jubileumkrant - Woonbedrijf

SPAR: DE LAATSTE WINKEL‘MET PAARD EN AL DE WINKEL IN’Geschreven door Rian van Herk,redactie Nieuwsblad Drents DorpIn de tijd dat Philips allerlei arbeidersnaar Drents Dorp haalde, groeide dewijk als kool. Al deze mensen moestenook gevoed worden en de winkelsschoten dan ook als paddenstoelenuit de grond. Onder meer de familieMelis begon een winkel in hun boerderijaan de Noord-Brabantlaan. Dezeboerderij stond op de plek waar nu deseniorenflat tegenover het tankstationstaat. De winkel heette ‘Mez’.Het echtpaar Melis zijn de grootoudersvan Wil van Weerde. Wil: ‘De boerderijbrandde volledig af nadat eenpyromaan de boerderij in brand hadgestoken. Mijn grootouders kregentoen een houten chalet aangeboden.Hier hebben zij hun winkel voortgezet.Vóór dit huis werd een nieuw huis metwinkel gebouwd. Dit huis is aan deKoenraadlaan 104 gevestigd, en staattussen het oude zusterklooster en hetgebouw van de GGZe.’ Wil stond al ophaar 15efulltime in de winkel en haaldein de avonduren haar middenstandsdiploma.Haar ouders runden de winkelzo’n 20 jaar als haar vader plotselingoverlijdt. Wil en haar man Jan nemende winkel over. Wil is dan nog maar 20jaar. De winkel is dan al jaren aangeslotenbij de SPAR-keten en heet daaromSPAR.Wil en Jan verkopen niet alleen suikeren wc-papier, maar ook knikkers enpoëzie-albums als dat ‘in’ is. Wil: ‘Ikkocht dit soort dingen, omdat ik dedagelijkse sleur wilde doorbreken.Zo heb ik ook een keer van die grote,aangeklede poppen met porseleinengezichtje gekocht van mevrouw Sandersuit de Venstraat. Zij kleedde diepoppen op fantastische wijze aan.Ik heb die poppen toen in de etalagegezet en ze verkochten goed!’ Ookhadden Jan en Wil een broodjesservice.Na 44 jaar is het stel de vele urenwerken zat. In 1999 sluiten zij hun winkel.Hiermee gaat de laatste winkel inDrents Dorp ter zielen. Wil verhaalt:‘Vroeger had je drie kruideniers in dePlaggenstraat. De Gruiter die zat in watnu de infowinkel is, familie Verkuilenmet de NKB en je had de winkel vande familie Kanters. Verder was er eenETOS-winkel in de Plaggenstraat en inde Halvemaanstraat. Wij hebben ze allemaaloverleefd!’Wil heeft het contact met de mensenaltijd erg gewaardeerd. Wil begint telachen. Ze kan zich nog een paar mannenuit de Canadastraat herinneren diegraag een pilsje dronken. ‘Ze warenaltijd blut, maar zo gauw als ze weergeld hadden, maakten ze het op aanbier. Dan leverden ze de kratten weerin en van het statiegeld kochten zedan weer bier. Dit ging door totdat ergeen geld meer was.’ Wil begint weerte lachen, want er schiet haar weer eenanekdote te binnen. ‘Op een dag kwamer een buurman in de winkel met eenpaard! We zeiden dat hij niet met eenpaard in de winkel mocht komen. Waaropde klant zijn schouders ophaaldeWil van de Weerde in de winkelen zei: ‘Ach joh, ik ben nu toch al binnen.’En daar stonden we dan met eenpaard in de zaak.’ Dezelfde man heeftook weten te voorkomen dat de winkelwerd overvallen. ‘Er stopte een autovoor de winkel waaruit een groep mannensprong die de winkel instormde.Wij vreesden voor het ergste,’ verteltWil. ‘De buurman zag dit gebeuren,rende erachter aan en sprak de mannenaan. Als zij Wil en Jan iets zoudenaan doen, dan zouden ze met hem temaken krijgen. De mannen wisten niethoe snel dat ze weg moesten zijn.’Het contact met mensen en het zorgenvoor de medemens is voor Wil altijderg belangrijk geweest. Ze stond klaarvoor haar klanten en naasten. Mensenkonden hun huissleutel in bewaringgeven in de winkel. Als men iets bijzonderswilde dan regelde Wil dit. Zijhield de zusters van het naast gelegenklooster in de gaten en zij hen. Nadatde winkel is gesloten, gaat Wil mantelzorgverlenen en wordt ze actiefals KBO-bestuurslid. Ze doet ook aanvolksdansen en gaat regelmatig op vakantiemet haar vriendinnen Annie enEls, want achter de geraniums zitten isduidelijk niets voor Wil.17 18