Gay&Night Juni 2009

GAY
CLUB
een show om twee uur. Die show kon van alles zijn; van live fisten op
het podium tot animatie beneden bij de garderobe. Het kon niet gek
genoeg zijn, het ging om creativiteit, dansen en seks.’
Van die shows hebben we inderdaad wel eens gehoord, heb je
daar nog een leuk voorbeeld van?
‘Op een van de eerste feesten had Eduardo, die nu eigenaar is van
de Argos, live pornoshows opgezet. The Pornographers heette dat.
Een vrij typische show was die van de candygirls, die in een kooi uit
het plafond naar beneden kwamen om gratis shooters uit te delen of
om ‘shitpaintings’ te maken. Ze persten dan verf in hun darmen om
die dan vervolgens op grote, witte, staande doeken eruit te schijten.
We hadden ook tableaux vivants, dan gingen we bijvoorbeeld de gay
klassieker Pink Narcissus naspelen. Het meest shockerende dat ik in
al die jaren heb gezien was een performer die eerst breinaalden in
zijn hoofdhuid piercte om daarna, hangend aan zijn armen terwijl
het bloed uit zijn hoofd sijpelde, levend geflambeerd te worden door
twee vuurspuwers.’
Dat klinkt best heftig. Moeten we dat nu ook verwachten?
‘Het idee is om dit jaar drie Hard resurrection feesten te houden,
de laatste op de vooravond van de dag dat de Roxy afbrandde, om
daarna over te gaan in een nieuwe clubavond; de Resurrection Club.
Dat is wat we gaan presenteren op 20 juni. Ik heb geen illusies dat
de Hard zoals die in de jaren negentig was weer terugkomt. We leven
inmiddels in een heel ander tijdperk met hele andere verwach-
‘HARD WAS EEN
SOORT GEKKENGESTICHT VOOR DE
HOMODANSWERELD’
tingspatronen. Je moet bijvoorbeeld niet vergeten dat toen Hard
begon, aids nog een dodelijke ziekte was. Voor veel mensen was
het dansen op een vulkaan. Wat deze feesten nu gaan worden is het
geheim van de toekomst, maar zeker is dat we willen opereren op
het scherpst van de snede. Vooralsnog is al mijn energie gericht op
de Hard resurrection van 20 juni in de Odeon. Het thema is ‘inferno’
en ik wil iedereen aanraden om iets fluoriserends aan te trekken.
De lichtshow is al besteld, en als grote verrassing komt een house dj
van het eerste uur, Danny Sampling, draaien. Wat er verder op het
podium zal gebeuren is iets wat je die nacht zelf zult zien, dat ga ik
hier niet verklappen.’
Dat klinkt reuze spannend. Hebben we nog een vraagje over
het personeel. De Roxy barmensen stonden bekend als superarrogant
en het deurbeleid was soms echt verbazingwekkend
willekeurig. Hoe is dat bij de Odeon geregeld?
[lachend] ‘Oh, die mythes! Het barpersoneel was helemaal niet arrogant,
maar het was vaak heel erg druk, dan moet je gewoon een
soort zelfverdedigingsmechanisme aanzetten om het overzicht niet
te verliezen. Wat betreft het deurbeleid; bij de Roxy werkten we
zonder host, waardoor het deurbeleid op de brede schouders van
de uitsmijter rustte. Dan kreeg je wel eens rare dingen, zoals dat
lekkere kerels met de nieuwste sneakers werden geweigerd. Ik kan
je verzekeren dat dit bij de Odeon heel anders geregeld is.’
Heb je nog een leuke anekdote om dit artikel mee af te
sluiten?
‘Dan moet ik persoonlijk worden, maar waarom niet? Mijn beste
vriend Howie is zijn grote liefde Arjan Ederveen tegengekomen op
een Hard-feest. Howie heeft daarna nog jaren als toiletjuf in de
Roxy gewerkt. De mannen zijn inmiddels al jaren getrouwd. Is die
anekdote intiem genoeg?’
took till Ascension Day of the next year before we were on the map, but from that
moment on until the Roxy caught fi re in 1999 gays in Amsterdam always had a
spectacular evening. Something always happened. We had the best décor, fantastic
DJs, go go dancers of all ages and always a show at two o’clock. That show could be
anything; from live fi sting on stage to animation at the cloakroom. It could not be
crazy enough, it was about creativity, dancing and sex.’
We have indeed heard about these shows, do you have a nice
example of one?
‘At one of the fi rst parties Eduardo, who is now the owner of the Argos, had set
up live porn shows. The Pornographers, they were called. A very typical show was
the one by the candy girls who came down from the ceiling in a cave to hand out
free shooter or to make ‘shit paintings’. They squeezed paint into their bowels so
they could subsequently shit it out on big, white, standing canvases. We also had
tableaux vivants, we would for instance reenact the gay classic Pink Narcissus. The
most shocking thing I’ve seen in all those years was a performer who fi rst pierced the
skin on his head with knitting needles to then be hung on his arms while blood was
trickling from his head, so he could be fl amed by two fi re spitters.’
That sounds pretty rough. Should we be expecting this now
too?
‘The idea is to throw three Hard resurrection parties this year, the last one on the
eve of the day the Roxy burned down, to then move over into a new club night; the
Resurrection Club. That is what we will be presenting on the 20th of June. I do not
have any illusions that the Hard as it was in the nineties will come back. In the
mean time we’re living in a completely diff erent era with entirely diff erent expectations.
For instance, you should not forget that when Hard started, aids was still a
deadly disease. For many people it was dancing on a volcano. What these parties
will become now is the secret of the future, but it’s certain that we want to operate
on the sharpest of the cut surface. For the present all my energy is focused on the
Hard resurrection of June 20 at the Odeon. The theme is ‘inferno’ and I will advise
everyone to put on something fl uorescent. The light show has already been ordered,
and as a big surprise one of the best house DJs, Danny Sampling, will come and
spin. I’m not going to reveal what else will be happening on stage, that’s something
you’ll see for yourself that night.’
That sounds very exciting. We do still have a question about
the personnel. The Roxy bar crew was known for being super
arrogant and the door policy sometimes was astonishingly random.
How is it arranged at Odeon?
[laughing] ‘Oh, those myths! The people at the bar were not arrogant at all, but
it was very busy a lot of the times, then you have to set of a kind of defense
mechanism so you won’t lose the overall picture. As for the door policy; at Roxy we
worked without a host, so door policy rested on the broad shoulders of the bouncer.
That sometimes leads to strange situations, like attractive hunks with the newest
sneakers were refused entrance. I can assure you that thing will be handled very
diff erently at Odeon.’
Do you have a nice anecdote to round of this article?
‘Then I’d have to get personal, but why not? My best friend Howie met the love
of his life Arjan Ederveen at a Hard party. Howie worked as a toilet lady at the
Roxy for years after that. In the mean time the men have been married for years.
Is that anecdote intimate enough?’
ROXY HARD RESURRECTION PART III: INFERNO
ODEON, AMSTERDAM.
Zaterdag 20 juni van 23:00 tot 05:00 uur,
12,50 euro in de voorverkoop, 15 euro aan de deur.
www.resurrectionclub.nl /
Saturday June 20 from 23:00 till 05:00 o’clock,
12,50 euro presale, 15 euro at the door.
www.resurrectionclub.nl
GAY&NIGHT MAGAZINE 27