Generieke geneesmiddelsubstitutie - Parkinson Vereniging

54 |
terug. De apothekers incasseerden de kortingen en de bonussen, maar de prijzen van
generieke geneesmiddelen bleven jarenlang veel hoger dan wanneer van echte marktwerking
sprake geweest zou zijn. Intussen kregen patiënten die langdurig een generiek geneesmiddel
moeten gebruiken al wel frequent te maken met andere merken, andere tabletten en andere
doosjes. Het lag er maar aan bij welk farmaceutisch bedrijf voor apothekers het grootste
inkoopvoordeel te behalen was.
Een volgende beleidsreactie – overigens vele jaren later – was het preferentiebeleid. Niet
de apotheker, maar de verzekeraar bepaalt welk generiek geneesmiddel voor vergoeding in
aanmerking komt, waarbij het doel was echt prijsconcurrentie te laten ontstaan.
Officieel werd het preferentiebeleid al ingevoerd in 2003, dus nog voordat de verzekeraars
met de invoering van de nieuwe Zorgverzekeringswet veel meer macht kregen. Pas sinds
2008 wordt het preferentiebeleid echter serieus toegepast.
Bij de invoering van het preferentiebeleid kozen verzekeraars eerst voor een gezamenlijke
landelijke aanpak. Enkele verzekeraars besloten voor drie categorieën geneesmiddelen met
dezelfde werkzame stof zo’n beleid te gaan voeren. Ze besloten alleen nog maar middelen
te vergoeden die in prijs niet meer dan 5 procent afweken van het goedkoopste middel. Dit
had een merkwaardig gevolg. Na korte tijd bleken de meeste middelen binnen die marge
te vallen; grote prijsverschillen verdwenen dus, maar een echte prijsdaling trad nauwelijks
op. Alle generieke middelen vielen plotseling binnen de veilige marge en alles kon gewoon
vergoed blijven worden.
De echte voordelen werden pas bereikt toen verzekeraars besloten bepaalde generieke
middelen voor een bepaalde periode (aanvankelijk een half jaar, nu meestal een jaar)
preferent te verklaren. Toen ontstond echte concurrentie (je middel wordt immers gekozen
of niet) en gingen de prijzen in de officiële overheidsprijslijst, in jargon de Taxe genoemd,
wel omlaag. Deze prijsverlaging kan voor sommige middelen oplopen tot 90 procent.
UVIT (een combinatie van de zorgverzekeraars Univé, VGZ, IZA en Trias) heeft berekend dat
in 2007 vrijwel nergens in Europa generieke geneesmiddelen goedkoper werden geproduceerd
(of ingekocht) dan in Nederland, maar dat de verkoopprijzen van deze middelen
ook vrijwel nergens in Europa zo hoog waren. Het preferentiebeleid heeft hierin radicaal
verandering gebracht.