Wettelijke brandveiligheidseisen aan staalconstructies 1 ... - Infosteel

Wettelijke brandveiligheidseisen aan staalconstructies
Auteur: Dr. ir. Joris H. H. Fellinger
korte als lange tijd, bestaande uit één of meerdere gebouwen met de eventueel daaraan verbonden luifels en / of bijhorende
constructies. Het onderscheid tussen opslagplaatsen en productiehallen wordt gemaakt om rekening te houden met het
beperkte aantal ontstekingsbronnen in opslagplaatsen.
De structurele elementen van type II mogen niet bezwijken binnen een tijd bepaald met de methode van de equivalente
tijdsduur t e,d volgens de Eurocode EN 1991-1-2:2002 38 . In deze methode wordt de brand in het brandcompartiment vertaald
naar een standaard brandproef met een tijdsduur die leidt tot een vergelijkbaar thermische belasting op de constructie. De
brandbelasting, zijnde de hoeveelheid brandbaar materiaal in het brandcompartiment uitgedrukt in kg’s vurenhout per m 2 of
in MJ/m 2 speelt in deze methode een belangrijke rol. De karakteristieke waarde van de brandbelasting is afhankelijk van het
gebruik van het gebouw. In een opslagplaats voor stalen balken zal er veel minder brandbaar materiaal zijn dan in een
houtopslag. Binnen de HR zijn tabellen in omloop met richtwaarden voor de karakteristieke waarden in functie van het
gebruik.
Tabel 2: De eisen aan de brandwerendheid en de toelaatbare grootte van compartimenten in
industriegebouwen van één bouwlaag.
Type Klasse Rekenwaarde van Bereikbaarheid
Structuur
Type I
Structuur type II
Geen sprinklers Sprinklers
gebouw
de brandbelasting voor brandweer
Geen R R30 Geen R R30
[MJ/m 2 ]
bepaald
bepaald
A q fi,d ≤ 350 R60 25000 150000
Normaal 5000
B 350 < q fi,d ≤ 900
R120
Productie
Verbeterd
8000
10000 40000 60000
C q fi,d > 900
Normaal 2000 7000
R120
5000
Verbeterd
3200
11200
30000
Opslag C q fi,d > 900
Normaal 5000 12500
R120
Verbeterd
8000 20000
30000
De rekenwaarde van de brandbelasting is gelijk aan de karakteristieke brandbelasting, aangepast aan de kans op brand,
zoals dat wordt beïnvloed door bijvoorbeeld sprinklers en de grootte van het compartiment, en de toelaatbare kans op
bezwijken van de constructie. Omdat de structurele elementen van type II een geringere rol spelen op de veiligheid dan de
structurele elementen van type I, wordt voor de structurele elementen van type II een grotere faalkans geaccepteerd dan
voor de elementen van type I, 10 -3 per jaar in plaats van 1,3·10 -6 per jaar. In tabel 2 is de toelaatbare grootte van
brandcompartimenten gegeven voor industriegebouwen in functie van de aanwezigheid van sprinklers en de
brandwerendheid van de structurele elementen.
De toelaatbare compartimentsgrootte mag met 60 % worden vergroot indien het compartiment een verbeterde
bereikbaarheid heeft voor de brandweer. Een verbeterde bereikbaarheid betekent dat het terrein bereikbaar is langs twee
onafhankelijke toegangswegen welke onderling met een brandweerweg zijn verbonden en dat de helft van de wanden van
het compartiment buitenwanden zijn die voor de brandweer bereikbaar zijn. Deze vergroting is in tabel 2 reeds opgenomen.
In Bijlage 6 is verder een eis gesteld aan tussenvloeren van R30. Ook zijn er eisen gesteld aan de gevel van EI60 of aan de
minimale afstand tussen industriegebouwen in functie van de openingen in de gevel zonder brandwerendheid. Voor een
gevel zonder EI60 is een afstand vereist van 16 m tot het naastgelegen gebouw. Maar wanneer deze gebouwen op
verschillende percelen liggen behorende bij verschillende gebruikers, dan is enkel de afstand tot de perceelgrens van belang.
Deze afstand bedraagt de helft van de tussenafstand tussen het industriegebouw en een denkbeeldig identiek
industriegebouw dat om de perceelsgrens gespiegeld is. Als het gebouw is gesprinklerd mogen de afstanden worden
gehalveerd.
Daarnaast moet het risico worden beperkt dat de gevel naar buiten toe bezwijkt om de veiligheid van de brandweer te
vergroten. Staalconstructies kunnen uitstekend aan deze eis voldoen.
September 2007 Pagina 10/ 16