RVS-Jaarverslag-2015

hoofd van de regering van een Caribisch land. De combinatie
van beide functies kan lastig zijn. De gouverneur kan als
koninkrijksorgaan stelling moeten nemen tegen een landsregering,
waarvan hij zelf deel uitmaakt. Gegeven zijn dubbelrol
moet worden voorkomen dat de gouverneur door het geven
van aanwijzingen in een onmogelijke positie wordt gebracht.
Tot slot wijst de Afdeling advisering erop dat een aanwijzing
op grond van het Reglement voor de Gouverneur geen grondslag
kan zijn om nieuwe bevoegdheden aan de gouverneur toe
te kennen. Daarvoor is minstens een algemene maatregel van
rijksbestuur nodig als bedoeld in artikel 51 van het Statuut.
2.5.2 Samenwerking met de Raden van Advies
Deze voorlichting is ook besproken tijdens het tweejaarlijkse
overleg van de Raad van State van het Koninkrijk met de
Raden van Advies van Aruba, Curaçao en Sint Maarten op
8 en 9 oktober 2015 in Willemstad. Dit overleg is ervoor om
wederzijds ervaringen uit te wisselen, de lokale context te
schetsen waarbinnen wetgeving plaatsvindt en de onderlinge
samenwerking te stimuleren. Deze samenwerking draagt bij aan
de kwaliteit van de wetgevingsadvisering, zowel daar als hier.
Centraal thema van dit adviesradenoverleg was deugdelijkheid
van bestuur. De vier adviesraden zijn binnen ieder van de
landen geroepen om door middel van adviezen bij te dragen
aan deugdelijkheid van bestuur. Het is zinvol te bezien op
welke wijze de wetgevingsadviseurs elkaar over en weer
kunnen bijstaan bij de invulling van dit begrip voor ieders
eigen lokale situatie. Idealiter kunnen op die manier gezamenlijke
noties van deugdelijkheid worden ontwikkeld waar zowel
adviseurs als regeringen hun voordeel mee kunnen doen.
2.5.3 Geschillenbeslechting
In 2015 is er opnieuw veel aandacht geweest voor de beslechting
van geschillen in koninkrijksverband. De Raad van State
van het Koninkrijk constateert dat een deel van de verschillen
van inzicht mede lijkt te zijn veroorzaakt door onduidelijkheid
over vragen als welke verschillende vormen van geschillenbeslechting
mogelijk zijn en welke voor- en nadelen elke variant
heeft. Ook is onvoldoende duidelijk wat voor soort geschillen
precies wordt bedoeld. Daarnaast wordt onvoldoende rekening
gehouden met de voorzieningen die op specifieke onderdelen
reeds bestaan. Het kan verhelderend zijn na te gaan welke
verschillende vormen van geschillenbeslechting inmiddels zijn
overeengekomen en of daarmee al ervaringen zijn opgedaan.
De koninkrijkswetgever erkende in 2010 met het nieuwe
Statuut dat geschillen tussen het Koninkrijk en één of meer
van de landen kunnen ontstaan. Verschillen van inzicht of
belangenconflicten zijn geen manco, maar een kenmerk van
een staatkundig verband als het Koninkrijk waarbinnen de
onderlinge contacten almaar toenemen en steeds intensiever
wordt samengewerkt. De Raad deelt het oordeel van de
koninkrijkswetgever dat een effectieve behartiging van
gemeenschappelijke aangelegenheden wordt bevorderd door
geschillen niet te lang te laten voortduren.
Hoewel een algemene geschillenregeling conform artikel 12a
van het Statuut vooralsnog ontbreekt, is er sinds 2010 wel
34