mensenevolutie_t

16 MENS EN EVOLUTIE
gevolg van ons groeiende bewustzijn steeds in omvang toeneemt
en altijd lijkt terug te wijken naar een hogere en grootsere waarheid;
letterlijk naar de wortels van het universele leven, waarin
elk mens zijn oorsprong vindt, waarlijk het hart van het heelal
zelf.
Maar al komt de waarheid uiteindelijk van binnenuit, toch
kunnen we veel leren van de vruchten van het gerijpte denken
van iemand anders. Zelfs al zijn ze ons denken binnengebracht en
zijn ze niet de vruchten van onze eigen innerlijke ontdekkingen,
toch kunnen we veel leren van wat grote en goede mensen ons
zeggen, als we dit in ons opnemen, er eerlijk over nadenken en
proberen het te begrijpen.
Wat bedoelde Paulus van de Christenen toen hij zei “alle dingen
te toetsen en het goede te behouden”? Wie beoordeelt wat
goed is? Is dat niet het innerlijk vermogen tot oordelen en begrijpen?
Of aanvaarden we zomaar wat iemand beweert en wegen we
daartegen alles af wat tot ons komt? Als we dat doen, toetsen we
alleen de ene dogmatische uitspraak aan een andere.
Als we iets van buitenaf aannemen, doen we dat in goed vertrouwen
of op goed geloof, tenzij we in onszelf de vermogens tot
oordelen en onderscheiden, de intuïtie en het begrip hebben ontwikkeld,
welke vier in wezen één zijn. Is het dan niet duidelijk
dat het proces dat iemand in staat stelt alles te toetsen, het ontwikkelen
van het innerlijk oog is? Waar anders zou men een dergelijke
onfeilbare toetssteen kunnen vinden?
Willen we derhalve alle dingen toetsen, dan moeten we dat
doen op de manier van alle grote filosofen en denkers: in onszelf
het innerlijk begripsvermogen aankweken. Dit kunnen we doen
door diep na te denken, door meditatie, door te weigeren beweringen
van anderen zomaar aan te nemen en door het gebruik van
onze wilskracht, in het vastberaden besluit alle vragen zelf op te
lossen, wat het ons ook mag kosten.
Een dergelijke mentale en geestelijke oefening ontwikkelt de