02 magazine Leef!

De familie Smit kent een lange historie als badman. Rob (geheel links) werkt inmiddels al
tien jaar op het strand bij Bries. Zijn vader Tjeert (midden) was ruim 25 jaar badman bij
Huis ter Duin en ging in 2004 met pensioen. Opa Teun en ome Dirk Smit (‘de Nora’) hebben
ook hun sporen verdiend als badman. Inmiddels staat zoon Jack staat te popelen
om vader Rob op te volgen en de familietraditie voort te zetten.
Geheel in de lijn van de service van strandpaviljoen Bries, heeft Rob een nieuwe trend
gezet op het strand. Extra grote schermen, luxe bedden en steek je een vlag op dan
snelt een ober naar jouw plek om een bestelling op te nemen. ‘De meeste gasten ken ik
persoonlijk’, zegt Rob. Hij is naast badman ook meteoroloog en zet op zijn Facebookpagina
het weerbericht. Zijn zus Susan schreef het boek ‘Vloed’, een liefdesroman die
zich afspeelt in de tijd dat Noordwijk als badplaats ontstaat. Een aanrader!
Jaap van Roon (1945) (rechts), begon in 1965 als badman op strand bij Huis
ter Duin. ‘Met een toeter, zwemvest en bootje op het strand’, zegt Jaap.
‘Later mocht ik naar boven en beheerde ik de ‘ballentent’. Een groot hok
met laden waar de mensen hun spullen in bewaarden. Rond ‘75 ben ik bij
Oranjebad gaan werken en toen dat in 1986 werd afgebroken ben ik weer
op strand terechtgekomen, op precies dezelfde plek waar paviljoen Van
Roon nu nog staat. Helaas moest ik om gezondheidsredenen stoppen en in
2001 heeft mijn schoonzoon John Marijt het overgenomen. John: ‘Ik werkte
destijds bij de gemeente en twijfelde even of ik dit wel moest gaan doen.
We hebben alles in de traditionele stijl gelaten maar wel aangepast aan de
eisen van deze tijd. Of ik spijt heb? Nee. Vrijheid, eb en vloed elke dag is
anders. Dit is mijn rijkdom!’
Hoe toegangkelijk en gastvrij zijn
de Noordwijkse strandpaviljoens
voor mensen in een rolstoel of
scootmobiel?
WSNLeef! deed onderzoek.
Afgelopen maand werden alle paviljoens
bezocht en op een aantal punten bekeken.
Parkeren, toegankelijkheid, gastvrijheid,
toiletgebruik, kosten en strandverhuur.
Snel bleek dat de paviljoens in
de Noord beter toegankelijk zijn dan in
de Zuid. Voornamelijk door de steile
hellingen.
Als ‘beste’ overall kwam De Koele Costa
uit de strijd. Zij richten zich sterk op
mensen met een handicap, zijn zeer
gastvrij. Prijskwaliteitverhouding is top.
‘Hier kun je de zee nog horen ruisen en
voel je je snel op je gemak’. Was een
omschrijving die we binnenkregen.
Kees Imthorn beheert de speciale
strandrolstoel het gehele jaar door. Een
aangepast invalidetoilet is in de maak.
In de Zuid was de Bries favoriet. Met
name het strandgebeuren was perfect.
‘Zeer gastvrij personeel en een helpende
hand werd zonder vragen toegestoken’.
Binnenkort komt er een verhard pad
zodat de bereikbaarheid nog beter wordt.
‘Rob de badman was erg aardig!’
Als hondenbezitter voel je je bij Take2
snel thuis. Een speciaal hondenmenu
voor de viervoeter. Vriendelijk personeel.
Het traditionele karakter en de persoonlijke
aandacht bij Van Roon was eveneens
favoriet. ‘Op het ruime en overzichtelijke
terras heb je altijd rondom zicht. Even
wat stoelen verplaatsen was geen
probleem. Bij sommige andere trendy
paviljoens met vaste opstelling en krappe
indeling was dat wat lastiger. Echter
het stempel ‘slecht’ hebben we niet
gegeven.’ Helaas was Zon & Zeebad
voor ons onbereikbaar. Breakers was
niet voor 12.00 geopend.
Dank aan het onderzoeksteam.
Kijk voor alle uitslagen op:
www.wsnleef.nl
OPROEP
In 2016 bestaat badplaats
Noordwijk 150 jaar. Buro Binnen
heeft een jubileumboek in
voorbereiding en zoekt hiervoor
oude foto’s van badmannen,
hun werk, strand ed. Reacties
aan: redactie@wsnleef.nl
29