Teksten tentoonstelling Interieur en lifestyle op De Haar

De baron en Cuypers lieten geen enkele kans voorbij gaan om de familiewapens en de
heldendaden van de families Van Zuylen, Van Nijevelt en Van de Haar in het
decoratieprogramma te laten verwerken. Zo werd het kasteel niet alleen een gastenverblijf
waar Etienne en zijn vrouw grote partijen konden geven en tientallen mensen tegelijk een
logeerkamer konden aanbieden, maar ook een monumentaal eerbetoon aan het eigen
voorgeslacht. Dit past helemaal in de periode rond 1900 toen dit gewoon in de mode was,
zeker bij de oude adel die hun macht en voorrechten langzaam maar zeker zagen
afbrokkelen. De gastenverblijven hebben inderdaad de allure van vijf-sterren hotelkamers
met alle comfort en eigen badkamers.
De smaak van het verleden met modern comfort
Kasteel de Haar behoort zonder meer tot de top van internationale historische buitenhuizen
uit het Fin de siècle. Het woonprogramma past volledig bij wat de internationale elite
omstreeks 1900 gewend was, met voorzieningen zoals centrale verwarming, warm- en koud
stromend water, badkamers bij alle kamers enzovoorts. Bepaalde installaties, die het gemak
en het comfort dienden waren op dat moment nog uitzonderlijk in Nederland, zoals een
personenlift om de talloze valiezen naar boven te transporteren, de keukenuitrusting met
moderne ijskast en de rotisserie (spit) en de vloerverwarming in de Main Hall.
De hoofdindeling van kasteel de Haar sluit aan bij de toenmalige conventie: keukens en
andere dienstvertrekken in het souterrain, representatieve vertrekken op de mooie
verdieping, de zogenaamde beletage, en de grootste slaapkamers daarboven; die van de
baron en de barones op de eerste verdieping (appartementen), daarboven die van de minder
belangrijke gasten en die van het personeel helemaal bovenin onder de kap.(tekening op ezel
kindereetzaal)
De oude middeleeuwse kastelen hadden een verdedigingsfunctie en stammen uit een tijd
dat de genoemde moderne woontechniek nog niet bestond. De kastelen waren koud en
vochtig. De zalen waren aan elkaar geschakeld zonder gang zodat je door het ene vertrek
moest lopen om in het andere te komen (weinig privacy) en de zalen lagen rondom een
binnenplaats waar de dieren rond liepen en waar het vies was.
De moderne kastelen uit de 19 de -eeuw, zoals het chateau Ferrières van de grootvader van
Hélène waren wel voorzien van comfort, maar in stijl vergelijkbaar met de gebouwen uit het
verleden. Ferrières leek bij voorbeeld op een renaissancepaleis. Veel van de huizen van de
Rothchild-familie, zoals Ferrière in Frankrijk en Mentmore in Engeland hadden een covered
courtyard met gaanderij, net zoals de overdekte binnenplaats van Kasteel de Haar. De
aankleding van die moderne kastelen leek ook heel erg op hoe het in de vroegere eeuwen
was, met veel krullen en versieringen en bladgoud. Ook de inrichting paste bij de smaak van
het verleden: meubels in oude stijlen, antieke kunstobjecten, oude schilderijen en
wandtapijten waren in de mode.