.
Koningen Cl) L, 't laatfte vers; I. 317. aant.
Koningen', waardoor zy het best de gemoederen
kunnen winnen. X. 313. b.
——— of hunne broeders hunne beste raadslieden
zyn. X. 369. b. aant.
Koophandel; dezelve was oudtyds reeds in
veel aanzien, tl. n.i voorbeelden hiervan.
ald.: de namen van koopman en fchipper,
by de Grieken en Romeinen, waren genoe/zaam
van eene zelfde beteekenis. 1^aant!
Koper; hiervan werden de oudfte wapennis»
tingen en het gereedfchap voor den akkerbouw
gemaakt. I. 158. aant.
Kotylusi eene Griekfche maat, bevattende ze«
glazen of behoorlyke tongen. II. 386. aant é
Kranfen; met deze werden de Haven verfierd,
S a kj,

£76" B L A D W Y Z E R .
by het aanbrengen van blyde boodfchap-
pen. I. no. aant.
Krygsèelooningen; hoe dezelve gegeven wer­
den by de Grieken. III. 25. c. aant.: waar*
in beftonden by de Romeinen III 7 d.
Krygsbevelhebbers ; lesfen voor dezelven. III. 19.
b. 80. b. IV. 148. 156. en aant. 227 — 235.
241, 302, 316, aant. VI. 117, 136.
aant. 180, 206. VII. 154, 218. IX. 132. b.
aant. enz.
Krygsman; hoe hy bekwaam gemaakt werd.
V. 239.
Krygsftraf; aanmerking omtrent eene zekere
by de Romeinen van ouds gebruikelyke
krygsltraf. VII. 35. b. aant.
Krygs -Tribunen; wanneer en waarom dezen
aangefteld werden. II. 326* aant.
Krygstucht; van MARIUS, door zyn volk'
als biliyk en heilzaam befchouwd. VI. 200.
—— verzuim daarvan allerverderfelykst.XÏII.4.
Kunstenaars; namen van verfcheidene kunste­
naars , waarvan in de aanteekeningen eenig
b.rigt gegeven wordt.
AGATHARCHUS. III 53. 55. c.
APEI.LES, XI. sli. b.
ARCHIMDES. IV. 414.
ARISÏOPI-ION. III. 54. C.
ARTEMO. UI. 106.
BATHYCEES, de Magnefier, II. 19.
MELANTHUS. XII. 127. c,
N E ACLES. XII. ia8. c.
Kan'

B L A D W Y Z E R.
Kunstenaars;, narren van verfcheidene kunste­
naars , vvaa an in de aanttekeningen eenig
berigr ge, en wordt.
Nu O M A C H U S . IV. 97.
P - MP' H : L ' us. XII. 127. c.
PA Na; li us. XI; 47,
PoLYGNTT US. Vi[. 21.
pROTOG ENtS. X. 2IO. £.
Ï I M A N T H E S . XII. 18®. c. aant.
Zoï LUS. XI. 208. b.
Kunstftukken; der Grieken te i?o?«£? opeenge-
lluwd, door de vlammen vernield. XI. 212.
b. aant.
Kwaaafpreken; van overledenen en levenden,
door S O L O N verboden. II. 83.
Labyrinthiis, of Doolhof, op het eiland Crc
ta; wat dezelve geweest zy. I. 90.
LacedcemotJ; zie Sparta.
Laconij'che uitdrukkingen; in welke de kinde­
ren oer Spar tanen onderwezen werden;
eenige frasltjes van dezelven. I. 375—381.
395» 396.
L J B V I N U S ^ Bevelhebber der Romeinen,
door PYRRfius overwonnen. VI. 76.
L A M I A ; eene geliefde byzit van D E M E ­
T R I U S . XL 192. b. 200. b.i wordt door
hem overdadig befchonken. 224. b.\ verde­
re byzonderheden van haar. 225—228. b.
Landbouw; loffpraak over denzelven. V. 241.
Landengte; tusfehen de Roode en Egyptifche
zee; zie daarvan. XI. 8. c. 158. c.
i> 3 Lan*

M B L A D W Y Z E R .
Landeryen; welke gewoonte de Romeinen
hadden omtrent die, welke op hunne naburen
veroverd waren* X. 2c. c.
Landfchapptn; zit ook Steden.
Langkopers, by de Grieken', wie waren. XI.
23. aant,
LAOMEDON, de Orchomenier; verhaal van
hem. XI. 22.
Larentalia-, twee feesten van dezen naam te
Rome. I. 175.
latomia, fleengroeven; de gewone gevangenisfen
te Syracufe. VIL 400. aant.
Laurenfum; eene Had in het oude Latium. I.
252. aant.
Laureum; een gebergte aan den zeekant van
Attica. II. a 18. aant.
LAVERNA; de befchermgodin der dieven.
VI. 21. b. aant.
leermeesters; waren, by de Ouden, de Haven.
I. 343. aant. zie Padagogen.
Legioen; uit hoe veel man hetzelve befiond,
ten tyde van ROMULTJS. I. 236,
Legioenen by de Romeinen; hoe,groot dezelve
waren. I. 236. aant.
LENTULUS (CORNELIUS) SURA; zie van
dezen aanhanger van CATILINA in 't le.
ven van CICERO. XI.41. b. 45. b. enz.
LEONIDAS; zie van hem in 't leven van
AGIS. X.243. ?nz.: ALEXANDER. IX.
LE-

B L A D W Y Z E R . 279
LEONIDAS; Leermeester van ALEXANDER.
IX. ril, 91, i°4-
LEONIDAS; deszelfs afkomst. X. 224 b.-.verder
berigt van hem. 225 , 226. b. 236. b.
238. b. 247. b. 248. b.: zie verder van zyne
oneenigheden met Koning AGIS. 249. enz.
. dwingt na het ombrengen van AGIS,
deszelfs weduwe de vrouw te worden van
zynen zoon CLEOMKKES, X. 277. b.:
zie verder CLEOMENKS.
LEOSTHENES; een beroemd krygsovetfte
IV. 16.
LEOT\C ÜIDAS; zoon van M E NARE S, Koning
van Sparte. I. 349*
LEPIDUS; zie ook van hem in 't leven van
POMPEJUS. VIII. 39. b. enz. en XI. 38. c.
40. c. 127. c.
Lesche; eene zekere plaats in Sparte. I. 362 ,394.
Leucas of Leucadia; een Eiland in de jfonifche
zee, nu St. Mama. H. 290. aant.
Leuctra; graf van zekere ongelukkige maag.
den in de vlakte van die Had. IV. 303.:
byzonder voorval aldaar aan PELOPIDAS
gebeurd. 305.
Livensbefchrjyer; waarop deze, in zyne verhalen,
te letten hebbe. VIL 13.
Levensregel; aanmerking daaromtrent , met
toepasfing op eene flaatsregeling. VIII. 289.
Leviticus XIX. 13.; opgehelderd. I. 61. aant.
Liberalia; onderfcheiden van de Bacchsnalia.
IX. 148. b. aant,
S 4 Li-

aSo B L A D W Y Z E R.
Libethrd; eene ftad en Tirade. IX. 55.
roedendragers: waarvan dit woord is
afgeieid. I, 262.
LICYMNIÜS; zyne afkomst en grafftede.
VI. 156.
aanmerking van PLATO omtrent dezelve.
I. 286. aant.
• • onnatuurlyke tot jongelingen te Sparte
niet fchandelyk. VIII. 244.
Ligurkrs; derzelver aard en woonplaats. IV.
12-7.: door PA UU'S 4MILI vs, na hun>
ne overwinning menschlievend behandeld
128.
'—; eene Gallifche natie. VI. 218.: hun
aanval op de Jimbronon, die met de Ktmbren
een' inval in Italië deden. ald.
Lituus; de naam eener wichelroede. I. 248.
LIVIUS; zyne aanmerking omtrent den oorfprong
van Rome. J. iSS. aant.
LONGINUS; deszelfs oordeel over den ftyl
van TIM^US. IX. 12.. aant.; zie ook.
IX. 122.
Lous; de dag eener maand by de Macedoniers.
IX. 12.
LUCAS; VIL 37. opgehelderd. IV. & S.
' Hand. 19.; opgehelderd. VIL 283.
aant.
* Hand. 24; 1.; opgehelderd. VIL 0.
aant.
LUCUULUSJ CLO welk eene roemryke daad
aan-

B L A D W Y Z E R . 281
aanleiding tot zyne levensbefchryvmg gegeven
heeft. VIL 6 — 11.
LUCÜLLUS; zyne afkom t. VIL 103.
wordt door eene zekere aanklagte het
eerst bekend. VIL 124.
«-, was al vroeg een beminnaar der fraaije
letteren. VII. ic6 3: geeft daarvan eene byzondere
proeve. 107.
wordt SE Wis. VII. 107.
~* zyne oorlogsbedryven. VIL 108 , 119»
130, 149, 180, 186, 204, 206, aio.
- zyne krygsbedryven ter zee. VIL 109,
113, 114, 116, 118, 124. 146.
fchryft de wet aan de Cyrenêêrs voor.
VIL 109.
«s —.wordt, met veel beleefdheid, in Egypte
ontvangen. VII. 110.; en door PTOI.O-
MJE.US vereerd, in.
• trekken van .zyne belangeloosheid en
menschlievendheid. VII, 113.
1 door S U L L A begunüigd boven POM­
PEJUS. VII. 1 [9.
— zyn voorzigtig gedng in fiaatskwalen.
VII. 121.
« verkrygt, door loosheid, het bewind
over Cicilie. VIL 124.
brengt de bedorvene kr\gsmagt onder
behoorlyke krygstuebt. VIL 125.
— zyne edelmoedigheid omtrent COTTA
VIL 129.: zyn verder voorzigtig gedrag in
S 5 het

a3* B L A D W Y Z E R .
het beftryden van MITHRTDATES. 130 —
159.: wordt door de Ichrnapzucht van zyn
krygsvolk verdoken van de gelegenheid om
MITHRIDATÜS gevangen in handen te
krygen. VII. 160.
LUCULLUS; (O zyne aandoeningen over het
ongeh.kkig uiteinde van de beide zusters en
vrouwen van den vlugtende MITHRIDA­
TES. VII. 164.
zyn edelmoedig gedrag by de verovering
van de dad Amifus. VIL 165—168.
— herfielt het regt en de goede orde in
de deden van Afia. VII. 169.
- was als Landvoogd by allen ten hoogden
bemind. VII. 171.
1
verrigtingen van APPIUS CLODIUS
door hem naar het hof van TIGRANES
gezonden, om MITHRIDATES OP te eifchen.
VIL 172.
zyn bedryf te Ephefus. VII. 179.
• draagt groote zorg voor de veroverde
dad Sinope. VII. 180.
' aanmerking omtrent zyne aanhoudende
oorlogroeringen. VIL 184.
— trekt over den Euphraat, vervolgens
over den Tlgsr en rukt in Armenië. VIL
186, 187.
behaalt eene zeer luisterryke overwin­
ning op TIGRANES. VIL 188 — 200.:
aanmerking omtrent deze overwinning. 202.
Lu-

B L A D W Y Z E R * 283
LUCULLÜS; (L.) zyn lof als een verftandig
Veldheer. VII. 203.
• toont zich in alle zyne krygsbedryven
regtvaardig en mensenlievend. VII. 205.
1 neemt door eene loffelyke daad, de
Gordfinen voor hem in. VII. 207.
» ziet, wegens de onwilligheid van zyn
krygsvolk, van den oorlog tegen de Par»
thers af. VII. 21.
. • wordt, na eene tweede overwinning op
TIGRANES behaald, door het ruwfte winterweêr
belet, verder door te dringen. VIL
215.
»- verovert de ftad Ni/ibis. VII. 217.
—. • welke zyne voornaamfte gebreken waren.
VIL 1119.
« • misnoegen door zyn krygsvolk tegen
hem opgevat, en door eenen PUBLIUS
CLODIUS aangeftockt. VII. 220.: nadeelige
gevolgen daaruit voor zynen roem ontdaan
de. 225,
•» POMPEJUS krygt in zyne plaats het
opperbevel in den kryg tegen MITURIDA­
TES. VIL 227.
• ondankbaar behandeld, keert naar Reme
terug. VII. 231.: verkrygt met veel
moeite een zegepraal die echter niat gemeen
was. 232.
«— fcheidt van zyne ontuchtige huisvrouw,
CLODIA , en trouwt met de zuster van CA­
TO.

*84 B L A D W Y Z E R.
TO. VIL 233.: fcheLit insgelyk van deze;
«34-
LUCULLUS; Ca) wordt na veel moeilykea
ftryd-, toi een gemakkelyk en wellustig leveu
verleid, VIL 234.: W y k e n h i e r y s u > >
a
37, 240 , 2., 3 , 245.
»-- doet prijswaardige uitgaven om eene
boekery te verzamelen. VIL 245 . die voor
elk een open (t.,,id. 246.
~ — • was een Jielheboer der Wysbegeerte,
Vil. 245.
' gaat de heersch zuchtige aanflagen van
POMPEJUS tegen. VIL 249.
onttrekt zich aan alle :fhatszaken,
vil. 251.
- - zyn dood en fiatelyke uitvaart. VII.
*5L: gedrag van zynen broeder by die gelegenheid.
VIL 250.
- vèrgelyking van hem met CIMON.
VIL 255- 2 66.
• zie ook van hem. VIII. 125. b. X.
Luizenziekte; verfchcidene voorbeelden van
menfchen, die, gelyk SULLA, can deze
ziekte geftorven zyn. VI. I l 4, n 5 ^ 4
Lupercaiia; een feest der Romeinen. 1.24*. «A*
484. aant. XI. 28. c. '
LÜPERC usj waarom Pan dus genoemd
werd. I. 244. aant.
Lmtplaatfen der Romeinen in Kampanie. VI.

B L A D W Y Z E R . a.85
Lycium; eene gerigtsplaats te Athene. I. 133.
LYCURGUS; zyne geichiedenis, over het
geheel aan twyfeling onderworpen. I. 299.:
verfchillend zyn de berigten van zyne afkomst,
uitlandigheid en dood. ald.: verfchillen
omtrent zynen leeftyd. ald.: of hy
deel gehad hebbe aan het inltellen der Olympifche
fpelen. 300. aant. 391.
zyn edelmoedig gedrag omtrent den
wettigen Troonopvolger van Sparte. L
306.
——— trekt naar Creta, óm de wetten aldaar
te ondezoeken en de besten over te nemen.
I. 309.: en naar Ionie om het onderfcheid
van zeden en regeeringen te zien. 311. :
daar by de gedichten van HOMERUS ontdekt
en by een verzamelt. 312.
of hy ook in Egypte en elders gereisd
hebbe, onzeker. L 313.
— laat geene handwerkslieden tot de re«
geering toe. I. 313. en aant.
— zyne terugkomst wordt van elk verlangd.
I. 314.
keert terug en verandert het beftuur.
I, 315. pleegt het Orakel te Delphi raad.
ald.
zyne eerfte en voornaamfte inftelling
was de Raad. I. 318.: aanmerking van
PLATO hier omtrent, ald. aant.
——— zyne tweede inftelling was de verdeeling

B L A D W Y Z E R ,
ling der landeryen. ft 329.. e n vervolgen*
der roerende goederen. 331.
LYCURGUS; doet alle gouden en zilveren munt
affchaffen en alleen yzer gebruiken. I. 333.
1
• doet alle onnutte en overtollige handwerken
uit den ftaat verhuizen. I. 333.
' ftelt het houden alleen van algemeene
maaltyden in. I, 3 3 5. . w o r d t ó e s w e g e n
vervolgd. 33 ?. : maakt zyne vervolgers befchaamd.
3S8.: hoe de Cretenfen deze
, maaltyden noemden. S 4o.; en hoe dezelve
gehouden werden. 341 — 34,5.
• waarom hy geene gefchrevene wetten
maakte. \, 347.
• beteugelt® de pracht in het bouwen
van huizen. I. 34S.
verbood tegen denzelfden vyand meermalen
te veld te trekken. I. 349,
maakt inrigtingen omtrent de opvoeding
der jeugd, zoo der jongelingen als
der jonge dochters. I. 3 5 I. : bevordert de
hgchaams oefeningen en vrolyke fcherts der
jonge maagden. 352.: z o rgt voor den huwelyken
ftaat. 355. § 0 7. : r e g e l t d e e c h t v e r < p
bmtemsfen. 356.: doei de yverzucht of de
jaloersheid der mannen verhuizen. 358. 503.:
fchikkingen by de geboorte der kinderen.
363.: omtrent derzelver voedilers. 364.:
leermeesters. 365. letterkunde. 366.: omtrent
hunne verdere opvoeding, na den kinderlyken
ouderdom. 368. enz.
Lv.

B L A D W Y Z E R . **7
LÏCÜRGÜS; was afgerigt op korte en
fcherpziunige fpreuken. I. 375.
• zeer kundig in den kryg. I. 589.
bepaalt de wyze op welke de Raad
zou verkoren worden. I. 397.
——— maaki wetten om:rent de begrafenisfen.
I. 400.: om rent den rouw. 401.: zorgt
tegen de verfpreiding van de ondeugd, ald.'.
verbiedt het reizen buiten 'slands en het
inkomen van vreemdelingen. 402.
—— of de inftelling der Cryptia op zyne
rekening gefield moet worden. I. 403. 407.
m laat zyne wetten door het orakel van
APOLLO goedkeuren. I. 409.: vertrekt en
derft. 410.
mm gedurende een afloop van vyf honderd
jaren zyn zyne wetten te Sparte in
acht genomen. I. 411.
— zyn daatsbeduur door verfcheidene
Wysgeeren van Griekenland geprezen. 1.417.:
hoe hy oordeelde over het geluk van een,
volk. ald.
. na zynen dood , als een God, vereerd.
I. 418.
verfchiüende gevoelens omtrent de
plaats, alwaar hy overleden is. I 420.
vèrgelyking tusfehen hem en N u M A
POMPILIUS. I. 497—511.
— vergeleken met SOLON. II. 64.
Lyk; oud bygeloof omtrent het vervoeren van
Jyken over zee. X. 37. b.
Lyk-

a8g
B L A D W Y Z E R .
Lyh-edenm; derzelver eerde oorfprong fc Grie
henland en by de tómetnèn. TT. ^ ^
L Ï S A N D E R ; z y H e af k o m s f 0
karakter. VI. 34 4__ 3 4 7.
0
—•— maakt Laced'èmoh meer met de rvk-
dommen bekend. VI. 347.
• - xvordt Opperbevelhebber over de Ster*
taavjche vloot. VI. 349.: landt re Èphïfut,
en legt den grondflag der „amalige grootheid
van die ffad. VI. 350.
• — vvordt, door r v n n c
» 'uui i-ïEus, op zyn verzoele,
met geld onderfreund. VI. 3 5 I.
1
• behaalt eene overwinning ter zee Vr
. 354. '
• - — bevordert de eer en heerschzucht te
hphejus. VI. 355.
• laat zynen opvolger CALUCRATÏ.
DAS, als Vlootvoogd, in groote verlegenheid.
VI. 358.
• trekken van zyne loosheid en onop-
Kgtheid. VI. 363, 364.: fpringt ligtvaardisst
met den eed om. VI. 365. 4 I 0.
• leeft in goede verlhndhouding met
CYRUS. VI. 366.
zyn beleid in het leveren van eeneti
zeellag aan de Athenienfers, welke hy, tevens
in eenen veldflag overwon. VI. 36-7
377.: aanmerking omtrent het eindigen van
dezen oorlog. 378.: aanmerking omtrent
den

BLADWYZER. aSa
den val van eenen zekeren fteen, als een
voorbeduidlel. 379.
L.YSANDER; moedig antwoord van PHILoer
LES, by de ter dood veroordeeling der
gevangene Atheners. VI, 385.
——— maakt overal veranderingen in de oude
Regeringsform. VI, 387, 390.
- • • Haaltjes van zyne wreedheid. VI. 388 ,
398, 412.; en Hechte Regeeringabeftelling.
3 S
9' 39°-
' de Ephoren te Lacedamon fchryven
de wet voor aan de overwonnene Athenienfers.
VI. 391.
! maakt verandering in de Regeeringswyze
te Athene. VI. 395.: Athene door
een zangfluk uit eene Tragedie van EURI-
P 1 D E s voor eene volkomene vernieling bewaard.
598.
- eene byzonderheid by het overvoeren
van het overig zynde geld naar Lacedamon %
door GYLIPPUS. VI. 400.
L wordt wegens zyn geldzucht gelaakt,
VI. 401.: zyn aanhang maakt omtrent
goud- en zilvermunt eene byzondere wet.
4°3-
-
laat verfcheidene gewyde gefchenken,
ter gedachtenis van den bevochten zegen ter
zee, op de Athenienfers» in den Tempel ts
Delphi en te Acanthus plaatfen. VI. 40*».
Halen van zyneil overmoed en trotschheid.
VI. 407.
XIIL DEM., X Lx-

aoo B L A D W Y Z E R ,
LYSANDER ; was zeer ingenomen met de
Dichters die hem door de poëzy verheerlykten.
VI. 409.
; maakt zich wegens zyne wreedaardige
norschheiden verregaande achterdochtigheid,
niet min dan door zyne eerzucht, by elk
gehaat. VI. 412.
• op klagten tegen hem ingebragt wordt
hy door de Ephoren naar Sparte opontboden.
VI. 415, 417.: vveet, door list, verlof
te krygen tot eene reize naar Afrika. 421.
• door welk geval hy in zyn' roem
ftaande blyft. VI. 423.
' zyne wyze van fpreken dikwyls
trotsch en fchrikverwekkende. VI. 424.
-,.. .. , AGESILAUS wordt, door zyn toedoen,
tot eene hooge eerepost, te Sparte,
bevorderd. VI. 225, 229.
wordt door AGESILAUS onder het
getal der XXX Raden opgenomen. VI. 429.
• houdt eene zamenfpraak met AGESI­
LAUS, die zyne eerzucht zachtjes poogde
te wyzigen. VI, 431—433,
niettegenftaande op AGESILAUS gebeten
, betrachtte hy zyn' pligt- in eene zending
naar den Hellefpont. VI. 435.
verflag van het gene hy te werk Helde,
ter omverwerping van den ouden, en tot in
ihndbrenging van eenen nieuwen regeeringsvorm
te Sparte. VI. 436 — 445.: zyn voorne-
X

B L A D W Y Z E R . 291
iiemen wordt door een toeval vernietigd.
445.: zie ook 462, 463.
LYSANDEP. ; befchryving van den oorlog
tegen de Bocötiers, in welken hy fneuvelde.
VI. 445 — 455-
- zyn lyk ter aarde befteld. VI. 457.:
verhaal van byzondere voorfpellingen van
zynen dood. 458, 459.
* de roem zyner dapperheid wordt verhoogd
door de armoede waarin hy flierf.
VI. 461.
•• aanteekening omtrent de verbrokene
trouwbeloften aan zyne nagelatene dochter.
V. 363.
« vèrgelyking tusfehen hem en SULLA.
VI. 122—132. b.: zie ook van hem in het
leven van AGESILAUS. VIII. 193. enz.
LYSIADAS , dwingeland van Megalopolis;
neemt een allervereerendst befluit, en voegt
zich by het Achaisch verbond. XII. 173,
174. c.: poogt zich boven ARATUS te
verheffen. 175. c.: wordt wegens veinzery
verdacht gehouden 176. c.
Maaltyden; weleer te Athene, tot het behan.
delen van de gewigtigfte onderwerpen ,
dienstbaar gemaakt. I. 3. aant.
by vrolyken hadden de Grieken zan«
gers en muzyk achter tafel. VI. 396. aant.
zeer kostbare van LUCULLUS. VII.
245.: van CRASSus.45. **•: van CAESAR.
IX. lAi.b.aant.: van ALEXANDER. 264.:
T * VSTJ

spa B L A D W Y Z E R .
van ANTONIUS en CLEOPATRA. XL
59 — 63. c.
Maaltyden; oudtyds liet men op dezelven zich
voorlezen. IX. 211. enz.
. eenvoudigheid van die van CLEOME-
NES. X. 310. b.
— welke de voornaamfte plaats by dezelven
was. XII. 79. b. aant.
Maan; by de ouden de hemelfche aarde genoemd.
I, 135^ aant.
Maanden; namen derzelver by de Grieken.: —>
Hsc'atombieon ftemt in met onze Wieds- en
Hooimaanden. I. 81. aant.:— Gorpieeus overeenltemmende
met onze September cf Herfstmaand.
I. 106. aant.: — Pyanepfion ftemt
overeen gedeeltelyk met onze Wyn- en Slagtmaand.
I 111. aant.: — Boïdromion ftemt in
met onze Augustus en September. I. 132. aant.
—« onderfcheid omtrent derzelver begin by
de Romeinen en by de Grieken. I. 199. aant.
Egyptifche ; vèrgelyking van eenigen
derzelven met de onzen. I. 202. aant:
oorfprong van derzelver benamingen.
L 483-
.• - hoe de Grieken dezelven verdeelden.
VII. 399. aant.
Maanjaren; in de oudfte tyden by de Remei»
nen in gebruik. IX. 154. b.
Maansverduistering; hoe men oudtyds omtrent
dit verfchynfel dacht. IV. 158.
• ..1— onkunde van het gemeen, oudtyds, omtrent

B L A D W Y Z E R. *93
trent dit verfchynfel: wie het eerst daar­
over eene verhandeling waagde te fchryven.
VIL 379-
Maansverduistering; voorgevallen by den be«
ilisfenden flag tusfehen DARIUS eii ALE-
XANDE R. IX. 129.
• befchryving van dezelve. XIL 59.
Macedonië; berigt van derzelver Koningen na
ALEXANDER. IV. I 3I.
» aanteekening omtrent het gedrag van
verfcheidene Koningen , ten aanzien van
hunne naastbeltaanden, en bloedverwanten.
XI. 157m,
zie OOk ALEXANDER. IX. 55.
enz.: ANTONIUS. IX. 18. e.
Macedoniërs; hunne verkleefdheid aan hunne
Koningen. IV. 173.
MACROBIUS; een dapper man, en fchoonzoon
van XERXES. II. 268. aant.
Magt; waren de Geleerden en Wyzen in Pet*
fie. II. 308. aant.
Magister Equitum; welk eene waardigheid
dezelve wa 3. XI. 20. c. •
Maldoa; nu Mallega. VIL 18. b.
MAMERS, MAMERCUS; aanmerking omtrent
dezen naam. I. 450. aantU
Mamertyrion; waarom fommigen dus genaamd
werden. VI. 103. aant.
JMANILIUS; aanmerking omtrent dezen Tribuun.
VIII. 80. b. aant.
T 3 Ma*

394 B L A D W Y Z E R .
Manipulares ; wie dus genoemd werden. I.178.
MANLIUS; OIARCUS) door CAMILLUS
veroordeeld. II. 407. en aant.
MANLIUS; een begunftiger van CATILI-
NA.: zie van hem in 't leven van CICE-
RO. XI. 35. b. enz.
Mannen; byzonderheden van het gedrag van
groote mannen by de Romeinen. V. 162.
aant.
• wat wel eens aanleiding geeft om
verdienftelyke mannen te beledigen. X. 6.
~ aanmerking omtrent brave mannen. X.
217. b.
aanteekening omtrent het minnen onder
de Spartaanfche mannen. X. 283. b. aant.
Mantel; een flepende mantel in Griekenland
een teeken van verwyfdheid. III. 7, C, A A N T T
Het hoofd met zynen mantel omwinden;
een teeken van wanhoop. III. 75. A.
aant. IV. 13.
Marathon; naar wien dus genoemd. I. 150.
MARCELLUS; (MARCUS CLAUDIUS)
• zyn afkomst en karakter. IV. 37r.
'
doet eene geregtelyke aanklagte tegen
CAPITOLINUS. IV. 374.
z
n e
y
bedryven in den nieuwen oorlo*-
met de Gallen. IV. 375- 3 9 I. : byzonderheden
van zyne zegepraal over de overwinning
der Gallen. 392.
! zyne krygsbedryven tegen HANNI­
BAL. IV. 397, 401, 441-450, 455.
MAR-

B L A D W Y Z E R . 29J
M A R C E L L U S ; (MARCUS CLAUDIUS)
zyn edel gedrag omtrent LUCIUS CAIU-
T 1 u s. IV. 398, 399.
deekt over naar Sicilien. IV. 405.:
zyne bedryven aldaar. 408.; in bet beleg
van Syracufen tegen ARCHIMEDES. 410.:
zyne aandoeningen by bet veroveren van de
ftad, en het deerlyk lot van ARCHIME­
DES. 426, 427.
» trekken van zyn zachtmoedig , en
menschlievend karakter. IV. 429.
• voert verfcheidene kostbaarheden uit
het veroverde Syracufen naar Rome over;
waarover men hem berispte. IV. 434.
« zyn gedrag by eene befchuldiging der
Syracufers wegens mishandeling. IV. 439.
• zuivert zich van eenen anderen blaam.
IV. 451.
. zyne groote zucht naar krygsroem.
IV. 453-
»~ • wordt in een gevecht tegen HANNI-
35AL doorftoken. IV. 459.: byzonderheden,
»a eene ftatelyke uitvaart door HANNI­
BAL aan hem gegeven. 461.
zyn nagedacht nog lang in ftand gebleven.
IV. 463.
— — vèrgelyking tusfehen hem en PELO­
PIDAS. IV. 467 — 476.
MARCUS XVII: 27, 28.; opgehelderd. IV.
94. aant,
MARIUS; (CAJUS) zyn uiterlyk roorko-
T 4 men»

t$6 B L A D W Y Z E R.
men. VI. 165. : en afkeer van de Griekfike
Letterkunde. 167. : z y n karakter. 16S.: en
afkomst, ald.: zyne levenswyze. 169.
MARIUS; (GAJUS) zyne eerlle veldtogt.VI,
169.: en aanleg tot eenen voornamen bevelhebber.
ald.
- zyn gedrag als Tribuun. VI. 170.
*- zoekt vergeefs JEdilis Curulis te wor.
den. VI. 173.
« wordt vrygefproken van eene befchuldiging
van omkoping, in ' t ftaan n a a r h e t
Pratorsambt. VI. 175.
• hoe hy tot eerambten geraakte. VI. 177.
> trouwt met de moei van JULIUS
SAR, die zyn naftrever daarna werd.
VI. 177. en aant.
' eenige karaktertrekken van hem. VI. 178.
*
z
y
n
Pdrag onder het opperbevel van
c. ME TELLUS in Afrika. VI. 179.: wordt
meer dan deze van de foldaten bemind.
181.: daarom, en om het gebeurde met
TURPILIUS, worden zy openbare vyanden.
183. *
wordt Conful. VI. 184.
------ had eene byzondere drift, om, ten
gevalle van het gemeen, geene groote lieden
van aanzien te fparen. VL 187.
• berigt. van den oorlog door hem, in
Afrika, gevoerd. VI. 187. •
—-— oorfprong der verbittering tusfchea
fcem en SULLA. VI. 189.
MA.

B L A D W Y Z E R . «97
MARIUS; (GAJUS) wordt, fchoon uitlandig,
voor de tweedemaal Conful: komt uit
Afrika terug, en zegepraalt. VI. 196,197.
• • waaraan hy zyn volk, in den optogt,
gewenie. VI. 198.: houdt eene ftrenge krygstucht
onder hen. 200.
• — een Haaltje var. zyne onzydigheid. VI.
201.
. «» wordt, na zyn tweede Confulfchapy
nog tweemalen aehterëen Cunful, wegens de
aannadering der Ktmbren. V. 203.
trekt de Kimbren tegen, en zorgt voor
den aanvoer van genoegzamen leeftogt. VI.
204 : zyn voorzigtig beleid om zyne foldaten
tot den ftryd voor te bereiden. 206.:
maakt zich tot den Uag gereed. 215 : begin
van den llag. 217.: overwint de Am*
bronen. 223.: trekt verder CATULUS ter
hulpe te gemoed , tegen den aaotogt der
Kimbren over de Alpen. 227,231.: verdere
befchryving der gevechten met de Kimbren,
en derzelver nederlaag. 232 — 242.
* , wordt voor de vyfdemaal Conful. VI.
226.: en Haat daarna, op eene laaghartige
wyze, naar het zesde Confulfchap. 242.
**- krygt den Adel tegen, en handelt ondankbaar
omtrent METELLUS.VI.243,250.
— maakt zich zeer gebaat. VI. 246.
» • zyn gedrag omtrent SATURNINUS
wordt , zonder dat hy het merkte , een
bron van onheil voor den Staat. VI. 251.
T 5 MA-

B L A D W Y Z E R .
MARIUS; CCAJUS) maakt zich fchullig aan
eene laage en regt fchurkachiige daad. VI.
252.
• was ongefchikt voor tyden van vrede,
# en zonder goede ftaatkunde. VI. 254.; Zyn*
gedrag omtrent MITHRIDATES. 255.
• zyn gedrag in den Marftfchen oor'og
VI. 257.
• houdt een kostbaar en wellustig leven
te Mifenum. VI. 160.
• - toont in zynen ouderdom eene kin.
derachtige eerzucht. VI. 261.
' • begin der uitbarfiing van den burgerkryg
tusfehen hem en SULLA. VI. "6a •
vlugt uit Rome.- 165.: fteekt over naar
Afrika. 266. : moet wegens ftorm landen
op het ftrand van Circeje; zyne verlegenheid
aan land. 267.: na het uitftaan van
vele gevaren, landt hy in Afrika. 279.:
moet Afrika weder ontruimen. 281.
• eene groote verdeeldheid onder de
Confuls, en de onderlinge opvatting der
wapenen te Rome, geeft hem gelegen,
heid om mede deel te nemen in den burgerkryg.
VI. o8 2.: ft eekt m e t e e n e z a m e n g e.
raapte bende over naar Etrurie. ald.: vereenigt
zich met CINNA. 283.: trekt gewapendermagt
in Rome. 287.: gruwzame bedryven,
door hem aldaar gepleegd. 288-292.
' wordt, ten zevenden male , Conful.
VI. 293.: fterft, na vele angflcn en folte-
rin«

B L A D W Y Z E R. 299
ringen van het geweten, kort na zyne aan-
ftelling. 299.
MARIUS; CCAJUS) zyn zoon, na insgelyks
vele moorden gepleegd te hebben, brengt
zich zeiven om 't leven. VI. 300.
, . vèrgelyking tusfehen hem en PYR-
RHUS. VI. 303— 338-
MARTHA; eene gewaande Syrifche Prophe-
tesfe. VI. 209.
Maskers, in de Tragediën; hoe oudtyds wa­
ren. VII. 117.
Matronalia; een feest der Romeinen. I. 242.
Maximus en Magnus; eeretytels door de Romeinen
aan mannen van verdienden gegeven.
VIII. 356".
MEDEA; haar bedryf, om THESEUS van
kant te helpen. I. 81.
Medewerking van de Godheid met 's menfehen
vrywillige daden; hoe PLUTARCHUS dair»
over zeer wysgeerig dacht. III. 71, 72» ~h
Medimnus; hield zes mudden, I. 331. aant.
V. 147. aant.
Meermin 5 aanmerking omtrent de beruchte
Edamfche Meermin. VI. 85. b. aant.
Mellirenen; welke, by de Spartanen, dus gc«
noemd werden. I. 369.
MEMNON; aanmerking omtrent dezen Bevelhebber.
IX. 72. aant.
MENESTHEUS; bewerkt eene omwenteling
in de Regering te Ather.e. Ii 147. : zyn
dood, 157.
'M'n-

i°° B L A D W Y Z E R .
Menfchen - offers ; oudtyds niet ongewoon. JJ,
258, aant.: aanmerking omtrent dezelven IV*
307-: verfchrikkelyk voorbeeld daarvan. 379.'
ME TELLUS; door MARIUS ondankbaar
behandeld. VI. 243, 250.: Zyne kvensbefchryving
door PLUTARCHUS is verloren.
251. aant.: verdere aanteekeningen omtrent
hem. 253. : z i e 0 0k van hem in 't leven
van SERTORius. VIII. 33,60. enz.:
van POMPEJUS. VIII. 45. b. e n z.. v a n
CES AR. IX. 40. b. enz.
• CATO verlost den Staat van zyn druk­
kend Tribunaatfchap. X. 64—.72. b.
Metoicia; verhuizings-offer, door THESEUS
ingefteld, I. ng.
Miletus; eene beroemde ftad in klein Afie.
daar T HA LES woonde. II. 17. aant.
MILTIADES; eindigt zyn leven in de ge-
vangenis. VII. 19.
Mimallones en Clodines; welke vrouwen daardoor
beteekend werden. IX. 9. aant.
Mina; gerekend op dertig guldens. 1.332.^»,.
III. 29. c.
• bedraagt honderd drachmen. II. 61. aant.
MINETAURUS; verdichtlelen omtrent denzei
ven. I. 89.
Minnaren; derzelver onderlinge verkeering, by
de Grieken, was ten uiterfien zedeloos.
III. ai. c aant.
MiNNciusjzie onder FABIUS MAXIMUS.
Min*

B L A D W Y Z E R . 301
Minnen; onder de Spartaanfehe mannen en
jongelingen. X. 283. b. aant.
MINOS, Koning van Creta; wat de oude
Schryvers opgeven van de fchatting, welke
hy van Athene kwam afhalen, en de oorzaak
waarom dezelve een einde nam. 1.87. enz.
MINOS^ de oude; van MINOS EL te onder-
fcheiden. I. 92. aant.
MITHRIDATES; in oorlog met de Romeinen.
VI. 38 — 80. b. VII. 125, 128 — 160.:
door LUCÜLLUS op de vlugt gedreven,
neemt den toevlugt tot TIGRANES; zie
m
m
TIGRANES.
ongelukkig lot van zyne beide zusters
en vrouwen. VII. 161, 163.
~_ zyn gedrag omtrent zynen gezant ME«
TRODORUS. VII. 177.
, — zyn gedrag na de nederlaag van TI­
GRANES. VII. 204.
_ zyne verdere krygsbedryven. VII. ai4,
124. VIII. 64. en 87. b.
„ , zyn dood. VIII. 114. b.\ zyn lyk, en
prachtige wapenrusting. 116. b.
Moederliefde; verhaal van eene uitttekende
moederliefde. II. m. aant.
M o E R o c L E s; een Grieksch Redenaar. XI. 48.
Molosfen; bewooners van Neder-Epirus. I.
147. aant.
MONIMA, vrouw van MITHRIDATES;
laat zich door het zwaard ter dood bren.
gen. VII. 163.
Muil*

3os B L A D W Y Z E R .
Muilezels van 'MARIUS; oorfprong van deze
fpreekwyze. VI. 199. en aant.
Munichion; de naam van eene maand by de
Grieken. I. 98. aant.
Mufaum; eene verfterkte hoogte te Athene. I
130. aant.
Myoparonen; eene foort van kaper-fchepen,
VII. 10S. aant.
Namen; de Romeinen, na de aanneming in
een ander gedacht, verbogen hun' eigen' gedachtnaam.
IV*. 125. aant.
• • de Romeinen hadden gewoonlyk drie
namen. V. 130. aant. VI. l 6 3, 164. aant.
Naphta; aanmerkingen omtrent deze vurige
8
vloeiftof. IX, 145 — I 4 9 <
Natuurkundigen; hoe het volk oudtyds omtrent
dezelven dacht. VII. 380.
Necyomantium; welke plaats door het Byge.
loof dus werd genaamd. VII. 3 i. aant
Nederlaag; hoe men te Sparte zich daaronder
eens gedroeg. VIII. 275.
Nek; eenen grooten of breeden nek hebben; wat
deze Latynfche fpreekwyze beteekent. XI
24. b.
Nemnfche fpelen; aanteekening omtrent dezelven.
XII. 166. c. aant. 169. c.
NEOPTOLEMUS; zie van hem in 't leven
van EU ME NES. VIII. 95. enz.
— - - tegenparty . V A N * Y R R H U S , I N
Lptrus: zie p YRRHUS.

B L A D W Y Z E R , 3°3
NEPTUNUS; aanmerkingen omtrent hem. I.
162, 208. aant.: werd op den achttien dag
van elke maand vereerd. I. 160.
NERO; zie van hem in 't leven van GALJBA.
XIII. 13.
Netviers; waren de inwooners van Henegwwen
en Cameryk, IX. 56. b. aant.
NJCANOR, berigt van hem. X. 100, 104.
NICIUS; PLUTARCHUS verwydert van
zich den waan, van in ftaat te zyn , in de
levensbefchryving van dezen Veldheer, THU-
CYDIDES te kunnen overtreffen. VII. 269.
. aanmerking van ARISTOTELKS omtrent
hem. VII. 276.
— vergeleken met CLEON en PERI-
CLES. VII. 279, 280.
waardoor hy de genegenheid van het
volk won. VII. 280, 2S1.
. . doet ryke gefchenken in de tempels.
VII. 282.
• • bekleedt een heilig gezantfchap naar
De/os, met kostbare gefchenken aan APOL-
LO. VII. 284.
. aanmerking omtrent zyn karakter. VII.
287, 289, 291, 296.
• • trekken van zyne kleinmoedigheid. Vil.
291.
>—« zyne zonderlinge levenswyze. VII. 294.
• fteeds fchroomachtig in het doen van
verafgelegene krygstpgten. VII. 296, 334, 371.
Ni-

304 B L A D W Y Z E R .
NICIUS, zyne krygsbedryven, VII. 298, 301,
3°7, 33 1
» 332-
• geeft aanleiding tot onwelvocgelykheden,
by het fpreken in volksvergaderingen.
VU- 309.
poogt de Spartanen en Athenienferen
te bevredigen. VII, 31a.: behaalt, by die
bevrediging, veel roems. 316.: bevordert een
onderling verdrag. 3i 7. : w t mj t door AL-
CIBIADES gedwarsboomd. 319, 323,
• misnoegen der Athenienfers tegen hem
opgevat. VII. 323.
• ALCIBIABES weder met hem, tegen
eenen HYPERBOLUS^ vereenigd. VII.
327.
moet het vervolgens weder opgeven ,
voor de loosheid en eerzucht van ALCI!
BIADES omtrent het zenden van een le^er
naar Sicilië. VU. 331.: verhaal van zekere
voorteekens by dezen krygstogt. 334-338.:
blyft onverzettelyk tegen den optogt naar
Sicilië. 340.
—— blyft, niettegenftaande de woelingen
van zyne tegenparty, in het geheele beftuur.
VII. 344.; en, wegens zyne rykdornmen
en verkregen' roem, in aanzien, ald.
zyne angftige behoedzaamheid en tal»
mery in krygszaken. VII, 345, 346, 3 5 l.
• zyn lofwaardigfte krygslist 'in den Sieiliaanfchen
oorlog. IV. 431. VII. 347.: be«
J
haalt

BLADWYZER.. 505
haa't de overwinning, maar maakt van de»
zehe geen gebruik. VII. 350.
Nicrus; behaalt daarna', door omzigtigheid
eene tweede overwinning, en vermeestert
Syracufe. VIL 352.; zyn roem by deze
. g •tegenheid, aja.
— graffchnït Van E ÜRIPIDES op hem
na zyne volgende nederbag. VI(. 353]
• — 1 — v"'••r it, pp eene byzondtre wyze, by
een' aanval dei Sy> acufanen , gered. Vil. 356".
v 1I1 a van de onverwachte omwenteling
van zyn kry s'geiuk op Sicilië, dóór
de aankomst van d^n Spartaanfchen veldheer
cv LIP PUS. VIL 357 — 374.
•—1 ; wordt do r bygelooyign'eid , omtrent eene
invallende maansverduistering, terug gehouden
om Sicilië te verlaten. VII. 375 — 383.:
zy"e nederlaag daardoor veroorzaakt. 384.:
m eijclykheid om zoo wel te water als te
lande Sici.ie te ontruimen. 385.: hardnekkig
daarop gevolgd zeegevecht, ten nadeele der
Athenienferen. 388.: benarde toeftand van
zyn leger te lande. 391.: hy zelf zoekt
de zynen op te beuren. 393.: flaat vruchteloos
Voor, vryheid te mogen hebben om.
uil Sicilië te vertrekhal. 395.: fchrikkélyke
flagting onder de Athenienferen , door fmêkingen
van hem , eindelyk gefluit. 397.:
vreugdefeesten deswegens door de Syracufen
ingefteld. 399. ; verfchillend lot dér
krygsgevangeneu. 400 — 406»
3tM. DEEL. V

^.6 B L A D W Y Z E R .
fjicius; verfcbillende berigten omtrent zynen
dood, na zyne nederlaag. Vil. 402.
y. ongelukkig lot van eenen vreemdeling
, die te Athene de nederlaag van IN I-
CIUS verhaalde VII. 407.
. vèrgelyking van hem met MARCU*
Cl* AS SOS, VII. 123. b.
Nico M A C H 1 s; een beroemd fchilder. IVi 97.
Nieuwelingen; wu by de Romeinen dus genoemd
w.rden. V. 130.
Niezen; b^ygeibovighèid omtrent het niezen by
de Grieken. II. 257. aant.
Nifaa; eene zeefiad, aan de golf van Corin*
thus. II. 45. aant.
NomcncUUor; wie met dezen naam, te Rome.
benoemd werden. X. 22. b.
\ Noedbtfluit; by de.i Romeinfchen Raad. X. 84. e.
XL 38. b.
Noorderlicht; aanmerking omtrent hetzelve.
IX. 165. b. amt.
Noriciers; hunne oude woonplaats.VI. 205.aant.
Notarius; wie by de Romeinen dus genoemd
werden. X. 56. b. aant.
Novumcomum, nu Como, in het Milancfche,
JX 78. b aant.
fJOMA POMPILIUS; verfchil aangaande 'zyn'
leefiyd. I. 4.05.
_ na het wegnemen van onderlinge verdeeldheid
, tot Koning der Romeinen verkoren.
I. 429 — 432.
« zyne afkomst en karakter. I.433>44°.

B L A I) \V Y Z Ë R. 307
Nu M A P O M P I L I U S ; zyné ambtelooze levenswyze
vöór en na den dood van zyne
echtgenoote. I. 433, 434.: vertellingen vari
zyne verkeering met de Godinne E G E »
RiA. ald.
geeft aan de Afgevaardigden, om herri
de regeering qp te dragen, een treffend antwoord,
ï. 439. 1
1
—— wprdt eindelyk , ria de hartelykdë
voordellen, overgehaald om de regeering
op zich te nemen, tot algemeen genoegen
des volks. I. 441, 443.
welke, na het aannemen der rcgeéring,
zyne eerfte fchikkingen waren. I. 445.
poogt de ruwe zeden der Romeinen té
verzachten. I. 446-, en hun godsdienst ïri
te boezemen, ald.
verbiedt het maken van beelden der
Godheid. I. 449.
; Heit de Pontifices 'in. I. 451.; als ook
de Priestercsfen van V E S T A . 454,
maakt bepalingen omtrent de lykpleg-»
tigheden en het rouwdragen. I. 460, 461.
Helt de Fetialen, eene foort van Vredehouders,
in. I. 462.
—— Helt de Saliers in. I. 466.
regelt de godsdienltige Verrigtingehi
t 469 — 472-
• verhaal van eene zamenfpraak van herri
met ju PI T E R gehouden. I. 473.
•• moedigt den landbouw aan. X, 47?.;
V a Ver-

3«S B L A D W Y Z E R *
verdeelt de burgery naar de onderfcheidene
kunften en handwerken. 478.
NÜMA POMPILIUS; verbetert de wet, volgens
welke het eenen vader vryftond zyne
kinderen te veikoopen. I. 479.
verbetert den almanak. I. 480.
—! in al den tyd van zyne regeering heeft
noch oorlog, noch oproer, noch zucht tot
verandering plaats gehad. I. 487.
'
w a s e e n
gen. I. 488.
voorbeeld der beste Konin­
verfchillende gevoelens omtrent zyne
kinderen en vrouwen. I. 489.
— fterft in eenen hoogen ouderdom, en
wordt plegtig begraven. I. 491.: zyne fchriften
te gelyk met hein begraven. 492.: daarna
gevonden en te Comitium verbrand. 493.
zyn lof-en aanmerking omtrent zyne
opvolgers. I. 493.
vèrgelyking tusfehen hem en LYCUR-
GUS. I, 497 —5H'-" byzonderst omtrent
zyne inftellingen van de gemeenfehap der
vrouwen. 503.: vrouwelyke eerbaarheid. 504.:
onzedigheid. 505.: huwelyken. 506.; opvoeding.
509.
NuMiToitj zie van dezen Koning van Alba.
I. 171, 180.
Nundina; marktdagen by de Romeinen. III.4a. d.
Nymphaum; wat dit woord beteekent. VI.
85. b. aant.. IX. a8. aant.
Obolen; waarvan deze benaming afkomftig. VI.
403- Qbo*

B L A D W Y Z E R . 3c
Obolus; het zesde deel van een drachme, II.
86. aant.
OCHUS, zoon van ARTAXERXES MNE«
MON; zyne geaardheid. XII. 77. c. 91, c,
93- c
'

3*0 B L A D W Y Z E R ,
Olympia; eene ftad van E LIS, die den naam,
gaf aan de Olympifihe fpelen. II, 224. aant.
OLYMPIAS, de moeder van ALEXAN-
DER; zie in 't leven van ALEXANDER.
IX. 5. enz.
Olympifihe fpelen; vrouwen daartoe niet toegelaten.
I. ipo. aant.
' door HERCULES ingefteld. I. 123.
aant.: zie ook 299. aant. 391.
aanmerking over de luisterrykheid der
overwinningen in dezelven. III. 35.. c. aant.
Olympus; aanmerking omtrent dezen berg. IV.
Omkooping; hoe in zwang geraakt is. III. Si.d.
OMPHALE; wie geweest is. I. 67. aam.'
ONESICRITUS; aanteekening omtrent dezen
Gefchiedfchryver. IX. 33. aant.
ONESICRITUS; berigt van eene ontmoetinvan
dezen Synifihen Wysgeer met CALA-
NUS. IX. 248.
Ongehuwden by de Lacedetmonjers; derzelver
ftraf
- I" 355- en aant.
Ongelukken, of verliezen van geivenschte dingen;
onredelykheid van fommigen om dezelven,
op hunne wyze, voor te komen.
II. 26.
Ongrieken, geene verachtelyke henaming. VI.
69. aant.
Oog; PHILIPPUS ANTIGO NUS, HANNI-
BAL en SERTORIUS hebben Hechts één
Wg gehad \ aanmerking daaromtrent. VIII. 5.
Oogen ;

B L A D W Y Z E R . 311
Oogen; de voornaamfte hovelingen en venrouwelingen
by de Per [en droegen den naam
van 'sKonings oogen en ooren, XII. 32. c.
aant.: zie ook 163. c. aant.
Oorlog; hoe dezelve door de Spartanen ge«
voerd werd. 1. 387.
_ hoe dezelve door de Romeinen ver­
klaard werd. I 462.
. , aanmerking omtrent de aanhoudende
verfchilleu van naburige VGrfien. IX, 160. i.
aant.
Ooilogfchepen ; prachtige uitrusting van dezeiven,
oudtyds, in Afia en Egypte. VII
127. aant.
„ - onderfcheidings-teekenen van dezel­
ven. VII. 369. aant.
Oorlogstuig van DEMETRIUS en van zoï
LUS. XI. «05—208.
Ooster[chc Koningen; gaven aan hunne bezelfs gefchiedenis is duister.
VII. 1. aant.
Opperbevelhebber; oudtyds in krygslieden fchandelyk
geacht, hunne gefneuvelde Vddheeren
te overleden. VIII. 40. aant.
Opperpriester[chap van v E N u s; een zeer aanmerkelyke
post. X. 86. b. aant
OPPIUS; C^AJUO Gtfchiedi'chryver. VIII.
3.6. fc
V 4 Op-

3ï« BLADWYZER.
Opvoeding der kinderen; by de Spartanen. 1.
3

B L A D W Y Z E R . 3'3
opperbewind waren zeer tot genoegen van
het volk. XIII. 72, 73*
OTHO; zyn gedrag omtrent den flechtcn Ti-
GELLINUS, en deszelfs uiteinde. XIU. 74.
— — voegt den naam van NERO by zynen
eigenen naam. XIII. 75.
„ zyne foldaten zyn met eene fterke geestdrift
voor hem ingenomen. XIII. 76, 83,
104, 105, 109.
. verfcheidene wingewesten erkennen
hem als Imperator. XIII. 79.
—:— poogt vruchteloos VITELLIUS van
oorlogzuchtige plans te doen afzien. XIH- 79«
verfcheidene kwade voorteekenen.
XIII. 80.
— zendt VITELLIUS, die op de Aipeti
tegen hem optrok, zyne krygsbenden te gemoet.
XIH. 83.
« zyne krygsknechten, door die van VI­
TELLIUS befpot, vallen met drift op dezelven
aan. XIII. 85.: verdere befchryving
van den ftryd tusfehen hem en VITEL­
LIUS. XIIL 86 — 103.: ontvangt de tyding
van de nederlaag der zynen. 104.: doet
eene aanfpraak aan zyne foldaten. 106.; en
aan zynen neef cocc E JUS. 108.: valt in
j . zyn eigen zwaard. 110.: zyn lyk door zyn
krygsvolk vereerd, en het overfchot begraven.
112.
i zyn grafteeken met een eenvoudig op-
V 5 fchrü't,

3'4 B L A D W Y Z E R ,
mm XIII. W» verder gedrag v a„ 2 y n
krygsvolk na zynen dood. 113.
Ouders; wat de Griekfche wetten eiscbten
van kinderen omtrent dezelven. VIII. 204
aant. '
Ovatio; welke foort van zegenpraa! deze by
de Romeinen was. IV. 485.
Overheden; lesfen v,or dezelven. I. 2r I r I
150. «w. III. 65. b. IV. 103, ,40/141.'
aant. 231, 24 r. enz. XII. 26.
• hoe ryken en aanzienlyken zich gedragen
moeten omtrent mindere Overheden.
I. 25.
Overfpe/; wetten van SOLON daaromtrent.
II. 90.
Paarden; hoe EUMENES dezelve in eene
naauwbeflotene plaats de noodige beweeging
bezorgde , en dezelven voederde. VIII. 125.
- Arabifche, meermalen voor eenen ver»
bazenden prys verkocht. IX. 23. aant.
Padagogen; wie oudtyds waren.' I. 64. aanti
143. aant. . III. ^ b. aant.
'Padera-.trïe; by de Lacedamonters door de
wetten niet verboden. I. 368. aant.
P^EON of PHEON; gefchiedfchryver. I. 105.
aant.
Paga/a,- eene zeelhd van Magnejte in de Pe»
lasgifche golf. II. 278.
Paliita; een feest te Rome. \. 198.
Palladium; eene gerigtsplaats te Athene. I. 133.
Pallantiden; door THESEUS verdagen. I. 85.
-Pa.

B L A D W Y Z E R . 3*5
Panathenaa; een Grieksch feest. I. 118, X.
63. aant.
PANCETIUS; aanteekening van dezen Wysgeer.
XI. 47. aartt.
Pancratia; vechtfpelen. VIII. 80.
Pancratiasten; wie dezen waren. IX 19. aant.
Parmenides; leermeester van den wysgeer ZE­
IS o. III. 18. a,
P A R M EN 10; bevelhebber van A L E X A N ­
D E R , als deel hebbende aan eene zamenzwering,
ter dood gebragt. IX. 193.
Parthen; CRASSUS trekt tegen dezelven op.
VII. 60. b. enz.
, . befchryving van derzelver manier van
vechten. VII. 66. b>
m— • het teeken tot den aanval by hun al»
lervervaarlykst. VII. Si. b.
. vlugten al vechtende. VII. 85. b.
_ — zyn niet gewoon by nacht te vech­
ten. VU- 103. b.
Paiuien te Athene; oordeelen eene gemengde
Regeering de beste. II. 50.
PASIPHON; een verloren fchryver. VII. 287.
aant.
pasfaatwinden; by het Eiland Zacynthus.
XII. 58.
PAT^ECUS; een Historiefchryver van onzekeren
leeftyd. I. 34.
Patricii; wie dus genoemd werden. I. 203.:
door ROMüLus,in 't vervolg, van het beftuur
uitgefloten. 263.
Pa-

3 1 6
B L A D W Y Z E R .
Patrocinium; wat beteeken t. I. 203
PAUCUS- G a l a u V L I J P ï helderd. III.
104. aant.
— de plaats in zynen brief aan TITUS
«. 1, IE., opgehelderd. VI. 417. a a P t 5
PAUSANIAS; welk een byzonder voorval
hem de verontwaardiging der Griekfcke
bondgeiiooten verwekte. VII. 30.: zie van
zynen dood. II. 288.
Ptdiaïn, te Athene; yveraars voor eene Regeering
van weinigen, if. 5 0 >
ÏWPIDAS; aanmerking omtrent zyno
roekelooze dapperheid. IV. 235.
' zyne afkomst. IV. 236.
• — - zyne gulheid en menschlievende mededeelzaamheid.
IV. 237.
'
p w e , k
°
e e n e
wyze hy van EPAMI-
NONDAS vcrfchilde. IV. 238.
-rh wordt op eene edelmoedige wyz«
door zynen vriend EFABUNONDAé, me
levensgevaar bygeftaan. IV. 243.
' de Thebanen, op eene verachtelyke
wyze door toedoen van fommigen van hunne
beftuurders, door de Lacedxmoniers overrompeld,
werden door zynen Houten moed
en onverzaagdheid uit de magt van hunne
overweldigers verlost. IV. 244 — 277 • aan
merklng omtrent het verhaal van déze'gebeurtenis.
275. aant.
• zyne listige te werkfteiling 0.m de
Athe-

B L A D W Y Z E R . 317
Athenienfers en Lacedamoniers wederom aan
eikanderen te helpen. IV. 279.
PELOPIDAS; zyn roem in den ftryd by Tegyra
in Boe'ótie. IV. 284, 290 — 292, 300.
mm overwint de Lacedamoniers. IV. 302 —
313.: ziet, vóór het aangaan van den ftryd
by Lenetra , een gezigt. 303, 305.
. valt met EPAMINONDAS in Pek'
psnnefus. IV. 313.
mmm wordt, wegens zyn gedrag tegen de
plaatshebbende wetten, voor de viérfchaar
gebragt, doch vrygefproken. IV. 317.
, zegepraalt over de pogingen van dert
nydigen MENECLIDAS, om hem by het
volk gehaat te maken. IV. 318 — 323.
,.„- • - verlost de Thesfaliers van de dwingelandy
van ALEXANDER, Tyran van Phe.
ra. IV. 324.
«» brengt be gefchillen te Mocèdonie tor
een gelukkig einde. IV. 326.
—— gaat in gezantfchap naar ALEXAN­
DER den Phere'ér. IV. 328.: wordt op
eene verraderlyke wyze door dezen gevangen
gehouden. 332.: en wordt door E PA-
MI-NONDAS verlokt. 337 -341.
m wordt als gezant naar ARTAXER­
XES. Koning van Per/ie, gezonden. IV.
342.: geniet aldaar eene uitmuntende eer.
344. : dit gezantfchap vermeerderde de
gunst waarin hy by zyne medeburger»
ftond. 349.
PE-

3*&. B L A D W Y Z E R .
PE LOPI D A S. T R E K T M E T D E T H S S F A U E R S ^
derom op tegen ALEXANDER den Pk e.
reet. IV. S 5o. ; de vyand wordt verflagen •
doch hy f n e u v e ] t j n b e t g^ e c h t > « ^
delyke ftilte en neêrflagtigheid in het leger
over zyn verlies. 35S.
- — treffende aanfpraak by zyne luisterryke
urtvaart. iV. 3 Ö 0.: aanmerking omtrent
zyne uitvaart. 36a.
zyn ongelyk door den moord van
ALEXANDER o p eene geduchte wyze ge.
wroken. IV. 365 — 368.
' " vèrgelyking tusfehen hem en MAR.
CELLUs. IV. 46 7 — 4 ?6.
Peloponnefm; nu Morea. II. 239. a a n t.
• verfchillende oorzaken v a n den Pelo.
ponnefifchen oorlog. ÜU 120. «. aant.
PELOPS; zyne kinderen. I. 60
Peltanen; met kieine fchildjes' geWapenden.
VIII. 203.
Pentathlos; eene foort van wedftryd by de
Grieken. I». I 4 0. a a„ t m X I L ^
PKNTHEUS; Koning van Theben, wordt,by
iet vernietigen van ongeregeldheden op de
Jaacchusfeesren, vermoord. Vil. Xi6 b.
Peplus; wat geweest is. XI. 176. b. aant-
181. b.
PERDICCAS; Bevelhebber van ALEXAN­
DER; zie van hem in 't leven van EUSJE-
NES. VIII. 81. enz*
Pt-

B L A D W Y Z E R . 3'9
PERTANDER; een der VII. oude Wyzen
van Griekenland. Ui 16. aant.
J^RICLES; zyne afkomst en ligcbaamsgedaante.
III. 12. a.: toefpelingen op de gedaante
van zyn hoofd. 13. a.
_ zyne gemeenzame verkering met den
muzi kmeester DAMON. 17.

8»ö B L A D W Y Z E R .
PERJCLES; brengt den Atcopagus \ n w, n.
gunst. lil, 4 0. a.: bewerkt de verbanning
van CIMON ald.; en zyne terugroeping.
43*

B L A D W Y Z E R . jaf
ir«f en foó/> de onfluimige driften des'
volks te temperen. III. 68, 69. a,
PERICLES; was trouw en eerlyk, III. 70". aa — groot vermogen en magt, door d«
Athenienfers aan hem afgedaan. III. 72. rf.
— houdt het hoogde toppunt van den
bloei zyner Regering veertig jaren daande.
TIL 72. ai
***•• — was onbaatzuchtig, echter niet onachtzaam
omtrent het beduur zyner huislèlyke
zaken. III. 73. a : byzonderheden van zyiir
huishoudelyk gedrag. 74. a.: byzonder
•
voorval met ANAXAGORAS. 75, a.
wordt in zyne onderneming, om eene
algemeene vergadering der Griekfche daten
byeen te roepen, door de Lacedamoniers
verhinderd. III. 77 — 79'. d.
»' 1
zyn gedrag in veldtogten. III, 79. d.
onder alle zyne veldtogten was de
voornaamftê die hy naar Cherfonefus ondernam.
III. 81. a.
zyiie roemryke zeétógten. ÏII, 82 —
m
"
84. a. 90. 91. a. 99, a. 136. a. 137. a.
hield , met eene wyze daatkunde, de
magt der Athenienfers, tot hun voordeel,
binnen de grenspalen van Griekenland terug.
IÏL S£-i- 87. d.
'—— wist de Spartanen, met eene jaarlykfche
geldfom, te belezen. III. 89. a.
» aanmerking omtrent zyn eerfte eo
tweede huwelyk. III.. 95. a.
XIH. DEEL. X" Pï.

3S3 B L A D W Y Z E R .
PERICLES; zyne bedryven in den oorlog tel­
gen de Samiers. lil. 98—109. a.: zyn te
onderbrenging van Samos verlchillend beoordeeld.
1 io. a.
——— zyn gedrag in den oorlog der Corcjrteers
tegen de Corinthiers. III. 1.12.
— zyn niet inwilligen van den eisch der
LacediSmoniers was eene aanleidende oorzaak
van den Peloponnejifchen oorlog. I1L.
121. a. aant. iaS. a. aant.
• verfchillende woelingen zyner benyders
en vyanden tegen hem. IIL 122 —
Ï28. a.: over welken hy volkomen zegepraalt.
129. a.
• • "- zyneftandvastigheid en zachtzinnigheid ,•
• onder allerleie eerroveryen, wegens zyn ge.
drag by den inval der Lacednemoniers in
het Attisch gebied. III. 133—133. a.
* • zyn gedrag by eene woedende pcstziekte
te Athene, en by eene zware zonsverduistering.
III. 134., 136. a.
——— wordt van het Opperbevelhebberfchap
afgeze\ III. 138. a.
— lyJt, door de pest, vele verliezen aan
zyne gemeenzaamfte vrienden, kinderen en
naastbeftaanden. III. 139, 142.; zyne aandoeningen
by den dood van zynen zoon
PARALUS. I43. a.
• •* onaangenaamheden hem door zynent
oudftaï zoon aangedaan. III. 139, 140. a.

B L A D W Y Z E i 323
PERIÏLES; wordt nogmaals tot Opperbevelhebber
aangefteld. IK. 144. a,
fcbaft de wet omtrent onechte kindè*
ren af. III. 144. a.: zie ook III. 96 a.
* ondankbare wreedheid, door de Athe*
nienfirs, zynen zoon opgelegd. III. 146. a.
aant.
~—— Wordt door eene ilcepende ziekte aangetast.
III. 147. a.
*—.— lof wegens zyn voortreffelyk karakter.
III. 149, a.i na zynen dood, zyn gemis
door de Athenienfers fpoedig betreurd.
151. a.
ï-n—- vèrgelyking van hem en FABIUS
MAXIMUS. HL 77 — 84. b.
PERIPOLTUS, de wichelaar; verhaal van
zeker bedryf van eenen OAMgN , uit
zyn gedacht af komflig, te Charonea, en de
gevolgen daarvan. VII. 4. ..
PERPENNA; de moordenaar van den bra­
ven SERTORIUS. VIII. 70 — 73: wordt
zelf daarna van kant geholpen. 75.: zie
ook VIII. 51. b.
Perfepolis; door ALEXANDER vei brand.
IX. 149.
PERSEUS; koning van Macedonië in oorlog
met de Romeinen. IV. 129, 134.: zyn
Hecht karakter, ald. en 180.: behaalt eerst
èenige voordeelen op de Romeinen. 136.;'
doch wordt daarna, met zyne geheele magt;
door het beleid en de. dapperheid van
X 2 JPAU-

3*4 S L AD W Y Z E R..
FAULUS «MILIOS,geflagen; zie daarvan
een uitvoerig berigt. 141-168.: gevolgen
van dien nederlaag. 169—174.: z y n
gedrag bij de ontmoeting van zynen overwinnaar.
180.: zyn dood. 207.
PERSE US; wanneer geleefd hebbe. VIL
15. aant.
JPerfïanen; derzelver optooifel. II. 271.
- hunne koningen droegen den toenaam
van Groot. II. 304. aant.
— hun God, ARIMANIUS, gehouden
voor den oorfprong van het goede. II.
305. aant.
— iemand op het eerepaard door de
ftad rond te voeren , by hunne Koningen
een teeken van vriendfchap en gunst. II.
3®8. aant,
• in oorlog met AGESILAUS. VIII.
188. enz.: met ALEXANDER. IX. 6a. enz.
1
• byzondere plegtigheid van inwyding
hunner oude Koningen. XII. 6. a.
— -eene vereischte, oudtyds, dat hunne
Koningen in de Wetenfchappen der Magen
onderwezen waren. XII. 15. c. aant:.
Perfisch; overeenkomst tusfehen hetzelve en
het Nederduitsch. IX. 74. aant.
Petra, hoofdftad van Arabia Petraa. VIII.
112. b.
Phalanx; hoe dezelve door de Macedonters
werd ingerigt. V. 26. b.: aant. VIII. S8.
aant.
PHA-

B L A D W Y Z E R ,
3*5
PHANIAS; een leerling van ARISTOTE-
LES. II. 53, aant.
PHANOMEDES; beroemd Gefchiedfchryver.
II. 254. aant.
Phqrfaliai beroemd door den belastenden flag
tusfehen C«SAR en POMPEJUS. VIII,
i85. b. aant. IX. 108. b
Pharus; berigt van dit eiland. IX. 107. aant*
PHERECIDES; Gefchiedfchryver. I. 90. -
PHIDIAS; vermaard Kunftenaar. IV. 184.
. eenige byzonderheden omtrent dezen
beeldwerker, en 2yn dood. III. 122 —124*.
PJ?iditia t; gemeenfehappelyke burgermaaltyden
te Lacedamon. X. 66. aant.
PHILIPPIDES; een Blyfpeldichter. XI. 183.
h. aant.
PHILIPPUS, vader van ALEXANDER den
grooten; aanteekening omtrent hem. IV.
132, 326, 327.
mm. zie ook van zyne bedryven, in den
oorlog met het Grieksck bondgenootfehap,
in het leven van DEMOSTHENES. XI.
61. enz. 71. aant.
PHILISTUS; als Gefchiedfchryver door CI­
CERO geroemd. VIL 270. aant,
— zyne poogingen om de overheerfching
van DIONYSIUS, den jongeren, tegen het
beleid van DION en PLATO, in Sicilië te
bevestigen. XII. 31,
PHILOCHORUS; een oud Griehch Histo-
riefchryver. I. 87. aant.
X 3 PHI*

3*5 B L A D W Y Z E R ,
EHILOCTETES; zyn lyden wordt een onderwerp
van zeker treurfpel. II. 82. aant.
PHILOPOEMEN; zyne afkomst en opv.'e.
ding. V. 232.: by uitnemendheid door
Griekenland geliefkoosd. 235,
zyne Iigchaamlyke geftalre. V. 235.:
byzondere ontmoeting-met eene Megarifche
vrouwe. 136.
• zyne geaardheid. V. 237.: afkeer van
het worstelperk en de ftrydfpelen. 240.
—— zy.ie levenswyze. V. 241.
1 hoe hy zich tot eenen held zocht te
vormen. V. 243. ,
* zyne krygsbedryven. V. 245, 247.
ö
54» 257, 26o, 266, 287, 294.
zyn krygsrocm. V. 253.
— maakt verandering in de legerfchik.
king en flagorde. V*. 260.; en de wyze van
leven zyner krygsbenden. 263. 266.
: vertoont aan eene vergadering van
Grieken zyne Phalanx, in haar ichitterend
krygsgewaad. V. 272.
! Griekenland in moed door hem op°- e.
beurd. V. 273.
toeleg op zyn leven mislukt. V. » 7 S
— - zyn naam verbreidde alom fchrikon-
der zyne vyanden. V. 275, 276.
— zyn vertrek naar C«te, 'op verzoek
der Gortymers van fommigen afgekeurd
door anderen verdedigd. V. 277.: zyne be'
dry ven aldaar. 281.
PHI.

B L A D W Y Z E R ; 3*7
PHILOPOEMEN; keert terug naar Pehponne*
fus. V. 28a.: waagt reukeloos eenen zeeflag.
£85.; doch behaalt kort daarna eene luiste*
rijke overwinning te lande. 287.
. > wyst eene aangienlyke ge'daanbieding
der Lacedcemoniers van de hand. V. 29-r.
brengt, door eene grootmoedige daad ,
de Laceda noniers weder tot het bondgenoot-
fchap terug. V. 294.
. (laat vervolgens het ftaatsbeftuur der
Laced

82? B L A D W Y Z E R ,
pmtrent hem. IX. ,87, m . befchuldigd
van zamenzwering tegen den Koning, om
't leven gebragt. i 9o- I 9 a.
&
'
PHOCION; aanmerking omtrent zyne deugd.
5.: met CATO denjongeren vergeleken
r—" zyn karakter. X. 14, 2 Q j 2 3 j
37» 02.
!— zyne afkomst, opvoeding en levens-
) - roem van zyne welfprekendheid. X.
r — fopat, onder den veldheer CHA BRJAS,
zyne bekwaamheid tot den kryg,dienst X
?.a.j zyn zorg voor de uabeftaanden
van CHAERIAS , na deszelfs dood. 2 3
S^r-r yereenigde in zich de bekwaamheden van
eenenStaaatsman en Krygsbevelhebber.X ^ •
aanmerking van den vertaler hieromtrent, met
opz.gt op den tegenwoordige» Staatsbefluurder
in Frankrijk. C1802,) ald, aant.
Z y
TT
" g e d r a g b y 1 , e t a
a«Nlen van Over-
heden en Legerhoofden. X 27.
• ^ — betoont zich, i„ allep,' g e e n v h v
van het volk te zyn. X. fl8,: ftalen
zyne geftrengheid en ingetogenheid. 2 9 _
35.: hoe by desniettegenftaande den naam
van de goede kon verkrygen. 36.
— waarin hy 2 y n e onverzettelyke ge.
PHQ.

B L A D W Y Z E R . 3 2
9
PHOCION; geeft in eene krygstogt tegen de
Maadoniers blyken van zyne ervarenheid en
krygsdeugd. X. 39 — 44.» en vervolgens.
46 — 49.
«r—— zyn voorzigtige raad aan de Athenienfers,
na de nederlaag by Charonea. X. 51.:
en na den dood van PHILIPPUS, ten pp*
zigte eener bevrediging met ALEXANDER.
68«
; wordt als afgevaardigde, door ALE­
XANDER, op eene minzame wyze ontvangen,
X. 55. ; zyne behendigheid in
ftaatszaken ten nutte van zyn vaderland,
in de onderhandeling met ALEXANDER
getoond. 56.
W.—ir z
yn e
ftandvastigbeid in het weigeren
van een aanzienlyk, door ALEXANDER
r
hem aangeboden, gefchenk. 58 — 61.
• zyne fobere levenswyze. X. 58.
zyne vrouw wegens eerbaarheid en
eenvoudigheid vermaard. X. 62.
• > gaat de wellustige levenswyze van
zynen zoon, op eene zonderlinge wyze,
tegen. X. 65.
* zyn gevoelen omtrent het eifchen
van oprlogfchepen door ALEXANDER.
X. 66.
6 e- zyn gedrag omtrent HAR PA LUS.
X. 68.; en het verfpreiden van het gerucht
van den dood van ALE X A ND ER. 72,
v* zyn gedrag omtrent LEOSTHENES,
X 5 die

33° B L A D W Y Z E R .
die het volk van Athene tot het voeren van
den Griekfchen oorlog had doen befluiten.
x
- 73-
PHOCION* doet op eene zonderlinge wyze
de Athenienferen, in hunne drift om tegen de
Bocoticrs uit te trekken, bedaren. X. °?7.
- dryft het leger van MICIO op de
vlugt. X. 79.
zyn gezantfehap naar ANTIPATER
X. 8r—S

B L A D W Y Z E R . 33»
PHRUNICHUS; Treurfpeldichter. II. 225.
P n Y L A R c H.Ü s ; een Historiefchryver. II.
319. aant,'
Phytaliden; welke' waren. I. 63, 80. aant.
PINDARUS; een. gewigtig -Ruk uit zyne
klaagliederen door PLUTARCHUS aangehaald
, omtrent den ftaat der mer.fchen na
hunnen dood. I. 272.
PIRITHONS; boezemvriend van THE­
SEUS. I. 141, 145- oarit,
Pis 1 STRATUS; bragt de gedichten van HO­
MERUS byeen. I. 104. aant.
was van een voortreffeiykst karakter.
II. 5. aant,
m, het karakter van hem volkomen naar
waarheid gefchilderd. II. 118.
i . verhaal van de wyze op welke hy
zich van het gebied te Athene meester
maakte. II. 116, 122 — 129.
TITTHEUS; zoon van PELOPS. i, 60.: ver.
dere berigten van hem. ald. en 62, 63,
67, 70.
Pitynfae; twee eilanden thans Tvics en Fcr-
•nientera. VIII. 20. aant.
PLATO; iets omtrent zyne gevoelens. I. 2S6,
288. aant.
. zyne aanmerking omtrent de inrigting
van het befluur te Sparte, door LYCUR-
GU s. I. 318. aant.
* kort verüag van eenige zyner werken,
byzonderst van den Atlanticus of Critias,
en

33* H A D W Y z E R,
en het oordeel daarover van PLUTAR­
CHUS. II. i 3 o , , 3 r,
PtATo; zyne afkomst van eenen broeder van
SOL ON. II. 130, a a v t m
— had veel op met het drietal. UI. i<
r~ zyn gevoelen omtrent de beweegelvkheid
der aarde. I. 460.
y
'
w e l & 0
'
d e b £ t e
5 middelen waren, volgens
zyn gevoelen, om een volk gelukk.v
te doen zyn. I. 488.
0
zyne aanmerking omtrent" de wellust,
y. i36. h o e h
" 7 y ^ gefteldheid van eenen ondeugenden
by het aannaderen des dood s befchryft.
VI. 337.
— antwoord van dien Wysgeer aan de
tyrentërs. VII. 109.
— — veranderingen van deszelfs Academie.
VII. 246, 247. XI. 10. b.
^ — hoe hy, als Wysgeer, zyne achting
behield. VII. 381.
0
— ~ zyne les aan iemand welke in waar,
beid ryk wil z y n. XI. 243. b.
1 : zyne komst in Sicilië , ter verftooringe
der dwinglandy. XII. i 0. : wordt Leermeester
van DION. ald.: geraakt in ongena­
de by DIONYSIUS. I 4. : Z I E V E R D E R V A N
hem m t leven van DION.
z y n e aan
' merking omtrent de dapperen
cn regtvaardigen. XII. 12.
PLA.

15 L A D W Y Z E RV 333
PLATO; wordt door DIONYSIUS, den jbngen,
weder overgehaald om naar Sicilië andermaal
overtekomen. XII. 28.: zyne ontmoetingen
aldaar, 3a, 38, 39.
.—1 keert weder naar Griekenland terug,
en houdt DION by de Academie bepaald.
XII. 40.
. komt voor de derdemaal aan 't Hof
van DIONYSIUS. XII. 46.: Wordt weder
weggezonden. 52.
1 neemt geen deel aan 'den oorlog waar­
toe, DION zich tegen DIONYSIUS toerust­
te. XII. 54.
——~ zyn begrip omtrent den besten Veld»
heer. XIII. 4.
Plunteria; een feest ter egre van ÏIINERVA.
III. 102. c. aant.
PLUTARCHUS; zyne geboorteplaats was
Ckerotïia, in Beotien. I. Ui zyne afkomst
aanzienlyk. a.: zyn geboortejaar onzeker.
4.: zyne opvoeding. 5.: zyn verblyf te
Rome fchynt alleen plaats gehad te hebben,
onder de regeringen van VESPA­
SIANUS, TITUS en DOMITIANUS. 6.1
of hy de Leermeester geweest zy van°TRA-
JA NUS, en door dezen vereerd met de
Burgemeesterlyke waardigheid. 9.: zyne
lesfen werden te Rome, door vele aanzienlyken,
met de grootfte aandacht bygewoond.
13.: hield zyne redevoeringen te
Rome in het Grieksch. 35. XI. 7 : z
y" e
be-

334 B L A D W Y Z E R .
bekwaamheden reeds vroeg in zyn Vader",
land bekend. ié.ï wyze raad van zyneri
Vader aan hem gegeven. 17.: hoogde top.
punt van zynen roem. 18.: eenige byzon.
derheden uit zyn gelukkig huwelyksleven.
I9-: zyne zedige en zedelyke gemoedsgefteldheid,
iu het behartigen van geringere
bedieningen. -3, 2,1.: zyn eerbied voor
mindere Overheden 25.: zoekt zekere mis.
bruiken in de twistgedingen te verbeteren.
£ö.: yvert fte'rk voor de aankweeking van
eensgezindheid onder broederen. 28.: zyrt
maagfchap. 3r.. zachtheid van zyn karakter
omtrent zyne Haven en zyne beesten.
32.: Wat hy,by noodigé geflrengheid,bedoelde.
35 : een aanmejkelyk geval van zulk eene
geftrengheid. ald.: helde over tot de Platoni.
fche Wysbegeerte. 38, 288. zyne begrippen
omtrent de Godheid, en den Godsdienst. 39.•
zyne begrippen omtrent de onfferflykheid van
de ziel, en het beloonen en ftraffen na dit leven.
42.: befirydt de gevolgen uit de leer van
EPICURUS voortvloeiende. 43.: byzonderst
omtrent ligchamelyke vermaken. 44. ;
en omtrent den ftelregel van eenen Ëpicu.
Hst:" Houd u ichuil in uw leven." 45 •
legt,ais Gefchiedfchryver, overal zyne liefde
tot de waarheid aan den dag. 46. : j n twee
gevallen vergat hy zyne gewone onpartydigheid.
47, 48. : aanmerking omtrent zy.
ne tydelyke middelen. 49.: loffpraak vair
derf

B L A D W Y Z E R. 335
den Hoogleeraar WYTTENEACH omtrent
hem. Shi aanmerking omtrent zyne gefchriften.
51. aant.
PLUTARCHUS; zyne aanmerkingen, omtrent
het fabelachtige van de verhalen der
Aloudheid. 59, 69. aant.
- zyne aanmerking omtrent het verhef-,
fen van de menfchelyke natuur tot het Goddelyke.
I. 272.: omtrent den Haat der braven
na hunnen dood. 273:
. groote waarde van zyne vèrgelyking
van THESEUS met ROMULUS. L 233.
aant.
leidt de ongelukken af van de zeden
en driften. I. 289.
— zyne gedachten over de Ityf hoofdigheid
van fommigen tegen den echt; om door
dien weg de fmerten over het verlies van
kinderen voor te komen. II. 24 — 27.
aanmerking omtrent zynen fchryfftyl.
II. 131. aant.
• zyne gedachten omtrent de verkeering
der Goden met menfchen. I. 435.; en derzelver
byzondere liefde voor Dichters en
voorname Staatsmannen. 437.
zyne gedachten omtrent deze en gene
vreemdigheden. II. 342. UI. 82. d.z omtrent
het beduur der Goden. 355.
•» zyne gedachten over de waarde det
deugd, vergeleken by de waarde van voortreffelyke
konstflukken en derzelver beoefenaars'

'
'
B L A D W Y Z E R .
naars. III. 7-10. d. V. 31. : aanmerking
omtrent zyne verachting van anders zeer
geachte kunftenaars. ald. aant.
PLUTARCHUS; zyne aanmerking omtrent
de bygeloovigheid met betrekking tot lucht-
verfchynfelen, III. 23. a.
— had eene gelukkige ftoutheid in het
wagen van overdragtelyke fpreekWyzen.
II. 56. a. aant.
' zyne aanmerking .omtrent het n'afpoören
van gefchiedkundïge \Vaarheden. III.
65. a.
z n e
y aanmerking omtrent het beftuur
van' den geest der menfchen. III. 69. a.
w e ]
k onderfcheid hy (telt tusfchén
éen befpiegelend Wysgeer en eeflen Staats.'
man. III. 75. a.
' - hecht veel Waarde aan den Gods-
dienst. III. 13 b.
— zyne aanmerking 1
omtrent de eerzucht.
III. 9. d.: omtrent de droefheid en gramfcbap.
48. d.
gedachten over de beftaanBaarheid
Van 'smenfchen vryen wil, met de onlochenbare
werking der Godheid op onzê
ziel. IH. 71. d. en aant.
zyne gedachten óver de magt van God
en zyne werken. III. 84. d.
1 z v n e
hoe hy dacht over de grondffagen vaff
onze daden; indien men, na de uitvoering,
daarover geen r
berouw zal hebben. fV. 15,16.
PL'U« ;

B L A D W Y Z E R . 33?
PLUTARCHUS; zyn oordeel over de ver­
zen van HOME.RUS, en de fchilderyefi van
NICOMACHUS. IV. 97.
• •- zyne gedachten omtrent het nut van
de gefchiedenisfen van beroemde mannen.
IV. 115, 116.
« zyne aanmerkingen omtrent de geboor­
teplaats van APOLLo. IV. 286.
— zyne aanmerking omtrent het voort­
brengen van oorlogshelden. IV. 292.: om­
trent nydigaards. 319.: omtrent den dood
en uitvaart van brave en verdienftelyke
menfchen. 362.: omtrent bygeloof. 385.
•• zyne aanmerking omtrent het vereeren
der Goden. V. 32.: omtrent regtvaardig-
heid en onregtvaardigheid. 33.: omtrent
den landbouw. 241.: omtrent het menfchfif-
lyk geluk. V. 73. b.
— — eene aanteekening op zyne, door hem
aangehaalde,levensbefchryving van scisiö»
VI. 30. aant.
• zyne aanmerkingen omtrent het doen
van vergeldingen. VI. 32.
• zyne aanmerking omtrent de gevolgen!
van twee inhalige en heerschzuchtige Vor-
ften. VI. 46.
niet geheel boven het bygeloof zyne
natie verheven. VI. an. aant.
• • Iaat de vraag onbeantwoord: of d$
voorfpoed wel eene verandering in iemands
aard teweeg brengt; dan of dé boosheid *
XIIL BEiLt Y wek

338 B L A D W Y Z E R .
welke reeds in 't harte zit, zich by menfchen,
als zy tot magt geraken, eerst ontdekt.
VI. ioo. b.
PLUTARCHUS ; zyne aanmerking omtrent
huwelyksverbintenisfen. VI. 112.
• zyne aanmerking omtrent hetgeen
waarop een levensbefchryver, in zyne verhalen,
te letten hebbe. VIL 13.
• zyne aanmerkingen omtrent het najagen
van oorlogsroem. VII. 206.
' aanmerking omtrent zyne aanhaling van
eene plaats uit HORATIUS. VIL239.aant,
1 aanmerking omtrent zyne uitdrukking,
aangaande het gevoelen van ORPHEUS.
VII. 256. aant.
- zyne aanmerking omtrent het geen
waardoor men by het volk genegenheid
verkrygt. VIL 280.
zyne aanmerking op de uitkomfien van
de fortuin. VIL 329. X. 6.
zyne aanmerkingen omtrent toevallige
omftanaigheden. VIII. 4.: omtrent iemands
karakter. 28.: omtrent de onderlinge oorlogen
in Grieken/and. *22.: omtrent de
moeijclykheid om eenen Haat, door eenen
misdag vervallen, weêr op te beuren. VIII,
289.
zyne aanmerking op de wyze waardoor
mannen van den degen en van den
tabberd het best hun aanzien en meerderheid
kunnen bewaren. VIII. 61, b.
PLU-

B L A D W Y Z E R . 339
PLUTARCHUS; zyne aanmerking overhel
vallen van vogelen uit de lucht, by gelegenheid
van een groot gefchreeuw door eene
groote menigte. VIII. 69. b.
. — zyne gevoelens omtrent het Goddelyk
Wezen. VIII. 118. b.
- . zyne aanmerkingen omtrent het verfchil
der uitkom ften van het beftuur van
groote en brave mannen. X. 6.
- zyne aanmerking omtrent de regtvaardigheid.
X. ilr. b.
——— zyne aanmerking omtrent de fabel van
IXION. X. 215. b.: omtrent eerzuchtigen.
±16. b.: omtrent Regenten. 217. b.: omtrent
de fabel van de flang. 219. b.
-, zyne aanmerking omtrent de Stoïfch»
Wysbegeerte. X. 281. b.: omtrent de zwakheid
der menfchelyke natuur. X. 321. b.
——> zyne aanmerking omtrent den invloed
van iemands geboorteplaats op deszelfs geluk
of levensgedrag. XI. 4.: omtrent hetgeen
een Gefchiedfchryver noodig heeft. 6.
. 1 zyne aanmerking omtrent den mensch.
XI. 124- b.
- zyne aanmerking omtrent de vèrgelyking
der Kunften en Wetenfshappen met
de zinnen. XI. 147. b.
- de overdrevene eerbevvyzingen aan
Koningen en Vorften. XI. 237. b.: blyken
hierin van zyn Wysgeerig ca Staatkundig
verftand, 538. b. aant.
Y» PLU-

3 +o B L A D W Y Z E R .
PLUTARCHUS; omtrent den invloed van
tegenfpoed op fommige menfchen. XI.
3». e.
- • — omtrent fpookverfchyningen. XII. 6.:
omtrent de roemryke daden der voorouderen.
XII. 98. c: omtrent de eigenliefde.
99. e,; omtrent de fchroomachtigheid van
fommige menfchen, en tegenftrydigheid in
hunne karakters. 122. c.: omtrent uitbundige
vreugde. 140. *-.: omtrent de genegenheid
des volks. 163. c.: omtrent de krygstucht.
XIII. '3, 4.
P/iyx; eene verfterkte hoogte te Athene. 1.
150. aant. II. 277.
PoJemarchen ; welke Overheden dezen waren.
I. 342. aant.
— te Thehe; waarin hunne magt beftond.
IV. 251. aant.
POLYCRATES; een afftammeling van VRA-
TUS. XII. 165. c. aant.
POLYEUCTUS; een beroemd Redenaar. X.
17. aant. 3a.
PoLYZELus,de Rhodier; Gefchiedfchryver.
II. 63.
Pomarium , in plaats van Postmueium; wat
beteekent. I. 197. aant.
Pometium; aanteekening omtrent dezen naam.
IX. 153. b. aant.
POMPEJUS ; niemand dan hy llerker bY
de Romeinen geliefd, en niemand by hun
wos-

B L A D W Y Z E R . 341
woedender gehaat dan zyn vader STRABO.
VIII. 4- &
POMPEJUS"; zyn loffelyk karakter.VIII. 5.
en uiterlyk voorkomen. 6. b.: en

34* B L A D W Y Z E R .
POMPEJUS; behandelt CARBO op eene OHwaardige
wy« in Sicilië eer hy hem ter
doodftraf overgaf. VIII. a 6. b.: zyne verde
re regtsplegingen omtrent vyanden van
SULLA. 27. b.
- zorgt tegen de ongeregeldheden van
vm.ïT n
° P e e n e z o n d e r l i n
* e w
y«-
fteekt naar Utica en Charthago over.
vm. a 9. b.: had daar eene kluchtige ommoering,
ald.: bemagtigt Afrika. 3*\
— brengt zyne foldaten tot bedaren, die
«et wilden dat hy, door SULL A opontbo.
den, vertrekken zou. VIII. 33. b.: wordt
by zyne terugkomst door SULLA met den
naam van de groote vereerd. 34. b • aan
.1 merking omtrent zulke tytels door de Ro'.
metnen aan mannen vau verdienflen geee-
6 fi
ven. ald.
' zyn gedrag toen SULLA hem de zegepraai
niet toe/rond , welke hy nogtans
doordreef. VIII. 3 7. b.: zyn gedrag omtrent
fommigen van zyne oproerige foldaten by
die gelegenheid. 38. b.
zyne zonderlinge roemzucht, door
het volk erkend. VIII. 39. b.: hetwelk de
kwade gezindheid v a n SULLA tegen hem
opwekte, waaronder hy zich gelaten gedroeg,
40. b.
s
" zyn edelmoedig gedrag by de uitvaart
van SULLA. VIII. 41. b.
POM-

B L A D W Y Z E R . 343
POMPEJUS; voegt zich na den dood van
' SULLA by de party van CATULUS.
VIII. 41. b.
m . zyn bedryf in Galliên, daar hy door
't ombrengen van BRUTUS (den' ouden)
zynen goeden naam krenkte. VIII. 42. b.
m . zyne krygsbedryven in Spanje tegen
SËRTORIUS. VIII. 45- b
'- on.tfnapt het
gevaar van gedood of gevangen te worden.
48. b.
. wordt door den Oud-Conful ME-
TELLUS op eene befcheidene wyze behan­
deld. VIII. 49- b.
_ verlaat Spanje en deelt mede in den
roem der overwinning, door CRASSUS in
den flavenoorlog behaald. VIII. 53. b.
, , tracht de magt der Tribunen tot ge­
noegen des volks weêr te herftellen. VIII.
55. b.: zyne achting by het volk neemt,
ook om andere redenen, meer toe. 57. b.
, _ geeft aan de Cenforen rekenfchap.
VUL 58. b.
, . verzoent zich met
60. b.
CRASSUS. VIII.
hoe hy zyne waardigheid bewaarde.
m
VUL 60. b.
. verfchillen in den Raad toen men
hem eene onbepaalde magt in den kryg te-
gen de zeeroovers wilde opdragen. VIII. 68.
b.: dezelven eindigden tot zyn voordeel
70. b.
y 4 POM-

344 BLADWYZER.
POMPEJUS; Z Y N E B E D R Y R E N I N D E N
gen de zeerovers. VUL 71. & Z Y N ^
omtrent de overwonnenen. 75.
*
g e e f t e e n
,
k o r t
bezoek te Athene, Vffi
73- twee verzen voor hem aldaar op
de poort gefchreven. ald.
~ — zyn gedrag, omtrent ME TEL LUS op
Ueta 2 elf s v a n 2 y n e b e s t £
keurd. VIII, 77. J.
8
' - zyne magt op eene buitengewone wy­
ze door het volk vermeerderd. VIII. 8 2
wind, belgde zyne beste vrienden. 83. 6.
~ ~ SJ gedrag i„ ^fe o m t r c n t L U C Ü L,
VIII. 8 4. 87.^.; zie ook in 'c le.
ven van LUCULLUS.
— vertrekt, met een leger, tegen M r.
THRIDATES. VII. 22,6. VIII. g 9J I o 6 i
— trekt in e„ vermeestert Judea\
VUL 118. zyne regtsoefeningen aldaar.
Ï09.
Z.Z
' ; aanteekening omtrent de trotschheid
nen vryseIatenen deme
- ontvangt de tyding van den dood van
MITHRIDATES, wiens lyk hy weigert te
zien. VIII. 116.
— de genoegens van zyne terugkomst
worden verbitterd. VIII. „8. j,
— fcheidt zich van zyne'vrouw MUcf
4. VIII. n8. b,
PoM-
/•
A
^'^

B L A D W Y Z E R . 3+5
POMPEJUS; dankt, by zyne terugkomst te
Rome, zyn leger af. VIII. 119. b.: vermeerdert
daardoor zyne achting by het volk.
120.
^ zoekt vruchteloos door huwelyk zich
aan het gellacht van CATO te verbinden.
VIII. iai. b.
- groote toeftel tot zyne zegepraal. VIII.
122. b.: groote inkomlten door hem den
Staat toegevoegd 123. b.: waarin de voor-
F naamfte roem van deze zyne zegepraal be-
flond. 124. b.
zyne achting begon door 't overwigt
van zyne magt, ongemerkt te dalen. 115. b.:
byzonderst door de magt, die hy aan CJR*
! SAR, tegen anderen, gegeven had. ald.
, gedraagt zich verraderlyk omtrent
CICERO. VIII. 127. b.
. C S C A R ' S verrigtingen doodelyk
voor hem en voor den S;aat VIII. 13S.
enz. 139. b.
_ trouwt met de dochter van c iE 1 A R.
VIII. 130. b.
ïi - zyn gedrag omtrent ces AR. VIII.
i»
130. b.
wordt hafélyk door den Gemeen'sman
CLODIUS behandeld. VIII. 134. b:\
gevolgen hiervan. 135. b.
iÜ bevordert, door de herftelling van
CICERO , zyne zinkende magt. ,ViII.
Y 5
136. b.i

34^ B L A D W Y Z E R .
136. b.: aanmerking omtrent zyne eerzucht.
138. b.
POMPEJUS; verzorgt den Staat en naburige
volken van een' overvloed van koren. Vlfl
139. b.
• CESAR fluit met hem en CRASSUS
een verbond. VIII. 140. b.: zie ook het
leven van CRASSUS. VII. 53.
« wordt met CRASSUS op eene geweldige
wyze Conful. VIII. ï 4a b.
• zyne getrouwe liefde omtrent zyne
echtgenoote VIII. 145. b. S byzonder bewys
daarvan H6. b.: haar dood en plegtige
uitvaart ald.
• ' de burgerkryg tusfehen hem en c JE-
SAR neemt eenen aanvang. VIII. 146. b.
- 't gedrag van c ATO omtrent hem, ter
beteugeling van zyne heer.chzucht. VIII.
150. b. enz.
wordt tot Conful, zonder ambtgenoot,
benoemd. VIII. I 5 r. è m. byzonder gedrag
van CATO in dat geval. ald.
trouwt met de weduwe van PUBLIUS
CRASÜUS VIII. 15a. b.: befchryving van
deze vrouw. ald.
de ongelykheid van zyn gedrag in
regisplegingen, verwekt hem veel opfpraak.
VIII. i 5 4 , I 5 5.
zyn gedrag omtrent CAESAR VIII.
156. b, 159. b. enz.
POM-

B L A D W Y Z E R . 347
POMP E J U S^ vreugdebedryveri over zyne herftelling.
VIII. 158. b.
-—. vergeet zyne gewone behoedzaamheid.
VUL 159. b.
CÏSAR neemt maatregelen tegen zyn
toenemend gezag. VIII. 161. b. enz.
TTT verfchillende gevoelens in den raad,
omtrent de voortduring van zyn bewind en
dat van C;ESAR. VIII. 162. b.
. berigt van dezen burgerkryg tusfchen
hem en C*SAR. VIII. 166 —197. b.
_ zyn aftogt van Brundufium, wordt
onder de fchranderfte krygsvonden gerekend.
VIII. 173. b.
mm befchryving van zyne zee- en landmagt.
VIII. 175. b.: oefent te Bereea zich
en zyn voetvolk in den wapenhandel.
176. b.
„ overleggingen hoe men zich in een gevecht
zou gedragen. 177. b.: klagten over zyne
krygsverrigtingen. 183. b.: befpottelyk gedrag
van zyne bevelhebbers. 185. b.: zyn
droom. 1S7. b.: befchryving van de fiagorde.
189. b.: gepaste aanmerking omtrent
dezen ftryd tusfehen burgers en burgers.
19a.: befchryving van den ftryd, met deszelfs
nadeeligen uitflag voor POMPEJUS.
194. b.: gedrag van hem na die nederlaag.
197. b. 198. b.: wordt op zee, in zyne
vlugt, door een' koopvaarder opgenomen,
aoo. b.i zyn byzonder gedrag op het fchip.
201. b.:

4S B L A D W Y Z E R .
201. aandoenlyke ontmoeting van 2 y n e
uw CORNELIA, by zynè aankomst te
Mttykne. ao 3. b., n e e m t > n a y e ] e ^
leggingen, z y n e toevlugt tot PTOLO-
MEUS in Egypte. 209. b.: wordt, na veel
verraderlyk overleg van 'sKoniugs hovelingen,
op eene verachtelyke wyze, in
een pink vermoord. 214. b.: byzondèrheden
by zyne uitvaart. 216. b.: gedrag van
CES AR omtrent de genen die POM­
PEJUS vermoord hadden, 217. b.
POMPEJUS; vèrgelyking van faemmet AGE-
«LAU...VAL.»,, b. enz.: zie verder van
hem. VII. 2 26. , 2 9. 2 4 5. A 4 P <
«3- VUL 49. IX. 35. ^ jL^
77- f«: 99- *« i 5«.*.: XI. gg. o r j"
enz.: XII. 75. *. * *'
POPLICOLA; ( V A L E R I ü 0 zyne af k o m s t.
II. 136.: waarom hy by de eerfte aanftelJin»
der Confuls werd voorbygegaan. i 3 7.- d o* t
evenwel den eed voor het handhaven der
vryheid , en bevestigt dien door daden
M». 139-•• was gemeenzaam en van een
menschlievend karakter. 144,: z y n g e c J
by de ontdekte zamenzweering der AQUTL
BUSSEN en der twee zoonen van B R O."
TUS. I45—149.
— - wordt, op eene luisterryke wyze tot
Conful benoemd. II. i 5 o.
— - zegepraal wegens de overwinning
der Toskanen. II. 155.
6
Po-

B L A D W Y Z E R . 34!»
POPLICOLA; (VALERIUS) houdt eene
lykrede over BRUTUS. II. 155.
> . zyn gedrag ter wegneminge der ergernis
, tegen hem opgevat, als ftond hy
naar de alleenheerfching. II. 157.
m geeft aan de waardigheid van Conful
eene zachtere gedaante. II. 159 ; en ontvangt
vervolgens den toenaam van p OPIIC o LA,
Volksvriend. 160.
. maakt verfcheidene wetten, die de
magt des Volks vergrooteH. II. 161.: byzonderst
omtrent het beftuur der geldmiddelen.
163.
— — wordt ten tweedemaal Conful. II. 172.
. Rome door hem verdedigd tegen den
aanval van PORSENA, die daarop met de
Romeinen vrede maakt. II. 172 — 181.
- zyne verdere bedryven in de aanvallen
der Sabynen. II. 181. - 187.
, ~* fterfr, en werd, op algemeene kosten ,
ftatelyk begraven. II. 189.: zyn lof. ald.
aant.
, vèrgelyking van hem met SOLON.
II. 193 — 20a.
Pond; hoeveel een Romeinich pond zilver be­
droeg. IV. 187. aant.
Pontificis; waarvan deze naam afgeleid wordt.
I. 451mm
• waarin de bediening van den Opper-
Pontifex beftond. I, 453, 4 6o
«
Poif-

350 B L A D W Y Z E R .
Poorten; d e r 2 e l v e r n a f f l e n ^
p
; R
.T;, h
?;r;r a
" M
-
doorgaans meervoudig. XH 7 4
'tri' * ,
I ^
t a
^ . * « t a l
3^ / gevoerd, en van den
vrede daarop g e„ 0i g d. „, d
^^•edÏoe^l^oÏÏ.^r 0
""-
Pratextata; (verbad wh, \ 8
'
— war dien naam droeg. 3 J &
^ hoevee, Lictoren deze had. IV. * a >
de geboorteplaats v a„ B I A S. „ _ Q
Priesterlyke ordonnantie, bv d*>
^ze boeken behelsde,, IV. 8 f **

B L A D W Y Z E R » 351
Provence; waarvan dien naam draagt. IX. 49.
b. aant.
Prytanaum ; het raadhuis te Athene. I. 97.
aant: II. 75. VII. 52. aant.
P/alter ium; een fnaartuig, te Athene. II. 211.
aant.
P T O L O M / E Ü S C E R A U N U S ; in een gevecht
tegen de Celten om 't leven gebragt. VI.
101. aant.
P T O L O M / E Ü S ; een gemeeuenaam der Mgyptifche
Koningen; VII. 110. aant.
P T O L O M / E U S Ï H I L O P A T O R ; aanmerking
omtrent zyne bedorvene hofhouding, en zyn
gedrag omtrent C L E O M Ü N E S . X. 367. b.
enz.
Punters; als de grootffe bedriegers bekend.
IV. 30. aant.
Purper ; (HermioniscK) aanmerking omtrent
hetzelve. IX. 151. aant.
Pylagoren; wie dus genoemd werden. II. 260.
P Y R R H U S , Koning van Epirus; zyne afkomst.
VI. 6, 122. aant.
. . ontkomt op eene zonderlinge wyze,
nog een kind zynde , de vervolging der
zoonen van N E O P T O L E M U S , en komt
by G L A U C I A S , Koning van Illyrien. VI.
7 — 10.: door wiens hulp hy terug gebragt
en tot Koning van Epirus werd uitgeroepen.
12.
>• —. aanmerking omtrent een verhaal van
zyn

35* BLADWYZER»
zyn karakter, tanden en grooten teen. VI»
13. aant.
PYRRHUS; begeeft zich, door den aanhang
van NEOPTOLEMUS onttroond, naar
DEMETRIUS. VI. 14.
' trouwt, in een gezantfchap naar Egyp.
te, aldaar met ANTIGONE,fh'efdochter van
PTOLOMEUS VI. 17.: keert naar Epirus
terug, en maakt een verdrag en vrie

B L A D W Y Z E R . 353
PÏRRHUSJ zyne huweiyken en kinderen, VI.
34-
— — krygt den bynaam van den Arend,
VL 35.
. • zyn inval in Macedonië liep voor
hem kwalyk af". VL 35,
. maakt eene overeenkomst met DE-
M E TRI US. VL 37.
. vak, door aandryving der naburige
Koningen, met LYSIMACHUS in 'r. ryic
van OEMETRIUS'. VI. 40,: verbeeldt zicli
in den flaap door ALEXANDER geroepen
te worden, die hejn helpen wilde. 41. : bemagtigt
zonder llag of floot de legerplaats
Van D E M E T R I U 6. 44.
> verdeelt met LYSIMACHUS de overmeesterde
landfc !
iappen ; doch de vriendfchap
duurde niet lang. VJ. 45, 46, 49.
.—— raakt na dat DEMETRIUS, door
SELEUCUS; in Syrië was te onder gebragt,
met LYSIMACHUS in oorlog. VI. 49.
ip blyft, na 't verlies van Macedonië , rusteloos
en krygt ook weder gelegenheid om
aan zyn oorlogszucht te voldoen. VI.
5 1
<
•> 52.
aanmerkelyk gefprek van CINCAS
met hem, ter beteugeling van zyne veroveringszucht.
VI. 57.
—- • zendt, met vrachlfchepen een leger
dea Tarentynen tegen de Romeinen ter hulpe.
VI. 62.
XIIL DEZL. Z PÏH-

354 B L A D W Y Z E R .
PHRRHUS; ko Ï% na vele uirgeflane zeegevaren
aan land. VI. 65.: brengt de zorgeloozc
Burgery re Tarentum door dwangmiddelen in
berer orde. 67.: raakt met de Romeinen onder
1
taviNus in gevecht en behaalt de overwinning,
na betoon van uitflekende dapperheid.
68 — 76.
zendt cINCAS naar Rome om over
den vrede te handelen, welke onderhandeling
door de redevoering van APÏIUS afgebroken
wordt. VI. 85.
—:— ontvangt van CINCAS een treffdyk
berigt van den raad en het volk van Rome.
VI. 86.
c. FABRIT ius weigert edelmoedig
zyne gefchenken. VL 88.: en ontdekt door
eenen brief aan hem eenen verraaerlyken
toeleg op zyn leven. 93.
• — raakt , voor de tweedemaal met de
Romeinen in een gevecht, en behaalt de
overwinning. VI. 95 — 99.
• befluit, op een' aan hem gedanen voorllag
der Sicilianen, derwaarts over te fteken,
om dezen tegen de Carthagenitnfers te
helpen. VL 101.
raakt, wegens zyne dwinglandy, by
de Sicilianen in den grootften haat VI. 109.:
verlaat Sicilië cn trekt weder over naar ha-
He. 110.
geeft, uitgedaagd, een blyk van onverfchrokkene
dapperheid. VL 112.
Puil-

BLADWYZER. 355
PVRRHUS; wordt door de Romeinen op
de vlugt geilagen. VI. 116.
! bezorgt niet behnorlyk het geen hy
reeds vermeesterd had. VI. 117.
keert terug naar Epirus. VI. 118.
dry ft ANTI GO NUS uit Macedonië»
VI. 120.: gevolgen van deze overwinning. 121.
„ trekt, aangezocht, op tegen Lacedamon.
IV. 125.: omftandig verhaal van de belegering
van Lacedcemon en het ontzet van die
ftad. VI. 127-139"
„ zyne verdere en laatfte krygsbedryven
te Argos, omftandig belchreven. VI. 144.:
wordt door eenen gemeenen Argivet gekwetst.
155-: kort daarop door ten fteenworp
eener vrouwe zwaar gekneusd, en vervolgens
door eenen zopYB.ua afgemaakt.
Ï56, 157.
, z y l l lyk op eene eerwaardigen wyze
door ANTIGONUS zynen vyand behandeld,
VL i*3.: als ook zyn nagelaten zoon
e o o k
HELENUS. 159- zi
n
leven van DEMETRIUS. XL 259- b.
»em m't
PYTHAGORAS; verfchillende gevoelens om­
2

35

B L A D W Y Z E R . 35?
werd. 395. aant., en 397.: deszelfs verga,
deringen hoe te Sparte gehouden werden.
I- 3^3-
. zyne leden te Rome, zender wettige
redenen, afwezig zynde, werden geboet. X.
92. b. aant.
door Welke wegen, iemand, die daar
uitgezet was, by de Romeinen daar weêr
in kon komen. XI. 42. b. aant.
Rangen; of THESus de eerfte infteffêr van
dezelven geweest zy. I. 120. aant,
Rapfodr.i; wie dezen waren. IX. 18. aant.
Redenaars; namen van verfcheidene Redenaars
, van welken in de aanteekeningen
eenig berigt gegeven wordt.
AGNONIDES, X. ic5.
AEEIDAMAS. XI. ar.
ANDOCIDES. II. 319.
ANTIPHON, III. 11. c.
ANTONIUS (MARCUS). VIII. 65.
* CALLISTRATUS. XI. 16.
CHANDEH US. X. 51.
CICERO. XI. 3. b.
DEMADES. II. 68. X. 3. enz. 352. b.
XI. 26.
DE MOST HE NES. XI. 3.
HEPËRIDES. X. 14. 37. XI. 45.
Is 2t U S. XI. l8.
ISOCRA T'JiS. XI. 19.
LEO ÜYSANTIUS. VIL 377.
MOEROCLES. XL 48z
3

55* B L A D W Y Z E R .
Redenaars; namen van verfcheidene Redenaars
, van welken in de aanteekeningen
eenig berigt gegeven wordt.
NAUCRATES. Vil. 99.
PHI LIPPUS CL UCIüSMARCUI SOVIIIi
7% b.
PllILOCRATES. XL 58,
POLYEUCTUS. X. If.
PYTHON. XI. 31.
Redenaart by de Grieken; hadden eenen be.
paalden prys, volgens welken zy moesten
betaald worden door hunne leerlingen. XL
19. aant.
~ oordeelvellingen omtrent hen. XI. 16
40.
0
*
Redenkunde; derzelver invloed in het beftuur
van menfchen. III. 69. a.
Regent ; deszelfs eerfte pligt. I. a8 7. : z i e
ook Overheden.
door welk een middel het volk het
best kan gelukkig maken. I. 488.: zie ook
Koning.
Regenten; aanmerking omtrent derzelver be.
Huur. X. 9, f217. b.
Regeringsvorm; verdeeldheden te Athene over
het omhelzen van deze of gene. II. 49, s o
' onderfcheidene neigingen der volken
tot onderfcheidene Regeringsvormen naar
gelang der plaatfen welke zy bewonen. II.
50. aant.
gegtvaardikheid en Onregtvaardigheid; aan.
mer-

B L A D W Y Z E R . 359
merking van PLUTARCHUS daaromtrent.
V. 33.
Regtvaardigheid en dapperheid; hoe de menigte
doorgaans daaromtrent verkeeert. X? iri. b. •
R-EMUSj zie van hem in da gefchiedenis
e n z
van ROMULUS. I. 179* *
Renbaan; Diaulos geheetcn. XI. 199. b.
Reukeloosheid; verfchilt van dapperheid. IV.
2-7 — 235.
REVILIUS; (CANINIUS) wordt flechts
voor écV.en dag Conful. IX. 150. b.: geestig
gezegden van CICERO daarop. IX. 151.
b. aant.
R het ar ; wat dus genoemd werd. *I. 321 ,
347 > 35°'
Rhyntaces; aanteekening omtrent dit zeer kleine
vogeltje in Perfle. XII. 54. e.
Ridders ; na hun tyd uitgediend te hebben
moeten aan de Cenfurert .rekenfehap geven,
VUL 57- h.
Rivieren; namen van verfcheidene Rivieren,
waarvan in de aanteekeningen eenig berigt
gegeven wordt.
Abolus of Alabus. IV. 90.
JEgtis Potamos. VI. 369.
Albanus. VIII. 98.
Ab'us. IX. 100. b.
Alpbus. V. 232.
Anio nu Tevorone. II. 185.
Arfanias. VII. 212.
Aftnarus. VIL 395»
' . Z 4

3°° B L A D W Y Z Ë R.
Rivieren ; „men van «JUMm Réfêm
w-van m de aanteekeningen eenig t
ligt gegeven wordt.
' ir. 32.
^e$r mi de jgflgpl VI. 227.
Axius. XI.- 272.
^
n u
Guadalquhir. VIII
ClgM$Stt I. go.
few. IX. 324.
' *
' Cophenus. 'IX. 223.
CVw, VI/I. pö. &
Echedprus, I. 79,
Eurotas. I. 345.
Eur'ymedon, VII. 6"r.
G^o-w- JX. 237.
Hydaspes. IX. 225.
Indus. IX. 223.
Ismen us. II. 18.
Larisfus. V. 25T,
ZjfC«f of Halycus. IV. oi^
XI. 286,
Meander. VIII. m.
Oenuns. I. 323.
Oraxartes. IV;
Oaw. IX. 220.
Pafitigris. VIII. i 3 4,
Rhyndacus. VII. 140.
VIII. 166.
«£

B L A D W Y Z E R . $Ci
Rivieren; namen van véffcheidene Rivieren,
waarvan , in de aanteekeningen eenig be.
rigt gegeven wordt.
Tt- s, én Turitis, VIII. 53.
Rivieren; welke de grootiten zyn, IX. 237.
aant.
Rome; wat h 't Cr'elfh betekende. I. 165.
aant.
< veiTchi'lende verbalen omtrent de herkomst
vau dezen raam. I. 165.: 't waarfchytHykfte'
gevoelen. 167.:
— wanneer de bouwing; van deze Trad
aanvang nam. 1. 197.
• wat derzei ver o ftaat het meest heelt
doen toenemen. I. 217.
in wyken verdeeld, I. 237,
— hoe eens, na de verdryving der Celte!
, de ftad, door eene list van eenen
aanval der Latynen gered 'werd, I. 277.
• verde'eling aldaar, r>a de verdwyning
van ROMULUS, omtrent het verkiezen
van eenen Koning. I. 429. een Inïerregniim
aldaar ingevoerd. 431. NUMA POMFILIÜS
eindelyk door de Romeinen tot Koning verkoren.:
zie NUMA roMPir.ius.
— omwenteling aldaar, bewerkt door
BRUTUS: zie BRUTUS, en P'OPLI-
COLA.
hne het Heilige Eiland aldaar, in den
Tiber, geformd is. II. 152.
• door HORRATIUS COCLES, en
Z 5 M ü*

36a BLADWYZER;
MUCITJS jeivoLA, uit haar gevaar gered.
11. 173. 175.
Rome; door BOREN NU?, Opperhoofd der
Gal/en vermeesterd , eu door CAMIL­
LUS wederom verlost. II. 374. ^91.
wordt weder herbouwd. II. ^95.
zuiverheid van zeden aldaar verloren.
V. 14 r.
Romeinen; zie van hunre gefcbiedenlsfën in
het leven van ROMULUS, en van de overige
doorluchtige Romeinen ia dit werk,
ROMULUS; befchryving van zyn leven. L
165 — aSo.
geeft zynen naam aan die ftad, I.'ïó?.
verfchillende gevoelend omtrent zyne afkomst.
i63.: welke bet geloofwaardigst gefchiedverbaal
daarvan zy. 171 —179.: verhaal van
zyne opvoeding. 179. 180.: wat aanleiding
gaf tot de ontdekking van zyne geboorte, 181.
nadert, met eene aanzienlyke magt,
de ftad Alba. I. jR5. : bezorgt de regering
aldaar aan zynen Grootvader NUMITCR,
en vertrekt naar elders, om eene nieuwe
ftad te bouwen. 189.: oneenigheden me:
zynen broeder REMUS. 191.: zet het bouwen
der nieuwe ftad . voort. 195.: wanneer
de bouwing van Rome aanvang nam. 197.
verdeeling van het volk, te Rome,
door hem gemaakt. I. aos. enz.: vrouwenroof
door hem aangelegd. zc6.: oorlog
daaruit ontftaan. 171.: verilaat ACRON.
3117.:

B L A D W Y Z E R . 363
317. : rigt een Tropeeum of zegeteeken
op. 218.: overwint de overige Sabynen.
024.: verraad van TARPEIA ftrekt tot
baren eigen verderf. 216.: vervolg van
den Sabynfchen oorlog. 229.: vredeverdrag
gefloten, en de Sabynen met de Romeinen
tot eenen gemeenen ftaat gemaakt. 235. :
verdeelt Rome in wyken. 237.: maakt eenige
inftelliugen ter eere de Sabynfche vrouwen.
238.: maakt met de Sabynen eenige
nieuwe fchikkin en *\l, 24a.: of de Festalen
ingefteld heeft. 248.: is een liefhebber
der wichelary 248.: maakt wetten.
249.: oordeelt de vadermoord onmogelyk.
L 251.: wegens zyne regtvaardigheid, in
een zeker geval , door die van Laurenturn
toegejuicht. 253,: maakt een verbond
met de oude Latynen. 254.: bemagtigd
Fidena. ald. : pestziekte , als een wraak
der Goden, na het ftrafTen van een' beganen'
moord geflild. 255.: overwint de Came~
riens. 256.: en de Ptj'ers. 258.: en fluit
met de laatflen een verbond. 260.: begint
in eenen overheerfcher te ontaarden. 262.:
vevdwyut op eene zonderlinge wyze. 264.:
verfchillende gedachten van deze verdwy-
nig, 2.66. : JUMUS PROCULUS verzekert
het volk van de opneming van R O MÜ«
LUS onder de Goden. 268.: wordt vervolgens
, onder den naam van nu TRI NUS,
als God geëerd. 269.: zie ook. 428, 429.
Ro.

3^4 B L A D W Y Z E R .
ROMULUS; vergeleken met THESEUS I
59» 283-295.
hoe cle dag, op welke hy verhuisde,
genaamd werd. I. 275.
-— • in welk jaar hy verdwenen is. I. 269.
• zyn wichelfhf, na de verwoesting
van Rome door de Gallen, onder de puinhoopen
wedergevonden. II. 397.
Rouw over eenen afgeftorvenen; bepalingen
daaromtrent gemaakt door LYCURGUS.
L 401. door NUMA. 461.
Romklagten; wetten van SOLON daaromtrent.
II. 87.
ROXANE ; haar gedrag na den dood van
ALEXANDER. IX. 2.8?.
RUFINUS; CPUBL. C ü m 0 eenige aanteekeningen
omtrent zyne fchraapzucht. VI. 2.
h. aant.
Rumhialis; een zeker vygeboom; waarom dus
genoemd. I. 173.
RUTILIUS; OO aanteekening omtrent hem.
VI. 244. aant.
Ryk; les van PLATO van iemand die waar-
lyk ryk wil zyn. XI. 243. b.
Rykdom ; hoe SOLO N daarover dacht. II.
9, 13.
aanmerking omtrent het gebruik en •
misbruik van denzelven. IV. 236.
* hoe noodwendig om de deugd te
doen gelden en wigtig te maken. IV. 239.
aant.
Ryk.

B L A D W Y Z E R . 365
Rykdam; verbazende rykdom van MARCUS
CR.USSUS. VIL 6. b.
SABINÜS; (NYMPHIDIUS) zie van dezen
in het leven van GALBA. Xlïf. 7, 18,
19, 21, 22, 28.: wordt omgebragt. 33.
Sabynen; een krygshaftig volk'. 1. 215-: hun
gedrag omtrent den vrouwenroof door RO­
MULUS aangelegd. I. 216.
Salaminifche galey ; by welke gelegenheden
dezelve gebruikt werd, III. 29. a. aant.
Saïamis; een eiland onder het beleid van SO­
LON veroverd. II. 30.
. • ook Jonic genoemd. II. 38.
• « gaat voor Athene weêr verloren. II.
45-
• beroemde zeedag aldaar tusfehen de
Grieken en Xerxes. II. 255.
Saliers; derzelver ooifprong. I. 464.
Samttna ; een fchip te Samos; waarom dus ge*
noemd. III. 105. a.
SAMOTHRACE ; aanmerking omtrent hare
byzondere godsdienstigheid, VII. 145.
aant. •
SAMUEL, 1. Sam. XXVIlL: opgehelderd.
VII. 32. aant. en l. Sam. XX., XL 159.
b. aant.
Sardi yenalet; aanmerking omtrent dit fpreekwoord.
I. 261. aant.
Sardonifche lach; wat de ouden daardoor verftönden.
X. 80. c„
Sa»

366 TJL A D W Y Z E R.
Sarisfen; kromme Macedonifche houwers.
VIII. ic6.
Sater ; aanmerking omtrent het verhaal van
eenen later by een fontein gevonden. VI.
85. b. aant.
Satrapen; waarfchynlyk Ryksgrooten by de
Armeniërs. VII. 214. aant.
Satura, Ferre fenteneiam per Saturam ; welk
eene wy/.e van Hemmen de Latynen daardoor
te keunen geven. IX. 29. b.
Saturnalia; een feest te Rome. VI. 91.
• wanneer zyn feest gevierd werd. I.
50c. aant.
SATÜRNL S, aanmerking omtrent zyne regeering,
en den oorfprong van zyn feest
een vreugdefeest voor de Haven. I. 500.
en aant.
Satyrus ; fpeling met dat woord door de
waarzeggers van ALEXANUDER in 't beleg
van Tyrus. IX. 99.
SATYRUS; een beroemd Tooneelfpeelder, de
onderrigter van DEMOSTHENES. XI. 26.
SC/EVOLA (MÜCIUOJ z
yn kloekmoedig
gedrag omtrent poRSE NA. II. 175.
Scemten; eene foort van Arabieren. VII. 173.
Schepen; derzelver gedaante by de Ouden. L,
102. aant.
• • • derzelver ftevens oudtyds met beeldwerk
veiüerd. II. 235. aant.
Schilder/tukken; van* de ftad Sicyon zeer beroem.
XII. 127. c*
SchiU

B L A D W Y Z E R . 3^7
Schilder/tukken; ARATUS laat velefchilderyen
dier Dwingelanden te Sicyon vernietigen. XII.
128. c: byzonder geval aldaar met de
fchildery van AR.ISTR.ATUS. 129. c.
Schouwburg; diende dikmaals tot voiksvergaderingen.
X. 18. aant.
• gefchillen over de zitplaatfen der Ridders
in dezelven. XI. 33. b.
Schuldeijfchers; derzelver hardigheid geeft te
Athene aanleiding tot hevige beroerten. II.
52.
• LUCULLUS beteugelt derzelver onmenfchelyke
handelwyze in A/ia. VIL 169.
Schuldenaren; door SOLON van de hardigheid
hunner fchuldeifchers verlost. II. 59.
Schryvers; namen van verfcheidene Schryvers ,
van welken in de aantekeningen eenig berigt
gegeven woidt.
AcESTODORUS. II. 255.
iEsCHINES. II. 40.
ALEXO of ALEXANDER. van Myndus.
II. 210.
ANDROTION. II. 60.
ANTIGONUS. I. 237.
ANTISTHENES. III. 5. c.
ARATUS. X. 057. b.
ARISTAXENUS. IV. 42.
ARRIANUS. V. 243.
ASCLEPIADES. II. 3.
ATHANES. IV. 65.
BATO. X. 257. b.
Schry

§C8 B L A D W Y Z E R .
Schryvers; nanen vsn yerrcheidene Schryvers,
van welken in de aanteekeningen eenig he«
rigt gegeven wordt,
B i o N de Soknfer. I. 127.
CAESAR (j. c.) IX. 61. bi 75. b.
CAJUS ACILIUS. I. 246.
CALLIMACHOS. I. 316.
CALLISTHENES. II. 367. IV. 289:
CATO (MARCUS). V. 204.
C A T U LUS. VI. 238.
CHARON de Lapfacener. II, 298.
CHARES. IX. 81.
CLEDEMUS Of CLITODEMUS. I.
IOI.
COLÜMELLA. V. 242.
CRATERUS V. 117.
CRITIAS. L 334.
CTESIAS. XII. 4, c.
CTESISIS. XI. 50.
DAMACHUS. VI. 3S2.
DEMARATUS. VIII. 222.
DAMASTES. II. 367.
DEMETRIUS de Magnefïer. XI. 55.
DEMON. I. 99.
DlC.fiAR CHUS. L 8lO.
DmYMUS. II. 3.
DIOCLES de Pepare. I. 171.
DIODORUS de Peiigeet. h 160.
DIONYSIUS van Halkamasfus. VI. 76.
DIOSCORID ES. I. 339.
Du RIS de Scmier. III. 108.
E OP HO-

B L A D W Y Z E R . 369
Sihryvers; namen van verfcheidene Schryvers,
van welken in de aanteekeningen eenig be'
rigt gegeven wordt.
EPHORUS. II. 299, 367.
EUANGELUS. V 243.
EUANTES. II. 40.
FABIUS PICTOR. I. 171.
F A N N IU S. X. 14 C
FE N E S T E L L A. VI. 93. b.
HELLANICUS. I. 95.
HER E AS. I. 104.
HERMIPPUS. I. 316, 390 XI. S9»
HERODOTUS, van Pontin. I iz6,
HIERONYMUS, de Cardianer. VI 77V
VIII. 126.
HIERONYMUS, van Rhodus. V. 12L
IDOMENKUS. III. 44.
IPPARCHUS. L 314.
ISTER, Of IS T RUS. I. I53.
JÜBA. I. 2IO. IV. 469.
M A RSYA S. XI 63.
MENECRATES, van Xanthus, I. üj;
MEANTOES, II. 207.
ONESICRITUS. IX. 33, 231.
PANJETIUS. V. 122.
P A s i p H O N. VIL 287.
pATiECTJS II. 24.
PIIANIAS, de Lesbier. II. 53*
P H A N O M E D F S. II. 254.
PHERECYDES. I 99, '
PHILISTUS. IV. 360.
XIIL DEEL. Aa fcfcf*

57°
B L A D W Y Z E R .
Schryvers; namen van verfcheidene Schryvers.,
van welken in de aanteekeningen eenig berigt
gegeven wordr.
PHILOCHORUS. L 87. VII. 382.
PHILOSTEPHANUS. I. 390.
PHYLARCHUS. II. 319.
POLYBIUS. IV. 29O. V. 315, 317.
POLYZELUS. II. 63.
POSIDONIUS. IV. 162.
POTAM ON. IX. 236.
RUÏILIUS (PÜBL.) RUEUS. VIII. I05.
SOTJON. IX. 236.
SPH/ERUS. I. 320. X. 280. b.
STESIMBROTUS. VII. 77.
STILBIDES. VII. 382.
STRABO. VII, 202.
SULLA. VI. 234.
SULPITIUS GALBA. I. 226.
THARONTAS. VI. 5.
THEOPHANUS , dsLesbier. XI. 100. b.
THEOPOMP US. VI. 389.
THUCYDIDES. III. 33.
TiMaus. VIL 270.
TUBERO. (QUINTUS ^LIUS) VII.
337-
VALERIUS ANTIAS. I. 210.
XENARCHUS. VIL 272.
ZENODOIÜS, L au.
Sciathus; een eiland over Thesfalie en Magnefia.
II. 232. aant.
Sci-

B L A D W Y Z E R . 371
SCIPIO; (PUULIUS CORNELIUS) de Afri'
kaner, in zyn huis dood gevonden. I. 265.
en aant.
* zyne krygsverrigtingen in Afrik», en
zyne overwinning van HANNIBAL. IIL
67, 70—72. b.
zyn edelmoedig gedrag omtrent HAN-
NfBAL. V. 70. b.
SCIRON, een roover; verhalen van hem*
L 75.
Scirophorion ; een maand by de Spartanen,
overeenkomende met Mey en jfuny. VIII.
273. aant.
Scriphus ; een der Cyciadifehe eilanden. II.
272. aant.
Scytala; een flingerbriefje: welk gebruik men
daarvan by de Spartanen maakte. I. 41ste
aant. VI. 415.
SELEUCUS; zie van hem in het leven van
DEMETRIUS. XI. 233. b. 239. b. 256. bo
Sella Curulis; befchryving van dit eergeftoelte*
II. 373. aant,
Aa as H*

37* B L A D W Y Z E R .
Senatus; wat beteekent. I. 203.
Sequanen; derzelver land naderhand la Fraif.
che comté geheten. IX. 54. b.
Serbonis; aanteekening omtrent de plaats waar
Git meir ontfpringt. XI. 8. c.
Serenade brengen; oudtyds ook gebruikelyk.
III. 16. c. aant.
SERTORIUS ; vergeleken met PHILIPPUS,
ANTIGONUS en HANNIBAL. VIII. 6. j
als ook met METELLUS POMPEJUS)
SULLA en EUMENES ald.
1 z n e
' y afkomst en opvoeding. VIII. 7.
geeft in zynen eerden veldtogt, onder
cfiPio, i„ Gallien , verfcheidene blyken
van beleid en moed. VIII. 9.
—•— verlost zich met.de zynen in Spanje,
door voorzigtigheid en list, tot nadeel zyL
ner vyanden. VIII. i 0.
— - verliest één van zyne oogen in een
bedryf van bewonderde ftoutmoedigheid
en verwierf hierdoor eenen buitengewonen
roem. VIII. n, l s u
• kiest de party van MARIUS. VIII. r 3.
' geeft een bewys aan CINNA van
goede trouw omtrent MARIUS. Vlll. i 4,
— - toont zich een vriend van gematigdheid
en een vyand en wreker van wreedheid.
VIII. 15.
handelt verftandig, in een zeker geval
met de Barbaren, op zyne reis, als Proconful
naar Spanje. VIII. 17-.
SER-

B L A D W Y Z E R . 373
SERTORIUS; betoont zich in Spanjt vrien«
delyk omtrent elk, en geducht voor zyne
vyanden. VIII. iBt
. wordt genoodzaakt- Spanje te ontruimen
: trekt naar Afrika -. vandaar weder
naar Spanje , daar hem het landen belet
wordt. VHL 19—3,1.
P*, zyn zachtaardig gedrag omtrent de
overwonnenen in Mauritankn. VIII. 24-36.
mm, aanmerking omtrent zyn karakter.
VUL 3S.
m. • op welk eene kunflige wyze hy de
ivoeste Lufitaniers in orde bragt. VIII»
„
39 — 31»
. geeft blyken van zyne krygskunde.
VIII. 32—38.
zyne haudelwyze met kinderen. VIII.
38.
. — was zeer geliefd by zyne foldaten.
VIII. 40.
„ leert , door eene byzondere verrigting,
zyn leger geduld oefenen en de ge­
t
legenheid niet dwingen. VIII. 43 ; aanmerking
omtrent dezen verfiandigen vond. ald.
aant.
. brengt door een zonderling bedryf de
Characitanen te onder. VIII. 45 — 48...
*> verfchalkt , door zyn krygsbeleid,
POMPEJUS. VIII. 50 — 52.
M behaalt veel roems door het herffellen
van geledene nadeelen. VIII. 52.
Aa 3 SER-

374 B L A D W Y Z E R .
SERTORIUS; een byzonder geval met zyne
geliefde hinde, vervult de zynen met
den besten moed. VIII. 56.
• brengt door zyne fchranderheid de
grootfte Veldheeren in het naauw. VIII. 59.
METELLUS geeft blyken van ontzag
voor hem. VIII. 60.
•—— geeft bevvyzen van zyne grootmoedig.
heid in onderfcheidene gevallen. VIII. 61.:
• byzonderst ten aanzien van MITHRIDA-
T t s. 63.
« men zoekt in Spanje, uit nyd, hem
gehaat te maken en het opperbewind te
betwisten. VIII. 63.: dit veroorzaakte ontaarding
van zyne voorige goedheid en
menschlievendheid. 69.: aanmerking hierop.
70. aant.
*• PERPENNA maakt eene zamenzwering
tegen hem. Vffl. 71.: verder berigt
der byzondere omftandigheden dier zamenzwering.
72.
9——— wordt op eene verrader'yke wyze aan
een' maaltyd vermoord. VIII. 73.: P E R-
PENNA daarna zelf van kant gemaakt. 75.
• vèrgelyking van hem met EUME NES.
VIII. 163—168.
*• 1
zie ook van hem in 't leven van
POMPEJUS VIII. 43. b., enz.: wordt vermoord.
51 b.
Sestertium; welke plaats dus genoemd werd.
XIII. 67. aant.
Si-

B L A D W Y Z E R . 375
Sibillynfche boeken; zorgvuldig en met ftaaf
kundige oogmerken bewaard. II. 182. aant.
L aanmerking omtrent dezelven. IV.
379. aant.
e n z
Sicilië; zie DION. XII. 3- -
Sicyoniers; aanmerking omtrent de omwentelingen
in derzelver gemeenebest. XII. 100. c.
Sillen; fpotgedichten: derzelver fchryver, TI-
MON, oudtyds beroemd. XII. 41.
SIMONIOES; wanneer gebloeid heeft. I.
76. aant.
Si NIS; een wreedaard, door THESEUS van
kant gemaakt. I. 73.
Sinope; eene ftad aan den Pontus Euxinus,
de geboorteplaats van D 10 GE NES. III. 84.
a. aant.
Slagveld; aanmerking omtrent de vruchtbaarheid
van hetzelve. VI. 224.
glaog; aanmerking omtrent derzelver fabel.
X. 219- h
-
Slangen; bygeloovige gedachten
omtrent dezelven. X. 389. b.
der ouden
Slaven; moesten op het feest van SATUR-
NUS, met hunne heeren, gastmaal hou­
„
den , volgens de inftelling van N u M A. I. 499.
1 waar derzelver ftraf in beftond by de
Romeinen. III. 55, d.
„ waren by de Grieken, ook bedfprei-
ders. IV. 347. aant.
. van qoRNU rus; derzelver lofwaar­
dig gedrag. VI. 289.
A a 4
S m e e i
'

37Ó* B L A D W Y Z E R .
Smeekroede; wat oudtyds is geweest. L o§
Snelfchryver: zie Notarluti
Soberheid, en oude ipaarzaamheid, te Rome
verloren. V. 141.
S Ü C V A T E S . D R A A G T ALCIBIADES eene
byzondere liefde toe. IfL I 3. Ct I p > c.
zyn verder verkeer met hem. 24. c.
• • aanmerking omtrent zynen gemeenzamen
geest lil. 58. c. aant.
- • zyne voorfpelling omtrent eene onderneming
der Athenienfirs tegen Sicilië. VIL
330. aant.
Soli, voorheen Mfea; eene ftad op 't Eiland
oprits, ter eere van SOLON. dus ge-
noemd. II. 105.
SOLON; waarom zyne wetten by uitnemend-
heid tafelen werden genoemd. II 3. aant.
! : was van koninklyken bloede. II. \,
aant. 65.: een vriend van PI SISTRA'
TUS. 5.
• • wist den rykdom op deszelfs prys te
ftellen, fchoon hy niet zeer hoog op denzel.
ven zag. II. 9, 13.
had eene fterke genegenheid tot den
koophandel. II. 12,
• — i — hoe hy over de deugd dacht. II. J 3
! waarop hy, i n ' c eerst, z y n dicht-
vermogen oefende. II. 13.
• zyne verkeering met den wysgeer ANA-
CHAltSIS, II. 19.
r— zyn gefprek met THA LES, over het
ver-

B L A D W Y Z E R . 377
verwaarloozen van den gehuwden ftaat. N.
si,: aanmerkingen vau PLUTARCHUS
over het gedrag van THALES. 25.
SOLON; bewerkt de vernietiging eener wet,
waarby de doodltraf bepaald werd, zoo
iemand het waagde weder van eenen
oorlog tegen Sslamis te fpreken. II. 27, 30,.
verfchillende verhalen omtrent de verovering
van Salami's. 31, 32 — 37.
- fchynt op het eiland Salami's geboren
te zyn. II. 29. aant.
• • heeft het hoofdbeftuur in den heiligen oorlog
der Amphictyons tegen de Cirrbtsërs. lL^o.
— • de Cylonefche fchennis, door zy;i beleid
geftraft. 11. 44.
. E PIMENIDES van Creta maakt
yriendfchap met hem , en baant voor hem
den weg ter wetgevinge. II. 47.
~- • wordt tot Archon aangefteld. II.
53.: en verder aangezocht om de Ópperheerfchappy
te vermermeesteren. 54.: hoe
hy zich in dit geval gedroeg. 56.
— zyn antwoord op de vraag: of hy
de beste wetten aen Athenienferen had voorgefchreven.
II. 59,
» • vernietigt, door eene wet, de fchulden;
en gevolgen daarvan. II. 59 — 66.
•., geeft aan de vernietiging van fchulden
den verzachtenden naam van Seisachtie, of
opheffing van lasten. II. 59, 61.
een lelyke trek,wegens de vernietiging
Aa 5 der

378
B L A D W Y Z E R .
der fchuldbrieven , hem gefpeeld. II. 62.
SOLON; vernietigt aüe de Wetten van
DRA CO. II. 67.
> — maakt eene rangfchikking van zyne
medeburgers, naar derzelver vermogen en
inkomflen. II. 69.
— zyne verdere verordeningen omtrent
de magt van het volk. II. 71.: omtrent veronge'ykten.
72.: Itelt, boven den raad der
Areopagiten, nog een' tweeden raad in. 73.:
verklaart voor eerloos die', in tyden van burgerlyke
tweedragt, geen party kiest. 77.:
maakt eene byzondere Wet omtrent het
huwelyk van beftorvene dochters ; en verdere
beftellingen omtrent de andere huwelyken.
78—82.: verbiedt van eenen overle*
denm kwaad te fpreken. 83.: zyne fchikkingen
omtrent de uiterfle willen, 84.: omtrent
de uittogten der vrouwen en andere rouwbedryvingen.
86.: zet aan de handwerken
eer en aanzien by. 89.: zyne wetten om»
trent overfpel. 90.: omtrent zekere pryzen.
91.: omtrent de benamingen der wyken.
92.; omtrent het water; het planten
van boomen ; het oprigten van byënftallen;
de uitvoer van veldvruchten; het byten
van honden; het toeftaan van het burgerregt;
het openbaar eeten op kosten van
den Staal. 93 — 97-
_ Zyne Wetten ingefleld voor den tyd van
honderd jaren, en in houtene. tafelen gegraveerd.

B L A D W Y Z E R . 379
veerd. II, 97.: en door den Raad bezworen.
99.
S O L O N ; regelt den tyd naar de oude en nieuwe
maan. II. 100.
„ verkrygt van de Athenienferen verlof
om zich 10 jaren buiten 'slands te begeven.
II ioa.
komt in Egypte. II. 103.: te Cyprus
104,: de ftad JEpea aldaar, op eene
betere plaats, naar zynen raad, herbouwd,
en naar hem Solt genoemd. 105.
zyne ontmoeting met C R O E S U S , te
gelyk met de zwarigheden omtrent 'de echt*
heiddiergebeuitenisopgegeven.il 106- 116.
~ vindt, na zyne terugkomst te Athene,
alles daar voorbereid tot eene omwenteling.
II. 117.: gebruikt zynen invloed by p 1 SI­
S T R A TUS. ald.: zyn verder gedrag Onder
de omwenteling te Athene, door P 1 s t s T R A-
Tusbewerkt. 119-129 : zie PISISTRATU.^
» zyn dichtftuk aangaande het Atlantisch
eüand blyft onvoltooid. II. 1=9.
— P L A T O een afftammeling van eenen
broeder van hem. II. 1:0. aant.
, -fterftin ecinen hoogen ouderdom. II. 132.
«—— vèrgelyking van hem met P O P L I C O «
L A . II. 193 — ^02.
. zyne wet omtrent de erfmakingen te
Athene. X. 229. b. aant.
Siphia ; de oudfte ttffarü der Wysbegeerte.
II 213. aant.
So.

3S0 B L A D W Y Z E R .
Sophisten; wie oudtyds dus genoemd werden.
II. 214.: zie ook PROTACORAf.
' hielden zich veel met fpitsvindigheden
op. III. 141. a, aant.
SOPIIOCLES; aanteekening omtrent dezen
Treurfpeldichter. VII. 43.
Sous,^ een oude Spartaanfche Koning. I,
303. aant.
- behoudt, door eene byzondere daad,
de Koninklyke waardigheid. I. 304.
•
L 3°5-
z
Y n
gedacht Eurytioniden genoemd,
SPARTACUS; de oorlog van SPARTAcus;
aanleiding tot denzelven. VII. 26. b.
Spartanen ; de ongehuwde ftaat, by hnn
veracht. I. 355..- 0p welk eene wyze zy
huwelykten 356.; en hunne kinderen opbragten.
3Ö1 — 368.: hoe hunne kinderen,
na den kinderlyken ouderdom, door Tuchtmeesters
verder opgebragt werden. 369.:
in verfchillende bezigheden. 372.: in zich
fcherpzinnig en bevallig uittedrukken. 374.:
verfcheidene Haaltjes van korte en veel beteekenende
gezegden. 375 — 381, 395,596.
de beoefening en kundigheid in liederen
en maatgezangen werd by hen niet
minder behartigd. I. 381 — 384.
lieten fomtyds af van de geftrcngfte
tucht. 1. 385.
wegens hunne flrydbaarheid vermaard.
L 387.
Spar-

B L A D W Y Z E R . 3^ t
Spartanen; volwasferien onder lmn ftond het
niet vry volgens eigene verkiezing te le­
ven. I. 391.
. handwerken en allerleie bemoeijingen
om geld te winnen by hun onedel en
(laafsch gehouden. I. 392. 393'
. verrigtingen der jonge manfchappen
beneden de 30 jaren. I. 393.
. nemen, gedurende vyf honderd ja­
ren , de wetten van LXCURGUS in acht.
I. 411,
wat de reden was van hun behoud,
volgens het byzonder antwoord van Koning
THE OP OM PUS, 1. 4T4.
• 'JPILOPIDAS verlost de Thebanen uit
hunne overweldiging. IV, 244 — 277.
hunne fiaatsinftellingen door PHÏLOp
OEMEN vernietigd, daarna door toelatinge
der Romeinen weder herft.'ld. V. 296.
. hunne kleding zeer eenvoudig VII.
362. aant.
. i aanmerking omtrent het dalen van hunnen
ouden luister. X. 223. b, 230, b: zie
verder van hunne ftaatsomwenteling in 't
leven van CLEOMENES. X. 29T. b. enz.
1- • aanmerking omtrent hunnen afkeer van
ongebondenheden in hunne legers; en der*
zeiver tydkortingen. X. 308, 309. b.\ zie
verder hunne lotgevallen. 310.: enz.: zie
ook van hun in het leven van AGESI-
IAÜS. VIII. 173.: enz.: in 't leven van
AGIS.

SS» B L A D W Y Z E R .
AGIS. X. 232. b.\ van A L C I B A D E S , HL
41. C. : A R IS TI DES. V.
Spatte; back twee Koningen. I. 314.; vóór
L Y C U R G U S , door vele en lange beroerten
gefchokt, 314. aant.
' waarom Goud- en Zilvermunt aldaar
geene plaats had. VL 402.: o P welk eene
wyze Yzermunt aldaar vervaardigd werd.
ala.: wetten omtrent Goud - en Zilvermunt
aldaar gemaakt. 403.
* • Waarom Menfchentemfter genoemd.
VIII. 172.
" aanmerking omtrent de Spartaanfchè
Staatsregeling, VIIL 187.: zie van hare gefchiedenisfen
ook in 't kven van A G E S I ­
L A U S . VIIL 188. enz.
onnatuurlyke jongelingsliefde was aidaar
niet fchandelyk. VIIL 244.
* hoe men daar de jaren der jongelingfchap
bepaalde, en daarnaar iemands ouderdom
berekende. VIIL 258.
men gaf daar, na eene geleden nederlaag,
bewonderingwaardige bewyzen van
ftandvastigheid en moed. VIII. 275.
h o e m e
~- » ^ Sparte handelde met die
welke in den ftryd de vlugt genomen had!
den. VIIL 278.
deze Staat heeft eens 600 jaren rust
genooten. VIII. 280.
vlll. 289.
waardoor die Staat is te gronde gegaan.
Sparte; zie LÏCURGU.S. spe*

B L A D W Y Z E R . 383
Spelen der Grieken; hoe derzelver vier hoofdipelen
genoemd werden. I. 388* aant.
• groote fpelen , ook de Romeinfche
fpelen genaamd, welke waren. III. 14. b.
aant.
• onder den naam van Pentathlus, welke
dezen waren. III. 140. a. aant.
Spolia opima; waarom dus genoemd. I. 219.:
wie dezelven behaalde. 22c. aant.
Spooken; derzelver verfchyning op plaatfen,
daar een moord is gepleegd , een oud bygeloof.
VII. 8. en aant.
— aanmerking omtrent derzelver verfchyningen.
XII 6.: zie ook. 136. 80. b. 82. b.
Staat; waarvan het geluk van eenen gehelen
flaat afhangt. I. 417: zie ook 488.
waarby dezelve te gronde kan gaan.
VIIL 289.
Staatkunde en Zedekunde; welke betrekkingen
dezen op eikanderen hebben. II. 14. aant.
der Athenienfers en Lacedamoniert
zeer onderfcheiden. VI. 3S8. aant.
Staatsban zie Ostracistnus.
Staatsbefluur; wat alleen het heilzame tfn
regt gefchikte is voor de befiuuring van
menfchen. X. 10.
. aanmerking van CATO omtrent het­
zelve. VIIL 151. b.
Staatskrakeelen; hoe men zich wel eens, onder
dezelven in Griekenland, met befcheL
denheid gedroeg, VIL 90.
Staats*

384 B L A D W Y Z E R .
Staatsman; dé bekwaamheden van eènetf
Staats- en Krygsman vereen igen zich b«~
zwaariyk in éénen mensch. X. 24. aam.
deszelfs pligten. VII. 235. XI 32.
zie ook Regent. Overheden.
Staatsmannen, Krygsèevelhebberen enz.; namen
van verfcheidene Staatsmannen enz., van welken
in de aanteekeningen eenig berigt gegeven
wordt.
Ac ADE MUS. I. 149.
ADA. IX. 91.
M A c us. I. 76.
JE GE US I. 6l.
TEMTLIUS (L.) PAULLUS. HL 39. &
AGESILAUS. VUL tft.
AGIS. X. 216. b.
ALCAMENES. L 324.
ALCIBIADES. III. 3. c.
ALEXANDER. IX. 3.
ALEYONEUS. VI. 158.
AMILC AR. IV. 67.
AMYNTHAS. IV. 326. IX. 78.
AN DROGE os. I. 88.
ANTALCIDAS. I. 350.
ANTIPATER. VI. 43.
ANTOLYCUS. VII. 181.
APPIUS CLAUDIUS. VI. 82.
ARATUS. V. 234, 257. b.
ARCHELAUS. I. 318.
ARCHIDAMUS. VIIL 171,'
AltlSTiENETUS. V. 279.-
. ARTABAZES. VIL 67. b.
Staats

B L A D W Y Z E R ; 385
Staatsmannen , Ktygsbevelhebberen enz; namen
van verfcheidene Staatsmannen enz., van
welken in de aanteekeningen eenig berigt
gegeven wordt.
ARTEMISIA. II. 262.
ASPASIA. III. 98.
ATTALUS PIIILOMETOR X. 36. c.
BERENICE. VI. 19.
BUSIRIS. L 79.
CES AR (c. j.) IX. 3. b.
C/ESAR (OCTAVÏANUS) AUGUS­
TUS. IX. 183. 6.
GALLIAS. III; 95.
C ALLICRATIDAS. IV. 232;
CALLIPPUS. IV. 3a.
CAMILLUS. Ü, 327.
CASTOR en POLLUX. L 149., 387;
CATILINA (F.) VI. 105. b,
CATO. (MARCUS) V. 131.
CATO, de jonge. X. 3. b.
CERAUNUS. VI. 100,
CERCYON. I. 78.
CHRYSANTES. IV. 473.
CICERO. XI. 3. b.
CIM o N. II. 280. VII. 3.
CORIOLANUS. III. 3. d.
CÖRNEEIA, VUL 153. b.
CORVINUS. (VALERIUS) VI. 24Ö;
CLEOMENES. X. 278. b,
CLUILIUS. III. 65. d.
CRASSUS. (M) VII. 3, b,
XIH. CEEL; Bb Staali*

B L A D W Y Z E R .
Staatsmannen, Ki ygslevelhebberen enz.; namen
van verfcheidene Staatsmannen enz., van
welken in de aanteekeningen eenig berigt
gegeven wordt.
CURIUS C"0 DENTATUS VI. 113.
CYCHREUS. I. 76.
CYCNUS. I. 79.
CYLIPPUS. III. 89.
CYEON. II, 41.
CYRUS. VI. 350.
DAÏMACHUS. II. 200.
DAMASTES. I. 78.
.DeJOTARUS. VII. 56. b.
DEMARATUS. II. 308.
DEMETRIUS, de Phalere'êr. I. 113.
DRA co. II. 67.
END EIS. I. 77.
EPAMINONDAS» I. 348.
EPHALTES. III. 40.
EPICIDES. II. 227.'
ER ECH THE us. I. 85.
Eu ME NES. VIIL 79.
EüRYBIADES. II. Sl^U
FABIUS MAXIMUS. III: 7. b.
FABRITIUS. CC) VI. 87.
FIMBRIA. VIL 115.
FEAMININUS. Cr. Q.) V. 3. b.
FLAMINIUS. CCAJUS) III. 8. b.
GRACCHUS. CCAJUS) X. 58. c.
CTIBERIUS) X. 3. c.
HANNIBAL. III. 47. b.
Staau-

B L A D W Y Z E R . •J7
Staatsmannen, Krygsbeyelhebberen enz.; namen
van verfcheidene Staatsmannen enz., Vart
welken in de aanteekeningen eenig berigt
gegeven wordt*
HECALE. I. 86".
HER MUS. I. 129.
HIPPOCOÖN. I. 143.
HlC E TAS. IV. 23.
IGLAUS. IV. 295.
IPHICRATES. IV. 23Iè
IPHITUS. I. 69.
JAS ON. IV. 334.
JüBA. I. 2IO.
LEO BYZANTIUS. VIL 37?.
LEOSTHENES. IV. 16.
LEOTYCHIDAS. I. 349.
LUCULLUS. VIL 103.
LYCIMNIUS, VI. 156.
LYCURGÜS. ï. 299.
LYSIMACHUS. II. 216.
LYSICLES. III. 93.
MANLIUS. II. 497.
MARCELLUS. IV. 371.
MARDONIUS. Ii. 268.
MARIUS. (CAJUS) VI. 163.
MEMNON. IX. 72.
MENTOR. VIIL 84.
MINOS. I. 89, 92.
MINUCIUS. III. 18, b.
ÏMEOPTOLEMUS. VI. 6.
• NICIAS. VII. 269.
Bb 3 Stal ft*

583 B L A D W Y Z E R .
Staatsmannen, Krygsbevelhebberen enz.; namen
van verfcheidene Staatsmannen enz., van
welken in de aanteekeningen eenig berigt
gegeven wordt.
NUMA POMPILIUS. I. 425.
OMPHALE. I. 69.'
OP HELT AS. VIL 3.
P^EDARCTUS. I. 395.
PAUSANI AS. II, 2i?}
PELOPIDAS. IV. 2.27.
PERICLES III. 3.
PHARAX. IV. 32.
PHILIPPUS. IV. 326.
PHILOPOEMEN. V. 231.
PHOCION. X. 5.
Plf ISTRATUS, I. I04. II. Ïl8.
PlSSONTHNES. III. IOO.
Pi TT HEUS. I. 60.
PLUTARCHUS, de Eritrienfer. X. $9.
POLYDORUS. I. 324.
POLYSPERCHON. VI. 31
POMPEJUS. VIIL 3. i.
PoI'LICOLA. II. 136.
P Y R R H U S. VI. J.
ROMULUS. I. 165*
ROXANE. VI. 14.
RUTILIUS. (p.) VI. 245.
SERTORIUS. VIIL 3.
SlCINUS. II. 250.
SOLON. II. 6.
SOPHROSYNE. IV. 38.
Staats*

B L A D W Y Z E R . 3*9
Staatsmannen^Krygsbevelhebberen enz.; namen
van verfcheidene Staatsmannen enz,, van
welken in de .aanteekeningen eenig berigt
gegeven wordt.
Sosius (c.) SENECIO. L 57«
SULLA. VL 3. b.
TARQUINIUS. I. 223.
— — - (LUCIU s) II. 137.
TAXILES. IX. 225.
THARGELIA. III. 92.
T H E M I S T O C L E S. II. 205»
T HESE us. I. 57-
TlMOLEON. IV. 3.
TlMOTHEUS. IV..233,
Ï Y N N ONDAS. II. 55.
VARRO. (TERKNTIUS) III. 38. h.
XANDRAMES. IX. 240. aapt.
Staatsomwentelingen; aanmerkingen daaromtrent.
X. 303. b.
—. hoe men zich meermalen, na eene on.
wettige, gedraagt. XI. 26. b. 30. b.
Staatstwisten; gevolgen van dezelven., VII. 325.
Stadiei ééne fiadie is 125 pasfen. VIII. 123.
aant*
Standbeeld; welk een bovenal aanzienlyk
ftandbeeld STASICRATES voor ALEXAN­
DER wilde oprigten. IX. 273.
STASICRATES; berigt van dezen Kunftenaar
en deszelfs ftandbeeld , hetwelk hy
voor ALEXANDER vervaardigen wilde.
IX. 273.
Bb 3 Sta.

S9

B L A D W Y Z E^R. 39*
Steden, Landfchappen en?.; namen van verfcheidene
Steden enz,, waarvan in de aanteekeningen
eenig berigt gegeven wordt.
Aptera. VI. 140.
Aqua Sextice, nu Aïx. VI. 215.
Aquinum. XIII• 82.
Arbela IX. 129. 143.
Argolis. X. 323. b.
Argos. VI. 158.
Ariminttm, nu Rimittl. IX. 85. b.
Arpi. XI. 21. b.
Asculum. VI. 95.
Astypalaa, nu Stampalia. I. 27°'
Astyra. XI. 124. b.
Autun. IX. 49, b m
Auximum, nu 0/?OTO of Osmo, VIIL 17.
Bcetica. VIIL 21.
Beneventum. VI. 114.
Bibracte. IX. 49, Z>.
Briximim,n\i Berfello. XIIL 83.
Brundufium. VIIL 171.
Caelencs VIII. lil.
CW/e, nu Por? d Porf. IX. 3a. i.
Cameria. Vl. 243.
Caphyue. X. 287.
Caraca. VIII. 45.
CW/*. VI. 77. VIII. 79.
Carthago. IX. 150. £.
Cataonie. XI. 29D.
Caunus. VII. 406.
Ce/e«

302 B L A D W Y Z E R .
Steden, Landfchappen enz.; namen van ver-
IcheiJene Steden enz, waarvan in de aanteekeningen
eenig berigt gegeven wordt.
Cenchrete. IV. 326.
dos, ook Cea. VII. 277.
Cercina. VI. 381.
Chalcestra. IX. 189.
Cherfonefus. III. 49.
Cheffonnefas (Syrisch'), XI. 297. £.
CKW. X- 60.
Circheeaton, of Cernetum. VI. 16S.
Cirrha I. 420.
Cisium. VII. 96.
Clazomena. Vil. 336.
Cleona. IV. 10.
Ckonce.. X. 327. £.
Clitor. I. 304.
Clufium. I. 463.
Comum, nu CW. IX. 79.
Cercyra, nu CW«. II. 289.
CM, nu Ifango. H. 17.
Cw/2r. V. 6.
Cranon, X. 79. XL 101.
Creta, nu Candia. I. 87.
Cromyon. \, 75.
Croton. I. 270.
Cöwtf, nu AW

B L A D W Y Z E R . 393
Steden. Landfchappen enz., namen van verfcheidene
Steden enz., waarvan in de aan«
teekeningen eenig berigt gegeven wordt.
Cythera. VIL £198.
Cythera. X, 361. h,
Cyzicus. VIL 134.
Daphne. Vïï. 172.
Decelea. III. 72. c. V. 367.
Delhim. III. 25. £. VI. 459.
Dionyfiopolis. IX., 224.
Dy ma. X. 314.
EcbatanaAX. 143.
Elaca. X. 60.
Elatea. XL 62.
III, 18, VIL 118,
£/e»ï. V- 369.
.E/e»#f. I. 77?
EJeutherce. L 14 r.
£//« of XIL $2, &.
Elimea. IV. 136.
X. 315. *•
Ephefus. VI. 350.
Epidaurus, nu Malvajïa. I. 72. III. 137*
Ep'ms. VI. 3.
Eretria, X« 40.
jBrjijc. VI. 278.
Euboea, nu Negroponte, II. J3^,
Gabena. VIIL 141.
Gttbii, I. 179.
Galepfus. IV. 172»;
Gergithus. X. (>o.
Bb 5

394 B L A D WYZER,
Steden. Landfchappen tnz.; namen van verfcheidene
Steden enz., waarvan in de aanteekeningen
eenig berigt gegeven wordr.
Gombhen. IX. 1071 b.
Gordium. IX. 71;
Gythium. V. 285. X. 359. b*
Heliopolh. II. 103.
Heracka. VI. 68. 410.
Her&a. X. 295. b.
Hereeum. X. 332. b.
Herculanum. VIL 31. b»
Hermione. II, 223.
Hesticea. II. 236.
Hetrurie, nu Toscane. I. ïöö.
Histiaa, nu Or/o. III. 90.
laJyfus, of Ièlisfus. II, *82.
Iapigien. I. 91. XII. 62.
Illyrium, nu Sclavonie. I, 9. VI. 10.
7ó7^«y. XI. 203.
7o»/i?. I, 311.
VI. 15.
ƒ;/»;. IX. 96.
Isthmus. II. 239.
Koronea. III, 81.
Lampfacus. II. 310. VI. 368.
Lancobriga. VIII. 36.
Laugon. X. 315. £. ' •
Larisfa. IV. 325.
Laureum. II. 218.'
Lauron. VIII. 50.
Leontocephalus. II. 311.

B L A D W Y Z E R . 595
'Steden, Landfchappen enz.; namen van verfcheidene
Steden enz., waaarvan in de aantekeningen
eenig herige gegeven wordt.
Lerna. X. 316. b.
Leucas , of Leucadia, nu St. Mama. U,
290. IV. 41.
Libethra. IX. 55.
Ligmica. VI. 205.
Lisfus. XI. 19. c.
Magnefia. II. 310.
Mantinea. III. 47. c. IV. 24c
Megalopolis. V, 232.
Melibata. IV. 339.
Melitea. VI. 68. £.
Mellaria. VIII. 32.
ik/e/oj. III. 54- c
- VI. 391.'
Mefene. VI. 105.
Mefopotamie. VII. 173.
Methone. XII. 124. c.
Methydrium. X. 287.
Miletus. II. 17.
ilf/«

306- B L A D W Y Z E R .
Steden , Landfchappen enz.; namen van ver*
icheidene Steden enz., waarvan in de aanteekeningen
eenig berigt gegeven wordt,
Naxus. VII. 287, 350.
Nemea. III. 82. V. 40. b.
Nerg. IX. 224.
Piifea. II. 45. VII. 259.
Ni/ibis. VII. 217.
Novumcomum. IX. 79.
Nymphtea, VI. 22.
iVy/tf. IX. 224.
O/fcfe. VIII. 26.
Olizon, II. 236.
Olympia. II. 224.
Olynthus. IX. 2o8.
Orchomenus, IV. 284,
Orestcum. V. 49.
Oreum. IV. 136.
Or/c»r. IX. 986.
Oropus. XL 12.
Pachynum , nu clwp Pasfaro. XII. 58
Pa-ga fee. II. 278.
Pallantium. X. 288. £.
Pandofta. VI. 68.
Pafargada. XII. 6. tr.
Pellene. X. 323.
Pelopsnnefus, nu Morea. I. 70. II. 339,
Penteleum. X. 324.
Perccop. III. 81. ötf/tf,
Percote. II. 3H.
Petelle, nu Strongoli. VII. 40.

BLADWYZER. 397
Steden, Landfchappen enz.; namen van ver*
fcheidene Steden enz,, waarvan in de aanteekeningen
eenig berigt gegeven wordt.
Potidaa. II. 115.
Petra. VIII. 112. b.
Perfepolis IX. 154.
Pkceneus. X. 324.
Phalerum. I. 97.
Pharmacufa. IX. 7.
P'iarjalus. IV. 330. VIII. 186.
Pharus. IX. 107.
Pherce. 17. 324.
Phlius. X. 327. &
Phocea. Vf. 353.
Phtioth. VI. 68.
Pitane. Vil. 113.
Plemmyrium. VII. 365*
Pomitium. \X. 153.
Potidtea. IX. 13.
Priapus. VII. 146.
Priene. II. 19. III. 99.
Proconnefus. nu Marmora. I. 269.
Pydua. II. 294.
Python. I. 326,
Rhamnus. X. 78:
VII. 285.
Rhoetium, of Zoetium. X. 341.
II. 103.
Salamis. II. 3S. XI. IJI.
Salinen. VII. 31.
Salomit. IX. 119.

398
B L A D W Y Z E R .
Steden Landfchappen enz.; namen van vetfcheidene
Steden enz., waarvan in de aanteekeningen
eenig berigt gegeven wordt.
Samnium. VI. 114.
Samothrace. VII. 145.
Sardes, nu Carajïa. I. 69.
Scaptè Hylê. Vil. 17.
Scarphe. LX. 121.
Sciathus. II. 232.
Sciene. VI. 391.
Scotufa. IV. 339, V. 23. £.
Scotusfea. 1. 136.
Scyrus. I. 156.
Selajia. V. 248.
Setium. IX. 153. &
Sicyon, XII. 100. c.
Signium. VL 93.
III. 84. VIL 183.
.Sb//. II. 105. IX. 119.
Sphacteria. III. 42. c. VIL 302.
Stagira, nu Stauros. LX. 28.
J//>«. VIL 8.
Sybaria. VIL 114. &
Sybaris. III. 49.
Syracufe. IV. 55.
Tanarus. X. 338.
Tamyna X. 40.
Tanagra. III. 41. IX. 283.
Taxila. IX. 225.
TAtf/fc. VIL 70.
Tempé, II. 230.

BLADWYZER. 399
Sleden, Landfchappen enz. ; namen van verfcheidene
Steden enz. , waarvan in de aanteekeningen
eenig berigt gegeven wordt.
Thapfus. VIL 3,51. IX 137. b.
Thafus. X. 28. b.: XII. 84. b,
Thebe. VI. 61. b.
Thegyra. IV. 284.
Themiscyren. VIL 148.
Thermopyla. II. 237.
Thespice. IV. 279.
Thurie. VIL 293.
Thyrea. VI. 154. VII. 301.
Tithoraa. VI. 53. b.
Trachis. I. 143.
Tragice. III. ior.
Trapezus, nu Trebifonde, VIIL 89.
Va ga, of ifagtf. VI. 181.
Veje. I. 257.
Velitren. II. 419.
Zacynthus, nu Zante. VII. 381. XIL
56. 58.
Zela, of Ziela. IX. 131. £.
Zenodotia. VIL 6r. £.
Zeugma, VIL 69.
Steeniging; eene der fchandelykfte doodfiraffen
by de Grieken V. 316. /ra/tf.
Stelen; hardvochtigheid der Spartaanfche jongelingen,
in het doorllaan van flagen voor
het altaar van DIANA, om, als dief, niet
ondekt te worden. I. 371, 372. aant.
Stem-

40* B L A D W Y Z E R .
Stemming ; hoedanig derzelver plaats by de
Romeinen ingerigt was. VI. 174. aant.
« hoe dezelve by de Romeinen in Itemkisten
gefchiedde. X 29. c. aant.
Sterren , en het verfchieten van dezelven.;
aanmerking der ouden daaromtrent. VI.
380, 381.
Stierenbloed; terftond ha de flagting warm gedronken,
doodelyk. II. 317. aant.
Stok; eene foort van kluister voor gevangenen;
VII. 327. aant.
Strafoefeningens op eene wreede wyze by de
Perfen. XII. 40. c. 44. e.
Stratiotides; welke lbort van oorlogfchepen dezen
waren. III. 99. a. aant.
STRATOCLES; zyn karakter. XI. 178. £«'
218. b. *22. b.
Stryd; wat het teeken tot denzelven was by
de Romeinen. VIIL 188.
Strydfpelen der Grieken; I. 9©. aant. 123.; eri
aant. ald»
Stygbeugeis; Oudtyds riiet bekend; en hoé
c. GRACCHUS derzelver gemis op de wegen
vergoedde. X. 69. c. aant.
SULLA (LUCIUS CORNELUS) zyne afv
komst, en vroegere itaat' en levenswyze. VI.
5. b.: zyne uiterlyke gedaante. 7. b.: eene
fchimpende aanmerking op zijne gedaante ald.
. zyn karakter, VI. 8. b. 17. b. 22. b.
- zyn gedrag in den Jugenthynfchcnoorlog,
onder MARIUS. VI: 9. b.
SUL-

E L A D W Y Z E R . 4 0 I
SULLA; (LUCIUS CORNELIUS) eerde
aanleiding der verwydering tusfehen hem
en MARIUS, in Afrika. VI. 10. b. 15. b.
l8. b.
• begint naar eerambten te ftaan. VI,
14. b.: wordt Prator. ald.
' trekt naar Kappadocien. VI. 15. b.
ontvangt, met trotschheid, een gezantfehap
der Parther s. VI. 16 b.
' — de vyandfcbap tusfehen hem en MA­
RIUS neemt toe. VI. 18. b. 25. b.
• zyn roemruchtig gedrag in den oor-
. log der Bondgenooten. VI. 19. b.
— — eenige aanmerkingen omtrent zyne Godsdienftige
gevoelens. VI. ao — 22. b. 97. b.
— was in zyn gedrag zeer onregelmatig
en ongelyk aan zich zeiven. VL 22. b *
zyne onderfcheidene huvvelyken. Vf.
24. h.
gewaande voorfpellingen van den
burgerkryg, tusfehen hem en M A R I U S .
VI. 26. b.: dezelve neemt een' aanvang 30.'
b.: SULLA rukt in Rome. 35, b.: ftelt
het hoofd van MARIUS op prys; ergernis
van den Raad daarover. 36. b. ..
• zyne bedryven in den kryg tegen M T„
THRILATES. VI. 39, b.: tast de gewyde -
fchatten van .Griekenland aan, ^i.b.-. hoe
de Grieken daarover dachten. 4-. b.
• zyn trotsch gedrag in he& beleg van
Athene. VI. 45. b.
XIII. DEEL. Cc SUL-

4 O A B L A D W Y Z E R .
SULLA; (LUCIUS CORNELIUS) fchrik-
kelyke bloedfturting aangerigt, by het innemen
der ftad. 48. b.
. zyne krygsbedryven in Biotien. VL
52. b.: zyne krygsbenden door de trotiche '
vertooning der vyandelyke krygstoer'ustjng
verfchrikt. 54. b.: zet den kryg verder
voort. 56. b.: behaalt de overwinning, en
viert die te Theben. 67. b,
m zyne verdere krygsbedryven in Grieken­
land. VL 63. *. — 73- b.
)- verfcheidene byzonderheden by de '
onderhandeling met ARCHELAUS,over het
fluiten van den vrede met MITHUIDATES,
welke eindelyk gefloten werd.VI. 74.b, — dï.b.
by eigent zich toe de böëkety van
APELLICON van Teos VI. 82. b.: aanmerking
omtrent de fchriften van ARIS-
TOTELES, in deze boekery gevonden. 83.
b. aant.
„—— wordt te Athene door eene foort van
voeteuvel overvallen. VI. 83. b.; trekt naar
^DOPSUS en Helt eenige visfchers van
Aleën gerust. 84. b.-
>- • merkwaardig gedrag van zyne foldaten
omtrent hem. VI. 86. b.
m— keert naar Italien terug,onder verfcheidene
gewaande voorfpellingen. VI. 87. b.:
komt door list veilig door zyne vyanden
been. 91. b.
~• verilaat MARIUS. VI. 93. b.
SUL*

BLADWYZER. 403
S U L L A ; (LUCIUS CORNELIUS) wordt
in zynen laatften ftryd tegen de Samniten,
door eenen kampvechter, voor Rome, by*
na over hoop geworpen. VI. 94 —96. b.
*• doet op eene wreede wyze zes duizend
Romeinfche foldaten in den Circus ver­
moorden. VI. 99. b.i wordt,als een tyran be-
fchouwd, nog flechter dan MARIUS. 100.
b.: wordt over zyne wreedheden door ee­
nen jongen Romein, in den Raad, moedig aan-
gefproken. roi.è. : verdere ftalen van zynen'
gruwzamen moordlust. 101—104.
— benoemt zich zeiven tot Dictator. VI.
105.: vervolg van zyne wreedheden. 107. b.
houdt een zegepraal. VI. 108. b.
geeft zich zeiven toenamen fpelende
op zyn geluk, waarop hy zich meer liet
voorftaan dan op zyne daden. VI. 109. b.
begeeft zich tot een ambteloos leven.
VI. 109. b.: geeft kostbare maaltyden, en
eene prachtige lykftatie aan zyne overlede­
ne vrouw. in. b.: hertrouwt, door een
byzonder geval, aan eene VALERÏA. 112.
b.: verkeert met Tooneelfpeelfters. 113. b."
krygt eene luizen-ziekte waaraan hy
fterft. VI. 114. b. IIÓ. b.: beftellingen door
hem nog vóór zynen dood gemaakt, nó. b m
•—— byzonderheden omtrent zyne lykftatie.
VI. 117.
vèrgelyking tusfehen hem en SULLA.
VI. 121 —132.
Ces SUL-

404 B L A D W Y Z E R .
SULI.A;,.(LUCIUS CORNELIUS) zie ook
van hem. VI. 189. VII. 18, b. 20, b, VIII.
16, b. IX, 3. b, 5. b. enz. % 11. b.
S u R E N A s, Krygsoverfte der Parthen; zyne
bedryven tegen CRASSUS. VII. 85—117.^:
zyne trouwloosheid. 107. b.: wordt omgebragt.
119. b.
Sybaris; eene Griekfche volkplanting. IV, £29.
Sycophanter, te Athene; wie dezelven waren.
X. 38 aant. XL 51.
Syracufe; hoe het: nut de zaken van d,?c
ftal ftond, na dat DION den dwingeland
DIOVYSIUS verjaagd had, en eer TIMO-
LEON ai:aar kwam. IV. 3.
gebeurteiüsfen aldaar onder DIONY­
SIUS den jongeren : zie in 't leven van
DION. XII. 3. e.iz.
Syracufen ; door A R c : 11 M E p E s tegen de
Romeinen verdedigd. IV. 418.: ingenomen,
door MARCELLUS. 425.
door NICIUS gellagen. VII. 348.: be«
halen de overwinning op hem. VII. 357 —
396.: Öelfen .'.CrW^gcn feesten in. 399.
Taarten; op. welken CICERO niet onthaald
wilde worden. XI 69. b.
Taiafia, of t)M i", i uverk ; wat daartoe beboerde.
I. 214. aant.
Talasfius; by de bruiloftsfeesten der Romeinen
gezongen. I. 212.-
1— ? .oorfprong van het uitroepen van Ta-
Jasjia. by de huwelyksplegtigheid. VIII. 14- b.
Ta-

B L A D W Y Z E R . 405
Talent; een zilveren bedroeg zesduizend drachmen.
III. 62. b. aant,
een Attisch wordt gerekend op 1800
guldens Bollandsch. II. 63. aant. tVTI, 5. b.
aant.
Tdrentynéfi; ontvangen hulp van PYRRHUS
tegen de Romeinen. VI. 62.: zie PYRRHUS.
Tarpeifche hoogte ; waaraan deze naam ontleend
is. S6 208., : boosdoeners werden van
deze rots' afgeltort. 229.
TARQUINIUS,'^ trotfche; wordt, door
de bewerking van LUCIUS BRUTUS, ten
lande uitgedreven. II. 136.
— poogt, door een gezantfchap, een heimelyk
verraad te fmeden. II. 141.: ontdekking
van het verraad en derzelver gevolgen.
143 —
het leger der Toskanen, 't' welk hem
poogt te herftellen, geraakt op de vlugt. II.
153. \55-
- verhaal van een wondcrteeken na zyne
onttrooning , by den bouw van den Tempel
voor JUPITER, gebeurd. II. 165.
• . neemt zyne toe vlugt naar LARS
P RS a NN A. II. 172.
T A RuT 1 us, vriend van VARRO. I. 200.:
legt zich toe op het horoscooptrekken. ald.
TATIUS ; Koning der Sabynen, met den Ro*
meinfchén Staat vereenigd. I. 235, 239.:
wordt vermoord. 253.
Cc 3 Tuy

406
B L A D W Y Z E R ,
Taygetus; een hoog gebergte in Laconica. I.
36a. aant.
Tegenfpoed; wat dezelve by menfchen menigmaal
uitwerkt. XI. 38. c.
Tegenjlrydigheid in anderzins ukftekende karakters;
aanmerking daaromtrent. XLI. 122. c.
TELECLIDES. III. 15. VIL 283.
Tempé; de beroemde engte van Thesfalie, digt
met bosch bewasfen. IL 230. aant. V. io- b.
Tempel; het inwydeii van Tempels by de
Ouden voor eene groote eer gerekend. II.
169. aant.
de tempeldeuren gewoonlyk oostwaarts
gekeerd. II. 236. aant.
Tempeltjes; daarvan maakten de Godsdienftige
Heidenen gefchenken aan hunne Goden: de
plaats van LUCAS, Pland. 19.: hiermede
vergeleken. Vil. 282. aant.
TERENTIUS VARRO; zyne afkomst en
bedryven. III. 38 —45.
. zyne nederigheid na het verlies by
Cannen. III. 51. b.
TERENTIUS; (LUCIUS) een vriend van
POMPEJUS: zie van hem in 't leven van
tOMPEjus. VIIL 10. h. enz.
TERMINUS; als de God der grensfclieiding
geëerd. I. 475. aant.
TERPANDER; een zeer oud Dichter, van
het eiland Lesbos. I. 385. aant. .
Tesfera; wachtwoord, hoe hetzelve by de
Romeinen werd overgebragt. XIIL 55. aant.
Tei'

B L A D W Y Z E R . 4°7
Testamenten, of uiterfie willen ; wetten van
SOLON omtrent dezelven. II. 84,: afkeu­
rende aanmerkingen omtrent dezelven. ald.
aant,
Testamentum in Prccinetu; waarom zoo genoemd.
III. 19. d. aant.
Teuionen; zie Kimbren.
THALES; de Lierdichter (onderfcheiden van
THA LES den MHefier,-) een der eerfte
Dichters van Griekenland. I. 310. en aant.
——. de Wiek fier; zie van hem. II. 46.
aant.: zyne voorfpelling. 49-
Thehaanfche keurbende; wie derzelver eerfte
oprigter was. IV. 393.: verdere aanmerkingen
omtrent dezelven. 294.
Tnebanen; zie van derzelver gefchiedenisfen in
het leven van PELOPIDAS. IV. 244.: van
ALEXANDER. IX. 47.: van DEMOSTHE-
NES. XI. 61.: zie ook van hun in 't leven
van AGESILAUS. VIIL 249, 255, 265,
292; en van ALEXANDER. IX. 47.
Thebe; begraafplaatfen der gefneuvelden al­
daar. L I4°«
THEMISIOCLES;
hem. I. 7
beroemd zeggen van
1
-
_
- zyne afkomst. II. 205»
. eenige trekken van zyn karakter uit
n
zyne jongelingsjaren. II. 209 — 215.: en
vervolgens. 222 — 0.1(1.
was al vroeg met ftaatzucht bezield.
Cc 4 II. 316.:

B L A D W Y Z E R .
II. 216.: heeft in ARISTIDES eenen grooten
tegenfïander. ald.
THEMISTOCLES ; vormt de Athenienfers
van krygslieden op het land, tot fchippers
en zeelieden, II. 220, 276.
1
aanmerking omtrent zyne fchraapzócht.
II.222. aant.; en eergierigheid. 225.
— • eenige anecdoten van hem. II. 224,225,
a 2 5
> 2
34> 270 — 274.
• zyn gedrag by het naderen der Meden
naar Griekenland. II. 227.
— het opperbevel in handen hebbende,
zet de Athenienferen aan om den oorlog ter
zee te voeren. II. 230.: ^yne verdere verrigtingen
in dezen oorlog. 231. enz.: de
vloot van XERXES, door zyn beleid, op
de vlugt geflagen. 264.
— — herftclt de muren van Athene, en bevestigt
de Pirccéfihe haven. II. 270.
1
legt zich toe, om de magt der Athg.
nienferen ter zee te vergrooten. II. 276, 27$.
"*
v e r z
^ zich tegen de Laced
Griekenland uit te «uiten. II. 280.
wordt door TIMOCREON gelasterd,
en vervolgens door de Athenienferen gebannen.
II. 281, 286.: fchryft ter zyner verdediging
aan zyne medeburger?. 289.: vlugt
naar Corcyra, en vervolgens naar AOME-
TUS, Koning der Molesfen. 289, 290.: begeeft
zich wyders naar Cume en Mga.
395-

B L A D W Y Z E R . 409
295. : zyne ontmoeting aan het huis fvan
NicoGENES en droom aldaar. 296.: begeeft
zich naar het Hof van Perjie. 298.:
wordt aldaar gunfh'g ontvangen, befchermd,
en op eene zonderlinge wyze vereerd. 300.
— 310.
T H £ M 1 s T o c L E s; wordt, op eene byzondere
wyze, uiteen groot gevaar gered. II. 313.
• > verfehillende verhalen omtrent de wy- •
ze van zynen dood, aan het Perfiaanfche
Hof, II. 315— 317.
——— zyne nageJatene kinderen. II. 318.
. verfehillende berigten omtrent zyn
overfchot en begraafplaats, II. 319'—322.
• ' vèrgelyking tusfehen hem en CAMIL-
L U S. II. 425 — 446.
verlchil en vyandfehap tusfehen hem
en ARISTIDES. V. 13.: zie verder ARIS­
TIDES.
Theooren; wie zoo genoemd werden. XI.
177. b.
THEOPOMPUS; een Attisch Blyfpeldichter.
VI. 389.
THE RAMEN ES, de zoon van AGNON; aanmerking
omtrent hem. VII. 277.
Thermopyla; eene bergengte. II. 257.
THESEUS; vèrgelyking van hem met RO­
MULUS. I. 59. 283 — 296»
zyne afkomst, I. 60.': zyne geboorte
en naamgeving. 6a, 63.: zyne opvoeding
ald.: reist naar Delphi. 64..: zyne geboorte
Cc 5 door

41°
B L A D W Y Z E R .
door zyne moeder, aan hem ontdekt. 67.:
weigert te fcheep naar Athene te gaan. 68.
70.: door den roem van HERCULES tot
dappere daden ontvlamd, onderfcheidt hy zich
door vele roemwaardige bedryven. 70 — 80.:
komt te Athene en wordt door *GEUS
voor zynen zoon erkend. 82. 84.: wordt
door zynen vader tot deszelfs opvolger,
als Koning van Athene verklaard. 84.:
overwint de Pallantiden. 85.; en den uier
van Marathen. 86.: verfehillende verhalen
van zyne reis naar Creta, het ombrengen
van den Minotaurus aldaar, en zyn geval
met AFCIADNE. 87—110.
THESEUS; het lyk van zynen vader ter aarde
befteld hebbende, volbragt zyne gelofte
aan APOLLO. I. 111.: (lelt het feest
OSCHOPHORIA in. 114.: voert een gemenebest-regering
in. 116.: geeft aan de
oude en nieuwe ftad den naam van Athene.
117.: ontvangt van DELPHI het ant.
woord omtrent het noodlot van zyn nieuw
gemeenebest. n3.: noodigt elk uit tot zynen
ftaat. 120.: ftelt afgezonderde rangen
in, ald.: laat geld flaan, waarop een Os
gemunt was. 122.: rigt, op den Isthmus
een gedenkwaardige zuil op. ald. :,
ftelt de Isthmifche fpelen in. 123.: trekt
met HERCULES ten ftryde , tegen de
Amazonen. 126.: verfehillende verhalen van
dien togt. 127.
THE-

B L A D W Y Z E R , 411
THESEUS; een aantal vertellingen van zyne
huwelyken. I. 137.: zyne roemryke ftryden
tegen de Centauren; den Beer van Calydon.
139.: hoe zyne naauwe vriendfchap
met PiRiTHOus eenen aanvang nam-
141. : verhalen omtrent de fchaking van
HELEN A door hem. 144.: MENESTHEUS
maakt de menigte, tegen hem, oproerig.
148.: verdere bedryven van MENES­
THEUS tegen de ftad Aphidna en Athene.
149 —152. THESEUS aan 't Hof van
AI DO NEUS, den Mclosfer, gekomen en
gevangen gezet, werd weder ontflagen, «en
komt weder naar Athene. 154.: poogt
vruchtloos het beduur aldaar weder te aanvaarden.
155.: begeeft zich naar LYCO-
MIDES, Koning der Scyriers , en komt
daar onverwacht om het leven. 156. J
MENESTHEUS krygt het beltuur te Athene
in handen. 157. : zyne kinderen kry-
gen, na den dood van MENESTHEUS,
het Koningryk wederom, en THESEUS
werd als een halve God vereerd. 157.:
na de Medi/che tyden werd zyn lyk
naar Athene vervoerd en aldaar begraven.
158. 159.: een offerfeest, hem ter eere,
ingefteld. 160.
• niet zonder THESEUS; waarvan dit
fpreekwoord afkomftig. L 139.
THESPIS; aanmerkingen omtrent dezen
Trcurfpeldichter. II. 119. aant.
The-

4ia B L A D W Y Z E R .
Theten; werklieden, arbeiders te Athene. II.
5-i-
THUCIDIDES ; een oprnerkelyk gezegde
van hem, omtrent PERICLES. III. 33.
• waar deze gefchiedfchryver zyn leven
eindigde. VIL 17.
• bëfcbryft , in eenen onnavolgbaren
ftyl, het leven van NICICJS. VII. 170.
• begunftiger der voornaamllen en besten.
VII. 278.
TIGRANES; fommigen hem onderdanig gewordene
Vorften werden , door hem , op
eene lage wyze behandeld. VII. 174.
• weigert aan APPIUS, door LUCUL-
IUS tot hem gezonden, de uitlevering van
MITHRIDATES. VII. 175. : geraakt deswegens
met de Romeinen in oorlog. 180.:
aanmerking omtrent zyn gedrag, 182.: door
LUCULLUS verflagen. 18S — 200.
zyne verdere krygsbedryven tegen LU­
CULLUS. VII. 210 — 224.
TiM^EUS, de Siciliaan, I.< 30L aant.
TiMiEus; de dwaze inbeelding van dezen
Gefchiedfchryver berispt. VII. 270, 274.
aant.
TIMOCLEA; kloekmoedige daad van deze
aanzienlyke vrouw te Thebe , door A L E-
XANDER bewonderd. IX. 50,
T IM o c R E o N ; een oude Blyfpeldichter. II. 281.
TIMOLEON ; toeftand van Syracufe vóór"
zyne aankomst aldaar. IV. 3.
Ti-

B L A D W Y Z E R . 413
TIMOLEON; zyn afkomstcn karakter.IV.8,9.
——r- bergt het lyf van zynen broeder, met
eigen lyfsgevaar. IV. 10,
. doet zynen broeder van kant helpen,
die openlyk als dwingeland, te voorfchyn
kwam. IV. 13.: verfehillende oordeelvellingen
over dit beoryf brengen hem in de
grootfte neêrilagtigheid. 15, 18. en aant.
. wordt als Opperbevelhebber naar Si'
cilie gezonden, tol hulp, tegen de Curthagenienfers.
IV, 19.: gelukkige voorteekens
tot dien togt. fttr, 22-: HICETAS, na
den nederlaag van DIONYSIUS, overmeestert
Syracufe en poogt de overkomst-van
TIMOLEON te beletten, 23.
— . ftelt het gezantfehap der Carthagi-,
nienfers te leur, en landt op Sicilië aan.
IV. 28, 31.: geeft aan HICETAS de
nederlaag. 35.
lüONïSius geeft zich aan hem.
. over. IV. 37. •
bemagtigt het kasteel van Syracufe.
IV. 45.
. HICETAS poogt hem te laten ombrengen.
IV. 46.: wordt op eene zonderlinge
wyze behouden. 48.
mm. 1 zyne verdere krygsbedryven, tegen
HICETAS en de Carthaginienfers. IV.
49— 59, 68, 82, 86.
verovert Syracufe en laat de burg
Hechten. IV. 62.
Ti-

4U
B L A D W Y Z E R .
TIMOIEON; bezorgt dat het verlaten Syracufe
weder bevolkt werd. IV. 63 — 67.
•— • befluit alle overheerfehing in Sicilië
uit te roeijen. IV. 68.
- verflaat, onder begunftiging van een
verfchrikkelyk onweder, het leger der Carthaginienfers.
IV. 69 - 8r.
- 1 1
zyn byzonder geluk in zyne verdere
»
krygsverrigtingen. IV. 82 — 85.
trekt tegen HICEBAS op. IV. 87.:
zeldzame twist tusfehen zyne Hoplieden.
eld,: HICETAS verflagen, gevangen, en
als tyran en verrader gedood. 88.: waarom
hy toeliet dat de vrouwen en dochters van
HICETAS om het leven gebragt werden. 90.
. • trekt op tegen MAMERCUS en flaar
hem op de vlugt. IV. 90.; die zich aan
hem overgeeft en daarna ter dood werd gebragt.
93.
maakt vrede met de Carthaginienfers.
IV. pu; en roeit alle Dwingelanden in ft'.
cilie uit. 04.
herfielt Sicilië in eenen bloeijenden
luister. IV. 94.
—— voortreffelykheid van zyne daden boven
die van andere beroemde mannen. IV.
96—99, 103.
zyne verrigtingen, na alle zyne overwinningen.
IV. 101.
'zyn gedrag omtrent twee Demagoo*
gen. IV. 102.
Ti-

B L A D W Y Z E R . 415
TIMOLEON; wordt in zyn' ouderdom blind.
IV. 104.: eindigt zyn leven met roem, en
wordt met eenen prachtigen uitvaart vereerd.
10S — nu.
1 . vèrgelyking van hem met P AU LUS
iEMILIUS. IV. AIO—S24.
TIM ON, beroemd door zyne fpotgedichten.
I. 448. aant.
TIM ON, de menfchenhater; zyne ontmoeting
met ALCIBIADES. III. 55. c.
- ... . byzonderheden omtrent zynen aard.
XL 159—162, c. •
TIMOTHEUS; aanmerking omtrent eene aanhaling
uit zyn gedicht. VIIL 220. aant.
TISAPHERNES, Koning van Perfie, door
AGESILAUS beoorloogd. VIIL 200.: zie
verder AGESILAUS.
Tithorea; korte aanteekening omtrent deze ftad.
VI. 53. aant.
Toenamen; op welk eene wyze de Grieken en
Romeinen dezelven gaven. III. 24, 25. d.
aant.: zie ook V. 31. en, Bijnamen.
Toga Prtetexta; welk kleed dit was. VI. 198.
aant.
Toga en Tunica; aanmerking omtrent deze kleding
der Romeinen. X. 107. b. aant.
Tooneelfipelen der Athenienfers; aanmerking omtrent
dezelven. IX. 1.20. aant.
Tooneelfpelers ; aanmerking omtrent dezelven.
X. 307. b. aant.
ToP'

4i6 B L A D W Y Z E R.
Tooneelfpekrs; vróuwen fpeelden, by de Grie.
3 ken, geene rollen. XI. 221. b. aant.
Toryne ; aanmerking omtrent dezen naam. XI.
141. c. aant.
Tragediën der Romeinen; aanmerking omtrent
dezelven en derzelver Naklucht.VlI. 119. b,
aant.
Trapezus, nu Trebifande, in Natoliën. VIII.
89. aant.
Treurfpel; toeftand VHfl hetzelve te Athene.
.II. 119. aam.: maakt aldaar veel opgang.
224. aant.
— aanmerkingen omtrent de treurfpelen
der oude Grieken. III. 22. aant.
Treurfpeldichters; gevolgen van derzelver wedftryd
te Athene. VII. 42.
Trihen, of wijken ; hoe het volk te Rome
daarin verdeeld was. 111. 44. d. aant.-
Tribium; hce CATO over deszelfs magt dacht.
X. 51. b.
Tribunen; waarin derzelver ambt beftond, III.
15. d. aant.
• 1
- kracht van hunne tegenfpraak. X. 27. c.:
hun regt. 38, 39. c. 40. c.
Tribuni militum; zie Krygstribunen.
Tribunus Pkbis; wie tot die waardigheid verkoren
werden. V. 7. b. aant.
Triumf van FAULUS .EMILIUS; befchryving
van deszelfs plegtigheden. IV. 196.
Triumf.

B L A D W Y Z E R , 41*
Trimnfwagen, door wien eerst gebruikt 6y
het houden eener zegepraal. I. 223.
Troje; het fpel van Troje\ een ridderlyk fpel
by de Romeinen. X. 10. h. aant.
Tropaum; wat beteekent. I. 218.
Trotschheid; byzonéérst, volgens de ouden,
by de Wraakgodin ftraf baar. VIII. 249. aant.
Tusfchenkoningen, by de Romeinen; wie waren.
IV. 386. aant.
Tydkortingen der Spartanen. X. 309. b.
Tydrekening; door c. j. c ZE SAR verbeterd.
IX. 154. b.: zie Almanak.
Tyran; dit woord werd van ouds ook in
eenen goeden zin gebezigd. II. 55. aant.
TïRTiEus; beurt de Spartanen, door zyne
krygsliederen, op. I. 323. aant.
Uilen; de beeltenisfen van dezen vogel overal
te Athene. VI. 401. aant.
Uitfpanningen van fommige Griekfche Vorften.
XL 203, 205. b.
Ulami; uit hoe vele manfchappen deze hoopeii
beftaan hebben. I. 390. aant.
ULYSSES; zyne welfprekendheid en listigheid.
VI. 419. aant.
Vadermoord; in de eerfte zeshonderd jaren na
Romers bouw, by de Romeinen, onbekena.
I. 251.: L. HOSTIUS maakt zich de eerfte
daaraan fchuldig. 252.
>- aanmerkingen omtrent deze misdaad,
en de wetgeving daar tegen. L 251. aant.
XIIL DEEL. Dd V A-

4i* BLADWYZER.
VALERIA; hare roemryke daad ter behoudenis
van Rome. III, 73. d.
VALERIUS ANIIAS; Gefchiedfchryver. I*
aio.
Vallende ziekte; by de Romeinen genoemd
Morbus comitialis. VII. 321. aant.
VARRO; CM. TERENTIUS) de geleerdfte
aller Romeinen. I. 200. aant.
Veji; eene zeer aanzienlyke ftad. I. 257. II.
330.: na een beleg van tien Jaren door CA­
MILLUS gewapenderhand ingenomen. II.
339-
Veldheeren der Romeinen; met welke benaming
zy hunne foldaten aanfpraken , en hoe in
geval van lafhartigheid. IX. 132. b. aant!
zie ICrygsbevelhebbers.
VENUS; eene Eemelfche en Algemeene; oudtyds
geëerd. I. 99. aant.
1
— verhaal van een venusbeeld , door
D.EDALUS vervaardigd. I. iojt aant,
Venus was de gelukkigfte worp in het dobbelfpel.
X. 17. b. aant.
Verdeeldheid; waarfchouwing tegen inwendige.
V. 47. b. aant.
Vergeldingen ; daarin mag men niet nalatig.
zyn. VI. 32.
Vergif; aanteekening omtrent het fpoedigst en
min pynlykst werken van hetzelve. XI,
164. c.
Vergiftigen; welke derzelver ftraf was by de
Rerfin. Xll 56, e.
Ver.

B L A D W Y Z E R . 4i 9
Verliefdheid van ANTIOCHUS omtrent zyne
ftiefmoeder STRATONICE; teekenen van
dezelve. XL 254. b.: zie ook XI. 152. c.
Verraad; van eenen Schoolmeester te Falerien,
op eene zonderlinge wyze, geftraft. II. 350,
351-
Verraders van bet Vaderland; by de Grieken
door fteeniging geftraft. II. 43. aant.
Verfchijnfelen in de lucht; aanmerking omtrent
dezelven. IX. 165. b. aant.
Verfpieder; een post, by Romeinen en Grieken
in veel aanzien. VUL 8. aam.
Vervloekingen; aanmerking omtrent eene zekere
vervloeking by de Romeinen. VIL 58. b,
VESTA; derzelver Priesteresfen door NUMA
ingefteld. L 454.: waarin derzelver bedie*
ning beftond. 455.: hoe groot derzelver getal
was. 456.: hadden groote voorregten.
457.: werden, in gevalle van onkuischheid,
verfchrikkelyk geftraft. 45 8.
i——- nemen de vlugt uit Rome, op de aam
nadering der Gallen. II, 370.
Vefuvius; aanteekening omtrent dezen berg,
VIL 29. b. aam.
VINDICIUS, een Haaf; zyne gefcbiedenis,'
als ontdekker der zamenzwering, door de
gezanten van TARQUINIUS, bewerkt te.
gen de Confuls. II. 143, 145, 146, 148,
149.: verkrygt zyne vryheid en wordt Item
geregtigd burger. 150.
Dd 4 Vin-

420 E L A D W Y Z E R .
Vindkta; de volkomene viylating van eenetl
flaaf, waarom dus genoemd. II. i 5 o ,
VINIUS,- (VITUS) z; e Van hem in 't Jeven
van GALBA. XïIIi 12, 26, 38, 47« Zyn
dood. 64.
VIRGILIA; zie VOLUMNIA.
VIRGINIUS RUPOS ; baart aan GALBA,
omtrent het opperbewind, ongerustheid. XIII.
=3': zie verder van hem. 24.
VITELLIUS; een voorbeeldeloos zwelger,
door de Germanifche krygsbenden als Imperator
begroet, en GALBA afgezet. XIII.
51.: neemt den naam niet van es SAR,
maar van GERMANICUS, aan. 52.: als
Imperator in Germanie uitgeroepen, ald. '
byzonderheden van zynen optogt tegen
OTHO, eindigende in de 0verwinning
van den laatften. XIII. 83 — 104.
Fleeschfop; (zwart) by de Spartanen een aangename
fpys. i. 345.
Vlugten; hoe men te Sparte handelde met die.
in den ftryd de vlugt genomen hadden.
VIII. 278.
Volk; waardoor deszelfs genegenheid te win*
nen is. VII. 280.
— doorgaans achterdochtig omtrent mannen
van bekwaamheid. VII. 295.
Volkplantingen; uit te zenden; het werk der
Gemeentslieden. VIII. 129. b. aant.
Volksbejiuurders; zie Regenten.
*• Volks-

B L A D WYZER. 421
Volksgunst; aanmerking omtrent deszelfs bejaging.
IX. ia. b. X. 217 — 219. b. 220. b.
Volksvergaderingen te Rome, meermalen! afgebroken
door het voorwenden van ongunftige
voorteekencn. VII. 321. VIII. 143. b.
VOLUMNIA en VIRGILIA; roemryke daad
van deze vrouwen om CORIOLANUS van
voor Rome met het leger te doen opbreken.
III. 74. d.; derzelver edelmoedigheid. 82. d.
Vonnis feu; mogten , by de Grieken, uit gunst,
niet vernietigd worden. XI. iao.-
P oorhoefden ; het misvormen van dezelven met
verfehillende figuren of letters, was by de
ouden zeer gemeen. III. K93. a, aant.
Voorfpoed; aanmerking omtrent denzelven. VII.
188.
Vorflen; waarop dezen zich moeten toeleggen.
XU. 2Ó.
Vrede; buitengewoone langdurigheid van vrede
en rust te Sparte. VIII, 280.
Vreemdelingen; in Sparte niet toegelaten om
het bederf der zeden voor te komen, I. 402.
Vreeze; hoe dezelve vereerd werd by de Lacedcemaniers.
X. 298. b.
Vrienden; groote bezorgdheid-van PHOCION
en c a x o den jongen voor dezelven, X.
210. b.
Vrouwen; door derzelver gemeenfehap zochten
LYCURGUS en NUMA, dochoponderfcheidene
wyzen,de jmuineftyd te verbannen.
L 503 •
Dd 3 Vrou-

422 B L A D W Y Z E R .
Vrouwen; zorg van NUMA voor dezelven.
L 505.; en voor hare zedigheid, ald.
* een Haaltje van derzelver moed en
dapperheid, te Lacedeemon , in den kryg
tegen PÏRRHUS. VI. 129.
Vrouwenroof; door ROMULUS aangelegd. L
206, 209. enz. 116.
Vrouwenvertrek by de Grieken; waartoe dezelve
gefchikt waren. IV. 261. aant.
Vrye wil; merkwaardige redekaveling van
PLUTARCHUS , o ver de bcftaanbaarheid
van 's menfchen vryen wil met de onlochenbare
werking der Godheid op onze ziel.
III. 71. d. en aam.
Vrygelatenen; bezaten foms verbazende fchatten.
VIII» 8. b. aant.
Vryheids aanmerking op fommige herfiellers
van dezelve. IV. 32-
• aanmerking omtrent derzelver misbruik.
V. 47. b. aant.
Vuur; aanmerking omtrent de heiligheid van
hetzelve. II. 370.
Vyand; aanmerking over de vreugde wegens
den dood van eenen vyand. XI. 78. aant.
Wachtels ; het aankweeken van dezelve eene
gewoone dwaasheid der wellustige Athenienferen.
III. 30. c. aant.
Wagens; befchryving van de met feiten gewapende
ftrydwagens. VI. 51. b. aant.
Water en vuur iemand ontzeggen; een formu*
lier

B L A D W Y Z E R . 423
lier by 't uitfpreken van het vonnis van
ballingfchap. VI. 250. aant.
Water geven voor de handen; een oud gebruik
by de Grieken, na zy aan tafel zyn gegaan.
X. 27. aant.
Waterputten; wetten van SOLON omtrent de­
zelven. II. 94.
Wellust; aanmerking van PLATO en PYTHA­
GORAS omtrent denzei ven, en hoe het beste
beftryden. V. 136.
Welfprekendheid; te Athene eene volftrekte behoefte
voor een' man van ftaat. ÏL 210.
aant.
Wereld; gedachten van ANAXAGORAS omtrent
het beginfel van derzelver ordening.
III. 19. a.
- dezelve door PYTHAGORAS het
eerst met de benaming van Kosmos (orde
en fieraad beteekenende,) benoemd. XII.
25. aant.
Werpfchyf; in de Griekfche fpelen gebruikelyk.
I. 300. aant.
Wetenfchappen; aanmerking omtrent dezelven.
XI. 148. b.
Wetten van ROMULUS. I. 249.
L Y c u R G u s ; hij maakte geene ge-*
fchrevene , maar liet den ganfchen omdag
zyner wetten van de opvoeding afhangen.
I. 348.
van SOLON. II. 69—97.
D d 4 Wit-

424 B L A D W Y Z E R /
Wetten; hebben geene terugwerkende kracht.
X. 119. b.
Wichelaren; wie dezen waren. IV. 120.
Wichelary; by de Romeinen in hooge achting.
IV. 38a.: verachters van dezelve, by hun,
niet onverfchillig behandeld, ald. en aant.
384 , 385.: zie Bygeloof.
Wiskundigen ; hunne gewoonte, van hunne
figuren op den grond, in het daartoe geftrooide
fiof, af te teekenen. XII. 33. aant.
Woile; by de Grieken gebruikt by verootmoedigingen.
I, 98. aant. II. 42. aant.
Wolven; prys op derzelver uitroeijing by de
Athenienfers. II. 92.
Wraakgodinvolgens het denkbeeld der ouden
, flrafte deze voornamelyk baldadige
irotschheid, VIIL 249. aant.
Wraakgodinnen; eerwaardige Godinnen,, by
verzachting, genoemd. II. 42.
Wyken; hoe veel ROMULUS te R o m maakte.
I. 237.
Wynplenging; een gebruik by gastmalen. III.
28. a.
Wysbsgeerte, eertyds Sophia genoemd. II. 215.
aant.
' aanmerking omtrent de Stoïfcke. X.
281. h.
Wysgeeren; zie Geleerden.
Wyzen; waardoor de zeven oude Wyzen van
Griekenland vooral hunne achting en roe.n
ge-

B t A D W Y Z E R. 323
'gevestigd hebben. II. 17.: verhaal van de
reis, welke de Drievoet in het ronde deed.
ald.
Wyzen jf de oudffe Wyzen van Griekenland
waren tevens Politieker?. II. 213. aant.
XANDRAMES; een Indiaansen Koning van
lage geboorte. IX. 241. aant.
Xanthus ; onbegrypelyk gedrag der in woneren
van deze ftad, door BRUTUS belegerd.
XII. 71, 72. b.
XENARCHus; wie geweest zy. VII. 272.
aant.: zyne beuzelachtigheid, ald.
XENOCRATES; eene byzonderheid omtrent
dezen Wysgeer. V. 41. b. X. 82, 95. .
XERXES; komt naar Griekenland afzakken.
II. 227.: deezelfa vloot, komt by Aphette.
232.: houdt verfcheidene kleine gevechten.
234.: gevecht by Thermopylce. 237.: zyne
overwinningen te land. 239.: hy zet zich
op eene hoogte om den zeedag, by Salamis,
te zien. 255.: grootte van zyne vloot
en die der Athenienfers. 259." verdere byzonderheden
van dezen zeedag. 260—263.:
zyne vloot, door het beleid van THE MIS»
TOCLES, op de vlugt geflagen. 264.:
trekt uit Griekenland terug. 268.
. . THE MIS TOCLES, uit Athene gebannen
, vlugt naar zyn Hof, en werpt
zich in zyne armen, met een gelukkig gevolg.
II. 297. enz. : verfchillend verhaal
Dd 5 om-

426 B L A D W Y Z E R .
omtrent deze ontmoeting , of die onder
XERXES of zyn' zoon ARTAXERXES
gebeurde. II. 299.
Tzer; hetzelve was niet vroeg bekend. I. 158.
aant.
Tzer van Margiane en Damascus vermaard.
VIL 83. b, aant.
Tzer-munt; by de Spartanen in gebruik. VI.
40a.: hoe vervaardigd werd. ald.
Zamengezworenen, tegen hun vaderland; of
men die , zonder form van regtspleging,
mag doen fterven. VIII. 286. aant.
Zedekunde en Staatkunde; welke betrekkingen
dezen op eikanderen hebben. II. 14, aant.
Zeegevechten; Bevelhebbers te lande altoos niet
voor dezelven gerchikr. V. 284. aant.
Zeerovers; berigt van derzelver kryg ten tyde
van den oorlog met MITHRIDATES.VUL
61. b.: derzelver geweldenaryen.6 4./3>.: hunne
uitgebreide magt. 66. b.
Zegepraal; in eene zegekoets, met vier paarden
befpannen, het eerst gefchied door den
Conful VALERIUS POPLICOLA. II. I55.
— van POMPEJUS. VIII. 122, b.
Zegepralen; aanmerking omtrent derzelver
twee foorten by de Romeinen. IV. 435.
Zegezangen der Grieken. VI. 408.
Zelfmoord; twee uitmuntende harangues, vóór
en tegen den zelfmoord. X. 361—365. b.
»• • 1
hoe BRUTUS voorheen dacht omtrent
denzei ven. XII. 91. b.
ZË-

B L A D W Y Z E R . „ ^if
ZENO; beroemd Wysgeer. III. 18. a.
Ziel; derzelver onfterfelykheid door PEUT AR»
CHUS erkend. I. 41.
• • het gevoelen van PLUTARCHUS, om«
trent de bekoorlykheid van de vermaken
der ziel, boven de ligchamelyke vermaken.
L 43-45-
• hoe Heidenfche Wysgeeren over die der
braven, na hunnen dood, dachten. I; 273.
.Zilver'ï hoe veel een Romeinsck pond zilver
waardig was. IV. 187. aant.
Zinnen ; vèrgelyking van dezelven met de
Kunften en Wetenfchappen. XI. 148. b.
ZOÏLUS; een Grieksch Kunftenaar. XI. 2.09.6.
Zonnecirkel; ME TON voor deszelfs uitvinder
gehouden. 111. 58. c. aant.
Zonsverduistering; wekte oudtyds vrees en
Verlegenheid. III. 136. a.: gedrag van PE-
RIC LES in dit geval. ald.: zie ook IV. 350.
"— gedachten der ouden daaromtrent. VIL
379-

438 B L A D W Y Z E R .
Zwaardvechters - oorlog ; berigt van deszelfs uit*
barfüng. VII. 26. b.
Zwaarmoedigheid; voorbeelden van groote man-
'nen, die daartoe van nature overhelden. VL
346.
Zwemmen; de ouden hadden het daarin verre
gebragt. VI, 65. aant.