ARTAXERXEi

9o n E T L E V E Nvoerde hem te gemoec, dat hy aan' de'Idus van Maart moest denken, dien dag,waarop zy CTESAR hadden' omgebragc,-fchoon die zelf de menfchen nimmer beroofdnoch gekneveld had, maar alleenanderen, die zulks deeden, daarin had on.derfteund. Zo 'er dus ooit eene eerlykerede kon zyn om het recht niet te handhaven,dat het dan beter ware geweest devrienden van CTESAR te laten begaan, dandat zy dc onrechtvaardigheden van hunne'vrienden pwgeftrafc zouden laten: „ door„ het eerfte, zeide hy, zouden wy alleen„ van lafhartigheid befchuldigd zyn ge-„ worden, maar in het tegenwoordige ge.„ val kunnen wy den naam van onrecht-„ vaardig te zyn niet ontgaan, en ftellen„ ons bloot aan gevaaren en moeilykhe.„ den." Zodanig was de denkwyze vanBRUTUS.Voordat hy nu uit Afia ging vertrekken,verhaak men, dat hem een vrees!ykvoorfpook bejegende. Hy was van natuur'Zeer waakfaam, en had zich door oefenin-'gen matigheid gewend om zeer weinig'tyds tot den flaap nodig te hebben. Over'dag (liep hy nooit, en 's nachts alleen-'dan ,>