(Clubblad 3) december 2008 - Watersport Vereniging Scharendijke

tijd om de tweede groep op te halen en met redelijke snelheid (25 kn!) ging
het op de haven aan. Daar bleek, dat de witte neusjes en gezichtjes inmiddels
een beetje rood van de belevenissen en ook de zon waren geworden.
Toen ook de tweede groep haar belevenissen had meegemaakt, was het tijd
voor de afsluitende sessie in het Visserijmuseum. Schipper Marcel vertelde
aan de hand van verschillende plaatjes het ontstaan en de ontwikkeling van
wat nu heet de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij. Hij benadrukte
nog eens dat de organisatie in hoofdzaak op vrijwilligers en vrijwillige
bijdragen draait. In de maanden april tot en met oktober worden de meeste
acties voor de recreatievaart uitgevoerd en niet alleen op zee. In toenemende
mate worden er stations in het binnenland geopend (IJsselmeer, maar ook bijvoorbeeld
langs de Westerschelde in Hansweert). In de vragensessie werd ook
nog eens benadrukt, dat een goede en gedegen voorbereiding voor elke tocht
nodig is en men niet te gemakzuchtig moet worden! Marcel en zijn collega’s
kunnen daar boekdelen over schrijven en die leest u echt niet allemaal in het
verslag van de Reddingmaatschappij.
De dag werd afgesloten met een diner bij het ontmoetingspunt van die morgen
en dat mocht er weer best zijn (culinair Zeeuws-Vlaanderen) en zo namen de
meeste deelnemers met rode konen (nu een beetje van de wijn) afscheid van
de schipper en indirect zijn bemanning. Marcel dankte de groep voor hun
deelname, enthousiasme en vooral de vrijwillige bijdrage voor de dag, die zij
ondanks de natte voeten in een pet deponeerden.
Tot slot: alle leden van WVS zijn toch “ redder aan de wal”? Zo niet, schaam
u en snel doen, u kunt hen ook een keer nodig hebben! Denk nooit “mij gebeurt
het niet” want een ongelukje zit in een klein hoekje, praat maar eens met de
reddingbootbemanningen.
Wim van der Linde
39