Download de praktijkgids Kwetsbare ouderen - VMS

Gevolgen
De gevolgen van tien dagen bedrust zijn
vergelijkbaar met vijftien jaar fysieke achteruitgang
door veroudering, zo blijkt uit onderzoek
(Kortebein 2008).
Bovendien hebben ouderen die weinig of niet
lopen tijdens hun ziekenhuisverblijf gemiddeld
een zes keer hogere kans op functieverlies,
dan diegenen die meer dan twee keer per dag
zelfstandig of met hulp lopen (Brown 2004).
Een direct gevolg van bedrust en immobiliteit
tijdens een ziekenhuisverblijf is een versnelde
afname van spierkracht (meer in onderste
extremiteiten dan bovenste extremiteiten) en
een aanzienlijke achteruitgang in het
uithoudingsvermogen. Spiermassaverlies kan
wel 5% per week zijn en in zes weken kan tot
40% spierkracht verloren gaan. Maar ook
andere effecten tgv bedrust treden op.
De perifere en centrale componenten van het
cardiovasculaire systeem worden aangedaan
door bedrust. De hartfrequentie in rust en na
inspanning stijgt en het hartminuutvolume
neemt af. Dit wordt ook wel cardiac deconditioning
genoemd. Het resultaat kan orthostatische
intolerantie zijn, wat het risico op duizeligheid
en vallen verhoogt (Convertino 1997).
Daarnaast zijn de eventuele gevolgen van
bedrust en immobiliteit gedurende opname:
• Doorliggen (decubitus)
• Verstijving (contracturen)
• Longontsteking
• Urineweginfecties
• Verminderde darmperistaltiek
• Huidirritatie (smetten)
Hierdoor kan de opnametijd van de patiënt
langer worden, de kans op institutionalisering
toenemen, en ziekenhuiskosten en mortaliteit
stijgen (Landefeld 1995).
1.2 Afbakening
Bestaande fysieke beperkingen vormen een
belangrijk probleem bij kwetsbare oudere
patiënten. Vroegtijdige herkenning en behandeling
van bestaande fysieke beperkingen om
verder (vermijdbaar) functieverlies te voorkomen,
is van groot belang. Hierbij ligt de focus allereerst
op implementatie van interventies om
de fysieke functie te behouden en vervolgens
op een reductie van onbedoelde schade.
58