pdf-file - Cranio Sacraal eindwerken

het open en werkte als een soort trechter die vuil van de omgeving
verzamelde. Ik wilde het vuil weg zuigen, maar mijn behandelaar stelde voor
om eerst de open plek dicht te krijgen. De schedelbotten moesten daar
groeien dacht ik , en dat gebeurde. Naarmate zij naar elkaar groeiden, hoe
meer ik van beneden mijn heiligbeen ook dieper in de beker voelde groeien.
“ Hoe is het daar beneden”? (bij de beker ruimte)
Ik zag daar een groot rond meer omgeven door dennenbomen. En omdat ik
van boven moeste kijken, kon ik door de spiegeling in het water de wereld
zien. Op dat moment was het heel stil en vrede vol, maar het water
bewegingen zou op andere momenten de wereld anders kunnen laten zien.
Ik merkte dat mijn beeld van de wereld met mijn innerlijke stemming te
maken had. Ondertussen was de open plek bijna dicht, er bleef wel een
spleetje open waardoor de hersenvliezen een beetje naar buiten staken. De
plek was niet dicht te krijgen. Toen kwam de oude wijze man van de hemel
en legde zijn hand op de wond. Ik keek in mijn lichaam het was vol en rustig,
alles was op zijn plek en het was bezig om aan zijn taak te werken, om het als
één geheel goed te functioneerde. Het was HEERLIJK!
Deze eerste ‘ignition’ geeft in potentie de organisatie van het lichaam voor
zijn verdere opbouw. Het is de basis die het mogelijk maakt dat alle volgende
‘ignitions’ plaats kunnen vinden.
23