DORPSKRANT BEESD - JAARGANG 6 - NR.2

Emigrante Corine Pleunis - de Vaal
Help! Wat heb ik Cees de Jong nu weer beloofd.
Een verhaaltje schrijven over mijn/ons
leven in het buitenland. Inmiddels wonen
we alweer 3,5 jaar in Oostenrijk en heel veel
dingen zijn alweer normaal geworden. Hoe
kan ik daar nu nog iets leuks over schrijven?
Maar beloofd is beloofd, ik ga het proberen.
Eerst maar eens vertellen wie ik ben. Ik ben
Corine de Vaal (van Bakkerij de Vaal), inmiddels
getrouwd en nu Pleunis-de Vaal. Getrouwd
dus met Roel en samen 2 jongens,
Peter en Johan, van 9 en 6. Mijn eerst cultuurschok
heb ik trouwens beleefd toen ik
voor de liefde verhuisd ben naar Limburg.
Daarna door naar Oostenrijk was eigenlijk
niet meer zo ver.
Kirchtag
Toen we in 2004 voor het eerst samen in
Oostenrijk op vakantie waren, wisten we eigenlijk
al, hier willen we wonen. ´s Winters
lekker skiën en ´s zomers lekker lange bergwandelingen
maken en genieten van het
heerlijke klimaat dat er in Karintië is. Maar
goed, erg door een roze bril klinkt dat natuurlijk
wel want aangezien we nog lang niet
aan de pensioenleeftijd zijn, zal er toch ergens
geld vandaan moeten komen om te leven.
En emigreren doe je natuurlijk ook niet
zomaar dus thuis heel veel gaan lezen wat er
allemaal bij komt kijken, hoe het zit met werk
vinden, huis vinden etc.
In 2005 wordt Peter geboren en kwam het
hele verhaal op
een laag pitje.
Ik vond een
leuke baan bij
de bakker, Roel
had zijn vaste
baan, in 2008
kwam Johan
erbij. Ons leven
kabbelde
zo een beetje
verder. Maar
altijd bleef het
toch een beetje
knagen... het is
daar zo mooi
en als je wilt
werken ook
werk genoeg.
Uiteindelijk zijn we in mei 2011 in Oostenrijk
gaan wonen in een klein dorpje bij Spittal an
der Drau. Via de gemeente hebben we een
leuke huurwoning daar gevonden. De burgemeester
(die heeft hier best veel te zeggen)
geeft zijn toestemming dat we er mogen
wonen. Na twee weken van inrichten en
administratieve zaken regelen, zijn we allebei
druk aan het solliciteren gegaan. Roel vindt
al snel wat op een kippenboerderij. Iets later
vind ik een baan voor het zomerseizoen als
ontbijtkok in een Kinderhotel, elke dag veel
broodjes en eieren bakken. Toevallig zoeken
ze nog een huismeester dus Roel kon ook
beginnen. Toen het seizoen voorbij was, was
Peter en Johan aan het vissen
Tekst en foto’s: Ingezonden
het voor mij voorbij maar huismeesters werkten
wel door om het hotel weer winterklaar
te krijgen en Roel kon fijn blijven. Voor het
begin natuurlijk super. Na een half jaar heeft
Roel toen een baan gevonden als Technisch
tekenaar, zijn eigenlijke beroep, en dat doet
hij nu nog steeds.
Peter is gelijk toen we aangekomen zijn naar
de Kindergarten (ja, ze hebben hier nog de
ouderwetse kleuterschool) gegaan. We troffen
daar een hele leuke juf die heeft hem
veel Duits geleerd. Na de zomervakantie
ging hij gewoon mee naar de eerste klas van
de Volksschule. Peter kon eigenlijk al zo’n
beetje lezen en schrijven. Dat was fijn, want
dan had hij een beetje voorsprong want hier
leren ze dat echt pas in klas 1, en nu hoefde
hij het alleen op z’n Duits te leren. Ik heb het
trouwens echt verbazingwekkend gevonden
hoe snel de kinderen de taal geleerd hebben.
Echt in nog geen drie maanden van drie
woordjes Duits naar vloeiend Karintisch dialect.
Johan was ook erg blij dat hij na de zomervakantie
eindelijk naar de Kindergarten
mocht, die is de hele tijd thuis geweest.
In het winterseizoen is het lastiger om werk te
vinden. Deeltijdbanen zijn hier al snel 30 uur
of met elke week zo sterk wisselende uren
dat het met twee schoolgaande kinderen
niet te combineren is. Dus in de winter ben
ik thuis. Was af en toe echt geen straf. De
school begint hier om 8 uur al. Dan poetste
ik snel wat in huis, ski’s in de auto en lekker
rondje skiën. En dan om 12 uur de kinderen
weer ophalen, want dan zijn ze met school
alweer klaar. Ze hebben dan wel vanaf klas 1
huiswerk maar als het zonder treuzelen gebeurd
is dat met een half uurtje klaar.
In zomerseizoen van 2012 heb ik een baan
gevonden als kok op een camping met Gasthof
(www.drauwirt.com) met veel Nederlandse
gasten. De meeste zijn op doortocht
naar Italië of Kroatië en blijven maar 1 nacht.
Echt jammer want Karintië is ook erg mooi
en soms probeer ik ze over te halen een paar
dagen een stop te maken. Inmiddels werk ik
daar alweer drie zomers met veel plezier.
Mijn werk daar heb ik mede te danken aan
een vrouw uit Culemborg. Zij komt daar al
veertig jaar en toen de chef (ja, zo noem je
dat hier) dus op mijn CV zag staan dat ik bij
Verhallen in Culemborg had gewerkt, heeft
hij dat aan haar laten zien. Zij herkende mij
meteen van de foto. Wat bleek, ik heb vroeger
heel vaak brood gebracht bij haar want
ze was altijd klant bij mijn vader en nu nog
van Arie van Beusekom. Ze heeft fijn verteld
dat ik wel van werken weet en ik denk dat
het wel meegespeeld heeft dat ik aangenomen
ben. Over hoe klein kan een wereld dan
toch weer zijn.
In de volgende editie volgt meer van ons.
Redactielid gezocht
De redactiecommissie zoekt een collega
met een warm hart voor Beesd en oog
voor de actualiteiten in ons dorp.
De redactie vergadert
twaalf maal per jaar.
Wil jij een bijdrage leveren
aan de Dorpskrant Beesd?
Mail dan naar info@dorpskrantbeesd.nl
Wij nodigen je graag uit
voor een gesprek.
14 Dorpskrant Beesd Dorpskrant Beesd 15