van zeggen

- epidemiologische gegevens slecht vergaard kunnen
worden
- vroegtijdige onderkenning belemmerd wordt
- registratie niet van de grond kan komen, waar klassificatie
en duidelijke begripsdefiniëring aan ten grondslag
liggen
- gericht veldonderzoek belemmerd wordt
- het kind als optelsom van handicaps gezien wordt in
plaats van een ander kind.
c. De 'know-how', de ervaring van instituten, die wel al
geruime tijd met deze afwijkende kinderen werken, wordt
niet operabel gemaakt naar de 'splinter-afdelingen'.
d. Vakstudie, na-scholinge.d.iservoordittypekind(nog)
niet. De leerkrachten verbonden aan die 'nieuwe afdelingen'
zullen zelf moeten trachten op eigen benen
behandelstrategieën van dit andere kind te ontwikkelen,
waarbij specialistische hulp maar'mondjesmaat'zal zijn.
e. Hoe te werken en te handelen, vast te leggen in het
schoolwerkplan en in toch wel vereiste individuele
handelingsplannen, wordt een moeilijke zaak.
4. Mijn vraag en mijn angst is dan ook:
- Zal dit kind niet 'het kind van de rekening' worden van
onze goede bedoelingen het te helpen''
5. Mijn gedachten gaan uit naar wat andere vormen:
Artikel 9 lid 3 lijkt mij in zoverre een goede zaak als:
a. Er binnen de scholen voor speciaal onderwijs, zoals
die traditioneel liggen naar vraagstellingstype, tot vormen
van overleg gekomen wordt ter ondersteuning van het
ontwikkelen van opvoedings- en onderwijsstrategieën
voor dit afwijkende kind. Ik denk hierbij aan:
-a. centrale registratie, op grond van klassificatie e.d.
binnen een regio, bij een orgaan, multidisciplinair van
aard, ontstaan vanuit de regionale scholen voor speciaal
onderwijs, het hele speciale onderwijs bestrijkend,
-b. in het onder -a. genoemde orgaan, de specialisten van
de bestaande m.g. scholen vertegenwoordigd laten zijn,
-c. regionale of een boven-regionaal studiecentrum te
laten ontstaan, waarin aandacht wordt besteed aan de
onder 3 a t/m c genoemde zaken, nauw verbonden aan
bestaande studiecentra en de opleiding Speciaal Onderwijs,
-d. nauwe betrekkingen gaan onderhouden met Universitaire
instituten voor verder onderzoek en behandeling,
-e. nauwe samenwerking ontwikkelen met de Rijksinspectie
Buitengewoon Onderwijs wat betreft
- de meldingsplicht van deze kinderen
- het faciliteiten verwerven zowel naar financiën als naar
personeel.
Met dit schrijven doel ik er niet in het minst op, dat de
bestaande instituten géén kennis van zaken zouden
hebben, verre van dat.
Het gaat mij om het belang van de kinderen, wat ons aller
belang is, als aangestelden binnen het Speciaal Onderwijs.
Ik verzoek U daarom, dit schrijven in Uwteam bespreekbaar
te maken en ik roep een ieder op, om zijn/haar
krachten bij te zetten dat het bedoelde artikel 9 lid 3 van de
Interim Wet op het Speciaal Onderwijs, zinvol wordt
toegepast.
Zij/hij die dat wil, kan met mij hierover in kontakt treden.
2
Het speelliedje
Klaasjan Faber
Een speelliedje is een kombinatie van taalverwerving,
muziek en beweging. Eén manier om tot een speelliedje te
komen is: uitgaan van het spel. De kinderengevenditspel
aan. In de improvisatie komt eigenlijk al een beetje het
verloop van de muziek tot uitdrukking. In het voorbeeld
van 'Sneeuwwitje' ging dit als volgt: (In plaats van een
sprookje kan voor kleinere kinderen een eigen beleving of
een leeslesje als uitgangspunt worden genomen.)
De kinderen waren kabouters, ze liepen in het bos en
zochten een boom om om te hakken. De ene boom was te
dun, maar de andere was dik genoeg. Die boom werd
omgehakt. Het hele spel was een doen-alsof-spel. (Er
waren geen bomen en ze hadden geen bijl). Er wordt een
beroep gedaan op hun verbeelding. Ze moeten het zich
voorstellen.
In een volgende les wordt met de blaasorgels gewerkt. De
handelingen en de tekst uit de vorige les worden hier op
een werkbord gezet en er wordt muziek bij gemaakt.
Bijv. als de kabouters lopen, wat voor muziek moet ik dan
horen Hoog of laag, kort of lang enz.
De kinderen kozen korte marsachtige muziek. Dan de
zinnen: 'Die is veel te dun' en 'Die is goed'.
1. Het analyseren van de zinsstruktuur. Dit is belangrijk
om tot een ritmisch spreekgeheel te komen. Het ritmisch
element is belangrijk bij het verstaanbaar spreken, maar
ook in verband met de betekenis. (Denk aan aksenten en
tegenstellingsaksenten)
Op deze foto wordt het aantal lettergrepen bepaald en
boven elke lettergreep een vertikale streep in de notenbalk
gezet. Dit is de eerste stap om de ritmische struktuur
van de zin te ontdekken.
•
Het
zU[