Fraters CMM 2012 1

Ofschoon het misbruik binnen de kerk niet groter is
geweest dan elders in de samenleving, constateerde hij
dat het om grote aantallen slachtoffers en daders gaat.
Het doornemen van het zeer omvangrijke rapport van
deze commissie was bepaald geen plezierige aangelegenheid.
Dat ik moest lezen dat ook in onze congregatie
een behoorlijke groep fraters ernstig in de fout is
gegaan, was niet echt nieuws meer voor mij. Ik ben er
de afgelopen twee jaar vaak mee geconfronteerd. Maar
het was toch weer schokkend om er kennis van te nemen.
Het omvangrijke rapport, de steeds terugkerende
berichten over seksueel misbruik in de pers - ook over
wat nú gebeurt - en de concrete verhalen van slachtoffers
die mij de afgelopen jaren bereikten, hebben mij
meer dan ooit doen beseffen hoe kwetsbaar mensen
zijn. Slachtoffers van misbruik, van seksueel misbruik
maar evenzeer van andere vormen van machtsmisbruik,
zijn juist getroffen in hun kwetsbaarheid. Een minderjarige
is des te kwetsbaarder omdat er sprake is van
een grote afhankelijkheid van volwassenen. De ene
mens is kwetsbaarder dan de ander. En daders van
allerlei vormen van misbruik weten feilloos de meest
kwetsbaren te vinden. We hebben met zijn allen de
taak om ons bewust te zijn van die kwetsbaarheid,
van kinderen maar evenzeer van iedereen die van ons
afhankelijk is.
Column
VAn de algemene overste
In december van het afgelopen jaar presenteerde oud-politicus Wim Deetman, voorzitter van de
zogeheten ‘commissie Deetman’, de bevindingen van het onderzoek dat deze commissie had verricht
naar seksueel misbruik in de katholieke kerk gedurende de periode 1945 tot heden. Deetman deed
dat op een indrukwekkende persconferentie in Den Haag waarin hij genuanceerd inging op wat er
allemaal mis was gegaan.
4
Maar er is nog een ander aspect: we zijn allemáál
kwetsbare mensen. En de vraag is: durf ik voor mezelf
toe te geven dat ook ikzélf kwetsbaar ben? Om bij
mijzelf te blijven en de confrontatie met het seksuele
misbruik dat medebroeders van mij in het verleden
hebben gepleegd: ik ben me ook meer bewust
geworden van mijn eigen kwetsbaarheid en die van
mijn positie. Als huidige leidinggevende heb ik een
bepaalde verantwoordelijkheid en ik besef meer dan
ooit dat het een verschil uitmaakt wat ik doe of laat.
Ik geloof dat uiteindelijk alleen een opstelling waarin
ruimte is voor kwetsbaarheid heilzaam is. Als verantwoordelijke
heb ik een bepaalde ‘machtspositie’.
Hoe ga ik daarmee goed om? Durf ik daarin kwetsbaar
te zijn? Het onderkennen van mijn kwetsbaarheid lijkt
me een begin. Het zou goed kunnen dat juist het
on bewust laten van die kwetsbaarheid leidt tot
‘compensatie’ in vormen van machtsmisbruik.
frater Broer Huitema