daar ook te weinig voor mee om dat elke avond aan mensen te kunnen vertellen.” Het is dan ook weer niet zo dat elke grap te linken is aan een maatschappelijke kwestie. Sommige grappen komen voort uit improvisatie. “Het is soms een kwestie van improviseren met elkaar en kijken hoe lang we het volhouden. Het is puur onze eigen pret”, zegt Jeroen. Van Ira naar Erik Na hun eerste show Ctrl+Alt+Delete volgde hun tweede show Help Ons die beiden werden geregisseerd door Ira Judkovskaja. Daarna stapte het duo over op een andere regisseur. Een samenwerking werd gestart met niemand minder dan Erik van Muiswinkel. Volgens Jeroen heeft Van Muiswinkel niets in de melk te brokkelen als het gaat om het bedenken van grappen. “Hij is gewoon een toeschouwer. Hij benoemt problemen in de voorstelling en dan proberen wij die zelf op te lossen. Hij signaleert vooral dingen.” Daarin verschilt Van Muiswinkel met Judkovskaja. De laatstgenoemde is echt een toneelregisseuse. Zo geeft Niels aan dat ze in hun beginjaren onder haar steeds betere acteurs werden. “Op een gegeven moment dachten we dat we goed genoeg als acteurs waren. Vandaar dat we meer een regisseur wilden die de rol van het publiek vertegenwoordigde. Dat was Erik.” De Kwis De heren zijn al ruim tien jaar actief in het vak. Zo hebben ze ook al verschillende prijzen in de wacht gesleept, waaronder Neerlands Hoop voor de meestbelovende cabaret-act. Daar werden ze gezien door Paul de Leeuw die ook een praatje met hen maakte. De Kwis was geboren. Eerst als onderdeel van de zaterdagavondshow Langs de Leeuw, daarna wilde Paul de Leeuw iets anders doen dan de zaterdagavond, maar dat mislukte volledig. De Kwis was toen al wel zo sterk geworden dat het kon doorgaan als een volledig programma. In principe is het maken van De Kwis een soort minivoorstelling die in een week moet worden gemaakt. “We vinden het heel belangrijk dat er publiek bij zit. We communiceren meer met het publiek dan met de camera’s. We zien het ook als een voorstelling. Het blijft natuurlijk televisie, dus er gelden andere wetten. Het gaat over de week zelf, dus bepaalde scènes uit onze voorstelling zouden daar niet passen”, stelt Jeroen. Op de vraag of de heren liever De Kwis doen of theater is het antwoord helder. “Theater is echt de basis”, zegt Niels meteen. “Dat is wat we doen en De Kwis is een heel leuk uitstapje.” “Maar de afwisseling maakt het ook wel het allerleukst”, voegt Jeroen er meteen aan toe. “Op deze manier verschillende dingen door elkaar doen, houdt me ontzettend op de been.” Een nieuwe stijl Een aantal jaar geleden stelde het duo dat er geen naam was voor hun vorm van theater maken. Het was gewoon een rommelige optelsom van cabaret, toneel en liedjes. Op de vraag of er nu wel Ik denk wel dat wij een vorm maken die niet zo vaak gezien is, misschien wel vernieuwend ” sprake is van een naam is het lastig antwoord geven. “Wat cabaret nu is, is al lastig uit te leggen”, geeft Jeroen aan. “Dat is het leuke, want je komt altijd uit bij de persoon op het podium die jou rondleidt in zijn of haar gedachtewereld. Ik denk wel dat wij een vorm maken die niet zo vaak gezien is, misschien wel vernieuwend. Toch hoort het wel weer gewoon bij cabaret. Het zijn Niels en Jeroen die op hun manier reflecteren op wat ze om zich heen zien.” Daar voegt Niels meteen aan toe: “Er is nog geen nieuw genre met een naam geboren. Het is wel je taak als cabaretier om ergens iets nieuws aan te boren. Anders kun je het net zo goed aan die anderen overlaten.” Doelen stellen Inmiddels heeft het duo niet echt meer duidelijke doelen voor ogen. Dit in tegenstelling tot het begin. “We hadden eerst een soort droom om een eigen voorstelling te maken voor een vast publiek van een man of tweehonderd. Mensen moesten gewoon weten wie Van der Laan & Woe zijn. Dat was dus het eerste doel, maar daar zijn we inmiddels doorheen geschoten”, zegt Niels. Dat is wel duidelijk met het spelen in grote zalen en een eigen zaterdagavondshow. “We zouden het wel heel moeilijk vinden om weer een stapje terug te moeten doen.” Door dat succes kunnen Niels en Jeroen niet iets bedenken wat ze nog zouden willen bereiken. Het enige doel wat nog enigszins concreet is, is vooral blijven vernieuwen en natuurlijk op dat hoge niveau te blijven acteren. De grens over In de editie van <strong>Medium</strong> van december 2014 stond Jelte Sondij op de cover. Jelte is onder andere actief bij het televisieprogramma Rambam en daar is hij een collega van Niels. Jelte zei tegen <strong>Medium</strong> dat hij een duidelijke visie heeft over waar hij over tien jaar wil staan. Op de vraag of Niels dat ook heeft, is het antwoord kort, maar krachtig: “Nee.” Dat het duo geen duidelijke doelen heeft, wil nog niet zeggen dat ze niet meer ambitieus zijn. “Jeroen en ik zijn nog wel net zo ambitieus als een paar jaar geleden”, gaat Niels verder. “We barsten van de ambitie, maar we kunnen het niet concretiseren. Het is nu vooral blijven aanpakken wat er komt.” Internationaal gaan zit er voor het duo voorlopig niet in. “We zijn zo afhankelijk van onze eigen taal. In het Engels zijn we veel minder waard als performer”, zegt Niels. Hoewel ze de Nederlandse grenzen niet over denken te gaan, zijn ze wel degelijk de magische grens van dertig jaar gepasseerd. Ontzettend jong, dus ze hebben nog een hele carrière voor zich, toch? “33 is nog jong, maar je hebt dus ook nog heel veel tijd om te vullen”, stelt Jeroen. “We zijn nu nog niet zo heel lang doorgebroken, dus voor een groot publiek zijn we nu pas begonnen”, gaat Niels verder. Hij geeft aan dat een carrière in drie duidelijke fases is te onderscheiden. “In het begin ben je voor het publiek en de pers een ontdekking. Op een gegeven moment ben je gevestigde orde, waar we nu langzaam in komen. Daarna is iedereen klaar met je. Daarom moet je inventief blijven.” Een kwestie van genieten Op de vraag of de mannen gelukkig zijn, lopen de antwoorden uiteen. “Dolgelukkig”, zegt Jeroen meteen. “Ik niet”, grapt Niels. Volgens Jeroen is het allemaal wel heel stressvol. “Het is ook wel spannend. Vandaag hebben we het script voor de aanstaande Kwis geschreven, maar die is nog lang niet af. Dat is niet zo’n prettig gevoel als je nog maar een paar dagen de tijd hebt, maar dat overleven we ook wel weer.” Het gaat er voornamelijk om dat het duo er nog van kan genieten. Niels en Jeroen realiseren zich maar al te goed dat het natuurlijk op een dag ook klaar moet zijn. Gouden ‘tips’ Niels is duidelijk over het geven van tips. “Ik vind tips altijd ergens een beetje aanmatigend. Mensen moeten dat ook zelf weten. Wat voor ons wel heeft gewerkt is dat we altijd keihard ons best hebben gedaan. We hadden ons voorgenomen om altijd goed te zijn. Je weet nooit wie jou op een bepaald moment ziet. Als je zorgt dat je altijd goed bent, maak je jouw slagingskansen het grootst. Dan moet iemand je wel zien. Dat hebben we altijd heel bewust gedaan. Of het nu een huiskamerfestival in Drenthe was of ergens op een groot podium.” Constant presteren is dus het devies. “Soms zeggen mensen dat je net op de goede plek was op het juiste moment. Dat gaat gewoon niet op als je altijd goed bent”, betoogt Jeroen tot slot. Op deze manier dwing je dus succes af en dat heeft de N.E.R.D. van het cabaret zeker gedaan. 06 / MEDIUM APRIL <strong>2015</strong> MEDIUM APRIL <strong>2015</strong> / 07