motivering van het hoger beroepschrift - StopUMTS.nl

- En tenslotte het artikel “Hypno Politics and Hyper State Control Law
Entrainment and the Symbolic Order”, van de hand van Konrad Becker waarin
onder het kopje “Microwave Discommunication” het Russische experiment tevens
uit de doeken wordt gedaan en * het Amerikaanse doorpakken daarvan in het
Project Pandora.
http://www.ljudmila.org/~vuk/nettime/zkp4/15.htm
De elektromagnetische straling met een vergelijkbare frequentie en karakteristiek,
als welke thans in geding is, heeft dus een achtergrond als elektronisch wapen
bedoeld om de mentale en fysieke gezondheid van de vijand te breken.
Gebruikmakend van de blootstellingslimieten met deze dubieuze achtergrond en
elektromagnetische straling oorspronkelijk bedoeld om vijanden mee uit te
schakelen, probeert de telecommunicatie-industrie, met in haar kielzog de
Commissie Elektromagnetische Velden van de Gezondheidsraad, ons thans te
verkopen dat van gezondheidsrisico’s geen sprake is. Hoe naïef moet je zijn om
daar genoegen mee te nemen
Diezelfde Commissie Elektromagnetische Velden van de Gezondheidsraad heeft,
daar waar ons omringende landen ondertussen het zekere voor het onzekere
nemend de blootstellingslimieten (soms fors) hebben verlaagd, de
blootstellingslimieten nog eens verdubbeld.
De limieten staan, nog even het geheugen opfrissend, voor de stralingintensiteit
benodigd om een zak met 80 liter zout water binnen 6 minuten met 1º Celcius op
te warmen. Er is bij de totstandkoming van de limieten geen rekening gehouden
met kinderen, ouderen, zwakkeren en prothesedragers.
De Commissie Elektromagnetische Velden van de Gezondheidsraad,
beschermheer van de gezondheid van de Nederlandse burgers, permitteert zich
dus ons te identificeren met een zak zout water. Is een mens niet een ietsjes
complexer mechanisme en is het niet daarom dat de medische wetenschap niet
uitgestudeerd raakt, en er zoveel vragen onbeantwoord en zoveel ziekten niet te
genezen overblijven
De verweerder heeft in deze procedure een knap staaltje van
verantwoordingsallergie” ten beste gegeven. De gemeente mag zich, volgens de
verweerder, in haar antennebeleid niet bemoeien met de gezondheidsaspecten
betrokken bij de straling afkomstig van de antennes bevestigd aan de vergunde
telecommunicatiemasten.
De gemeente heeft ter zake, volgens de verweerder, geen Freies
Ermessen. De rijksoverheid is voor de beoordeling van deze gezondheidsaspecten
immers beter geëquipeerd.
22