01.05.2015 Views

Mania 317

Daniel Norgren, Mumford & Sons, Boudewijn de Groot, Concerto 60 jaar

Daniel Norgren, Mumford & Sons, Boudewijn de Groot, Concerto 60 jaar

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

HEAVY<br />

SATYRICON<br />

Live At The Opera<br />

2CD+DVD 3LP<br />

(Napalm/PIAS/Rough Trade)<br />

Op 8 september 2013 deelde de Noorse blackmetalband Satyricon het podium<br />

met het Noorse Opera Koor in Oslo. Deze unieke samenwerking ontstond ruim<br />

anderhalf jaar eerder toen de groep de song To The Mountains samen met het<br />

koor uitvoerde. De dirigent bleek te porren voor meer en met componist/arrangeur Kjetil Bjerkestrand<br />

werd een complete show uitgedacht. Hiermee kwam een droom uit voor Satyr, het meesterbrein van<br />

de band. Bekende en onbekende songs van de band kregen een complete metamorfose en maken in<br />

het nieuwe arrangement een diepe indruk. Deze registratie laat dan ook horen waar Satyricon toe in<br />

staat is en dat is veel. Op de bijgevoegde dvd is alles nog indrukwekkender. (Bert Dijkman)<br />

UNLEASHED<br />

Dawn Of The Nine<br />

CD 2LP<br />

(Nuclear Blast/PIAS/Rough Trade)<br />

Toen de Zweedse deathmetal de wereld zo’n 25 jaar geleden veroverde, voer<br />

Unleashed al op het voorste drakenschip. Twaalf cd’s verder bestaat de band nog<br />

steeds. Unleashed lijkt net zo onverwoestbaar als de stoere en symmetrische<br />

deathmetal die de band (nog steeds) speelt. De nieuwe cd Dawn Of The Nine is een krachtige<br />

plaat met donderende drums, epische melodieën en refreinen, strakke riffs, de dreigende stem<br />

van zanger en bassist Johnny Hedlund en de altijd weer opvallend verfijnde gitaarsolo’s van Fredrik<br />

Folkare. Hoewel de mannen inmiddels de voor Vikingsoldaten pensioengerechtigde leeftijd hebben<br />

bereikt, is de mythologische strijd en vooral het bloedvergieten daarin nog immer een onuitputtelijke<br />

bron van inspiratie. Een van die geweldige nummers, The Bolt Thrower, lijkt een verwijzing naar de<br />

legendarische Britse evenknie en liet mij even vollopen met hoop. Zou die band ooit nog eens met<br />

nieuw materiaal komen? (Menno Valk)<br />

MICHAEL SCHENKER<br />

Spirit On A Mission CD<br />

Met zijn band Temple of Rock is<br />

meestergitarist Michael Schenker aan<br />

een tweede jeugd begonnen. Met zanger Doogie<br />

White, gitarist/toetsenist Wayne Findlay en de<br />

voormalige Scorpions-ritmesectie Herman Rarebell en<br />

Francis Buchholz vormt hij een gouden team. Meer nog<br />

dan voorganger Bridge The Gap klinkt deze opvolger<br />

als een hecht groepsalbum waaraan ieder bandlid<br />

een waardevolle bijdrage levert. In combinatie met<br />

het geïnspireerde songmateriaal en een als vanouds<br />

excellerende Schenker levert dit een album op dat de<br />

vergelijkingen met de MSG-klassiekers uit de jaren<br />

tachtig kan doorstaan. (Dries Klontje)<br />

ZWARE JONGEN<br />

WHITESNAKE<br />

The Purple Album<br />

2LP+CD+DVD+EXTRA’S<br />

CD CD+DVD 2LP<br />

Volgens eigen zeggen, ligt de oorsprong<br />

van The Purple Album in het verscheiden van Jon Lord.<br />

Coverdale en Ritchie Blackmore hadden contact over een<br />

potentieel Deep Purple Mark III-achtig project. Uiteindelijk<br />

wilde Blackmore toch niet, maar is Coverdale onder de<br />

Whitesnake-vlag doorgegaan. The Purple Album bevat<br />

een aantal herbewerkingen van Deep Purple-klassiekers<br />

uit de Coverdale/Hughes-jaren. Dertien, op de luxe versie<br />

zelfs vijftien, vette tracks waarvan in eerste instantie<br />

misschien gedacht zal worden hoe Coverdale het in zijn<br />

hoofd kan halen, maar waarvan in de praktijk blijkt dat<br />

juist door de durf in uitvoering en arrangementen het<br />

fantastisch werkt. (Hermen Dijkstra)<br />

TESSERACT<br />

Odyssey/Scala<br />

CD+DVD LP+DVD<br />

Opgericht in 2007, is TesseracT een<br />

progressieve metalband. De Britten uit<br />

Milton Keynes maakten twee studioalbums. De band<br />

is onderdeel van ‘djent’, een stijl die o.a. door bands<br />

Symfo<br />

NOSOUND<br />

Teide 2390 2CD<br />

De op het eerste oog curieuze titel<br />

van Nosounds tweede live-cd slaat<br />

op de opnamelocatie. De band kreeg een uitnodiging<br />

om op te treden tijdens het Starmus Festival (editie<br />

2014) in het observatorium van de vulkaan Teide<br />

op Tenerife. Inderdaad op 2390 meter hoogte. Niet<br />

bepaald een doorsnee festival, met in 2014 ook<br />

nog Stephen Hawking als gastspreker en optredens<br />

van Rick Wakeman en Brian May. De set is een<br />

keurige dwarsdoorsnede uit Nosounds oeuvre van<br />

meeslepende, psychedelische en verstilde klanken, die<br />

fantastisch bij de locatie passen. Vijf songs zijn onder<br />

de noemer A Short Concert Film terug te zien op de<br />

bijgeleverde dvd, die daarnaast een surround mix van<br />

alle twaalf nummers bevat. (Martin Kikkert)<br />

OZRIC TENTACLES<br />

Technicians Of The Sacred<br />

2CD LP2<br />

Wat moet je nu weer voor origineels<br />

schrijven over de Ozrics die in feite<br />

steeds dezelfde plaat maken? Lang uitgesponnen jams<br />

met fluiten en veel gitaar- en synthsolo’s over een<br />

lekker loom sterk door reggae beïnvloed ritme, dat<br />

is wat je altijd krijgt. Het verschil tussen het ene en<br />

het andere nummer ligt alleen in het tempo en de<br />

hoeveelheid space die in de composities verwerkt zit,<br />

voor de rest is alles nagenoeg inwisselbaar. Ja, ik geef<br />

toe, dit schreef ik in de recensie van Ozrics voorlaatste<br />

plaat Paper Monkey uit 2011. Maar wat de Ozrics doen,<br />

doen ze op een hoog kwaliteitsniveau, en bovendien is<br />

Technicians Of The Sacred een dubbelaar, hetgeen de<br />

band de ruimte geeft om haar mindblowing muziek te<br />

laten ontwikkelen. De kortste track is al zes minuten<br />

HEAVY<br />

als Meshuggah wordt beoefend. Daarbij integreert<br />

TesseracT ook elementen van ambient en symfo in haar<br />

geluid, dat weids klinkt. Dit album is live opgenomen in<br />

Europa en Rusland en in het Londense Scala. Fijn album,<br />

dat TesseracT neerzet als klasse-artiesten. (Erik Mundt)<br />

terwijl de meeste nummers rond de tien minuten<br />

klokken. Dat zorgt ervoor dat veel songs de luisteraar in<br />

hogere sferen brengen en houden, precies wat je van<br />

een goede Ozric-release mag verwachten. (André de<br />

Waal)<br />

ARENA<br />

Unquiet Sky CD<br />

Met The 7th Degree Of<br />

Seperation herrees Arena<br />

in 2011 uit de as. The<br />

Unquiet Sky bewijst dat<br />

de band echt aan een tweede leven begonnen<br />

is. Zanger Paul Manzi is helemaal ingewerkt<br />

en Clive Nolan beroert zijn toetsen weer<br />

wat uitbundiger. Waar de voorganger zich S<br />

liet samenvatten als hardrock met<br />

toetsen, is The Unquiet Sky echt weer T<br />

een symfonische cd geworden.<br />

A<br />

Gebleven zijn de kortere<br />

composities, twaalf stuks deze P<br />

keer. Het eerste trio daarvan zal<br />

E<br />

de twijfelaars gelijk over de streep<br />

trekken. Dit is Arena zoals we ze L<br />

het liefst horen: krachtig, broeierig, P<br />

melodieus en ruimte voor een paar L<br />

heerlijke gitaar- en keyboardsolo’s.<br />

A<br />

Met dit jaar alweer het twinigjarig<br />

jubileum van de band, hadden ze A<br />

zichzelf geen betere eer kunnen T<br />

bewijzen dan met deze prima plaat. J<br />

(Martin Kikkert)<br />

E<br />

44 45

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!