De evolutie en toekomst van de Belgisch-Nederlandse ...

munitiesamenwerking zou echter geen puur Belgisch-Nederlandse
samenwerking worden opgezet, maar een internationale. 10
Op 18 augustus 1975 wordt een directere manier van logistiek samenwerken
vastgelegd in de ‘Overeenkomst tot regeling van de samenwerking op het
gebied van logistiek – daaronder begrepen onderhoud – tussen de Belgische
Zeemacht (ZM) en de Koninklijke Nederlandse Marine (KM)’. Dit akkoord
stelde duidelijk dat het de bedoeling was via een samenwerking efficiënter te
werken en bijgevolg tot kostenbesparing te komen ten voordele van beide
marines:
“Overwegende, dat samenwerking op het terrein der logistieke
voorziening, daaronder begrepen steunverlening inzake onderhoud van
marineschepen en -uitrustingen kan leiden tot een grotere efficiency en
daardoor tot een besparing van kosten voor beide partijen.”
(Overeenkomst samenwerking logistiek 1975, 1)
Dit raamakkoord legde de fundamenten voor taakspecialisatie op materieellogistiek
vlak want het behandelt specialisatie in het aanschaffen, codificeren,
beheren en onderhouden van materieel door één partij voor beide.
(Overeenkomst samenwerking logistiek 1975, 2) Het bevat ook een eerste
aanzet naar een binationaal configuratiebeheer door de verplichting in te voeren
dat, voor materieel dat door één partij voor beide zou beheerd worden, de
partijen elkaar op de hoogte moeten houden van acties ten opzichte van dit
materieel waaronder uitbreiding, inkrimping, buitengebruikstelling, modificatie
en het invoeren van nieuw materieel. (Overeenkomst samenwerking logistiek
1975, 2) Identiek materieel dat via een binationaal configuratiebeheer identiek
blijft, kan mee de ontwikkeling van een gemeenschappelijke
onderhoudsfilosofie ondersteunen, een andere doelstelling van het akkoord.
(Overeenkomst samenwerking logistiek 1975, 2)
De nauwere samenwerking tussen beide marines voor opleiding werd geregeld
via de ‘Overeenkomst tot regeling van de opleidingen, welke in het kader van
de Belgisch-Nederlandse samenwerking worden gegeven en welke openstaan
voor personeel van beide Zeemachten’ van 23 augustus 1976. Opnieuw werd
kostenbesparing opgegeven als de beweegreden. Dit werd bewerkstelligd door
in specialisatie tussen beide marines in opleiding te voorzien via deze clausule:
“nieuwe opleidingen te creëren in één der beide Zeemachten waaraan
personeel van beide Zeemachten kan deelnemen teneinde, door doublures
10 Zoals we hierna zullen bespreken, kwam er pas vanaf de verwerving door België van
Nederlandse M-fregatten ook een binationaal luik aan de samenwerking rond munitie.
38