dec - AV Heerenveen

samen met vele lopers langs de haven op weg naar
Midsland. Overal staan mensen aan de weg je aan te
moedigen en overal staan beren en beertjes en is er
muziek.
Na Midsland gaan we op weg naar het strand en die
vervelende opgang. Het strand is hard en goed
beloopbaar. Natuurlijk loopt het zwaarder dan de weg
maar met de woorden van de trainer in ons
achterhoofd, kleine pasjes en een iets hogere frequente
in de passen, is het goed te doen.
Voorgaande woorden zijn bij
ons allemaal naar boven
gekomen. Als we het strand
afrennen staat daar onze
sponsor, Grondnet.
Niemand van ons heeft
hem gezien maar deze man
heeft vandaag wat af
gefietst om foto’s te maken.
Hij herkende ons in de door
hem gesponsorde shirtjes.
Wij beginnen aan de
Longway, eigenlijk hebben
we allemaal zoiets van: het
gaat goed, de laatste
loodjes. De één loopt in zijn eigen tempo door, de ander
doet er nog een schepje boven op. Alle RTB-lopers
komen over de streep maar geen van allen zijn we echt
kapot. Natuurlijk is het zwaar en we merken ook best
dat we ruim 21 km in de benen hebben, maar wij waren
allemaal goed voorbereid en hebben een lekker
gelopen.
Dat blijkt wel uit het feit dat weer een aantal RTB-ers
een PR hebben gelopen, de één met een paar
seconden, de ander met minuten.
Dit is echt te danken aan onze trainer en coach.
Als alle halve marathon huisgenoten gefinisht zijn,
fietsen we gezamenlijk terug naar ons huisje voor een
welverdiende douche, wat eten en drinken.
Als we allemaal zijn gedoucht gaan we wederom op de
fiets naar West en hopen dat onze marathonloper
inmiddels is gefinisht en zich heeft gedoucht. Als we
hem hebben gevonden blijkt dat hij de hele marathon
heeft gelopen in 3 uren en 14 minuten. Dit vinden we
allemaal een topprestatie en eentje die wij niet gauw
zullen evenaren.
We gaan met z’n allen ergens iets eten drinken en
bijpraten over de loop.
Zo rond 17.30 uur gaan
we naar het optreden
van Hessel in de
aankomsthal van de
veerdienst.
Hier komen we onze
sponsor weer tegen en
worden er de nodige
foto’s met onze
mascotte, Bolke,
gemaakt. Als de eerste
van de RTB-ers met de
boot van 18.30 uur en
anderen met de boot van
19.00 uur richting
Harlingen gaan, fietsen
wij terug naar ons huisje in West aan Zee, moe maar
voldaan.
In ons huisje aangekomen eten we nog iets, en gaan we
vroeg naar bed. Morgen vroeg weer op om met de boot
van 09.30 uur ook terug gaan.
Terschelling: al snappen een aantal hoog gehakte
gasten jullie niet, reken er maar op dat er ook volgend
jaar RTB-ers zijn.
Trainer namens alle RTB-lopers bedankt voor alle leuke
trainingen, hulp en ondersteuning. Ook willen wij alle
andere thuisblijvers van de woensdagavondgroep en
RTB ers die
niet mee zijn
gegaan
bedanken voor
hun interesse
en steun. Maar
ook voor die
luisteren de
oren als wij
weer ergens
vol van waren.
Lopers
bedankt en tot een volgende woensdagavond
RTB-ers op excursie,
Woensdag 25 november onze trainingsavond. Als we de
kantine binnenkomen hebben veel RTB-ers het over de
mail van Bob onze trainer. Nu zult u vast denken,
waarom daarover vertellen, het is toch normaal dat een
trainer zijn pupillen mailt.
In deze mail stond een oproep om als groep mee te
doen aan de tweede Adventure Run De Knipe. Voor
Wietse was dit de reden om velen voor en tijdens de
training te mobiliseren.
Een aantal beloven mee te doen, iedereen zou het
kunnen. De afstanden waren twee, vier en acht
kilometer.
Ook tijdens onze woensdagavond training werd er veel
over deze Adventure Run gesproken. Zou het zwaar
zijn? Moeten we het vergelijken met een survival? Velen
van ons vragen zich af of ze het wel aan zouden
kunnen. Als het koud is, en als we door het water of
over loopbruggen moeten lopen, bevriezen we dan niet?
Kan dit wel, zouden we wel mee kunnen doen, gaat het
lukken? U merkt het al. Veel, heel veel twijfels bij velen
van ons. Maar Bob en Wietse geven aan dat we het
allemaal mee kunnen doen. We gaan rustig met z’n
allen van start en helpen elkaar daar waar nodig. Het
loopgedeelte zou voor ons makkelijk zijn en op die
momenten kunnen wij rusten.
17