Lees verder - mhmobk.nl

VAN HARRY EN DE ABDIJ.
Personen met psychische problemen of psychiatrische aandoeningen staan vaak
helemaal aan de rand van de samenleving. De multifunctionele psychiatrische
instelling van Wolfheze behoort tot onze ‘buurtschap’. De Zusters Trappistinnen zijn
onze buren. Hieronder het verhaal van een bijzondere ontmoeting.
In juni 2010, nog maar een paar
maanden terug uit Kenia en volop
bezig te wennen aan een nieuwe leefen
werksituatie in Missiehuis Vrijland,
kreeg ik op een dag een telefoontje.
Aan de lijn was Lisa Böll, lid van het
team van geestelijke verzorgers bij Pro
Persona, de psychiatrische instelling
zijn een kloosterbejaardenoord, maar
monniken… Na enige aarzeling heb ik
ja gezegd. Ik zou zelf komen. Over wat
toen volgde gaat dit verhaal.
Hij heette Harry, een boom van een
kerel van rond de vijftig, zwaarlijvig,
met een constant afzakkende
Deskundige uitleg over behandeling.
in Wolfheze. Of ik iemand zou kunnen
vinden die bereid zou zijn om zo nu
en dan eens op te trekken met een van
de bewoners van de psychiatrische
instelling Hij wou graag eens naar een
klooster, een hele dag optrekken met
een monnik, werken in de tuin, samen
wat schoffelen in de aarde en tussen
de middag lekker samen een boterham
eten. Er kwamen allerlei voor de hand
liggende bedenkingen bij me op. Wij
broek die meer bloot onthulde dan
fatsoenlijk was. Zijn forse gestalte en
zachtaardige inborst deden me denken
aan de goedhartige reus Lennie in John
Steinbeck’s bekende novelle ‘Of Mice
and Men’. In het begin van zijn opname
in Wolfheze was hij zo zwaar gehavend
dat hij nauwelijks in staat was een
gesprek aan te gaan. Maar toen ik
hem ontmoette ging het al wat beter.
Geregeld, zo om de veertien dagen,
13