Pasen 2013. Hoop doet leven - Hans-Jan Roosenbrand

Maar Pasen is het feest van een ánder soort hoop. Het is niet hetfeest van de vervulling van onze verwachtingen. Juist het eindeervan. Laatst keken thuis we een politieserie. Er kwam eenbegrafenis in voor. Vlak voor de uitvaartdienst ging de kist nog eenkeer open. Voor een laatste afscheid. Maar wat bleek? De kist wasleeg!Het gevolg was natuurlijk paniek. De gedachte aan een nieuw begin,een opstanding is niet het eerste gespreksonderwerp. Net als in dedagen van Jezus op aarde. Wat is dit voor zieke grap?Pasen belooft een nieuw begin. Maar het is een ander soort hoop.Hoop voor nu, niet voor straks. Ik weet niet waar jij op hoopt.Misschien geloof je dat dood dood is. Of dat na de dood de geestverder leeft. Of op wat voor manier dan ook in het leven na dedood. In dat geval is Pasen een zieke grap. Misschien geloof je ineen apocalyptische gebeurtenis – een soort dag van het oordeel. Indat geval is het vreemd dat alleen Jezus opstaat. Als er een eindekomt aan de geschiedenis en er volgt een nieuw begin, dan is ditwel een heel aarzelend nieuw begin.En toch had Jezus het zelf gezegd. Als Jezus een biografie hadgeschreven dan was de titel geweest: I Told You So! Jezus had hetgezegd. Verschillende keren. Tegen zijn leerlingen. Nog in Galilea.Als ik naar Jeruzalem ga, ga ik daarheen om te worden uitgeleverd,gekruisigd … en dan op de derde dag op te staan uit de dood.Maar het blijft een vreemd verhaal. Het sluit niet aan bij wat je alsmens – ook niet als gelovige (kijk naar de vrouwen!) – toch al dacht.Dat er misschien een leven is, na de dood. Bijvoorbeeld.Wanneer je Pasen moeilijk vind is het misschien fijn om de eerstegelovigen te zien stuntelen. Niemand had dit verwacht. Zelfs de –Lukas noemt ze expres zo – apostelen niet.Pasen wordt pas inspirerend als we God aan het werk zien. Godgrijpt in met een vraag. Een vraag waarmee Hij mensen herinnertaan de woorden van Jezus. Waarom zoeken jullie de Levende bij dedoden? Waarom zoeken jullie Jezus op een begraafplaats? Pasengaat pas inspireren … door gemeenschap. Het is een verhaal datnog niet ‘af’ is maar wel echt is begonnen. In de kerk.Ik zei het al aan het begin van deze kerkdienst. Het had weiniggescheeld of we hadden hier vanmorgen niet gezeten. Als God nietvoor een geweldige verassing had gezorgd hadden we elkaar niks tevertellen gehad. En de kerk is nog steeds niet de plek waar mensenhet allemaal helemaal uitgedokterd hebben. Aan het het einde vanhet verhaal staat Petrus daar, een van de latere grote kerkleiders,verwonderd naar een paar doeken te kijken. Wat is hier gebeurd?Veelzeggend: Lukas en de andere evangelisten vertellen niet hoeJezus precies is opgestaan. Maar wel dat het is gebeurd. Het is albegonnen. De vrouwen konden er niet omheen. Petrus uiteindelijkook niet. Ze zochten elkaar op. En zo groeide er langzaam eengemeenschap van mensen met hoop. Een ander soort hoop. Hoopvoor nu. Nieuw leven dat nog niet af is, maar al wel echt begonnenis.Het meest overtuigende bewijs van de waarheid van Pasen is datwe hier zitten. Dat het verhaal van de Opstanding van Jezus nogsteeds verbindt. Dat Madelon straks gedoopt wordt.