You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
HEAVY<br />
SATYRICON<br />
Live At The Opera<br />
2CD+DVD 3LP<br />
(Napalm/PIAS/Rough Trade)<br />
Op 8 september 2013 deelde de Noorse blackmetalband Satyricon het podium<br />
met het Noorse Opera Koor in Oslo. Deze unieke samenwerking ontstond ruim<br />
anderhalf jaar eerder toen de groep de song To The Mountains samen met het<br />
koor uitvoerde. De dirigent bleek te porren voor meer en met componist/arrangeur Kjetil Bjerkestrand<br />
werd een complete show uitgedacht. Hiermee kwam een droom uit voor Satyr, het meesterbrein van<br />
de band. Bekende en onbekende songs van de band kregen een complete metamorfose en maken in<br />
het nieuwe arrangement een diepe indruk. Deze registratie laat dan ook horen waar Satyricon toe in<br />
staat is en dat is veel. Op de bijgevoegde dvd is alles nog indrukwekkender. (Bert Dijkman)<br />
UNLEASHED<br />
Dawn Of The Nine<br />
CD 2LP<br />
(Nuclear Blast/PIAS/Rough Trade)<br />
Toen de Zweedse deathmetal de wereld zo’n 25 jaar geleden veroverde, voer<br />
Unleashed al op het voorste drakenschip. Twaalf cd’s verder bestaat de band nog<br />
steeds. Unleashed lijkt net zo onverwoestbaar als de stoere en symmetrische<br />
deathmetal die de band (nog steeds) speelt. De nieuwe cd Dawn Of The Nine is een krachtige<br />
plaat met donderende drums, epische melodieën en refreinen, strakke riffs, de dreigende stem<br />
van zanger en bassist Johnny Hedlund en de altijd weer opvallend verfijnde gitaarsolo’s van Fredrik<br />
Folkare. Hoewel de mannen inmiddels de voor Vikingsoldaten pensioengerechtigde leeftijd hebben<br />
bereikt, is de mythologische strijd en vooral het bloedvergieten daarin nog immer een onuitputtelijke<br />
bron van inspiratie. Een van die geweldige nummers, The Bolt Thrower, lijkt een verwijzing naar de<br />
legendarische Britse evenknie en liet mij even vollopen met hoop. Zou die band ooit nog eens met<br />
nieuw materiaal komen? (Menno Valk)<br />
MICHAEL SCHENKER<br />
Spirit On A Mission CD<br />
Met zijn band Temple of Rock is<br />
meestergitarist Michael Schenker aan<br />
een tweede jeugd begonnen. Met zanger Doogie<br />
White, gitarist/toetsenist Wayne Findlay en de<br />
voormalige Scorpions-ritmesectie Herman Rarebell en<br />
Francis Buchholz vormt hij een gouden team. Meer nog<br />
dan voorganger Bridge The Gap klinkt deze opvolger<br />
als een hecht groepsalbum waaraan ieder bandlid<br />
een waardevolle bijdrage levert. In combinatie met<br />
het geïnspireerde songmateriaal en een als vanouds<br />
excellerende Schenker levert dit een album op dat de<br />
vergelijkingen met de MSG-klassiekers uit de jaren<br />
tachtig kan doorstaan. (Dries Klontje)<br />
ZWARE JONGEN<br />
WHITESNAKE<br />
The Purple Album<br />
2LP+CD+DVD+EXTRA’S<br />
CD CD+DVD 2LP<br />
Volgens eigen zeggen, ligt de oorsprong<br />
van The Purple Album in het verscheiden van Jon Lord.<br />
Coverdale en Ritchie Blackmore hadden contact over een<br />
potentieel Deep Purple Mark III-achtig project. Uiteindelijk<br />
wilde Blackmore toch niet, maar is Coverdale onder de<br />
Whitesnake-vlag doorgegaan. The Purple Album bevat<br />
een aantal herbewerkingen van Deep Purple-klassiekers<br />
uit de Coverdale/Hughes-jaren. Dertien, op de luxe versie<br />
zelfs vijftien, vette tracks waarvan in eerste instantie<br />
misschien gedacht zal worden hoe Coverdale het in zijn<br />
hoofd kan halen, maar waarvan in de praktijk blijkt dat<br />
juist door de durf in uitvoering en arrangementen het<br />
fantastisch werkt. (Hermen Dijkstra)<br />
TESSERACT<br />
Odyssey/Scala<br />
CD+DVD LP+DVD<br />
Opgericht in 2007, is TesseracT een<br />
progressieve metalband. De Britten uit<br />
Milton Keynes maakten twee studioalbums. De band<br />
is onderdeel van ‘djent’, een stijl die o.a. door bands<br />
Symfo<br />
NOSOUND<br />
Teide 2390 2CD<br />
De op het eerste oog curieuze titel<br />
van Nosounds tweede live-cd slaat<br />
op de opnamelocatie. De band kreeg een uitnodiging<br />
om op te treden tijdens het Starmus Festival (editie<br />
2014) in het observatorium van de vulkaan Teide<br />
op Tenerife. Inderdaad op 2390 meter hoogte. Niet<br />
bepaald een doorsnee festival, met in 2014 ook<br />
nog Stephen Hawking als gastspreker en optredens<br />
van Rick Wakeman en Brian May. De set is een<br />
keurige dwarsdoorsnede uit Nosounds oeuvre van<br />
meeslepende, psychedelische en verstilde klanken, die<br />
fantastisch bij de locatie passen. Vijf songs zijn onder<br />
de noemer A Short Concert Film terug te zien op de<br />
bijgeleverde dvd, die daarnaast een surround mix van<br />
alle twaalf nummers bevat. (Martin Kikkert)<br />
OZRIC TENTACLES<br />
Technicians Of The Sacred<br />
2CD LP2<br />
Wat moet je nu weer voor origineels<br />
schrijven over de Ozrics die in feite<br />
steeds dezelfde plaat maken? Lang uitgesponnen jams<br />
met fluiten en veel gitaar- en synthsolo’s over een<br />
lekker loom sterk door reggae beïnvloed ritme, dat<br />
is wat je altijd krijgt. Het verschil tussen het ene en<br />
het andere nummer ligt alleen in het tempo en de<br />
hoeveelheid space die in de composities verwerkt zit,<br />
voor de rest is alles nagenoeg inwisselbaar. Ja, ik geef<br />
toe, dit schreef ik in de recensie van Ozrics voorlaatste<br />
plaat Paper Monkey uit 2011. Maar wat de Ozrics doen,<br />
doen ze op een hoog kwaliteitsniveau, en bovendien is<br />
Technicians Of The Sacred een dubbelaar, hetgeen de<br />
band de ruimte geeft om haar mindblowing muziek te<br />
laten ontwikkelen. De kortste track is al zes minuten<br />
HEAVY<br />
als Meshuggah wordt beoefend. Daarbij integreert<br />
TesseracT ook elementen van ambient en symfo in haar<br />
geluid, dat weids klinkt. Dit album is live opgenomen in<br />
Europa en Rusland en in het Londense Scala. Fijn album,<br />
dat TesseracT neerzet als klasse-artiesten. (Erik Mundt)<br />
terwijl de meeste nummers rond de tien minuten<br />
klokken. Dat zorgt ervoor dat veel songs de luisteraar in<br />
hogere sferen brengen en houden, precies wat je van<br />
een goede Ozric-release mag verwachten. (André de<br />
Waal)<br />
ARENA<br />
Unquiet Sky CD<br />
Met The 7th Degree Of<br />
Seperation herrees Arena<br />
in 2011 uit de as. The<br />
Unquiet Sky bewijst dat<br />
de band echt aan een tweede leven begonnen<br />
is. Zanger Paul Manzi is helemaal ingewerkt<br />
en Clive Nolan beroert zijn toetsen weer<br />
wat uitbundiger. Waar de voorganger zich S<br />
liet samenvatten als hardrock met<br />
toetsen, is The Unquiet Sky echt weer T<br />
een symfonische cd geworden.<br />
A<br />
Gebleven zijn de kortere<br />
composities, twaalf stuks deze P<br />
keer. Het eerste trio daarvan zal<br />
E<br />
de twijfelaars gelijk over de streep<br />
trekken. Dit is Arena zoals we ze L<br />
het liefst horen: krachtig, broeierig, P<br />
melodieus en ruimte voor een paar L<br />
heerlijke gitaar- en keyboardsolo’s.<br />
A<br />
Met dit jaar alweer het twinigjarig<br />
jubileum van de band, hadden ze A<br />
zichzelf geen betere eer kunnen T<br />
bewijzen dan met deze prima plaat. J<br />
(Martin Kikkert)<br />
E<br />
44 45