Stephanus Muller - LitNet

LitNet Akademies – Jaargang 5(1) – Augustus 200818 Hierdie kategorieë word deur Paul Ricoeur genoem in navolging van GillesDeleuze (Ricoeur 1990:131). Die hele derde afdeling van hierdie artikel maakgebruik van Ricoeur se besinnings oor die verhouding tussen fiksie en geskiedenisin die derde volume van Time and Narrative.19 Voorbeelde van hierdie soort studie ten opsigte van die Afrikaanse letterkundeis Van der Mescht (2006a en 2006b), wat die eerste sistematiese ondersoek namusiek as topos of tema ten opsigte van Hennie Aucamp en Lina Spies seoeuvres is.20 Ook hierdie aanhaling uit Friedrich Schiller se Die Verschwörung des Fiesco zuGenua vorm deel van die komplekse netwerk van interaksies tussen fiksie enhistoriese tyd in Gety. Dat hierdie opmerking meer as een keer in Gety aan diekomponis Edu toegedig word as tiperend van sy omgang met Sarel, is des temeer veelseggend as ’n gesindheid gegewe die rassistiese konteks waarin dieroman ontstaan het. Sarel word nie net met minagting deur Edu behandel nie,maar implisiet met die besondere soort minagting wat stereotipies is van witswartSuid-Afrikaanse verhoudings van die tyd.21 Hierdie gedagte maak gebruik van Heidegger se onderskeid tussen “verlede”(“vergangen”) en “hier-gewees” (“da-gewesen”), sonder om die filosofieseimplikasies van hierdie onderskeid vir ’n fenomenologie van tyd konsekwent teonderhou.22 Een voorbeeld is die volgende: “Die doel was ’n verlate hoop klippe of Kloofneken die hoop om Kaapstad in sy ligtende aandrus te sien” (Johanssen 1938:29).2020ISSN 1995-5928 | Tel: 021 886 5169 | E-pos: akademies@litnet.co.za