Haarlemmermeerse bos en Groene Weelde - Gemeente ...

HOOFDSTUK 2: BESCHRIJVING HUIDIGE SITUATIE
2.1. Ontstaansgeschiedenis
Plangebied
In 1852 werd de droogmaking van de Haarlemmermeer voltooid. De droogmakerij werd
gevormd door een drooggelegd meer dat omsloten werd door de Ringvaart en de
Ringdijk. Het drooggemaakte gebied werd vervolgens als één geheel ingericht:
grootschalig, met een geometrische verkaveling bedoeld voor landbouw. De verkaveling
is in de basis gevormd door rechthoekige kavels met een vaste lengte- en breedtemaat.
Binnen het bestemmingsplangebied zijn als restanten van deze basisopzet nog altijd de
evenwijdig aan elkaar gelegen Spieringweg en IJweg zichtbaar en haaks daarop de
Kruisweg. Bovendien zijn langs de Ringdijk nog resten van de oorspronkelijke oever van
het meer in de vorm van veenrestanten te zien.
Kenmerkend voor een droogmakerij zoals de Haarlemmermeer is dus dat het gaat om
een rationeel door de mens ingericht landschap dat ten opzichte van het aanliggende
veenpolderlandschap een diepe ligging heeft. In het geval van dit plangebied is dit
hoogteverschil goed zichtbaar vanaf de Cruquiusdijk: aan de ene zijde bevindt zich het
veenweidelandschap van de Verenigde Polders in Haarlem, aan de andere zijde het
dieper gelegen landschap van de Haarlemmermeer. Vanaf de Ringdijk heeft men
prachtig zicht op de overzijde: de Molenplas, de molen en het veenweidegebied.
Het drooggelegde land werd grotendeels ingericht als agrarisch landschap. Met name
aan de westzijde van het plangebied, tussen Spieringweg en de Ringvaart, bevinden zich
nog agrarische percelen met bijbehorende boerderijen. In de lintbebouwing van de IJweg
en Kruisweg zijn overigens ook nog (voormalige) boerderijen gelegen. Door het
geleidelijk verdwijnen van de agrarische functie is deze bebouwing echter ook voor
andere doeleinden dan bewoning in gebruik genomen.