Flow magazine voorjaar 2009 - Linde Gas Benelux

FOTO: HANS DE LIJSERveel gevallen het enige alternatiefvoor HCFK’s. Alkemade: ’HFK’stasten de ozonlaag niet aan. Ideaalzijn ze niet, want ze hebben weleen heel sterk broeikaseffect.Daarom mogen ze niet zomaar inhet milieu komen. De EuropeseCommissie heeft dan ook regelgevingontwikkeld om de emissiesvan HFK’s tegen te gaan.’Uitstel?Nu veel bedrijven te kampenhebben met economische tegenwind,gaan er stemmen op om deuitfasering van HCFK’s een paarjaar uit te stellen. Alkemade vindtdat geen goed idee. ’Ik zie hetandersom. Je kunt met evenveelrecht zeggen dat je nu juist zo snelmogelijk zou moeten uitfaseren.Vanuit de gedachte dat de kredietcrisisen de klimaatcrisis vergelijkbaarzijn, kunnen we de huidigeeconomische situatie gebruikenom beide crises aan te pakken.Uitstellen van de uitfasering leidtnergens toe, het is slecht voor deozonlaag en het lijkt me ook nogeens een slecht signaal. De termijnenvoor uitfasering zijn bovendienal sinds 2000 bekend. Dus ikzou willen pleiten voor maatregelendie stimuleren dat bedrijveninvesteringen doen die tegelijkertijdresulteren in energiebesparing.Daarmee kun je op alle frontenvooruitgang boeken.’InspectieJanuari 2010 is al heel snel. En ergebeurt ogenschijnlijk nog nietzoveel, signaleert ook VROM.Alkemade: ’We weten natuurlijkniet precies wat ergebeurt. Het kán zijn datde industrie druk plannenmaakt om te investeren inalternatieven. Maar het ziteen beetje in de menselijkeaard om te wachtentot het allerlaatste momenten er daadwerkelijk een probleemis. We zien dat er bij deleveranciers nog niet veel HCFKkoudemiddelenterugkomen.Schade door HCFK’sDat chloorfluorkoolwaterstoffen (HCFK’s) de ozonlaagaantasten is al langer bekend. Omdat HCFK’saanmerkelijk minder schade aanrichten dan chloorfluorkoolstoffen(CFK’s, uitgefaseerd in 1996), zijnze lange tijd gepropageerd als alternatief. Intussenis gebleken dat de ozonlaagschade die door HCFK’swordt aangericht, aanzienlijker is dan gedacht éndat de stoffen een substantiële bijdrage leveren aanhet klimaatprobleem. Om die reden is in 2007afgesproken om de internationale afspraken overuitfasering van HCFK’s te versnellen. Dit heeftoverigens geen consequenties voor de uitfaseringvan het gebruik van HCFK’s in de EU, wel betekenthet een versnelling van de uitfasering van deproductie van HCFK’s. Dat niet de bulkproductievan HCFK’s wordt verboden maar alleen de productieen het gebruik als koudemiddel, heeft temaken met het feit dat HCFK’s ook de basisbestanddelenzijn van teflon. Maar daarin worden deHCFK-moleculen aan elkaar gekoppeld, waardoorze niet meer als gas vrijkomen en ook niet meerschadelijk zijn voor de ozonlaag.Dat is natuurlijk geen goed teken.Bedrijven nemen echt een risicoals ze niet over hun koelinstallatiesnadenken.Ik sluit niet uit dat de inspectierond die data van 1 januari 2010en 1 januari 2015 actief gaatcontroleren op HCFK’s.’Wat zijn de opties?Eigenaren van koelinstallaties die werken op HCFK’s hebben de keus uit drie opties:1 2 3De installatie onveranderdin bedrijf houden en bijvullenmet geregenereerdeHCFK’s.De beschikbaarheid van geregenereerdeHCFK’s is beperkt en deprijs zal vermoedelijk fors stijgen.Deze optie is daarom alleen zinvolbij installaties met weiniglekkages. Na 2015 kan de installatieniet meer worden bijgevuld.Nadere informatieRaimond Bakker, productmanager Helium & RefrigerantsTel: +31 (0)10 246 1360, raimond.bakker@linde.comDe installatie vervangendoor een nieuwe installatiedie werkt met HFK’s of natuurlijkekoudemiddelen als CO 2of NH 3.Deze optie is zinvol als de installatieaan het einde van haar economischeof technische levensduuris. Voor de inzet van natuurlijkekoudemiddelen zijn subsidiesbeschikbaar.De installatie ”retrofitten”(ombouwen) en geschiktmaken voor minder schadelijkekoudemiddelen, zoals HFK’s.Er zijn koudemiddelen die metminimale aanpassingen aan deinstallatie ingezet kunnen wordenen koudemiddelen die meer ingrijpendeaanpassingen vergen.In sommige gevallen kan hetenergieverbruik van de installatiedalen. Van belang voor installatiesdie nog (lang) niet aan het eindevan hun economische of technischelevensduur zijn.9