Hierbij - De Beer Accountants en Belastingadviseurs

kon ik notarieel recht erbij doen meteen bijbehorende stage. Bij De BrauwBlackstone Westbroek, een groot kantoordestijds ook nog in Rotterdam, werd ikvervolgens stagiair/medewerker ondernemingsrecht.Dat beviel me uitstekend,maar toen het kantoor ging verhuizennaar Amsterdam wilde ik niet mee. Ik zoume dan steeds meer moeten gaan specialiserenin de grote beursondernemingen.Als ik terugwilde naar Brabant – en datwilde ik – dan zou dat nu moeten. Viaeen studiegenoot kwam ik in contact metdit kantoor. Het klikte en inmiddels zit ikhier al weer 10 jaar.”geworden: kritischer, mondiger en men isklachtbereid. Dat heeft zijn positieve ennegatieve kanten.”Het bloed kruipt waar hetniet gaan kanBianca, sloot jouw ervaring binnen hetgrote bedrijfsleven aan op het werk op ditkantoor? “In Rotterdam had ik een vrijbedienen. De zaken die hier op je bordjekomen, zijn ook zeker zo interessant alsdie ik bij De Brauw Blackstone Westbroekkreeg. Daar kreeg je vaak standaardsituatieste regelen waarbij fiscalisten deinformatie op een presenteerblaadjeaanleverden. Nu zit ik met de ondernemerzelf aan tafel. Het persoonlijke contactmet de mensen vind ik prettig; samendenken over een oplossing.”Willem, eerder noemde je de positie vande overheid. Heb je het nooit als knellendervaren dat een notaris aan de ene kantondernemer moet zijn en aan de anderekant binnen het keurslijf van de overheidmoet blijven? “In de beginfase voeldeik me zeker geen ondernemer,” antwoordtWillem. “Toen waren de tarievengereguleerd en was alles gereguleerd.Tegenwoordig zijn er veel meer vrijhedenen voel ik me meer ondernemer, ondanksde strenge regels die er nog steeds zijn.De manier waarop sommige notarissenhiermee omgaan, creëert een spanningsveld.Het is soms lastig om de juiste wegte vinden in het correct naleven van deregels en het vrije ondernemerschap. Verderis het vak dermate moeilijk gewordendat het naar mijn mening niet meerhaalbaar is om als solitaire notaris teopereren. Je moet je specialiseren en metmeerdere mensen gaan samenwerken.Het is fijn dat je deze specialisatie dan opje kantoor hebt.”Terugkijkend vindt Willem het werkennu plezieriger: “Het maakt je creatiever.Het vak is moeilijker maar daardoor ookleuker en uitdagender geworden. Ik vindhet wel jammer dat het vrijgeven van detarieven ertoe heeft geleid dat particulierenfors meer zijn gaan betalen. Het is nietaltijd verantwoord om het volle bedrag terekenen en soms moet je het verlies bij departiculier nemen. Om een voorbeeld tegeven: ik heb eens een keer een hele weekaan een testament gewerkt. Uiteindelijkging dit testament voor een luttel bedragde deur uit. Mensen zijn ook andersnationale praktijk en werkte ik samenmet een notaris die vooral voor grotefamiliebedrijven werkte en minder voorbeursfondsen. De overgang naar de Tilburgsepraktijk viel dan ook erg mee. Hierop kantoor wilde ik de algemene praktijkgaan doen, dus ook familierecht enregistergoederen. Maar het bloed kruiptdan toch waar het niet gaan kan en ikben toch steeds meer ondernemingsrechtgaan doen, aangevuld met de algemenepraktijk. Ik ben steeds meer met Willemgaan samenwerken en zijn cliënten gaanWillem DaamenIn de jaren ‘70 mocht een klant bij wijzevan spreken blij zijn als hij bij een notarisbinnen mocht komen. De notaris zatop een troon. Hoe is het contact met deklanten in de loop der jaren ontwikkeld?Willem Daamen: “Het aardige is dat LoekSimons die opstelling niet had, die zatabsoluut niet op een troon. Een aardigheidvan hem was dat hij cliënten altijd bij dedeur bedankte voor de opdracht. Hij dachtmee en stond open voor andere visies.Het kantoor had toen dus al een zeer openkarakter en die aanpak heb ik graag voort-Beerbericht | oktober 2011 5