Portavoces - Plantyn

PV_2004.book Page viii Wednesday, September 29, 2004 8:21 AM
1. Leermethodes
Dit boek is een leerinstrument. De bedoeling is, uiteraard, dat het instuderen van de
woordenschat niet enkel tot een passieve kennis leidt, maar dat je deze woorden en
uitdrukkingen zelf ook actief gaat gebruiken. Er bestaan allerlei tactieken en oefeningen
om de assimilatie te vergemakkelijken.
De gespecialiseerde literatuur legt vooral de nadruk op de te vermijden valstrikken en
hindernissen 1 :
– gebrek aan herhaling
– op een verkeerde manier herhalen
– gebrek aan oefening buiten het leslokaal
– het studeren van woorden los van hun context
– de ondergeschikte rol van (in plaats van de combinatie met) de grammatica
– het aanbieden van te veel nieuwe woordenschat in één les
– weinig indicatie(s) over de manier waarop je het best studeert
Tezelfdertijd mag men niet vergeten dat vele typische fouten verklaard kunnen worden
door interferenties met andere talen. Dit uit zich o.a. in:
– de uitspraak en de schrijfwijze: guerra, farmacia
– de morfologie (lidwoord, mannelijke/vrouwelijke vorm, werkwoordsuitgangen,
...): Sp. el programa, el/la belga, tengo (*teno) 2
– de participantenstructuur (vast voorzetsel, transitiviteit, ...): Fr. se souvenir de X =
Sp. recordar algo / acordarse de algo (*recordarse de algo)
– de collocaties (typische combinaties): Sp. sacar fotos = Nl. foto’s nemen (*trekken)
– de keuze van register, domein, ...: Sp. el sujeto = pejoratief (in zijn niet-taalkundige
betekenis)
Van de taalfenomenen die speciale problemen opleveren, weerhouden we de volgende:
– verwantschap (verwante woorden met een lichtjes verschillende schrijfwijze): Fr.
un million – Sp. un millón
– valse vrienden (verwante woorden die qua schrijfwijze op elkaar lijken, maar niet
noodzakelijk ook qua betekenis overeenkomen): Fr. la carte vs Sp. la carta
– paroniemen (woorden zonder semantische verwantschap maar met een grote
gelijkenis qua schrijfwijze): Sp. cuartel / cartel
– vertaling van meerduidige/polyseme woorden (die meer dan één betekenis
hebben): Sp. dirección = Nl. directie/adres/richting
1. Zie, o.a., Cervero & Pichardo Castro (2000: 10-12).
2. ‘*’ (asterisk) betekent in de taalkunde ‘fout’. In dit concrete geval geeft de asterisk dus aan dat de correcte
vorm tengo is i.p.v. teno.
viii