Theater Schrift Lucifer # 5

Theater Schrift Lucifer #5‘ontmoeten’, de schouwburg. Er is geen schouwburg die dit niet wiltof kan realiseren.Concrete oplossingen voor de korte en lange termijnKernvragen zijn op dit moment: wat wil de rijksoverheid? Wat wil deRaad voor Cultuur? Welke publieke taak willen overheden,schouwburgen en podiumkunstenaars vervullen? En waar is hetpubliek, de belastingbetaler, het beste mee gediend? Wat zijn voorieder van hen de criteria waarop de podiumkunst beoordeeld zoumoeten worden? En hoe erg is het nu écht dat maar 13% van hetaanbod op de Nederlandse podia afkomstig is vanrijksgesubsidieerde makers?Ik denk dat er relatief eenvoudig middelen te vinden zijn om (eendeel van) de problemen op te lossen. Willen we de crisis beslechtendan is van iedereen inzet nodig. Zowel van de schouwburg, als vande theatergezelschappen en de diverse overheden. Hieronder achtconcrete stellingen, waarmee misschien verschil kan wordengemaakt.1. Het ministerie van OCW zou moeten formuleren wat de criteriazijn voor het verlenen van subsidie, waarbij naast kwaliteit envernieuwing ook andere, meetbare criteria worden geformuleerd.2. Schouwburgen moeten door overheden en podiumkunstenaarsopnieuw worden verleid om het rijksaanbod te programmeren. Deoverheden moeten op lokaal niveau meer geld beschikbaarstellen voor een extra programmeringbudget, in ruil voor meerafname van het rijksgesubsidieerde aanbod. Een theater zou danwat betreft de exploitatie niet alleen afhankelijk zijn vanverhuringen en inkomsten op de programmering (waardoor veelcommerciële programmering nodig is).3. Publiek moet door makers en theaters worden verleid om naarhet rijksaanbod te komen kijken. Daarbij is continuïteit bij zowelde interne organisatie van gezelschappen als hun aanbodonontbeerlijk. Het nieuw te werven publiek – dat haar weg naarhet gesubsidieerde aanbod vele malen moeilijker vindt dan naarhet aanbod van de niet-gesubsidieerde makers – moet metbehulp van een verbeterde en publieksgerichte marketing hettheater in worden gelokt.4. Theatermakers moeten zich realiseren dat vooral de schouwburgzelf het merk is. Toeschouwers hebben meer een band met hettheater dat ze bezoeken dan met de veelheid aan makers engezelschappen die eens per seizoen het theater aandoen. Eengezamenlijke marketing kan daarom veel effectiever zijn. Hetloont om te investeren in de relatie tussen de theatermakers enschouwburgen.5. De podiumkunsten – wel of niet rijksgesubsidieerd – zouden zichook moeten realiseren dat het publiek zo veel anderemogelijkheden heeft om de vrije tijd te besteden. Samenwerkingtussen gesubsidieerde makers en ‘vrije-producenten’ is dus eenmust. Zij zouden de handen ineen kunnen slaan om samen metde podia te zorgen dat er een evenwichtige programmeringontstaat en een goede verdeling van geld en publiek enuitwisseling van kennis en ervaring.6. Ook amateur-gezelschappen en professionelepodiumkunstenaars zouden zich minder vijandelijk kunnenopstellen. Zij delen dezelfde achterban.7. De rijksgesubsidieerde makers zouden zich opnieuw kunnenafvragen wat hun doel is, waarbij het prettig zou zijn als nietiedereen hetzelfde doel voor ogen heeft, maar er voldoendeafwisseling is.8. Om de programmering van rijksaanbod te stimuleren, is vooriedere schouwburg een inhoudelijk gemotiveerde programmeuronontbeerlijk. Zonder interesse in het aanbod zal het onmogelijkzijn om verschil te herkennen en een gesprek over nut en waardevan podiumkunsten te voeren. Is de directeur niet of onvoldoendeinhoudelijk onderlegd? Neem dan een programmeur aan!Pagina 42 van 94 Pagina 42 van 94