Binder_stotteren_bij_kinderen_adolescenten_en_volwassenen

More documents

Recommendations

Info

28. Theys, C., De Nil, L., Thijs, V., Wieringen van, A., & Sunaert, S. (2013). A Crucial Role for the Cortico-Striato- Cortical Loop in the Pathogenesis of Stroke-Related Neurogenic Stuttering. Human Brain Mapping, 34, 2103-2112. 29. Ward, D. (2006). Stuttering and Cluttering. Sussex: Psychology Press. 30. Yairi, E., & Ambrose, N. (2013). Epidemiology of stuttering: 21st century advances. Journal of Fluency Disorders, 38, 66-87. 31. Yaruss, S. J., & Quesal, R. W. (2004). Stuttering and the International Classification of Functioning, Disability and Health (ICF): An Update. Journal of Communication Disorders, 35-52. 32. Zaalen van, Y., & Wnkelman, C. (2009). Broddelen, een (on)begrepen stoornis. Bussum: Coutinho. Richtlijn Stotteren bij kinderen, adolescenten en volwassenen,oktober 2014 36
Hoofdstuk 3: Wat zijn de indicaties om kinderen, adolescenten en volwassenen met stotteren te behandelen? 3.1 Inleiding Stotteren is een stoornis in de vloeiendheid van het spreken. De eerste symptomen worden meestal waargenomen in de eerste jaren van het leven, kort nadat de taalontwikkeling is begonnen. Stotteren kan uitgroeien tot een communicatieprobleem dat de sociale ontwikkeling en het persoonlijk welbevinden in ernstige mate belemmert. Op latere leeftijd kan stotteren hardnekkig zijn en lastig te behandelen. Er zijn aanwijzingen uit klinische studies dat vroegtijdige interventie de kans op herstel van het stotteren vergroot. Sommige kinderen die beginnen te stotteren herstellen echter zonder een dergelijke interventie. Er is echter nog onvoldoende duidelijkheid over het aantal kinderen dat spontaan herstelt en het is nog niet mogelijk op eenduidige wijze te voorspellen welke kinderen langs natuurlijke weg herstellen. In dit hoofdstuk worden aanbevelingen geformuleerd die het voor de logopedisten en de logopedist-stottertherapeuten mogelijk maken weloverwogen beslissingen te nemen op welk moment de persoon die stottert te gaan behandelen of om de ontwikkeling van spontaan herstel te volgen. 3.2 Methode De beantwoording van deze uitgangsvraag is gebaseerd op internationale publicaties zonder systematisch uitgevoerd literatuuronderzoek. Literatuur over dit onderwerp is slechts in zeer beperkte mate gepubliceerd. De onderbouwing van de aanbeveling is dan ook voornamelijk gebaseerd op één longitudinaal onderzoek (Yairi & Ambrose 2005). Dit onderzoek is vanuit methodologisch oogpunt momenteel de best beschikbare studie. 3.3 Onderbouwing Indicatiestelling heeft betrekking op de vraag: Wanneer dient behandeling plaats te vinden? Voor de advisering met betrekking tot deze vraag speelt de kwestie van spontaan herstel bij kinderen een belangrijke rol. Een deel van de kinderen die beginnen met stotteren, herstelt hiervan immers volledig. Cijfers over spontaan herstel vertonen echter grote verschillen, variërend van 50 tot 94% (Yairi & Ambrose 2013). Op de ‘hardheid’ van deze cijfers valt wel af te dingen gezien de verschillende definities van stotteren die door de verschillende auteurs worden gehanteerd, het aantal jaren waarin de kinderen worden gevolgd en het feit of de kinderen therapie hebben gevolgd. Ook moet in acht worden genomen dat deze cijfers betrekking hebben op het herstel in de populatie. Dit impliceert dat ze van toepassing zijn op kinderen die bij een screening naar voren komen als stotterend. Het is de vraag of de her- Richtlijn Stotteren bij kinderen, adolescenten en volwassenen,oktober 2014 37
Page 1 and 2: Richtlijn ‘Stotteren bij kinderen
Page 3 and 4: Inhoudsopgave Samenstelling Werkgro
Page 5 and 6: 5.4.4 Kosten van een therapie......
Page 7 and 8: Samenstelling Werkgroep Bast,
Page 9 and 10: eoordeling. Minimaal één keer per
Page 11 and 12: - De SLS is in Nederland meest geha
Page 13 and 14: Waarden en voorkeuren a. Personen d
Page 15 and 16: Voor de volgende hoofdstukken over
Page 17 and 18: quentie, door beperkingen in de stu
Page 19 and 20: In verband met verloop therapie 21.
Page 21 and 22: Rationale voor de aanbeveling - Ter
Page 23 and 24: en nazorg van cliënten met stotter
Page 25 and 26: kinderen die stotteren, die al dan
Page 27 and 28: Tabel 2. De kwaliteit van bewijs of
Page 29 and 30: Literatuur - American Speech-Langua
Page 31 and 32: centage herstel van stotteren wordt
Page 33 and 34: 2012). De vraag of dit een oorzaak
Page 35 and 36: Comorbiditeit Coping stijl Zelfvert
Page 37 and 38: ij neurogeen stotteren de stottermo
Page 39 and 40: 2.2.3 Behandeling volwassenen en ad
Page 41: 3. Bezemer, M., Bouwen, J., & Winke
Page 45 and 46: 3.3.4 Stottersymptomen De ernst van
Page 47 and 48: 3.3.8 Temperament en sociaal-emotio
Page 49 and 50: eoordelen van de stotterernst door
Page 51 and 52: - Behandelen van jonge stotterende
Page 53 and 54: Hoofdstuk 4: Wat is de diagnostisch
Page 55 and 56: van de waarde wordt geïnterpreteer
Page 57 and 58: . Tests voor het signaleren van sto
Page 59 and 60: eacties in kaart te brengen die iem
Page 61 and 62: Diverse aspecten van de betrouwbaar
Page 63 and 64: de Behavior Assessment Battery (kin
Page 65 and 66: Onderzoeksaanbevelingen De test-her
Page 67 and 68: wachtingen en Mogelijkheden Model-
Page 69 and 70: Zekerheid effectgrootte: Gering Het
Page 71 and 72: e behandeling) (Boey 2008). 10 De z
Page 73 and 74: de effectgrootte van behandeling me
Page 75 and 76: Hoofdstuk 6: Effectiviteit van stot
Page 77 and 78: wordt vergeleken met vermindering v
Page 79 and 80: ken dat we onzeker zijn of het in d
Page 81 and 82: Hancock et al (1998) Het langetermi
Page 83 and 84: Boey (2008) concludeert dat 32% van
Page 85 and 86: werden direct na interventie geen v
Page 87 and 88: 12. Hancock, K., Craig, A., McCaul
Page 89 and 90: Randomisation adequate? Allocation
Page 91 and 92: - Het betrof een therapeutische (st
Page 93 and 94:
ademhaling, frasering en prosodie S
Page 95 and 96:
Hiervan zijn alleen uitkomsten dire
Page 97 and 98:
Bron: Herder et al (2006) Figuur 2.
Page 99 and 100:
ehandeling), en 2.6 (12 maanden na
Page 101 and 102:
Conditie / Combinatie stotterpercen
Page 103 and 104:
grepen was 8.3 bij aanvang van de b
Page 105 and 106:
CSP DM IS Baseline stotterpercentag
Page 107 and 108:
meent zij dat de aanvankelijke vers
Page 109 and 110:
tes van de afzonderlijke studies di
Page 111 and 112:
worden verkregen. Er is ook grote v
Page 113 and 114:
tage. In de praktijk blijkt dat een
Page 115 and 116:
Tevredenheid over het spreken kan d
Page 117 and 118:
Rationale voor de aanbevelingen - D
Page 119 and 120:
31. Plexico L, Manning WH, Levitt H
Page 121 and 122:
Van de 35 studies: - was er één (
Page 123 and 124:
stijging of daling van bloeddruk, p
Page 125 and 126:
Rationale bij de aanbevelingen - Vr
Page 127 and 128:
9.3 Onderbouwing Stotteren is een c
Page 129 and 130:
Tijdens het gezamenlijk evalueren v
Page 131 and 132:
Afstemming en overdracht bij (terug
Page 133 and 134:
In verband met overdracht en afstem
Page 135 and 136:
Hoofdstuk 10: Hoe dient adequate na
Page 137 and 138:
De uitgangspunten van goede nazorg
Page 139 and 140:
Volgens de richtlijn oncologische z
Page 141 and 142:
Bijlage 1: De Gestandaardiseerde Lo
Page 143 and 144:
Bijlage 2: Beoordeling studies Naam
Page 145 and 146:
[ ] Te weinig informatie in het art
Page 147 and 148:
Bijlage 4: Evidence tabel gedrags-
Page 149 and 150:
20 dysfluen*.tw. (213) 21 non-fluen
Page 151 and 152:
71 70 not (exp animals/ not humans/
Page 153 and 154:
Cochrane Collaboration Internationa
Page 155 and 156:
Lage kwaliteit van bewijs: verder w
Page 157 and 158:
PubMed PubMed is een bestand met be
Page 159 and 160:
Systematische review Systematisch l
Page 161 and 162:
Inventarisatie enquêtes Uit de enq
Page 163 and 164:
Afstemming tussen de verschillende
show all

Binder_stotteren_bij_kinderen_adolescenten_en_volwassenen

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?