Motoren & Toerisme Februari 2016

ADEM VRIJ
Ik heb ondertussen met een hele rij
Victory’s gereden (Judge, Gunner, Boardwalk,
Cross Country, Cross Country Tour, Vision)
en aangezien Polaris slechts één type krachtbron
in de Victory-modellijn gebruikt gingen
al die fietsen dus met hetzelfde blok op pad,
een 50° V-Twin van zestig cubic inch of omgerekend
1.731 cc. Op papier goed voor 97 pk
en 139 Nm, maar bij eerdere tests leverde ik
de Victory’s steevast in met de opmerking dat
ze motorisch een beetje geknepen aanvoelden
en dat een stel vrijer ademende uitlaten
het 106 cubich inch Freedom blok beslist
deugd zou doen. Al meteen bij het wegrijden
met de Magnum bij de Polaris-importeur in
Alphen aan den Rijn voel ik dat mijn gebeden
zijn aanhoord want deze krachtbron valt in
niks te vergelijken met de vorige varianten
van het Freedom blok waarmee ik al gereden
heb. In de eerste plaats is er de véél vettere
sound, de Magnum testmotor klinkt veel dieper
en bulliger dan alle Victory’s waar ik al
een been over gooide. Minstens even indrukwekkend
is het verschil in souplesse en koppel
onderin. Moest ik met de andere Victory’s
steevast naar tweede versnelling terugschakelen
om bij het afslaan van een rotonde
weg te accelereren, dan doet de Magnum
dat zonder morren of dokkeren in derde
versnelling. Ook in het middengebied is het
verschil in souplesse en koppel te vergelijken
met het verschil tussen dag en nacht. Als ik
thuis kom, diep ik meteen mijn telefoon uit
mijn broekzak op en stuur de importeur de
vraag hoe standaard de Magnum staat. Het
antwoord laat niet lang op zich wachten: “De
uitlaten zijn niet standaard.” De Stage One
optionele uitlaten kosten 815 euro en geloof
me maar op mijn woord: met deze uitlaten
er op haal je uit het Freedom 106 cubic inch
blok dubbel zo veel prestaties en sensaties
als uit de Magnum met standaard uitlaten. Of
anders gezegd: je bent een rund als je jezelf
geen stel Stage One uitlaten gunt.
ACTIEVE ACTIERADIUS
De gasrespons is voorbeeldig en ook
zonder mappingselectie of andere elektronische
hocus pocus verrast de vette V-Twin je
nooit. Of toch niet in negatieve zin want de
verrassingen in positieve zin zijn er wel. Zo
holt de Magnum ondanks zijn nadrukkelijke
cruiser-stijl dapper en zonder morren naar
zijn topsnelheid van tweehonderd kilometer
per uur. En nee, dat had de meneer die me
op de snelweg ’s ochtends een middenvinger
toonde omdat ik toevallig een stukje op ‘zijn
rijstrook’ had gereden ook niet verwacht. De
versnellingsbak is een klassiek Amerikaans
cruiser exemplaar: schakelen vereist enige
kracht van de linker voet en elke gangwissel
gaat met flink wat decibels gepaard, maar de
versnellingsbak werkt wel precies en zonder
vervelende valse neutraals. Voor de lange ritten
is de elektronische cruise control handig
en het is ook aangenaam om vast te stellen
dat de motor heel zoetjes uitbolt als je de
cruise control uitschakelt en niet instant dood
valt. Met een gemiddeld verbruik van 5,2 tot
5,6 liter per honderd kilometer – afhankelijk
van de rijstijl – kom je zorgenvrij probleemloos
350 kilometer ver. De volledige 22 liter
uit de fraai gevormde brandstoftank benut je
nooit want daarvoor is de aanduiding van de
actieradius jammer genoeg te wispelturig. Als
de eerste tweehonderd kilometer van je rit
een resterende actieradius van 477 kilometer
wordt geafficheerd waarna dat cijfer op een
handvol kilometers tot de helft wordt herleid,
dan weet je dat je maar beter op zeker speelt
en best meteen een benzinepomp opzoekt
als de lamp van de brandstofreserve oplicht.
Zoals bij alle Victory’s is het dashboard programmeerbaar
zodat de analoge snelheidsmeter
de snelheid ofwel in mijlen ofwel in
kilometers per uur aangeeft. Door de dubbele
aanduiding van waarden op de wijzerplaat, is
je snelheid in een oogwenk aflezen niet altijd
eenvoudig. Voor de rest steekt het dashboard
prima in mekaar met een hoop functies in de
boordcomputer die je allemaal met een knop
onder je linker wijsvinger kunt selecteren en
resetten. De prominent aanwezige versnellingsindicator
functioneert jammer genoeg
heel traag en van zodra je de koppeling nog
maar twee millimeter in knijpt verdwijnt de
aanduiding van de gekozen versnelling.
POETS WEDEROM POETS
Opmerkelijk aan de Victory Magnum is
dat het een cruiser is die in pokkenweer
best wel veel bescherming biedt. Dat komt
enerzijds uiteraard door de lage zithouding
en de hoog gemonteerde, brede kopkuip die
je handen prima uit de wind en de regen
houdt, anderzijds zijn er de wel héél diep
doorgetrokken spatborden zodat je helemaal
geen last hebt van opspattend water. Is de
schoonmaak van een ‘standaard cruiser’ na
een regenritje een klus waar je een hele
weekenddag mee zoet bent, dan heb je de
Magnum in een handomdraai weer schoon.
De keerzijde van de wel heel ruim bemeten
54 FEBRUARI 2016 MOTOREN & TOERISME