Whitepaper 'Inkoop en contractmanagement'

Oosterman: ‘Ik merk dat er bij de bedrijven die serieus werk willen maken van duurzaam
inkopen een grote behoefte is aan richtlijnen. Er zijn wel pogingen gedaan door
individuele bedrijven, maar die zijn nog erg versnipperd.’
En hoe werken die procescriteria?
Triep: ‘Ze kijken hoe duurzaam een bedrijf werkt. Als je bijvoorbeeld alleen kijkt naar het
product koffie, weet je nog niets over het vervoerstraject, van de totstandkoming en de
wijze van productie. Koffie importeren via lange aanvoerlijnen met een hoge CO2-uitstoot
blijkt dan helemaal niet zo duurzaam te zijn.’
We keren even terug naar de eerdergenoemde spagaat van de facility manager.
Is duurzaam inkopen eigenlijk wel haalbaar?
Van der Meer: ‘Eigenlijk moet je de vraag omdraaien: Is het tegenovergestelde nog wel
verkoopbaar? Het is ondenkbaar anno 2011 dat ik nog facility managers tegenkom die
trots melden dat ze een goede deal hebben gesloten ten koste van een hoge CO2uitstoot.
Daar komt bij dat de kostenverschillen minimaal zijn. Je hebt het maximaal over
enkele procenten. Dat zijn niet verschillen die een bedrijf de kop kosten. En er zijn ook
voorbeelden waar het kostenneutraal gebeurt of waar de duurzame inkoop zelfs
goedkoper is.’
Kun je een praktisch voorbeeld noemen?
Triep: ‘Neem de kantoorartikelen. Daar worden zaken als herbruikbaarheid, zuiniger
gebruik, centraal neerleggen en minder grootschalig inkopen steeds belangrijker. En bij
kantoorartikelen heb je het over grote volumes. Uiteindelijk is natuurlijk niet gebruiken
altijd de meest duurzame oplossing.’
Een ander dilemma voor de facility manager die aan duurzaam inkopen wil
doen, zijn de langdurige contracten met leveranciers.
Triep: ‘In de aanloop naar het voorstel dat we in juni aan de politiek gaan presenteren
hebben we een quickscan gehouden onder de leveranciers. Een van de vragen was: Wat
zouden jullie ervan vinden als we de duurzaamheidscriteria gaan inbedden in de nieuwe
en de lopende contracten. Tot mijn verbazing kregen we geen enkele negatieve reactie!
Zelfs toen we vroegen naar de kostentechnische implicaties riepen de leveranciers niet
dat het duurder ging worden.’
Oosterman: ‘Ik merk in de contacten met mijn leveranciers dat ze zelfs opscheppen over
hun duurzaamheidsaanpak. Ze gebruiken het als verkoopargument. Het is niet meer: ik
ben de goedkoopste of de beste, maar ik ben de duurzaamste. Je ziet ook dat facility
management een voorloper is op dit gebied.’
Hoe verklaar je dat?
Oosterman: ‘Bij ING is de inkoopportefeuille met name het deel waar de producten en de
CO2-uitstoot zit. Bij andere onderdelen – IT, professional services – gaat het veel meer
om dienstverlening.’
Triep: ‘De trigger zit soms in kleine dingen. Zo is FM verantwoordelijk voor
afvalverwerking. ING produceert in Nederland per jaar 14,2 miljoen plastic
koffiebekertjes. Die zijn herbruikbaar, maar je zult mensen moeten leren om de
bekertjes terug te plaatsen. Daar zijn we al jaren mee bezig, en met succes. Een ander
voorbeeld is energie. We hebben al een tijd een energiemonitoringsysteem, waarbij je op
etageniveau en zelfs op onderdelen van etages pieken kunt constateren en kunt
bijsturen. Met de besparingen die je daarmee realiseert, heb je de investering in het
systeem er dik uit.’
Oosterman: ‘Waar we nog een stap in kunnen zetten, is het terugkoppelen naar de
medewerkers van de resultaten. Daar komt bij dat veel facility managers de resultaten
www.realestatemagazine.nl
Inkoop en contractmanagement
22