Klik hier om de krant te downloaden - LiveXS

26
13:00 STEPHEN MARLEY
Aardt muzikaal naar vader Bob. Iets meer urban, maar
niet minder hypnotiserend. Einde 14:00
14:45 PLAIN WHITE T’S
Ja, die van de hitballade ‘Hey There Delilah’. En van
meergranenpoppunk uit de emoklasse. Einde 15:35
16:30 GOGOL BORDELLO (zie ook hieronder )
De helden van de Balkan Beats doen hun Lowlandsverovering
van 2006 dunnetjes over. Einde 17:30
18:20 THE HIVES (zie ook hiernaast )
Nog altijd strak in het pak, nog immer ruig in de riffs.
Voor altijd gaan met die banaan. Einde 19:20
20:15 dEUS (zie ook hieronder )
gOD bestaat en is eindelijk terug in de polder. Dat moet
gevierd worden. Einde 21:15
22:00 EDITORS (zie ook hiernaast )
In drie jaar van gedupeerde Lowlandsdebutant tot
majestueuze Lowlandafsluiter. Hoe doem is dat?
Einde 23:00
GOGOL BORDELLO
Grootse awardshows, eindeloze wereldtours, een optreden met
Madonna en zelfs een hoofdrol in een speelf ilm, geregisseerd
door diezelfde Madonna. Eugene Hütz had het niet kunnen dromen
toen hij als klein manneke door de Tsjernobylramp op zigeunertocht
werd gejaagd. De wereldwijze antiglobalist startte met Gogol
Bordello tien jaar geleden zijn zelfbenoemde ‘gypsy punk’-revolutie.
Hütz werd de vaandeldrager van de crossover tussen bezopen
oostblokgezelligheid met bijbehorend sentiment en de westerse
punksound. Net als voormalig kampcollega Frans Bauer is de
besnorde Oekraïense Amerikaan toch zo (on)gewoon gebleven. De
tourbus is zijn woonwagen en, zoals al eerder bewezen, waar past
die feestkaravaan nou beter dan op Lowlands? (BV)
www.gogolbordello.com
dEUS
In den beginne bestond de opwinding van een dEUS-concert
uit de verstrengelde handen van Tom Barman en Stef Kamil
Carlens en de kans dat iemand je een goedbedoelde kopstoot
verkocht tijdens de bom die ‘Suds & Soda’ heet. Vijftien (15!) jaar
later maakt dEUS nog steeds volstrekt unieke, Centraal-Europese
wereldpop met invloeden van de wildste Captain Beefheart tot de
tranen van Leonard Cohen. En heeft Tom Barman eindelijk adequate
vervanging voor Carlens door het genie Mauro Pawlowski in
te lijven. Was ‘Pocket Revolution’ nog het schuchtere aftasten van
twee prille geliefden, dan is het nieuwe ‘Vantage Point’ de vrucht
van een relatie op haar piek: afwisselend onstuimig, stoer, teder
en sexy maar steeds perfect in balans. Op het podium is het niet
anders: Barman, de bard, de verteller. Pawlowski de gek, de stoorzender.
Daarachter een even solide als anonieme ritmesectie plus
violist Klaas Janzoons, de Belgische Bez. Het heeft van dEUS een
nog steeds compleet onvoorspelbare, maar vele malen eff i ciën -
tere livemachine gemaakt. (IV)
www.deus.be
©Lauren Dukoff
THE HIVES
The Hives zijn Oost-Indisch blind. Sinds hun oprichting in het
Zweedse Fagersta - in 1993 alweer - erkennen ze slechts de
kleuren zwart en wit. Podiumkleding en instrumentarium komen
louter in deze twee basistinten. En hun meest recente meesterwerkje
heet ‘The Black And White Album’. Inderdaad: een
f ictieve muzikale kruising tussen die Witte van de Beatles en
die Rustige van Metallica. Denk nu niet dat de symparrogantieke
frontman Howlin’ Pelle en zijn garagerock & roll-maten kleurloos
zijn. Integendeel! Zodra de vijf Zweedse raggende mannen op
de podiumplanken staan is het feest. Met de energie die bij een
gemiddelde gemid Hives-show vrijkomt, kan Lowlands gemakkelijk drie
hele he h le dagen d van zwart-witte stroom worden voorzien. En die is
dan n nog no groen ook! Tot slot nog een waarschuwing: vingers in de
oren oren aals
drummer Chris Dangerous aftikt voor de culthit ‘Tick Tick
Boom’. Die is namelijk nogal, eh, explosief... (RvH)
www.hivesmusic.com
EDITORS
Op zondagavond Lowlands afsluiten in de Alpha is als spreken op
een begrafenis: een grote eer en een zware taak tegelijk. Want
wie krijgt het van drie dagen drinken, dansen en doorhalen vermoeide
publiek zo ver dat ze nog één keer alles geven? De Foo
Fighters lukte het, Arctic Monkeys lukte het en Johnny Hoes lukte
het. En na editie 2008 staat Editors ongetwijfeld ook in dat rijtje,
want het viertal uit Engeland heeft op hun twee albums meer
klassiekers staan dan menig andere band in zijn hele carrière
schrijft. Oudere muziekliefhebbers horen in de donkere gitaarrock
van Editors echo’s van Joy Division en Echo & The Bunnymen, en
hoewel de jongens deze vergelijkingen ver van zich werpen, zijn
er toch echt overeenkomsten met die doembands. Editors is nu
eenmaal geen band die je tijdens het zomercarnaval van Rotterdam
omringd door sambadanseressen op een platte wagen ziet
spelen. Dat betekent niet dat ze niet opzwepend zijn – integendeel,
vooral door de stem en de intense voordracht van zanger
Tom Smith is de band meeslepend. Achter hun geluidsmuur zit
echter nóg een geluid verborgen: het naderen van de vier ruiters
van de Apocalyps. Maar, niet getreurd: An End Has A Start! (RvE)
www.editorsoff icial.com
LOWLANDS PROGRAMMAKRANT DONDERDAG 24 JULI 2008
©Timothy_Norris
14:00 FUCKED UP
Wie nog niet wakker was, wordt het nu. Über-opgefokte
hardcorepunk. Einde 14:45
15:35 BLACK MOUNTAIN (zie ook hieronder )
Lief lijke folk, lyrische prog en loodzware hardrock,
verenigd in één briljante band. Einde 16:30
17:30 GET WELL SOON
Hartzeer? Levensmoe? Laat je troosten door deze romantische
dwalers tussen folk, indie en pop. Einde 18:20
19:20 BLACK KIDS
Lekker dreinende indiepop, snikzang à la The Cure en
zelfs twee black kids, van de vijf. Einde 20:15
21:15 ANTI-FLAG (zie ook hieronder )
Punk met een boodschap, hun naam zegt het al. Twintig
jaar jong en still going strong! Einde 22:00
BLACK MOUNTAIN
Black Sabbath was ooit de architect van de langzaam walsende
gitaarriff, nagevolgd door illustere namen als Soundgarden, Kyuss
en Wolfmother. Ook het Canadese Black Mountain, onder aanvoering
van gitarist/zanger Stephen McBean, verstaat de kunst
van het trage beuken. Binnen die onheilspellend slepende maten
herschikt dit vijftal uiteenlopende muzikale stijlen, zoals de benevelde
trance van krautrock of door zangerige mellotronklanken
gevoede prog en folk. Aangevuld met de vocaal sinister om elkaar
heen dansende McBean en zangeres Amber Webber levert dit,
zowel op hun recente album ‘In The Future’ als op het podium,
een uiterst dynamisch geluid op. Tussen subtiel en verpletterend
en tussen psychedelisch en psychotisch. (MR)
www.blackmountainarmy.com
ANTI-FLAG
Punkrockband Anti-Flag is tegen een hele hoop dingen, waarvan
een vlag waarschijnlijk nog het minst noemenswaardig is. Deze
vier hanenkammen uit het Amerikaanse Pittsburgh schoppen tegen
alles wat ze niet zint. De politiek, de machtige multinationals,
de oorlog in Irak: serious business mensen! Geen gezeik over
lulligheden als meisjes, de liefde of ander emotioneel gejammer,
maar punk met een boodschap. Albumtitels als ‘Die For The Government’
en ‘The Terror State’ zeggen genoeg. Zou je zeggen dat
het gal spugende Anti-Flag dan vast ongecontroleerde grafherrie
maakt, maar dat valt dan weer reuze mee. Hun punkrock ramt
lekker ruig door, maar is altijd voorzien van catchy popmelodieën
en heerlijke meeschreeuwkoortjes. Liefhebbers van NOFX, Billy
Talent of Bad Religion weten waar ze moeten zijn. Zeker omdat
Anti-Flag live ongenadig hard kont schopt. Dit punkrockende fragmentatiebommetje
gaat voor een pogoënde Charlie zorgen, daar
slaagt Anti-Flag op zeker in. Ook zonder vlag of wimpel. (EL)
www.anti-f lag.com
©Maggie St. Thomas