De evolutie en toekomst van de Belgisch-Nederlandse ...

1980, 3). De logistieke steun voor de Belgische fregatten bleef een nationale
verantwoordelijkheid. (Overeenkomst periodieke indeling Belgisch fregat in het
Nederlandse eskader 1980, 9) Deze overeenkomst voorzag ook in een eerste
stap naar gemengde bemanningen voor de Belgische en Nederlandse fregatten
via een beperkte vorm van personeelsuitwisselingen. Deze konden enkel
gebeuren tussen officieren en onderofficieren en voor korte periodes.
(Overeenkomst periodieke indeling Belgisch fregat in het Nederlandse eskader
1980, 8) Dit initiatief kan gezien worden als een bijkomende maatregel om het
vertrouwen op te bouwen om binationaal samen te werken.
Tijdens deze eerste periode was het het niet het defensiebrede geheime
samenwerkingsakkoord van 1948 dat de basis zou leggen voor de
marinesamenwerking tussen België en Nederland, maar wel de maritieme
verplichtingen binnen het NAVO-kader. Samenwerking voor BENECHAN
bracht beide landen ertoe om nauwer met elkaar operationeel samen te werken
via het instellen van een Admiraal Benelux (in oorlogstijd) en dus een
efficiëntere binationale operationele aansturing in oorlogstijd. De piste van de
Admiraal Benelux zou echter pas na de Koude Oorlog gebruikt worden om de
Belgisch-Nederlandse marinesamenwerking ook doelmatiger te maken wat
betreft personeel en infrastructuur. Het was eveneens Amerikaanse militaire
steun via de NAVO die de aanzet gaf tot het versterken van de Belgisch-
Nederlandse samenwerking voor MCM via EGUERMIN.
Het bouwen door België van fregatten was wel ingegeven vanuit de NAVO, de
NAVO zou niet het kader worden voor de samenwerking met Nederland.
België werd partner van Nederland nadat een Brits-Nederlandse samenwerking
niet van de grond kwam. De samenwerking voor de E-71-fregatten zorgde ook
voor een Belgische bijdrage voor de Nederlandse S-fregatten via een
gezamenlijke ontwikkeling van het sewaco-systeem. Ook de MCMsamenwerking
werd meer binationaal door het samenwerken rond de PAP’s. In
dezelfde periode beslissen België en Nederland om ook samen nieuwe MCMschepen
te verwerven. De samenwerking rond MCM en fregatten zou leiden tot
een eerste versnelling in de marinesamenwerking tijdens de eerste helft van de
jaren zeventig. Dit is goed zichtbaar op het overzicht van de Belgisch-
Nederlandse marinesamenwerkingsakkoorden in Bijlage A.
Zowel voor de materieel-logistieke samenwerking als de samenwerking rond
onderricht zouden er basisakkoorden komen om verdere samenwerking te
structureren. Bovendien zou er tegelijk een specialisatie komen voor beide
pijlers tussen België en Nederland, respectievelijk voor MCM en fregatten. Het
gelijke sewaco-systeem van de Belgische en Nederlandse fregatten maakte het
mogelijk om de opleiding in het in Oostende gelegen binationale EGUERMIN
44