Klik hier om de krant te downloaden - LiveXS

More documents

Recommendations

Info

6 ● Op Lowlands zal Franz Ferdinand nieuw werk spelen, dat neigt naar discopunk. Maar de hits ontbreken niet, zegt zanger Alex Kapranos. Door Jan Vollaard Cardiff. In de kleedkamer achter het podium liggen twee bandleden te slapen. Bassist Bob Hardy snurkt op de bank; drummer Paul Thomson ligt met het hoofd op een handdoek midden op de vloer. „We zijn helemaal kapot”, verontschuldigt gitarist/toetsenist Nick McCarthy zich. Gisteren nog speelde Franz Ferdinand op het Britse festival Glastonbury, als onaangekondigde hoofdact op een nieuw podium. De organisatie zocht met spoed een invaller voor Babyshambles, die het weer eens lieten afweten. Dat trof, want de Schotse rockgroep met de naam van de Oostenrijkse aartshertog was juist aan een kleine clubtour bezig om het materiaal van hun nog te verschijnen derde album te testen. Daarom konden ze op Glastonbury hun nieuwe werk presenteren. Dat neigt naar discopunk met songs als het pulserende, door een Moog-synthesizer voortgedreven Ulysses. In Cardiff, de hoofdstad van Wales, zet het viertal vanavond hun clubtour voort in The Point, een Melkweg-achtige rockclub met een capaciteit van vijfhonderd man. Van alle bandleden wandelt alleen zanger/gitarist Alex Kapranos ogenschijnlijk fris en monter rond. Hij is op zoek naar een stopcontact voor zijn laptop. Praten wil hij wel, vooral over de vraag wat er nieuw zal zijn aan Franz Ferdinand op Lowlands. „We hopen een handvol mensen aan te treffen die nieuwsgierig zijn naar wat wij de afgelopen twee jaar hebben uitgevoerd. Die mensen gaan we verrassen met een paar nieuwe nummers. En de hits, natuurlijk. Op zo’n groot festival mogen die niet ontbreken.” ‘Dada-geïnspireerde artpop’, zo omschreef het Britse blad New Musical Express de wildere klank van Franz Ferdinand anno nu. De punkfunk van het debuutalbum Franz Ferdinand (2004) en de opvolger You Could Have It So Much Better (2005) kreeg er een dance-impuls bij, nu de Schotse rockers de studio in zijn geweest met Hot Chip-producer Dan Carey. Het nieuwe album is praktisch klaar, maar verschijnt waarschijnlijk niet eerder dan in januari 2009. „We hebben rekening te houden met de plannen en schema’s van onze platenm a a t s ch a p p ij ”, zegt Kapranos daarover. „Zij geven ons een grote artistieke vrijheid en wij vertrouwen hen als het om het zakelijke gedeelte gaat. Behalve toen bleek dat ze de cd in november wilden uitbrengen, voor Kerstmis. Wij vinden 2009 een mooier getal, hebben we toen gezegd.” Tijdens de huidige clubtour kan het publiek alvast proeven - en kan de band op zijn beurt weer proeven van de reacties van het publiek. Op You- Tube verschijnen inmiddels filmpjes met de nieuwe songs in de rauwe, onaffe versie zoals ze die momenteel spelen. Kapranos: „Ik moedig dat aan, want door die filmpjes kan iedereen volgen hoe onze sound zich ontwikkelt.” Even was er sprake van Afrikaanse invloeden op het nieuwe werk van Franz Ferdinand – op het podium verschenen Senegalese percussionisten. „Dat was een hype”, lacht Kapranos. „We hebben samen met Damien Albarn van Blur een project met Afrikaanse muzikanten gedaan. Maar het is onzin om te veronderstellen dat we in onze ‘Graceland-fase’ zijn aangeland. We maken nu een logisch vervolg op onze eerdere muziek. Hooguit is het ritme wat trager geworden.” Kapranos vindt dat ze steeds voldoende tijd hebben genomen voor hun albums – het laatste album dateert uit 2005. „Ons debuutalbum heben we in de eerste twee jaar van ons bestaan gemaakt. Voor een veeleisende band als de onze is het gevaarlijk om in routine te vervallen. Bovendien, we hebben andere interesses naast de muziek.” Kunst bijvoorbeeld. Dat blijkt uit het artwork van Franz Ferdinand, dat tot nu toe vooral was geïnspireerd op de strenge stijl van het Russisch constructivisme. De nieuwe poster met gefotokopieerde portretten van de bandleden lijkt een meer Dada-achtige punkstijl in te leiden. „Ik hou van de grove lijnen die je krijgt als je een foto op de kopieermachine legt”, beaamt Kapranos. „Muziek kun je op dezelfde manier beperken tot de meer elementaire bestand- De nieuwe nummers, die alleen op YouTube staan, worden al voluit meegezongen delen. Wij gebruiken wel een synthesizer, maar het is een analoog apparaat dat echt wordt bespeeld, zonder voorgeprogrammeerde sequencerpartijen die eindeloos doorgaan zonder de toetsen aan te raken. In dat opzicht zijn we een punkband; elke noot, elk geluid maken we voor de ogen van het publiek zelf.” Die avond vlamt Franz Ferdinand in Cardiff. Ze staan dicht op het publiek dat sommige nieuwe en alleen op YouTube te vinden nummers al voluit meezingt. Ulysses, Kiss me Kathryn, Bite hard en Turn it on b l ij k e n naadloos tussen het bekendere materiaal te passen. „We verheugen ons op Lowlands”, zegt Kapranos als hij later op de avond buiten handtekeningen uitdeelt. „De vorige keer speelden we in een tent vol ballonnen. Dat was een van mijn vrolijkste festivalervaringen ooit.” Franz Ferdinand, zaterdag 16 augustus, Alpha, van 19.55 tot 21.00 uur Eten op tour . Zanger/gitarist Alex Kapranos was vroeger bordenwasser, sommelier en kok in een restaurant. Hij publiceerde het boekje Sound Bites, een bundeling columns die hij voor de Britse krant The Guardian s ch r e e f over culinaire zaken die een rockband op wereldtournee tegenkomt. . „Overal ter wereld tref je mensen die je kunnen vertellen waar je lekker kunt eten. Ik ben een avonturier, ik moet één keer in mijn leven de Japanse blowfish hebben gegeten, de vis die dodelijk kan zijn als hij niet goed is klaargemaakt. . Ik koop ook hapjes op straat. In Utrecht at ik eens pannekoek, met appel en spek. Geweldig! Maar ach, meestal ben ik al blij als er na afloop van een optreden nog een stuk koude pizza in de kleedkamer ligt.” The Hives, Ane Brun, Sigur Rós. Waarom zijn bands uit Scandinavië zo populair? Muziekonderwijs, lange winters en een gezonde handelsgeest. Door Yaël Vinckx Landgraaf. Ze zijn altijd goed gekleed – zelfs tot in de trailer achter het podium. Vandaag dragen ze zwarte broeken met daarop zwart-wit geblokte blouses. Straks, als ze op het podium van Pinkpop staan, zullen ze een zwart pak dragen, met witte sneakers en een zwart-wit gestreepte stropdas. Alleen het logo is rood. De Zweedse band The Hives doet dit jaar twee grote Nederlandse festivals aan: Pinkpop en Lowlands. Op het festival in Biddinghuizen zullen ze nog eens worden geflankeerd door een reeks artiesten uit het hoge Noorden, onder wie Ane Brun uit Noorwegen en Sigur Rós uit IJsland. Want Scandinavische, en vooral Zweedse, popmuziek is populair. Dat blijkt ook op Pinkpop. The Hi- ves staan op het verre podium, maar trekken desondanks duizenden mensen. Zanger Pelle Almqvist bespeelt hen met de nodige arrogantie; hij jut hen voortdurend op, maar weet hen ook met één armzwaai en een nijdig gespuugd „sssstttt” het stilzwijgen op te leggen. Het succes van de Zweden schuilt in de melodie. Dat zegt iedereen die je ernaar vraagt en dat zeggen ook de leden van The Hives. Almqvist: „Zw e - den maken melodieën zoals Zwitsers horloges maken.” En dan lachend: „Iedere Zweed kan een liedje maken.” De Abba-formule noemen de Zweden het zelf. Dat viertal scoorde in één decennium tientallen hits: van Wa t e r - loo, hun doorbraak op het Eurovisiesongfestival in 1974 tot Thank you for the music, hun gloedvolle afscheidslied in 1983. De muziek kenmerkt zich door sterke composities, goede harmonieën, mooie arrangementen en een technisch goed geluid. Desondanks klinkt het simpel, bedrieglijk simpel. Het zijn deze eigenschappen die de Zweedse popmuziek kenmerken. Die muziek verschilt eigenlijk weinig van het eveneens geroemde Scandinavische design: beide zijn recht voor z’n nrc ·next Donderdag 24 juli 2008 raap, ontdaan van alle franje en gaan jarenlang mee. De melodieuze inborst van de Zweden lijkt een vaststaand gegeven. Almqvist zegt: „We pikken trends snel op. Daar gieten we vervolgens een melodieus sausje over en dan klinkt het ineens Zweeds.” Zijn broer, gitarist Niklas Almqvist die met een Finland en IJsland Finland staat bekend om zijn harde rock – en om het wereldkampioenschap luchtgitaar spelen. Op Lowlands is het ruigere Finse werk te horen. Zoals Korpiklaani, dat folk met metal mengt en op die manier een muur van geluid bouwt. Het populaire HIM speelt melodieuze, soms bombastische rock en Nightwish is er voor de liefhebbers van gothic - zangeres Anette Olzon doet denken aan onze eigen Sharon den Adel (Within Temptation). Uit IJsland komt Sigur Rós. De band verbaasde eerder met ijle, etherische klanken en teksten die in het IJslands of in een eigen, verzonnen taal worden gezongen. De band toerde een paar jaar geleden met Radiohead. In Scandinavië waar het gedurende de helft van het jaar het grootste deel van de dag donker is, kunnen jongens eigenlijk maar twee dingen, zeggen de leden van The Hives. Sporten of musiceren. Foto HH
nrc ·next Donderdag 24 juli 2008 ingespannen blik een knoop aan zijn blouse naait, zegt zonder op te kijken: „Wij zijn de Japanners van het Noorden.” Die melodie wordt er overigens al op vroege leeftijd in geramd. Op de meeste Zweedse basisscholen is muziekonderwijs een verplicht vak; ieder kind leert er een instrument bespelen. Christian Grahn bijvoorbeeld, moest trombone leren spelen. „Maar hij was nog te klein en zijn armen waren te kort om de hoogste tonen te halen, dus ging hij drummen”, slaat Pelle zich lachend op de knieën. Drummen bood de jonge Grahn wel een uitvlucht. Want in het 12.000 inwoners tellende stadje Fagersta in het midden van Zweden, waar het gedurende de helft van het jaar ook nog eens het grootste deel van de dag donker is, viel weinig te beleven. Dan kunnen jongens eigenlijk maar twee dingen, zeggen de leden van The Hives. Sporten of musiceren. Zij kozen voor het laatste en betrokken, dertien jaar oud – een gitaar en een drumstel onder de arm –, de kelder onder hun s ch o o l . De melodie draagt niet alleen bij aan het Zweedse succes. Een andere factor is dat de meeste Zweedse zangers in het Engels zingen – ook dat leren ze al vroeg op school. Die gedegen kennis van de Engelse taal maakt niet alleen een internationale doorbraak makkelijker, het bespoedigt ook het succes in eigen land, waar iedereen het Engels machtig is. Dat ligt in andere landen wel anders. Drummer Christian Grahn sprak zo even, voor de trailer, nog een Franse rocker die zei moeilijk succes in Frankrijk te boeken omdat zijn band in het Engels zingt. Waren The Hives in Amerika geboren, dan hadden ze dezelfde muziek gemaakt, zeggen ze. Maar dat is niet waar. Want in de rockmuziek van The Hives hoor je wel degelijk hun Zweedse afkomst: liedjes met een melodie, een couplet en een refrein. De gitaren klinken zelfs opmerkelijk fris en helder – nergens ontaardt het geluid in die zompige Amerikaanse sound die elders op Pinkpop wordt neergezet, bijvoorbeeld door de Foo Fighters. Er is nog één aspect dat ontbreekt in het Zweedse succesverhaal. En dat is de gezonde handelsgeest. Popmuzikanten en popindustrie proberen voortdurend hun muziek onder de aandacht van het buitenland te brengen. Zo heeft Per Gessle van de band Roxette niet alleen een eigen radioprogramma waar hij uitsluitend Zweedse muziek draait, maar schrijft hij ook op een populaire Chinese website over Zweedse popmuziek. En op iedere muziekbeurs staat wel een Zweedse delegatie. Platenmaatschappijen, managers en publishers investeren in de eigen artiesten – en dat is anders dan in Noorwegen en Zweden Uit N o o r we ge n komt zangeres Ane Brun, al woont ze tegenwoordig in Zweden. De singer/songwriter veroverde al eerder veel harten op het Europese vasteland en bracht onlangs een prachtig album uit, met daarop liedjes die zich eerder laten omschrijven als sfeertekeningen dan als popsongs. Naast The Hives spelen diverse andere artiesten uit Z we d e n op Lowlands. Lykke Li uit Stockholm bijvoorbeeld. Haar tere meisjesstem wordt ondersteund met kleine geluiden en pulserende beats. Het onbekendere Dorlene Love maakt folky rock, vooral bedoeld om op te springen. Volbeat ten slotte komt uit D e n e m a rke n en b re n g t heavy metal. Ze zijn beïnvloed door Johnny Cash en Metallica. popmuziekland Canada bijvoorbeeld, waar het vooral de overheid is die investeert in populaire muziek. Dat geven van tijd en geld lijkt zijn vruchten af te werpen. De Zweden bijvoorbeeld, weten hun liedjes steeds vaker voor veel geld aan de producenten van Amerikaanse televisieseries te verkopen, die op hun beurt weer voor het melodieuze aspect van de muziek vallen. Ook The Hives worden door hun platenmaatschappij ondersteund – zo kregen ze voorschotten voor hun albums en geld om op tournee te gaan. Maar, benadrukt Pelle Almqvist, ze hebben ook veel zelf gedaan. „We hebben korting bedongen op onze pakken, hebben voor benzinegeld opgetreden. Dan stonden we na afloop van het optreden zelf T-shirts te verkopen om naar de volgende show te kunnen doorrijden. Want geloof me, we hebben vijftien jaar gewerkt om te komen waar we nu zijn.” The Hives spelen zondag 17 augustus, Alpha, 18.20 - 19.20 uur Ane Brun en Sigur Rós spelen respectievelijk op 16 augustus, India, 11.30 - 12.30 en 17 augustus, Grolsch, 20.50 - 22.15 ●7 Volgens NRC-recensent Hester Carva l h o : . Franz Ferdinand omdat de band onder leiding van gentleman/rock er/restaurantrecensent Alex Kapranos zijn stekelige discoliedjes tegelijk ironisch en warmbloedig weet te brengen. . Anouk om te zien of de diva zich met nieuwe, jonge band thuis voelt op zo’n alternatief festival. . S a n to go l d omdat zangeres Santi White vanuit een eclectische achtergrond precies de juiste elementen weet samen te smeden tot een eigenzinnige dancedub-ragga-rock ervaring. . Gem omdat het viertal op hun nieuwe cd de band is geworden die het al jaren belooft te zijn: spontane rockband met fris klaterend geluid, uitgevoerd door Maurits Westerik en zijn geïnspireerde muzikanten. . Crystal Castles omdat deze twee Canadezen snoeihard spelen, en zich even hard over het podium heen en weer gooien. Gaat niet naar: . Sex Pistols omdat ik me niet kan voorstellen dat de energie van liedjes als Anarchy in the UK en Pretty vacant tot zijn recht komt in deze ‘clownsversie 2008’. Volgens NRC-recensent Jan Vo l l a a rd : . Franz Ferdinand mag je niet missen. Lang weggeweest en terug met veel nieuwe nummers waarin zich een vrolijke disco-obsessie aftekent. . Crystal Castles maken asociaal harde knetter-electro met schreeuwzang en flitslicht. Heel extreem, en daarom niet te versmaden. . E l b ow mag dan een beetje herfstige, melancholieke muziek maken; in Paradiso gaven ze onlangs een verheffend mooi concert. Grounds for divo r c e zou op Lowlands weleens net zo belangrijk kunnen worden als Common people was voor Pulp op G l a s t o n b u r y. . Sex Pistols doen we voor de lol, omdat Johnny Rotten het zelf ook al twintig jaar niet meer serieus neemt. En om die dikke ouwe mannetjes nog één keer God save the queen te horen jengelen. Gaat niet naar: . E d i to r s hoeven we echt niet meer naartoe. Al was het alleen maar omdat mijn ex het een goeie band vindt. Eerst maar eens wat nieuwe liefdes, eh.. liedjes. Volgens NRC-recensent Yaël Vinckx: . B e n ga om te kijken of de vervreemdende dubstep uit het dagboek van een Afro Warrior ook op een festival kan hy p n o t i s e r e n . . Booka Shade omdat dit duo minimal weet te combineren met prachtige melodieën. Voor zulke zwelgende strijkers mag je me altijd wekken. . Digitalism vrolijke electropop met in de verte vlagen funk en soul. Het publiek mag de heupen laten bewegen. . S a n to go l d omdat ik nieuwsgierig ben naar zangeres Santi White die bijkans (letterlijk!) bezwijkt onder alle loftuitingen. . Franz Ferdinand op Lowlands moet ik toch minimaal een rockband zien. En met hun nieuwe werk, omschreven als discopunk, schijnen ze het publiek wederom aan het dansen te krijgen. Gaat niet naar: . Ko rp i k l a a n i ‘Pure Finnish folk metal’, zeggen ze over hun eigen muziek. Omdat ik niet van folk hou. En niet van metal. En al helemaal niet van zwetende, behaarde mannen.
Page 1: LOWLANDS PROGRAMMAKRANT DONDERDAG 2
Page 4 and 5: Wij staan er ook Liever kiphop dan
Page 6 and 7: 6 14:00 THE PIGEON DETECTIVES Onwee
Page 8 and 9: 8 14:20 KILLSWITCH ENGAGE (zie ook
Page 10 and 11: 10 13:00 HENRY ROLLINS (spoken word
Page 12 and 13: 12 GALERIE LOWLANDS Amateurfotograf
Page 14 and 15: www. bacardi.nl Enjoy BACARDI Respo
Page 16 and 17: 16 13:00 50 JAAR NEDERPOP Nederpopk
Page 18 and 19: 18 13:50 JAYA THE CAT Swingend roer
Page 20 and 21: 20 11:00 anoukvandijk dc - ‘Situa
Page 22 and 23: 22 IJSVRIJ Het leven is zoet. Ligge
Page 24 and 25: Kaartverkoop via 0900-3001250 (45 c
Page 26 and 27: 26 13:00 STEPHEN MARLEY Aardt muzik
Page 28 and 29: 28 13:50 WE ARE SCIENTISTS De weten
Page 30 and 31: 30 11:00 DE WETTEN VAN KEPLER - ‘
Page 32 and 33: 32 iSAMPLER Kiezen of delen? Dankzi
Page 34 and 35: LOWLANDS PROGRAMMAKRANT DONDERDAG 2
Page 36 and 37: 36 info+ regels A Campingf light To
Page 38 and 39: DESIGN: TWIZTER / PETE TEBOSKINS OP
Page 40 and 41: 2 ● Vrijdag 15 augustus: Het fest
Page 42 and 43: 4 ● Festivals zijn geweldig, maa
Page 46 and 47: nrc ·next Donderdag 24 juli 2008 i
Page 48 and 49: 10 ● Bijna onthoofd Wie: Laura Ma
Page 50 and 51: 12 ● Op Lowlands gelden andere n
Page 52 and 53: & SPECIAL GUESTS WITHIN TEMPTATION,
Page 54: DESIGN: TWIZTER / PETE TEBOSKINS OP

Klik hier om de krant te downloaden - LiveXS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?