Ontmoet<strong>in</strong>genHoe kijken mensen die jaren mee bouwden aan Europa,naar <strong>het</strong> eurokritische tumult? Topdiplomaat <strong>Frans</strong> van<strong>Daele</strong> speelde tientallen jaren een even belangrijke alsdiscrete rol achter de coulissen. Hij wisselt ervar<strong>in</strong>genuit <strong>met</strong> Carol<strong>in</strong>e Ven, <strong>in</strong> een vorig leven eveneens nauwbetrokken bij onderhandel<strong>in</strong>gen. Beiden concluderen datde weg lang en niet altijd makkelijk is, maar nog altijdde juiste.Het stof lijkt nu wat te zakken, maar tijdens deze crisis werd hier en daarwel echt getwijfeld aan <strong>het</strong> welslagen van de euro.<strong>Frans</strong> van <strong>Daele</strong>: “41 jaar diplomatieke loopbaan, waarvan <strong>het</strong> leeuwendeelgewijd was aan Europese <strong>in</strong>tegratie, leert me één d<strong>in</strong>g: elke crisis leidde totméér Europa en niet tot m<strong>in</strong>der. Vijftien jaar geleden werd de euro <strong>in</strong> elkaargezet zonder veel economische coörd<strong>in</strong>atie. Delors had daar al op gewezenen pleitte voor meer ‘gouvernement economique’. Men heeft dat toen proberenop te lossen door een budgettair en monetair slot. Het budgettair slot kwamlos te zitten tijdens de vette jaren <strong>in</strong> de periode Schröder-Chirac. Het monetairslot, gericht op primaire prijsstabiliteit, werd geopend door de toeschietelijkemanier waarop de banken de staten, de gez<strong>in</strong>nen en de bedrijven van f<strong>in</strong>anciëlemiddelen voorzagen. De bankencrisis bracht vanaf 2007 de fouten <strong>in</strong> <strong>het</strong> weefselsteeds duidelijker aan <strong>het</strong> licht. Maar de maatregelen die Europa nu nam,g<strong>in</strong>gen gepaard <strong>met</strong> heel wat overdracht van macht en bevoegdheden naar<strong>het</strong> centrum. Om de budgettaire discipl<strong>in</strong>e te bewaken, werd <strong>het</strong> stabiliteits- engroeipact terug scherp gesteld.”Carol<strong>in</strong>e Ven: “Met de nu genomen maatregelen werd <strong>het</strong> veel makkelijker omlidstaten aan te pakken van wie de begrot<strong>in</strong>g ontspoort. Maar nog een anderprobleem voor de muntunie waren de sterk divergerende loon- en loonkostenontwikkel<strong>in</strong>gen,en daar zouden de sociale partners <strong>in</strong> pr<strong>in</strong>cipe een grotererol kunnen gaan spelen. Ik heb er ooit al over geschreven dat we eigenlijk eensoort Europese loonnorm zouden moeten hebben, die uiteraard afgestemd isop pakweg productiviteitsverschillen, maar ik denk niet dat we zover al staan.Voorzitter <strong>Van</strong> Rompuy wijst ook op een grotere betrokkenheid van de socialepartners als belangrijk element van ‘accountability’ en van de noodzaak om<strong>het</strong> draagvlak te vergroten voor de Europese evoluties.”<strong>Frans</strong> van <strong>Daele</strong>: “Over de gelijktrekk<strong>in</strong>g van <strong>het</strong> loonbeleid overheersen tweestell<strong>in</strong>gen. Enerzijds pleit een aantal landen zoals België, voor een vrij hogeloonnorm, zodat sociale objectieven gedekt worden. Een andere groep landenbeklemtoont de verschillen <strong>in</strong> de diverse economieën en v<strong>in</strong>dt een vaste loonnormniet houdbaar. Die discussie is zeer verregaand gevoerd toen we <strong>het</strong>Verdrag van Nice bespraken. Ik her<strong>in</strong>ner me de discussie <strong>met</strong> Spanje, dat ondermeer argumenteerde dat perifeer gelegen landen <strong>met</strong> een concurrentienadeelkampen, dat moest kunnen worden gecompenseerd door de loonvorm<strong>in</strong>g.Economen kennen die discussie, maar op politiek vlak is dit nog niet uitgepraat.Het is wel de reden waarom we een Euro Plus-Pact maakten, een soort politiekeverb<strong>in</strong>tenis die <strong>in</strong>houdt dat landen hun nationaal economisch beleid richten opzaken als competitiviteit, maar ook opduurzaamheid qua sociale uitgaven.Wij pleitten <strong>in</strong> dat verband voor eenaanpak <strong>met</strong> gemeenschappelijkedoelstell<strong>in</strong>gen en daaraan gekoppeldeen menu <strong>met</strong> manieren waarop jedie doelstell<strong>in</strong>gen kan bereiken. Meerwas niet haalbaar.”Carol<strong>in</strong>e Ven: “Je ziet iets vergelijkbaars<strong>met</strong> <strong>in</strong>ternationaal opererendebedrijven die geconfronteerd worden<strong>met</strong> verschillende regelgev<strong>in</strong>gen <strong>in</strong>landen en vestig<strong>in</strong>gen. Ook daar kanje heel moeilijk een sterk dirigistischeen uniforme aanpak opleggen. Ik pleitvooral voor <strong>het</strong> betrekken van socialepartners en <strong>het</strong> opnemen van verantwoordelijkheidvan sociale partners<strong>in</strong> <strong>het</strong> overlegproces, analoog <strong>met</strong>de manier waarop managers <strong>in</strong> eenbedrijfsomgev<strong>in</strong>g reken<strong>in</strong>g moetenhouden <strong>met</strong> lokale stakeholders.”“Wat goed gaat, wijten mensenaan zichzelf; wat slechtgaat, wijt men aan anderen.”Het gaat op die manier wel erg traag…<strong>Frans</strong> van <strong>Daele</strong>: “Tja, dat was al <strong>het</strong>recept bij de opricht<strong>in</strong>g van de Unie.‘l’Europe se construira pas a pas,graduellement, ou ne se construirapas’, zegden de oprichters Monnet enSchumann. De stapsgewijze benader<strong>in</strong>gis nu eenmaal nodig omdat <strong>het</strong> tijdvraagt om pers, publiek en parlementte overtuigen. Wie te snel gaat, verliestzijn draagvlak. Dat is nu eenmaal demanier waarop democratische maatschappijenbesliss<strong>in</strong>gen nemen: <strong>het</strong> ispas als voldoende mensen voelen datde nood aan een besliss<strong>in</strong>g er is, datdie genomen wordt. Ik zie dat ook <strong>in</strong> deVS, waar ik jaren gewerkt heb. Ik stelvast dat ze daar nog altijd afstevenenop de ‘fiscal cliff’.”vkw ondernemen 2012 | december | 23
Ontmoet<strong>in</strong>genBaron <strong>Frans</strong> van <strong>Daele</strong>Reeds als humaniorastudent wist <strong>Frans</strong> van <strong>Daele</strong> dat Europa <strong>het</strong> project waswaaraan hij zich wilde wijden. Toch legde hij zijn diplomatieke examens pasaf na studies Romaanse filologie; afkomstig uit Nederland, wilde hij eerst <strong>Frans</strong>leren.Als diplomaat zou hij zowat alle van de belangrijkste posities bekleden: ambassadeur<strong>in</strong> de VS, de Verenigde Naties, de EU en de NAVO.(Foto Jan Locus)Hij was ook kab<strong>in</strong>etschef voor verschillende m<strong>in</strong>isters van Buitenlandse Zaken.Toen hij dit jaar op pensioen g<strong>in</strong>g, was hij kab<strong>in</strong>etschef van de eerste voorzittervan de Europese Raad Herman <strong>Van</strong> Rompuy. In die functie speelde hij eenbelangrijke rol als architect van de belangrijkste maatregelen die de ‘weeffouten’uit de eurozone moeten halen.Misschien communiceert Europadat onvoldoende?Carol<strong>in</strong>e Ven: “We moeten wellicht nogeens doen wat we deden <strong>in</strong> de aanloopnaar de muntunie. Overal werdenrondetafels georganiseerd door deCommissie, samen <strong>met</strong> de lidstaten. Ikheb toen nog <strong>met</strong> zo’n communicatieteamssamengewerkt als experte vanuitde bedrijfswereld. Ik denk dat we nu opeen punt zijn gekomen waarop we weereens <strong>met</strong> zo’n communicatie-<strong>in</strong>spann<strong>in</strong>gde voordelen van <strong>het</strong> Europeesproject <strong>in</strong> de verf moeten zetten. Wemoeten wellicht opnieuw uitleggenwaarom bepaalde hervorm<strong>in</strong>gen nodigzijn en hoe we via economische en<strong>in</strong>stitutionele <strong>in</strong>tegratie uite<strong>in</strong>delijk eenvredesproject realiseren. Zo kunnenwe wellicht de perceptie van vandaagcounteren.”Maar je kan Europa toch niet enkelblijven verkopen als een antioorlogsproject?<strong>Frans</strong> van <strong>Daele</strong>: “In <strong>het</strong> westen van deEuropese Unie zullen sommigen zichmisschien niet meer her<strong>in</strong>neren dat <strong>het</strong>anders kan, maar <strong>in</strong> <strong>het</strong> oosten zijn ernog een heleboel die nog zeer levendigweten wat <strong>het</strong> is om <strong>in</strong> conflict te leven.”Carol<strong>in</strong>e Ven: “Europa als vredesprojectis actueler dan ooit. Zodra er armoedeopduikt en de groei wat weg blijft, duiktal heel snel opnieuw een nationalistischereflex op en ontstaat de neig<strong>in</strong>gom zich terug te plooien op <strong>het</strong> eigenbelang.En <strong>in</strong> zo’n context is een conflictnooit ver weg, al is <strong>het</strong> daarom noggeen oorlog. Onderschat dat gevaarniet. Daarom vond ik sommige reactiesop de Nobelprijs voor de Vrede voorEuropa zo totaal misplaatst. Dit project isecht iets waar we trots op kunnen zijn.(zie kader ‘Don’t mention the war’).”<strong>Frans</strong> van <strong>Daele</strong>: “Wat natuurlijkook speelt, is de creatie van groei enwelvaart. Het zal vandaag wellicht watvreemd kl<strong>in</strong>ken nu er geen groei meeris en we zowat <strong>in</strong> een recessie zitten,maar over langere tijd ge<strong>met</strong>en isduidelijk hoeveel groei de <strong>in</strong>terne marktbrengt. Er zijn al bereken<strong>in</strong>gen geweestover een eventuele Grexit en over eenverdwijnen van de eurozone. Ze komenuit op een verlies aan BNP van ergenstussen 10 en 20 procent voor landenzoals België en Nederland. Ja, wezijn dus <strong>het</strong> slachtoffer van ons eigensucces; wat goed gaat, wijten mensenaan zichzelf, wat slecht gaat, wijt menaan anderen.”Als diplomaat hebt u veel onderhandeldop <strong>in</strong>ternationaal niveau. Watadviseert u ondernemers die <strong>in</strong> <strong>het</strong>buitenland een deal moeten sluiten?<strong>Frans</strong> van <strong>Daele</strong>: “Gebruik je netwerkom je onderhandel<strong>in</strong>gspositie voor tebereiden. Kijk achter de kaarten vandiegene <strong>met</strong> wie je aan tafel zit. Alspermanent vertegenwoordiger voorBelgië bij de Unie had ik zeer veel aan deverslagen van mijn collega-diplomatenuit de Europese hoofdsteden. Daardoorbegreep ik veel beter wat er achter eenbepaalde positie stak en of <strong>het</strong> een echteof een pseudopositie betrof. Een goedeonderhandelaar probeert je immers telaten geloven dat hij meer contra<strong>in</strong>tesheeft dan <strong>in</strong> werkelijkheid. Het viel mealtijd op dat men <strong>in</strong> de hoofdsteden veel24 |december | vkw ondernemen 2012