Tax Audit & Accountancy - IBR

12-13
D e Wijzigingsrichtlijn
voegt toe
dat de Lidstaten de
voorwaarden moeten
vastleggen waaronder
de schuldeisers hun
recht op zekerheidsstelling
kunnen
uitoefenen.
22
Nieuw artikel 23bis
Tweede Vennootschapsrichtlijn.
23
Nieuw artikel 32, lid 1 Tweede Vennootschaps-
richtlijn.
24
Zie artikel 613 W. Venn. (NV).
25
Artikel 2 Wijzigingsrichtlijn.
26
Artikel 3 Wijzigingsrichtlijn.
3° De totale financiële bijstand aan derden
mag er niet toe leiden dat het nettoactief
daalt beneden het bedrag van het gestorte
of, indien dit hoger is, van het opgevraagde
kapitaal, vermeerderd met de reserves
die krachtens de wet of de statuten niet
mogen worden uitgekeerd, en rekening
houdend met een eventuele daling van het
nettoactief die heeft plaatsgevonden doordat
door of voor rekening van de vennootschap
eigen aandelen zijn verkregen.
4° De vennootschap neemt aan de passiefzijde
van haar balans een onbeschikbare
reserve op ten bedrage van de totale financiële
bijstand.
5° Wanneer een derde met financiële bijstand
van de vennootschap eigen aandelen
van de vennootschap verkrijgt, of op
in het kader van een kapitaalverhoging
uitgegeven aandelen inschrijft, vindt die
verkrijging of inschrijving plaats tegen een
billijke prijs.
Indien individuele leden van het bestuurs- of
leidinggevend orgaan van de vennootschap,
die partij is bij een financiering, of leden van
de moederonderneming, dan wel de moederonderneming
zelf of een persoon die in eigen
naam maar voor rekening van de leden van
die organisatie of onderneming optreedt als
tegenpartij, partij zijn bij een dergelijke transactie,
dragen de Lidstaten er door adequate
waarborgen zorg voor dat deze transactie niet
strijdig is met de belangen van de vennootschap
22 .
Kapitaalvermindering:
schuldeiserbescherming
De Tweede Vennootschapsrichtlijn schrijft
voor dat de schuldeisers afdoende moeten
worden beschermd indien de vennootschap
beslist tot kapitaalvermindering. In voorkomend
geval hebben de schuldeisers het recht
om van deze vennootschap een zekerheid te
verkrijgen voor de nog niet opeisbare schuldvorderingen.
De Wijzigingsrichtlijn voegt
hier nu aan toe dat de Lidstaten de voorwaarden
moeten vastleggen waaronder de
schuldeisers hun recht op zekerheidsstelling
kunnen uitoefenen. Hierbij moeten zij er in
ieder geval zorg voor dragen dat de schuldeisers
zich tot de bevoegde administratieve of
gerechtelijke instantie kunnen wenden om
adequate waarborgen te verkrijgen, mits zij
op geloofwaardige wijze kunnen aantonen
dat de voldoening van hun vorderingen als
gevolg van de kapitaalvermindering in het
gedrang is, en dat van de vennootschap geen
adequate waarborgen zijn verkregen 23 .
Het komt ons voor dat deze bijkomende
verplichtingen reeds zijn ingeschreven in onze
wetgeving, nu de Belgische rechtsonderhorige
zich kan wenden tot de Voorzitter van de
Rechtbank van Koophandel met het oog op
het verkrijgen van een zekerheidsstelling door
de vennootschap 24 .
Omzetting van de Richtlijn naar
Belgisch recht
De Richtlijn moet uiterlijk op 15 april 2008
worden omgezet in Belgisch recht 25 .
De Richtlijn trad in werking op 15 oktober
2006, d.i. de 20ste dag volgend op die van
haar bekendmaking in het Publicatieblad van
de Europese Unie 26 .
Besluit
De Richtlijn 2006/68/EG van 6 september
2006 heeft een aantal wijzigingen aangebracht
aan de Tweede Vennootschapsrichtlijn.
Het moet gezegd dat een aantal van deze
wijzigingen zeer lovenswaardig zijn. Zo wordt
de mogelijkheid geboden aan de Lidstaten
om de bijzondere verslagplicht in het kader
van een inbreng in natura niet langer op te
leggen in een aantal welomschreven gevallen
die er allen op neerkomen dat er reeds
een duidelijk referentiepunt bestaat voor de
waardering van de inbreng in natura. Ook
wordt de 10 %-grens bij een inkoop van
eigen aandelen niet langer verplichtend opgelegd
door de Europese wetgever, maar wordt
deze voortaan opgenomen als een facultatieve
beperking. Bovendien geldt deze grens voortaan
als een minimumgrens. Daarnaast wordt
de geldigheidsduur van de toelating door de
algemene vergadering tot inkoop van eigen
aandelen opgetrokken naar een door de Lidstaten
nader te bepalen maximumtermijn die
niet meer mag bedragen dan vijf jaar. Ten
slotte kan ook de afschaffing van het verbod
voor een vennootschap tot financiering van
de verwerving van haar aandelen door een
derde eerbare doelstellingen dienen, al kan de
vereiste om ten bedrage van de totale financiële
bijstand een onbeschikbare reserve aan
te leggen hier wel belemmerend werken.
De meeste van deze wijzigingen betreffen
keuzemogelijkheden voor de Lidstaten, zodat
er strikt genomen geen verplichting bestaat
voor de Belgische wetgever tot aanpassing van
haar nationale wetgeving.