Teksten tentoonstelling Interieur en lifestyle op De Haar

gereconstrueerd in Engeland. Van het onderzoeks- en restauratietraject bij dit project is een
Tv-uitzending gemaakt, Max Monumentaal, waarin Huub Stapel op enthousiaste wijze
verslag doet van de restauraties.
De slaapkamer van de barones is een kamer met een heel andere sfeer dan de formele,
statige zalen beneden. Ruim en licht. De barones kon in de vensterbanken zitten en naar het
Grote Cour kijken. Het is ook de enige kamer in het kasteel waar dubbele ramen zijn gebruikt.
De barones en de architect Cuypers zaten niet helemaal op 1 lijn, om het zachtjes uit te
drukken. Cuypers wilde van het hele kasteel een homogeen kunstwerk maken, helemaal in
zijn geliefde stijl: die van de neogotiek. i Hélène was meer gecharmeerd van de
Lodewijkstijlen die ze ook kende van de Rothschildpaleizen in haar familie. Hélène wilde haar
kamer naar eigen inzichten inrichten. Ze vroeg een bevriende Franse interieurarchitect, Henri
Nelson om een ontwerp te maken.
Cuypers was woe-dend. Hij vond deze kamer ernstig detoneren bij zijn stijl. Het resultaat is
dat er in deze kamer 2 deuren zitten. De lichte deuren in Lodewijkstijl zou je van uit ‘zijn’
galerijen kunnen zien, en dat vond Cuypers afschuwelijk. Daarom liet hij een tweede,
eikenhouten deur maken waardoor ‘die lelijke kamer’ aan het zicht zou zijn onttrokken.
Hélène kreeg verder toch haar zin, naast deze kamer zijn er nog 11 kamers ingericht in
diverse neo-stijlen die Hélène prefereerde.
Hoewel de barones geen boudoir had op kasteel De Haar is er wel een ontwerptekening
voor een boudoir in het burauarchief van Cuypers bewaard gebleven. Een boudoir was een
intiem privévertrek waar mevrouw zich kon terug trekken om haar correspondentie te doen
of te lezen. Het vertrek is vernoemd naar het Franse woord voor pruilen: bouder, maar om
daar een beetje te gaan zitten pruilen, daar was de barones de vrouw niet naar.
Ook ontwierp Cuypers de vloeren van de badkamers zoals blijkt uit de ontwerptekening
voor een badkamervloer.