mensenevolutie_t

32 MENS EN EVOLUTIE
Waarom zouden we proberen de vlucht van de menselijke
geest te verlammen, al was het maar voor tien jaar? Bovendien
lijkt mij de gedachte dat “het de 99 procent van ons die niet
wetenschappelijk zijn enige kans zou geven de revolutionaire
kennis in ons op te nemen die de 1 procent van de onderzoekers
in het eerste kwart van deze eeuw heeft verworven” volkomen
willekeurig, omdat er geen enkele garantie is dat een dergelijke assimilatie
van bedoelde verworven kennis ooit zal plaatsvinden;
evenmin bestaat er absolute zekerheid dat het om werkelijke kennis
gaat. Het zou wel eens kunnen zijn dat ze uit niet meer
bestaat dan gebrekkige gegevens, gebaseerd op natuurfeiten die
min of meer onvoldoende zijn onderzocht. Het zou wel eens
kunnen zijn dat deze opschorting van tien jaar de negenennegentig
procent de ongelukkige kans biedt de veranderende theorieën
die de één procent bijeen heeft gebracht, of gedurende de laatste
honderd jaar of meer uit zijn innerlijk bewustzijn heeft ontwikkeld,
als dogmatische waarheden te aanvaarden.
In zekere zin betekent het voor de wetenschap de verlossing
van het dogmatisme, dat ze met reuzenschreden en zonder onderbrekingen
van enigerlei aard voortgaat en dat de theorieën van
vroeger, die toen als dogma’s werden onderwezen en door de
mensen als “religieuze waarheden” werden aanvaard, wetenschappelijk
gezien, in de komende vijf jaar misschien louter theoretische
speculaties zullen blijken te zijn. Niets behoedt de wetenschap
zozeer voor een nog groter dogmatisme dan ze nu helaas in
sommige opzichten vertoont, en waarvan de werken van bepaalde
exponenten van gangbare wetenschappelijke theorieën blijk
geven. Dit was het geval met betrekking tot de transformistische
theorieën van de biologie, die poogden een verklaring te geven
voor de voortgaande ontwikkeling en de afstamming van de mens
van de apen, een theorie die nu grotendeels door de biologen zelf
is opgegeven.
Het denkbeeld echter dat de één procent tijd zou hebben om