catalogus - theobakker.net

73
Bij dit onderzoek bleek nu, dat de opvatting, die
men vroeger over de geologische samenstelling van
den Indischen Archipel had, ten eenenmale onjuist
was. Uitgezonderd Java, dat door Junghuhn reeds
goed bekend geworden was, wist men vóór 50 en
zelfs vóór 40 jaren niet veel meer van dienArchipel,
dan dat er werkzame vulkanen voorkwamen, dat
er dikke sedimentaire lagen optraden, die in navolging
van Junghuhn alle voor tertiair gehouden
werden, en welke hier en daar steenkolen van
goede kwaliteit bevatten, eindelijk, dat de eilanden
Bangka en Billiton rijk aan tinerts waren. Tot dit
weinige, en enkele andere verspreide, maar weinig
vertrouwbare gegevens, was toen de geologische
kennis van onze overzeesche bezittingen buiten Java
beperkt.
Op den algemeen als juist aangenomen regel,
dat alle sedimenten tertiair waren, maakte alleen
Timor een uitzondering, op welk eilandreeds door
Macklot, een lid der vóór Junghuhn in Indië werkzame
„Natuurkundige Commissie" versteeningen
waren gevonden, die een oud karakter droegen.
In 1858 kwamen eenige fossielen van Timor naar
Batavia, waaronder encrinietcn en ammonieten herkend
werden; in 1862 hield von Richthofen eenige
versteeningen van Timor, die hij bij Junghuhn
zag, zeer bepaald voor tot de Bergkalk behoorend,
dus voor carbonisch; en nadat in 1864 Beyrich
eene grootere suite versteeningen van Timor, als
behoorend tot de kolenkalk had beschreven, was
aan het optreden van paleozoïsche lagen op dat
eiland niet meer te twijfelen. Latere onderzoekingen
hebben aangetoond, dat deze fossielen iets jonger
zijn, en tot de perm-formatie, dus tot het opperste
paleozoïcum moeten gesteld worden.
Eerst 10 jaren later, in 1874, werden op Sumatra,
in de Padangsche Bovenlanden, door het Mijnwezen
lagen met versteeningen {Phillipsia, fnsulinen, enz.)
ontdekt, die eveneens paieozoïsch waren. Zij werden
door Ferd. Roemer als kolenkalk beschreven, terwijl
latere onderzoekers ze weder voor iets jonger, namelijk
voor opper-carbonisch, houden.