(Clubblad 3) december 2008 - Watersport Vereniging Scharendijke

namelijk nog niet van een stuurautomaat voorzien, vandaar. Maar oefening
baat kunst en na enige tijd had Jos de boot goed onder controle, dus tijd voor
koffie en een hapje. Opeens ging de boot hard bakboord uit. “Hé, wat gaan we
doen? Een beetje uitwijken voor die beroepsschipper” antwoordde Jos
laconiek. Ja, hij had gelijk, maar om nu een “stormrondje” te maken, was wel
erg overdreven. “Je had toch ook iets langzamer kunnen gaan varen?”. “Ja, dat
kon, maar een rondje maken ook.” was het antwoord en onverstoorbaar ging
hij verder.
Er volgde een vlotte reis over het Amsterdam-Rijnkanaal en bij Utrecht in
plaats van stuurboord aanhouden naar de sluis, nu bakboord uit om het kanaal
te blijven volgen. Het begon inmiddels schemerig te worden en moest naar
een ligplaats voor de nacht worden uitgekeken. “Volgens mij kun je in de
haven van Wijk bij Duurstede liggen, ik ben daar vroeger veel geweest.”
merkte Jos op. Na de sluis bij Wijk bij Duurstede de rivier de Lek op en
langzaam de haven voorbij gevaren om te observeren. Er bleek voldoende
ruimte voor ons te zijn, maar verontrustend was het zand. Er moest nog
bestraat worden, maar gelukkig begon het te regenen, anders was de boot op
die plek gezandstraald. Dicht bij de haven werd een prima eetgelegenheid
gevonden en na het vullen van de magen gingen we terug aan boord en de
slaapzakken in.
De volgende morgen om 06.30 uur, in het half duister, tijd voor vertrek. De
sluis bij Tiel gaf ons toegang tot de rivier de Waal en wij hoorden op de
marifoon het beroepsverkeer. Een binnenvaartschipper was op weg naar de
sluis en kreeg melding van de aanwezige vaart, waaronder een plezierjacht
met onbekende bedoelingen. Direct maar contact met de verkeerspost gezocht
en kon in overleg het binnenvaartschap sb/sb worden gepasseerd. Het bleek
maar weer eens hoe belangrijk het is om je op die wateren te melden en je
bedoelingen door te geven. Met de stroom tegen was het weer kribbenvaren,
dat ging uitstekend en geen binnenvaartschip haalde ons in. Via het Maas-
Waalkanaal de rivier de Maas op. Het werd een redelijk vlotte tocht en zo
lagen wij om half zeven ’s avonds in de haven van Maasbracht afgemeerd. De
afspraak was, dat de chauffeur van de werf ons naar huis zou brengen, maar in
overleg met hem werd dat verplaatst naar de volgende morgen zes uur. En ja
hoor, stipt op tijd kwam de auto het werfterrein opdraaien en werden wij twee
uur later in Scharendijke afgezet.
Na enkele weken kwam het verzoek van de werf om dezelfde boot naar
Kudelstaart (aan de Westeinderplas) te brengen. Dit keer gingen Tom en
Hannie mee, zij wilden wel eens op de Maas varen. Wij pikten hen, volgens
afspraak en op tijd, bij Willemstad op en kon de weg naar Limburg worden
vervolgd. Onze chauffeur zat onderweg zo via zijn mobieltje te kletsen, dat hij
bij Eindhoven bijna vergat af te slaan. Via handgebaren kon hem de goede
10